BackgroundVarious solutions have be

Background
Various solutions have been recommended for cleansing wounds, however normal saline is favoured as it is an isotonic solution and does not interfere with the normal healing process. Tap water is commonly used in the community for cleansing wounds because it is easily accessible, efficient and cost effective, however, there is an unresolved debate about its use.
Objectives
The objective of this review was to assess the effects of water compared with other solutions for wound cleansing.
Search strategy
Randomised and quasi-randomised controlled trials were identified by electronic searches of Cochrane Wounds Group Specialised Register (November 2007), Ovid MEDLINE (1996-October 2007), Ovid EMBASE (1980-October 2007), Ovid CINAHL (1982October 2007) and the Cochrane Central Register of Controlled Trials (Issue 3; 2007). Primary authors, company representatives and content experts were contacted to identify eligible studies. Reference lists from included trials were also searched.
Selection criteria
Randomised and quasi randomised controlled trials that compared the use of water with other solutions for wound cleansing were eligible for inclusion. Additional criteria were outcomes that included objective or subjective measures of wound infection or healing.
Data collection and analysis
Trial selection, data extraction and quality assessment were carried out independently by two authors and checked by a third author. Differences in opinion were settled by discussion. Some data were pooled using a random effects model.
Main results
Eleven trials were included in this review. Seven trials were identified that compared rates of infection and healing in wounds cleansed with water and normal saline, three trials compared cleansing with no cleansing and one trial compared procaine spirit with water. There were no standard criteria for assessing wound infection across the trials which limited the ability to pool the data. The major comparisons were water with normal saline, and tap water with no cleansing. For chronic wounds, the relative risk of developing an infection when cleansed with tap water compared with normal saline was 0.16, (95% CI 0.01 to 2.96). Tap water was more effective than saline in reducing the infection rate in adults with acute wounds (RR 0.63, 95% CI 0.40 to 0.99). The use of tap water to cleanse acute wounds in children was not associated with a statistically significant difference in infection when compared to saline (RR 1.07, 95% CI 0.43 to 2.64). No statistically significant differences in infection rates were seen when wounds were cleansed with tap water or not cleansed at all (RR 1.06, 95% CI 0.07 to 16.50). Likewise, there was no difference in the infection rate in episiotomy wounds cleansed with water or procaine spirit. The use of isotonic saline, distilled water and boiled water for cleansing open fractures also did not demonstrate a statistically significant difference in the number of fractures that were infected.
Authors’ conclusions
There is no evidence that using tap water to cleanse acute wounds in adults increases infection and some evidence that it reduces it. However there is not strong evidence that cleansing wounds per se increases healing or reduces infection. In the absence of potable tap water, boiled and cooled water as well as distilled water can be used as wound cleansing agents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

