The Community Tourism agenda has be

The Community Tourism agenda has been widely adopted by major conservation oriented NGOs, governmental aid organisations and campaigns.
Ecotourism is rhetorically no longer solely about conservation of the environment – there has to be seen to be consultation and benefits for the local community – ‘ecommunity tourism’, perhaps? For example, the world’s biggest
conservation organisation, the WWF (cited in Goeldner et al., 2000: 556), define
ecotourism as ‘tourism to protect natural areas, as a means of economic gain
through natural resource preservation . . . ’ and The International Ecotourism
Society propose ‘[p]urposeful travel to natural areas to understand the culture
and natural history of the environment, taking care not to alter the integrity of the
ecosystem, while producing economic opportunities to make the conservation of
natural resources beneficial to local people’ (ibid.). USAID support projects that claim to integrate conservation and development activities in many Third World
countries. These, they claim, provide alternatives to encroaching into protected
areas to hunt, log and farm. Furthermore, ‘a new group of stakeholders with a
vested interest in protecting parks’ is created. It is clearly important for them to
offer benefits to host communities, as ‘potential local resistance to setting aside
forest and fishing areas for conservation can often be softened by employment
and income producing opportunities ecotourism can generate’ (USAID, 1996: 1).
This suggests that sponsorship of Ecotourism is after all to do with environmental imperatives, and that the small economic benefits to communities are instrumental to this aim – to clear the way for its acceptance within developing world
communities. In similar fashion, Conservation International argue that ‘All
projects need to integrate the conservation of neighbouring ecosystems with the
creation of economic opportunities for local residents...’ (CI, undated). Furthermore, ‘the development of an Ecotourism project depends on building a local
constituency that has a vested economic interest in protecting their natural
resources’ (CI, undated).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วาระการประชุมท่องเที่ยวโดยชุมชนได้รับการรับรองอย่างกว้างขวาง โดยองค์กรพัฒนาเอกชนมุ่งเน้นการอนุรักษ์หลัก องค์กรช่วยเหลือรัฐบาล และส่งเสริมการขาย
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศไม่ rhetorically แต่เพียงผู้เดียวเกี่ยวกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม– มีได้ให้ คำปรึกษา และประโยชน์สำหรับชุมชนท้องถิ่น – 'ecommunity ท่องเที่ยว' ที ตัวอย่าง ของที่ใหญ่ที่สุดของโลก
องค์กรอนุรักษ์ WWF (อ้างใน Goeldner et al., 2000:556), กำหนด
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็น ' เพื่อปกป้องพื้นที่ธรรมชาติ ของกำไรทางเศรษฐกิจการท่องเที่ยว
ผ่านการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ... ' และท่องเที่ยวเชิง นิเวศนานาชาติ
สังคมเสนอ ' [p] urposeful เดินทางไปยังพื้นที่ธรรมชาติเข้าใจวัฒนธรรม
และประวัติธรรมชาติของสิ่งแวดล้อม การดูแลการเปลี่ยนแปลงความสมบูรณ์ของการ
ระบบนิเวศ ในขณะที่โอกาสทางเศรษฐกิจเพื่อให้การอนุรักษ์การผลิต
ทรัพยากรธรรมชาติที่เป็นประโยชน์กับคนท้องถิ่น ' (ibid) USAID สนับสนุนโครงการที่เรียกร้องให้รวมกิจกรรมอนุรักษ์และพัฒนาในโลกที่สามหลาย
ประเทศ เหล่านี้ พวกเขาอ้าง ให้ทาง encroaching เป็นป้องกัน
