Rose was going downtown, and agreed

Rose was going downtown, and agreed to drop Macon off at Julian's office. He wanted to deliver the rest of his guidebook.
Julian greeted him cheerfully. 'Ah, here he is! Accidental tourist on Crutches' he said, enjoying his own joke.
they discussed the U.S. guides that Macon would soon be starting work on, and then Macon got up to go. 'My sister's picking me up outside' he explained.
'Ah yes, the Macon leary family' Julian saind 'Why don't I step outside snd waiy with you. say hi to your sister'
Macon supect Julian of hoping for more Leary oddities to laugh at. Today Rose was wearing an old hat that had been her grandmother's. Macon really didn't want Julian to see that hat.
'Well, I don't think so, really We need to get home'
Julian learned back in his chair 'Macon, Couldn't you just once invite me to a family dinner?'
Macon avoided answering this directly, and on the way home with Rose he decided that the trouble with Julian was that he had no children. People who had no children, Macon felt, had never truly grown up. They weren't quite ... real.
Unexpectedly, he thought of Muriel, lying with a broken arm and a German guard dog standing over her, its teeth at her throat. But she didn't give in. 'Adsolutely not' she said

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรสถูกไปดาวน์ และตกลงที่จะปล่อยมาคอนปิดที่สำนักงานของ Julian จะต้องส่งมอบส่วนเหลือของการแข่งขันของเขาJulian รับการต้อนรับเขา cheerfully ' Ah ที่นี่เขาเป็น นักท่องเที่ยวโดยบังเอิญบนไม้ค้ำของเขากล่าวว่า เพลิดเพลินกับการเล่นของเขาเองพวกเขากล่าวถึงการแนะนำของสหรัฐอเมริกาที่มาคอนจะเร็วจะเริ่มทำงาน และจากนั้น ได้มาคอนขึ้นไป ' น้องของรับฉันขึ้นนอก ' เขาอธิบาย' อา ใช่ ครอบครัวรี่ส์เดนิสมาคอน ' Julian saind ' ทำไมไม่ฉันเดิน snd waiy กับคุณ กล่าวสวัสดี กับน้องสาวของคุณ 'มาคอน supect Julian ของหวังแสตมป์ตลกรี่ส์เดนิสมากเย้ย วันนี้โรสมีใส่ตัวเก่า hat ที่เคยของยายของเธอ มาคอนจริง ๆ ไม่ต้อง Julian ไปดูที่หาดใหญ่'ดี ฉันไม่คิดอย่างนั้น เราต้องการได้รับบ้านจริงๆ'Julian เรียนในเก้าอี้ของเขา 'มาคอน ไม่คุณเพียงครั้งเดียวเชิญผมไปการรับประทานอาหารหรือไม่'มาคอนหลีกเลี่ยงตอบนี้โดยตรง และทางบ้านกุหลาบ เขาตัดสินใจว่า ปัญหากับ Julian ว่า เขาไม่ คนมีเด็กไม่ สักหลาดมาคอน ก็ไม่ได้เติบโตขึ้น พวกเขาไม่มาก...จริงโดยไม่คาดคิด เขาคิดของ muriel ความกล้าหาญ นอนกับแขนหักและสุนัขเยอรมันยามยืนเหนือฟันของเธอ การที่คอของเธอ แต่เธอไม่ได้ให้ค่ะ ' Adsolutely ไม่ ' เธอกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรสเป็นไปตัวเมืองและตกลงที่จะลดลงใน Macon ออกที่สำนักงานจูเลียน เขาต้องการที่จะส่งมอบส่วนที่เหลือของหนังสือของเขา.
จูเลียนทักทายเขามีความสุข 'อานี่เขาเป็น! ท่องเที่ยวอุบัติเหตุบนไม้ค้ำ 'เขากล่าวว่าเพลิดเพลินไปกับเรื่องตลกของเขาเอง.
พวกเขาพูดคุยแนะนำสหรัฐที่เมคอนเร็ว ๆ นี้จะได้รับการเริ่มต้นการทำงานในและจากนั้นเมคอนลุกขึ้นไป 'ยกน้องสาวของฉันของฉันขึ้นนอก' เขาอธิบาย.
