This chapter examines the relations

This chapter examines the relationship between culture and management in the
People’s Republic of China [PRC]. Culture will be treated as one of the main variables
accounting for the specific management scenarios that have evolved in China over the
last few decades1
(Warner and Joynt, 2002).
While China is home to the world’s oldest and most continuous culture, it has also
been subject to massive institutional changes since the nation-wide establishment of the
Communist regime in 1949. Comparison with other parts of China, namely Hong Kong
and Taiwan, which have not experienced the same socio-economic regime, raises the
question as to how much that is distinctive about management in China can be attributed
to Chinese culture as opposed to the prevailing institutional system. Certainly, the
chapters in this book on Hong Kong (Chapter 4 and Taiwan (as well as on Singapore)
indicate that there are substantial differences in corporate and managerial behaviour
between Mainland China and these other territories. The substantial divergence between
East and West German management practice and performance, which created a massive
challenge after re-unification in 1990, is a comparable example, as is also the two Koreas
today. In these cases, differences in behaviour cannot readily be accounted for by culture

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนี้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและการจัดการในการสาธารณรัฐประชาชนจีน [PRC] วัฒนธรรมเป็นตัวแปรหลักอย่างใดอย่างหนึ่งบัญชีสำหรับสถานการณ์จัดการเฉพาะที่มีพัฒนาในประเทศจีนผ่านการล่าสุดไม่กี่ decades1 (วอร์เนอร์และ Joynt, 2002)ในขณะที่จีนเป็นบ้านเก่าแก่ที่สุดของโลกและวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่องมากที่สุด มันมีรับอาจ มีการเปลี่ยนแปลงสถาบันขนาดใหญ่นับตั้งแต่ก่อตั้งประเทศทั้งของระบอบคอมมิวนิสต์ใน 1949 เปรียบเทียบกับส่วนอื่น ๆ ของจีน คือ Hong Kongและไต้หวัน ซึ่งไม่มีประสบการณ์ระบบการปกครองสังคมเศรษฐกิจเดียวกัน ยกสามารถบันทึกคำถามที่ว่าจำนวนที่โดดเด่นเกี่ยวกับการบริหารในประเทศจีนวัฒนธรรมจีนจำกัดระบบสถาบันเป็น แน่นอน การบทในหนังสือเล่มนี้ใน Hong Kong (บทที่ 4 และไต้หวัน (เป็นดีตามสิงคโปร์)บ่งชี้ว่า มีความแตกต่างที่พบในพฤติกรรมองค์กร และการบริหารจัดการระหว่างจีนแผ่นดินใหญ่และเขตอื่น ๆ เหล่านี้ Divergence พบระหว่างตะวันออกและตะวันตกเยอรมันปฏิบัติการจัดการและประสิทธิภาพ ซึ่งสร้างขึ้นเป็นใหญ่ความท้าทายหลังจากฟิในปี 1990 เป็น ตัวอย่างเทียบเคียงก็เกาหลี 2วันนี้ ในกรณีเหล่านี้ ความแตกต่างในพฤติกรรมที่ไม่พร้อมจะลงบัญชี โดยวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทนี้จะตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและการจัดการในสาธารณรัฐประชาชนจีน [สาธารณรัฐประชาชนจีน]
วัฒนธรรมจะถือว่าเป็นหนึ่งในตัวแปรหลักบัญชีสำหรับสถานการณ์การจัดการเฉพาะที่มีการพัฒนาในประเทศจีนในช่วงdecades1 ไม่กี่ครั้ง(วอร์เนอร์และ Joynt, 2002). ในขณะที่จีนเป็นบ้านของโลกวัฒนธรรมที่เก่าแก่ที่สุดและต่อเนื่องมากที่สุดก็ยังมีรับอาจมีการเปลี่ยนแปลงสถาบันขนาดใหญ่ตั้งแต่จัดตั้งทั่วประเทศของระบอบคอมมิวนิสต์ในปี 1949 เปรียบเทียบกับส่วนอื่น ๆ ของประเทศจีนคือฮ่องกงและไต้หวันซึ่งไม่ได้มีประสบการณ์ระบอบการปกครองเศรษฐกิจและสังคมเดียวกันยกคำถามเป็นไปได้มากแค่ไหนที่มีความโดดเด่นเกี่ยวกับการจัดการในประเทศจีนสามารถนำมาประกอบกับวัฒนธรรมจีนเมื่อเทียบกับระบบสถาบันแลกเปลี่ยน แน่นอนที่บทในหนังสือเกี่ยวกับฮ่องกงนี้ (บทที่ 4 และไต้หวัน (เช่นเดียวกับสิงคโปร์) แสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานขององค์กรและการบริหารจัดการระหว่างจีนแผ่นดินใหญ่และดินแดนอื่น ๆ เหล่านี้. โดยความแตกต่างที่สำคัญระหว่างตะวันออกและการจัดการเยอรมันตะวันตกการปฏิบัติและผลการดำเนินงานซึ่งสร้างขนาดใหญ่ความท้าทายอีกครั้งหลังจากการรวมกันในปี 1990 เป็นตัวอย่างที่เทียบเคียงได้ในขณะที่ยังเป็นสองเกาหลีในวันนี้. ในกรณีนี้ความแตกต่างในพฤติกรรมที่ไม่สามารถหาได้ง่ายนำมาใช้จากวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและการจัดการใน
สาธารณรัฐประชาชนจีน [ จีน ] วัฒนธรรมจะถือว่าเป็นหนึ่งในหลักปัจจัย
บัญชีเฉพาะการจัดการสถานการณ์ว่า มีการพัฒนาในประเทศจีนในช่วงไม่กี่ decades1

( วอร์เนอร์ และ joynt , 2002 ) .
ในขณะที่จีนเป็นวัฒนธรรมที่เก่าแก่ที่สุดและต่อเนื่องที่บ้านมากที่สุดของโลก มันยังมี
ถูก ต้องมากการเปลี่ยนแปลงนับตั้งแต่ก่อตั้งสถาบันทั่วประเทศของ
ระบอบคอมมิวนิสต์ในปี 1949 เปรียบเทียบกับส่วนอื่น ๆของจีน ได้แก่ ฮ่องกง
และไต้หวัน ซึ่งเคยมีประสบการณ์ระบอบสังคมเดียวกันยก
คำถามเป็นวิธีที่โดดเด่นเกี่ยวกับการจัดการในประเทศจีนสามารถประกอบ
มากวัฒนธรรมจีนเป็นนอกคอกที่แพร่หลายในสถาบันระบบ แน่นอน
บทในหนังสือเล่มนี้ในฮ่องกง ( บทที่ 4 และไต้หวัน ( เช่นเดียวกับในสิงคโปร์ )
ระบุว่ามีความแตกต่างอย่างมากในองค์กรและการจัดการพฤติกรรม
ระหว่างจีนแผ่นดินใหญ่และดินแดนอื่น ๆเหล่านี้ ความแตกต่างอย่างมากระหว่างตะวันออกและตะวันตกเยอรมัน
ฝึกการจัดการและประสิทธิภาพซึ่งสร้างความท้าทายใหญ่
หลังจากอีกครั้งรวมกันในปี 1990 มีตัวอย่างเทียบเคียง เช่น ยังเป็นสองเกาหลี
วันนี้ ในกรณีนี้ ความแตกต่างในพฤติกรรมไม่พร้อมที่จะคิดเป็น โดยวัฒนธรรม