1.1. Hazardous chemicals in cosmeti

1.1. Hazardous chemicals in cosmetics
Cosmetics have often been considered by many dermatologists, more harmful than good (Groot et al., 1994). These contain more than 10,000 ingredients which are linked to many diseases like cancer, birth defects, developmental and reproductive harm. Knowing the toxicity the (US FDA) bans nine ingredients including coal tar colors, formaldehyde, glycol ethers, lead, mercury, parabens, phenylenediamine, phthalates in cosmetic products.

1.1.1. Heavy metals
Metals have been used as instruments of murder and were sprayed by the British in World War 1 (Adal and Tarabar, 2013). Generally heavy metals are those whose density is five times greater than the density of water (Al-Trabulsy et al., 2013 and Glanze et al., 1996). These includes: antimony, arsenic, bismuth, cadmium, cerium, chromium, cobalt, copper, gallium, gold, iron, lead, manganese, mercury, nickel, platinum, silver, tellurium, thallium, tin, uranium, vanadium and zinc. Even the essential metals when present in higher concentration become toxic (Glanze et al., 1996).

Some cosmetics are benign; others can cause or are supposed to cause harmful effects such as cancer, allergic reaction, mutations, respiratory problems as well as development and reproductive problems (CDC, 2003). For instance, an increase level of cadmium has been reported to cause inhibition of DNA mismatches. Zinc has been reported to cause the same signs of illness as does lead, and can easily be mistakenly diagnosed as lead poisoning (Theresa et al., 2013). Heavy metal poisoning takes place in the form of various diseases when ingested or inhaled (Saeed et al., 2011) as shown in Table 3.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.1. อันตรายสารเคมีในเครื่องสำอางเครื่องสำอางมีมักจะถูกพิจารณา โดยแพทย์ผิวหลายหนัง เป็นอันตรายยิ่งกว่าดี (Groot et al., 1994) เหล่านี้ประกอบด้วยส่วนผสมมากกว่า 10000 ซึ่งเชื่อมโยงกับหลายโรคเช่นโรคมะเร็ง เกิดข้อบกพร่อง พัฒนา และสืบพันธุ์อันตราย รู้ความเป็นพิษ (เรา FDA) ห้ามเก้าส่วนผสมรวมถึงสีน้ำมันดินถ่านหิน ฟอร์มาลดีไฮด์ glycol ethers นำ ปรอท parabens, phenylenediamine, phthalates ในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง1.1.1. โลหะหนักโลหะใช้เป็นเครื่องมือของการฆาตกรรม และถูกพ่น โดยชาวอังกฤษในสงครามโลก 1 (Adal และ Tarabar, 2013) โดยทั่วไปโลหะหนักมีผู้ที่มีความหนาแน่นเป็นครั้งที่ห้ามากกว่าความหนาแน่นของน้ำ (al. et Al-Trabulsy, 2013 และ Glanze et al., 1996) เหล่านี้รวมถึง: พลวง สารหนู บิสมัท แคดเมียม ซีเรียม โครเมียม โคบอลต์ ทองแดง แกลเลียม ทองคำ เหล็ก รอ แมงกานีส ปรอท นิกเกิล แพลทินัม ซิลเวอร์ เทลลูเรียม แทลเลียม ดีบุก ยูเรเนียม วาเนเดียม และสังกะสี แม้จำเป็นโลหะเมื่ออยู่ในความเข้มข้นสูงเป็นพิษ (Glanze et al., 1996)เครื่องสำอางบางอย่างจะอ่อนโยน ผู้อื่นสามารถทำ หรือควรจะทำให้เกิดอันตรายเช่นมะเร็ง แพ้ กลายพันธุ์ ปัญหาทางเดินหายใจรวม ถึงปัญหาการพัฒนาและสืบพันธุ์ (CDC, 2003) ตัวอย่าง ระดับการเพิ่มขึ้นของแคดเมียมมีการรายงานทำให้เกิดการยับยั้ง mismatches ดีเอ็นเอ มีการรายงานสังกะสีทำสัญญาณเดียวเจ็บป่วยนำ และสามารถวินิจฉัยว่าจะแสดงเป็นลูกค้าเป้าหมายเป็นพิษ (เทเรซา et al., 2013) ได้อย่างง่ายดาย โลหะหนักเป็นพิษจะเกิดในโรคต่าง ๆ เมื่อกิน หรือช่วยในการ (Saeed et al., 2011) ดังแสดงในตาราง 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1 สารเคมีอันตรายในเครื่องสำอาง
เครื่องสำอางมักจะได้รับการพิจารณาโดยแพทย์ผิวหนังจำนวนมากที่เป็นอันตรายมากกว่าดี (Groot et al., 1994) เหล่านี้มีมากกว่า 10,000 ส่วนผสมที่เชื่อมโยงกับโรคต่างๆเช่นโรคมะเร็ง, การเกิดข้อบกพร่องที่เป็นอันตรายต่อพัฒนาการและการเจริญพันธุ์ รู้พิษ (US FDA) ห้ามเก้าส่วนผสมรวมทั้งสีน้ำมันถ่านหินฟอร์มาลดีไฮด์อีเทอร์ไกลคอล, ตะกั่ว, ปรอท, พาราเบน, Phenylenediamine, phthalates ในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง. 1.1.1 โลหะหนักโลหะได้ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือของการฆาตกรรมและได้รับการฉีดพ่นโดยอังกฤษในสงครามโลกครั้งที่ 1 (Adal และ Tarabar, 2013) โดยทั่วไปโลหะหนักเป็นผู้ที่มีความหนาแน่นเป็นห้าครั้งยิ่งใหญ่กว่าความหนาแน่นของน้ำ (อัล Trabulsy et al., 2013 และ Glanze et al., 1996) เหล่านี้รวมถึง: พลวง, สารหนู, บิสมัทแคดเมียมซีเรียมโครเมียมโคบอลต์ทองแดง, แกลเลียม, ทอง, เหล็กตะกั่วแมงกานีสปรอทนิกเกิล, ทองคำ, เงิน, เทลลูเรียมแทลเลียมดีบุกยูเรเนียมวาเนเดียมและสังกะสี แม้โลหะที่สำคัญเมื่ออยู่ในความเข้มข้นที่สูงขึ้นกลายเป็นพิษ (Glanze et al, 1996.). เครื่องสำอางบางคนมีความอ่อนโยน; คนอื่น ๆ ที่สามารถก่อให้เกิดหรือควรจะก่อให้เกิดผลที่เป็นอันตรายเช่นโรคมะเร็ง, อาการแพ้, การกลายพันธุ์ที่มีปัญหาระบบทางเดินหายใจเช่นเดียวกับการพัฒนาและปัญหาทางระบบสืบพันธุ์ (CDC 2003) ยกตัวอย่างเช่นการเพิ่มขึ้นของระดับแคดเมียมได้รับรายงานที่จะทำให้เกิดการยับยั้งการไม่ตรงกันดีเอ็นเอ สังกะสีได้รับรายงานที่จะทำให้เกิดอาการเดียวกันของการเจ็บป่วยเช่นไม่นำและสามารถได้รับการวินิจฉัยผิดเป็นพิษตะกั่ว (เทเรซ่า et al., 2013) พิษโลหะหนักที่เกิดขึ้นในรูปแบบของโรคต่าง ๆ เมื่อกินหรือสูดดม (อีด et al., 2011) ดังแสดงในตารางที่ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.1 . สารเคมีที่เป็นอันตรายในเครื่องสำอางเครื่องสำอาง
มักจะมีการพิจารณาโดยมากแพทย์ผิวหนัง อันตรายมากกว่าดี ( Groot et al . , 1994 ) เหล่านี้มีมากกว่า 10 , 000 เครื่อง ซึ่งจะเชื่อมโยงกับหลายโรคเช่นมะเร็ง , การเกิดข้อบกพร่อง พัฒนาการและการสืบพันธุ์อันตราย ทราบความเป็นพิษ ( US FDA ) ห้ามเก้าส่วนผสมรวมทั้งถ่านหินสี , tar ฟอร์มาลดีไฮด์ , ไกลคอลอีเทอร์ ,ตะกั่ว , ปรอท , parabens , ฟีนิลีนไดอะมีนพทาเลท , ผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง

สำหรับ . โลหะหนัก
โลหะได้ถูกใช้เป็นเครื่องมือของการฆาตกรรม และถูกพ่นโดยอังกฤษในสงครามโลกครั้งที่ 1 ( adal และธาราบาร์ , 2013 ) โลหะหนักโดยทั่วไปผู้ที่มีความหนาแน่นมากกว่าความหนาแน่นของน้ำ 5 ครั้ง ( อัล trabulsy et al . , 2013 และ glanze et al . , 1996 ) เหล่านี้รวมถึง : พลวงสารหนูบิสมัทแคดเมียม ซีเรียม โครเมียม โคบอลต์ ทองแดง แกลเลี่ยม ทอง เหล็ก ตะกั่ว แมงกานีส ปรอทนิกเกิล , แพลทินัม , เงิน , เทลลูเรียม , แทลเลียม , ดีบุก , ยูเรเนียม , วานาเดียมและสังกะสี แม้เป็นโลหะเมื่อปัจจุบันในความเข้มข้นที่สูงขึ้นกลายเป็นพิษ ( glanze et al . , 1996 ) .

เครื่องสำอางที่อ่อนโยน คนอื่นสามารถก่อให้เกิดหรือน่าจะก่อให้เกิดผลที่เป็นอันตรายเช่นมะเร็ง , การแพ้ ,การกลายพันธุ์ , ปัญหาทางเดินหายใจ รวมทั้งปัญหาการพัฒนาและการสืบพันธุ์ ( CDC , 2003 ) ตัวอย่างเช่นการเพิ่มระดับของแคดเมียม มีรายงานว่า สาเหตุของความไม่ยับยั้งดีเอ็นเอ . สังกะสี มีรายงานว่า สาเหตุที่อาการเดียวกันของการ นำ และสามารถจะเข้าใจผิดว่าเป็นพิษตะกั่ว ( เทเรซ่า et al . , 2013 )โลหะหนักเป็นพิษจะเกิดขึ้นในรูปแบบของโรคต่าง ๆ เมื่อกลืนกินหรือสูดดม ( Saeed et al . , 2011 ) ดังแสดงในตารางที่ 3