'Ah ใช่เมคอน leary ครอบครัว' จูเลียน saind 'ทำไมฉันจึงไม่ก้าวออก SND waiy กับคุณ กล่าวทักทายกับน้องสาวของ
เมคอน supect จูเลียนหวังมากขึ้นแปลกประหลาดแลร์รี่ส์ที่จะหัวเราะเยาะ วันนี้โรสสวมหมวกใบเก่าที่เคยเป็นคุณยายของเธอ เมคอนจริงๆไม่ได้ต้องการที่จะเห็นจูเลียนหมวกว่า.
'ดีฉันไม่คิดอย่างนั้นจริงๆเราจำเป็นต้องได้รับการบ้าน'
จูเลียนได้เรียนรู้กลับมาอยู่ในเก้าอี้ของเขา 'คอนคุณไม่สามารถเพียงครั้งเดียวเชิญให้ฉันอาหารค่ำครอบครัว '
เมคอนหลีกเลี่ยงการตอบคำถามนี้โดยตรงและในทางกลับบ้านกับโรสเขาตัดสินใจว่าปัญหากับจูเลียนได้ว่าเขาไม่มีลูก คนที่ได้มีเด็กที่ไม่มีเมคอนรู้สึกว่าไม่เคยเติบโตขึ้นอย่างแท้จริง พวกเขาไม่ได้เลยทีเดียว ... จริง.
จู่ ๆ เขาคิดว่ามิวเรียลนอนอยู่กับแขนหักและสุนัขเฝ้ายามเยอรมันยืนอยู่เหนือเธอฟันที่ลำคอของเธอ แต่เธอไม่ได้ให้ใน. 'Adsolutely ไม่ได้ "เธอกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรส เข้าไปในตัวเมือง และตกลงที่จะวางแมคอนที่สำนักงานจูเลียน . เขาต้องการให้ส่วนที่เหลือของหนังสือของเขา
จูเลียนทักทายเขาอย่างร่าเริง . . . อ๊ะ เขามาแล้ว ! นักท่องเที่ยวที่บังเอิญใช้ไม้เท้า ' เขาพูดกับมุขของตัวเอง
พวกเขากล่าวถึงสหรัฐอเมริกาคู่มือที่ตัวเลขจะเร็ว ๆนี้จะเริ่มทำงาน จากนั้นแมคอนตื่นไป’ น้องสาวของฉันมารับฉันออกไป " เขาอธิบาย .
'ah ครับในแมคอน Leary ครอบครัว ' จูเลียน saind ' ทำไมฉันถึงไม่ออกไปข้างนอกและ waiy กับคุณ ทักทายน้องสาว '
มากง supect จูเลียนของหวังสำหรับ Leary แปลกประหลาดที่น่าหัวเราะ วันนี้กุใส่หมวกเก่าที่ถูกเธอคุณย่า มากง จริงๆไม่อยากให้จูเลียนดูหมวกนั่น
'well , ฉันไม่คิดอย่างนั้น จริง ๆเราต้องกลับบ้าน '
จูเลียน ได้กลับมาอยู่ในเก้าอี้ของเขา แมคอน ,คุณไม่เคยชวนฉันไปกินข้าวกับครอบครัว ?
มากง หลีกเลี่ยงการตอบนี้โดยตรงและจะกลับบ้านกับโรส เขาตัดสินใจว่า ปัญหากับ จูเลียน ว่าเขาไม่มีบุตร คนที่ไม่มีลูก แมคอน รู้สึกว่าไม่เคยโตขึ้นเลย พวกเขาไม่ได้ค่อนข้าง . . . . . . . จริง
โดยไม่คาดคิด เขาคิดว่ามิวเรียล โกหกกับแขนหักและสุนัขเยอรมันยามยืนอยู่เหนือเธอฟันที่ลำคอของเธอ แต่เธอไม่ได้ให้ . adsolutely ไม่ ' เธอกล่าวว่า