Coriolus versicolor is an important

Coriolus versicolor is an important wood-decay fungus.
It is classified as a simultaneous white-rotter because
it degrades and metabolizes lignin and carbohydrates
at approximately the same rate (Cowling
1961; Liese 1970). In most hardwoods Coriolus versicolor
decay is considerably faster than in softwoods
(Cowling 1961; this study, Fig. 1). The slower decay
of softwoods by some white-rot fungi has been attributed
to the higher lignin content of softwoods
(Takahashi 1976). However, hardwoods and
softwoods differ structurally in the chemistry of their
lignins (Adler 1977; Freudenberg 1968). Recent evidence
indicates that the chemical nature of the lignins
in softwood and hardwood may be more important
than their amount (Faix et al. 1985; Highley 1982).
Coriolus versicolor has been studied extensively with
respect to its biochemistry of degradation and microscopy
at the light microscopic level (Cowling 1961;
Greaves and Levy 1965; Wilcox 1968, 1970). Light
microscopy studies show that it degrades wood in a
manner typical of white-rotters, starting the attack
from the S3-layer and progressing through the middle
lamella. Little information is available at the ultrastructural
level (Cowling 1961; Wilcox 1970).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Coriolus versicolor เป็นเชื้อราไม้ผุสำคัญมันถูกจัดประเภทเป็น rotter ขาวพร้อมกันเนื่องจากมันเสื่อม และ metabolizes lignin และคาร์โบไฮเดรตประมาณเดียวกันอัตรา (Cowling1961 Liese 1970) ในไม้เนื้อแข็งส่วนใหญ่ Coriolus versicolorผุเป็นมากเร็วกว่าใน softwoods(Cowling 1961 นี้ศึกษา Fig. 1) ผุช้าของ softwoods โดยเชื้อราบาง white-rot ได้ถูกบันทึกเนื้อหา lignin สูงของ softwoods(ทะกะฮะชิ 1976) อย่างไรก็ตาม ไม้เนื้อแข็ง และsoftwoods แตกต่าง structurally เคมีของพวกเขาlignins (Adler 1977 Freudenberg 1968) หลักฐานล่าสุดหมายถึงลักษณะทางเคมีของ ligninsไม้และไม้อาจสำคัญมากขึ้นกว่ายอดเงินของพวกเขา (Faix et al. 1985 Highley 1982)Coriolus versicolor มีการศึกษาอย่างกว้างขวางด้วยเคารพของชีวเคมี microscopy และย่อยสลายในระดับกล้องจุลทรรศน์แสง (Cowling 1961Greaves และเลวี 1965 วิลค็อกซ์ 1968, 1970) แสงศึกษา microscopy แสดงว่า เสื่อมไม้ในการลักษณะทั่วไปของขาว rotters การเริ่มต้นการโจมตีจาก S3-ชั้นและความก้าวหน้าผ่านตรงกลางlamella ข้อมูลเล็กน้อยเป็นที่ ultrastructuralระดับ (Cowling 1961 วิลค็อกซ์ 1970)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Coriolus versicolor เป็นเชื้อราไม้ผุที่สำคัญ.
มันจัดเป็นสีขาวพร้อมกันเอาถ่านเพราะมันเสื่อมและ metabolizes ลิกนินและคาร์โบไฮเดรตที่ประมาณอัตราเดียวกัน(Cowling 1961; Liese 1970) ในที่สุดลูกหูลูกตา Coriolus versicolor สลายตัวเป็นอย่างมากได้เร็วขึ้นกว่าใน softwoods (Cowling 1961. การศึกษาครั้งนี้รูปที่ 1) สลายตัวช้าลงของ softwoods โดยบางส่วนเชื้อราสีขาวเน่าได้รับการบันทึกเนื้อหาลิกนินที่สูงขึ้นของsoftwoods (ทากาฮาชิ 1976) แต่ไม้เนื้อแข็งและไม้เนื้ออ่อนที่แตกต่างกันในโครงสร้างทางเคมีของพวกเขาlignins (Adler 1977; Freudenberg 1968) หลักฐานล่าสุดที่บ่งชี้ว่าลักษณะทางเคมีของ lignins ในไม้เนื้ออ่อนและไม้เนื้อแข็งที่อาจมีความสำคัญมากขึ้นกว่าจำนวนเงินที่พวกเขา (Faix et al, 1985;. Highley 1982). Coriolus versicolor ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางกับส่วนที่เกี่ยวกับชีวเคมีของการย่อยสลายและกล้องจุลทรรศน์ที่แสงระดับกล้องจุลทรรศน์ (Cowling 1961; สนับและ Levy 1965; วิลคอกซ์ 1968, 1970) แสงการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการใช้กล้องจุลทรรศน์มันเสื่อมไม้ในลักษณะทั่วไปของRotters สีขาวเริ่มต้นการโจมตีจากS3 ชั้นและความคืบหน้าผ่านกลางใบมีด ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่ใน ultrastructural ระดับ (Cowling 1961; วิลคอกซ์ 1970)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

coriolus โรคสำคัญคือไม้ผุเชื้อรา .
มันจัดว่าเป็นใบบอนพร้อมกันสีขาวเพราะมันบั่นทอน
และลิกนินและเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต
ประมาณอัตราเดียวกัน ( Cowling
1961 ; ลิเซ่ 1970 ) ในส่วนไม้เนื้อแข็ง coriolus โรค
ผุมากเร็วกว่าในไม้เนื้ออ่อน
( Cowling 1961 ; การศึกษานี้รูปที่ 1 ) ยิ่งผุ
ของไม้เนื้ออ่อน โดยเชื้อราเน่าสีขาวถูกประกอบ
จะสูงกว่าลิกนินของไม้เนื้ออ่อน
( ทาคาฮาชิ 1976 ) อย่างไรก็ตาม โครงสร้างไม้เนื้อแข็งและ
ไม้เนื้ออ่อนแตกต่างในวิชาเคมีของลิกนินของพวกเขา
( Adler 1977 ; ฟร เดนเบิร์ก 1968 )
หลักฐานล่าสุดชี้ว่า สารเคมีธรรมชาติของลิกนิน
ในไม้เนื้ออ่อน และไม้เนื้อแข็งอาจสำคัญกว่าปริมาณของ (
faix et al . 1985 ;ไฮลีย์ 1982 )
coriolus โรคได้ถูกศึกษาอย่างกว้างขวางกับ
เกี่ยวกับชีวเคมีของการย่อยสลาย และการใช้กล้องจุลทรรศน์
ที่กล้องจุลทรรศน์แสง ( Cowling 1961 ;
กริฟส์และเลวี่ 1965 ; วิลคอกซ์ 1968 , 1970 ) การศึกษาแสดงให้เห็นว่า มันบั่นทอนกล้องจุลทรรศน์แสง

ไม้ในลักษณะทั่วไปของ rotters สีขาวเริ่มโจมตีจาก S3
ชั้นและอยู่ตรงกลาง
ลาเมลลา .ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆสามารถใช้ได้ในระดับการ
( Cowling 1961 ; วิลค็อกซ์ 1970 )