พื้นที่ล่า ล็อก และฟาร์ม นอกจากนี้, ' กลุ่มใหม่ของเสียกับการ
ชอบธรรมในการปกป้องของอุทยานแล้ว เป็นสิ่งสำคัญสำหรับพวกเขาชัดเจน
มีประโยชน์ต่อชุมชนโฮสต์ เป็น ' ความต้านทานภายในเป็นการตั้งค่าไว้
ป่าและพื้นที่ประมงการอนุรักษ์สามารถมักจะก่อ โดยจ้าง
producing โอกาสท่องเที่ยวเชิงนิเวศสามารถสร้างรายได้และ ' (USAID, 1996:1) ได้
แนะนำว่า สนับสนุนของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศจากกับ imperatives สิ่งแวดล้อม และผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจขนาดเล็กเพื่อชุมชนใช้บรรเลงเพื่อจุดมุ่งหมายนี้ – การล้างทางสำหรับการยอมรับภายในประเทศกำลังพัฒนา
ชุมชน ในลักษณะคล้าย อนุรักษ์อินเตอร์เนชั่นแนลโต้เถียงที่ ' ทั้งหมด
โครงการจำเป็นต้องบูรณาการการอนุรักษ์ระบบนิเวศเพื่อนด้วยการ
สร้างโอกาสทางเศรษฐกิจสำหรับคนท้องถิ่น...' (CI ไหว) นอกจากนี้, ' การพัฒนาของโครงการท่องเที่ยวเชิงนิเวศขึ้นอยู่กับอาคารเฉพาะ
ซึ่งตนที่มีความสนใจเศรษฐกิจ vested ในการปกป้องธรรมชาติของ
ทรัพยากร (CI ไหว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชุมชนการท่องเที่ยวได้รับการรับรองอย่างกว้างขวางโดยวาระสำคัญที่มุ่งเน้นการอนุรักษ์องค์กรพัฒนาเอกชน องค์กรช่วยเหลือของรัฐและแคมเปญ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ rhetorically
อีกต่อไป แต่เพียงผู้เดียวเกี่ยวกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และจะต้องมีการปรึกษาหารือ และเห็นเป็นประโยชน์สำหรับชุมชนท้องถิ่น และ ecommunity การท่องเที่ยว ' ' ก็ได้ ตัวอย่างเช่น องค์กรอนุรักษ์
ที่ใหญ่ที่สุดของโลกWWF ( อ้างใน goeldner et al . , 2000 : 556 ) กําหนด
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็น ' การท่องเที่ยวเพื่อปกป้องพื้นที่ธรรมชาติ เป็นวิธีการได้รับทางเศรษฐกิจ
ผ่านการดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติ . . . . . . . นานาชาติการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและสังคมเสนอ
' [ P ] urposeful เดินทางไปยังพื้นที่ธรรมชาติเพื่อเข้าใจวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของสิ่งแวดล้อม
ธรรมชาติ ดูแลไม่ให้เปลี่ยนความสมบูรณ์ของ
ระบบนิเวศในขณะที่การผลิตโอกาสทางเศรษฐกิจที่จะทำให้การอนุรักษ์ทรัพยากรเพื่อประโยชน์ของประชาชนในท้องถิ่นธรรมชาติ
' ( อ้างแล้ว ) หรือสนับสนุนโครงการที่เรียกร้องให้รวมกิจกรรมการอนุรักษ์และการพัฒนาในประเทศโลกที่สาม
มากมาย เหล่านี้ พวกเขาเรียกร้องให้เลือก encroaching ในพื้นที่ป้องกัน
ล่า ล็อกและฟาร์ม นอกจากนี้ ' กลุ่มใหม่ของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับ
สนใจในการปกป้องสวนสาธารณะที่สร้างขึ้น มันเป็นอย่างชัดเจนที่สำคัญสำหรับพวกเขาที่จะ
ประโยชน์ให้เป็นเจ้าภาพชุมชน เป็น ' ศักยภาพท้องถิ่นเพื่อต้านทานการตั้งค่า
ป่าและพื้นที่ประมงเพื่อการอนุรักษ์มักจะสามารถลดลงโดยการจ้างงานและรายได้การผลิต
สามารถสร้างโอกาสการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ( USAID , 2539 : 1 ) .
นี้แสดงให้เห็นว่าการสนับสนุนการท่องเที่ยวหลังจากทั้งหมดเพื่อทำหน้าที่ สิ่งแวดล้อม และเศรษฐกิจที่เล็ก ประโยชน์กับชุมชน เป็นเครื่องมือเพื่อจุดมุ่งหมายนี้ – เพื่อเปิดทางให้มีการยอมรับในการพัฒนาชุมชนโลก

ในแฟชั่นที่คล้ายกัน , การอนุรักษ์นานาชาติยืนยันว่า ' โครงการทั้งหมด
ต้องบูรณาการการอนุรักษ์ระบบนิเวศใกล้เคียงกับ
การสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจให้ประชาชน . . . . . . . ท้องถิ่น ( CI , ความทันสมัย ) นอกจากนี้ ' การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศโครงการขึ้นอยู่กับอาคารเลือกตั้งท้องถิ่น
ที่มีผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจในการปกป้องผลประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ
' ( CI , ความทันสมัย )