BackgroundVarious solutions have been recommended for cleansing wounds, however normal saline is favoured as it is an isotonic solution and does not interfere with the normal healing process. Tap water is commonly used in the community for cleansing wounds because it is easily accessible, efficient and cost effective, however, there is an unresolved debate about its use.ObjectivesThe objective of this review was to assess the effects of water compared with other solutions for wound cleansing.Search strategyRandomised and quasi-randomised controlled trials were identified by electronic searches of Cochrane Wounds Group Specialised Register (November 2007), Ovid MEDLINE (1996-October 2007), Ovid EMBASE (1980-October 2007), Ovid CINAHL (1982October 2007) and the Cochrane Central Register of Controlled Trials (Issue 3; 2007). Primary authors, company representatives and content experts were contacted to identify eligible studies. Reference lists from included trials were also searched.Selection criteriaRandomised and quasi randomised controlled trials that compared the use of water with other solutions for wound cleansing were eligible for inclusion. Additional criteria were outcomes that included objective or subjective measures of wound infection or healing.Data collection and analysisTrial selection, data extraction and quality assessment were carried out independently by two authors and checked by a third author. Differences in opinion were settled by discussion. Some data were pooled using a random effects model.ผลลัพธ์หลักทดลอง 11 ถูกรวมอยู่ในบทความนี้ เจ็ดการทดลองระบุว่า เมื่อเทียบอัตราการติดเชื้อและรักษาบาดแผลในชำระ ด้วยน้ำและน้ำเกลือปกติ 3 การทดลองเปรียบเทียบล้างหน้า ด้วยคลีนซิ่งและ procaine เปรียบเทียบทดลองหนึ่งวิญญาณน้ำไม่ ไม่มีเกณฑ์มาตรฐานสำหรับการประเมินบาดแผลติดเชื้อต่าง ๆ ทดลองซึ่งจำกัดความสามารถในการพูข้อมูลได้ เปรียบเทียบหลักถูกน้ำน้ำเกลือปกติ และน้ำประปา มีความสะอาดไม่ สำหรับแผลเรื้อรัง สัมพันธ์กับโรคติดเชื้อเมื่อชำระ ด้วยน้ำประปาเมื่อเทียบกับน้ำเกลือปกติเป็น 0.16, (95% CI 0.01-2.96) น้ำประปามีประสิทธิภาพกว่าน้ำเกลือในการลดอัตราการติดเชื้อในผู้ใหญ่ที่มีแผลเฉียบพลัน (RR 0.63, 95% CI 0.40-0.99) การใช้น้ำประปาฟอกแผลเฉียบพลันในเด็กไม่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในการติดเชื้อเมื่อเปรียบเทียบกับน้ำเกลือ (RR 1.07, 95% CI 0.43-2.64) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในอัตราการติดเชื้อได้เห็นเมื่อแผลถูกชำระ ด้วยน้ำประปา หรือไม่ชำระที่ทั้งหมด (RR 1.06, 95% CI 0.07-16.50) ในทำนองเดียวกัน มีไม่มีความแตกต่างในอัตราการติดเชื้อแผล episiotomy ชำระ ด้วยน้ำหรือ procaine วิญญาณ การใช้น้ำเกลือ isotonic กลั่นน้ำ และต้มน้ำสำหรับกระดูกหักเปิดทำความสะอาดยังไม่แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจำนวนของกระดูกหักที่มีการติดเชื้อAuthors’ conclusionsThere is no evidence that using tap water to cleanse acute wounds in adults increases infection and some evidence that it reduces it. However there is not strong evidence that cleansing wounds per se increases healing or reduces infection. In the absence of potable tap water, boiled and cooled water as well as distilled water can be used as wound cleansing agents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา
การแก้ปัญหาต่าง ๆ ได้รับการแนะนำให้ทำความสะอาดบาดแผล แต่น้ำเกลือได้รับการสนับสนุนเท่าที่จะเป็นทางออกที่ isotonic และไม่ยุ่งเกี่ยวกับการรักษาตามปกติ น้ำประปาที่ใช้กันทั่วไปในชุมชนสำหรับทำความสะอาดแผลเพราะมันสามารถเข้าถึงได้ง่ายและมีประสิทธิภาพและค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพ แต่มีการอภิปรายเกี่ยวกับการได้รับการแก้ไขการใช้งาน.
วัตถุประสงค์
วัตถุประสงค์ของการตรวจสอบนี้คือการประเมินผลกระทบของน้ำเมื่อเทียบกับโซลูชั่นอื่น ๆ สำหรับการทำความสะอาดแผล.
ค้นหากลยุทธ์
แบบสุ่มและกึ่งทดลองควบคุมแบบสุ่มโดยระบุว่าการค้นหาอิเล็กทรอนิกส์ของบาดแผล Cochrane กลุ่มเฉพาะสมาชิก (พฤศจิกายน 2007) โอวิด MEDLINE (1996 ตุลาคม 2007) โอวิด EMBASE (1980 ตุลาคม 2007) โอวิด CINAHL ( 1982October 2007) และ Cochrane เซ็นทรัลทะเบียนทดลองควบคุม (ฉบับที่ 3; 2007) ผู้เขียนประถมตัวแทนของ บริษัท และผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้อหาที่ได้รับการติดต่อเพื่อระบุการศึกษามีสิทธิ์ รายการอ้างอิงจากการทดลองรวมยังถูกค้น.
เกณฑ์การคัดเลือก
สุ่มและกึ่งทดลองควบคุมแบบสุ่มว่าเมื่อเทียบการใช้น้ำที่มีการแก้ปัญหาอื่น ๆ สำหรับการทำความสะอาดแผลที่มีคุณสมบัติเหมาะสมสำหรับการรวม เกณฑ์เพิ่มเติมมีผลรวมถึงมาตรการวัตถุประสงค์หรืออัตนัยของการติดเชื้อแผลหรือการรักษา.
การเก็บรวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์
ตัวเลือกทดลองการสกัดข้อมูลและการประเมินคุณภาพได้ดำเนินการโดยอิสระโดยสองผู้เขียนและการตรวจสอบโดยผู้เขียนที่สาม ความแตกต่างในความคิดของเขาถูกตัดสินโดยการอภิปราย บางข้อมูลที่ถูกรวบรวมโดยใช้แบบจำลองผลกระทบแบบสุ่ม.
ผลหลัก
Eleven ทดลองถูกรวมอยู่ในการตรวจสอบนี้ เซเว่นการทดลองที่ถูกระบุว่าอัตราการเปรียบเทียบของการติดเชื้อและการรักษาบาดแผลทำความสะอาดด้วยน้ำและน้ำเกลือสามการทดลองเปรียบเทียบการทำความสะอาดโดยไม่มีการทำความสะอาดและการพิจารณาคดีหนึ่งจิตวิญญาณเมื่อเทียบ PROCAINE ด้วยน้ำ ไม่มีเกณฑ์มาตรฐานในการประเมินการติดเชื้อแผลทั่วทดลองซึ่ง จำกัด ความสามารถในการว่ายน้ำข้อมูลได้ การเปรียบเทียบที่สำคัญสรุปได้น้ำที่มีน้ำเกลือและน้ำประปาด้วยการทำความสะอาดไม่ สำหรับแผลเรื้อรัง, ความเสี่ยงของการติดเชื้อการพัฒนาเมื่อชำระด้วยน้ำประปาเมื่อเทียบกับน้ำเกลือเป็น 0.16 (95% CI 0.01-2.96) น้ำประปามีประสิทธิภาพมากกว่าน้ำเกลือในการลดอัตราการติดเชื้อในผู้ใหญ่ที่มีแผลเฉียบพลัน (RR 0.63, 95% CI 0.40-0.99) การใช้น้ำประปาในการทำความสะอาดแผลเฉียบพลันในเด็กที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการติดเชื้อเมื่อเทียบกับน้ำเกลือ (RR 1.07, 95% CI 0.43-2.64) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในอัตราการติดเชื้อได้เห็นเมื่อบาดแผลถูกชำระด้วยน้ำประปาหรือไม่ได้ทำความสะอาดที่ทั้งหมด (RR 1.06, 95% CI 0.07-16.50) ในทำนองเดียวกันมีความแตกต่างในอัตราการติดเชื้อในแผล episiotomy ทำความสะอาดด้วยน้ำหรือจิตวิญญาณ PROCAINE ไม่มี ใช้น้ำเกลือ isotonic, น้ำกลั่นและน้ำต้มสำหรับทำความสะอาดเผือกเปิดยังไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนของการเกิดกระดูกหักที่มีการติดเชื้อ.
บทสรุปผู้เขียน '
ไม่มีหลักฐานว่าการใช้น้ำประปาในการทำความสะอาดแผลเฉียบพลันในเพิ่มขึ้นเป็นผู้ใหญ่ การติดเชื้อและหลักฐานบางอย่างที่จะช่วยลดความมัน แต่มีไม่ได้เป็นหลักฐานที่ทำความสะอาดบาดแผลที่เพิ่มขึ้นต่อการรักษาหรือช่วยลดการติดเชื้อ ในกรณีที่ไม่มีน้ำประปาดื่มต้มและระบายความร้อนด้วยน้ำเช่นเดียวกับน้ำกลั่นสามารถใช้เป็นตัวแทนทำความสะอาดแผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซลูชั่นพื้น
ต่างๆได้รับการแนะนำสำหรับทำความสะอาดแผล แต่น้ำเกลือเป็นที่ชื่นชอบเป็นสารละลายไอโซโทนิก และไม่รบกวนกับการรักษาปกติ น้ำประปาที่ใช้กันทั่วไปในชุมชนเพื่อทำความสะอาดแผล เพราะจะสามารถเข้าถึงได้อย่างง่ายดายและมีประสิทธิภาพและต้นทุนที่มีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม มีการอภิปรายเกี่ยวกับปัญหาการใช้งาน วัตถุประสงค์

วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อศึกษาผลของน้ำเมื่อเทียบกับโซลูชั่นอื่น ๆ สำหรับแผลล้าง

( กลยุทธ์ค้นหาและกึ่งการทดลองแบบสุ่มควบคุมถูกระบุโดยการค้นหาอิเล็กทรอนิกส์ของ Cochrane แผลกลุ่มเฉพาะลงทะเบียน ( พฤศจิกายน 2550 ) , โอวิด Medline ( 1996 ตุลาคม 2007 ) , โอวิด embase ( 2523 ตุลาคม 2007 )โอปอล cinahl ( 1982october 2007 ) และ Cochrane กลางทะเบียนควบคุมการทดลอง ( ฉบับที่ 3 ; 2550 ) ผู้เขียนหลัก ตัวแทน บริษัท และผู้เชี่ยวชาญได้รับการติดต่อเพื่อระบุสิทธิ์การศึกษา อ้างอิงรายการจากรวมการทดลองก็ยังค้นหา เกณฑ์การคัดเลือก

( กึ่งการทดลองควบคุม Randomised และเปรียบเทียบการใช้น้ำกับโซลูชั่นอื่น ๆเพื่อทำความสะอาดแผลมีสิทธิรวม เกณฑ์เพิ่มเติมวัตถุประสงค์หรืออัตนัยผลลัพธ์ซึ่งรวมมาตรการของแผล การติดเชื้อ หรือ การรักษา การรวบรวม และวิเคราะห์ข้อมูล

เลือกศาลการสกัดข้อมูลและการประเมินคุณภาพการศึกษา ได้ดำเนินการอย่างเป็นอิสระ โดยผู้เขียนสองและตรวจสอบโดยผู้เขียน 3 ความแตกต่างในความเห็นถูกจัดการโดยการสนทนา ข้อมูลบางส่วนถูก pooled โดยใช้แบบจำลองผลสุ่ม

11 หลัก ผลการทดลองอยู่ในรีวิวนี้ 7 การทดลองระบุว่า เมื่อเปรียบเทียบอัตราของการติดเชื้อและการรักษาบาดแผลให้สะอาดด้วยน้ำ และน้ำเกลือ ,สามการทดลองเปรียบเทียบกับคลีนซิ่งล้างหน้าและใช้ยาระงับความรู้สึกจิตวิญญาณหนึ่งเมื่อเทียบกับน้ำ ไม่มีมาตรฐานเกณฑ์การประเมินแผลติดเชื้อผ่านการทดลองที่ จำกัด ความสามารถในการ สระว่ายน้ําข้อมูล เปรียบเทียบที่สําคัญมีน้ำด้วยน้ำเกลือ และน้ำ ไม่ซิ่ง สำหรับแผลเรื้อรังเทียบกับความเสี่ยงของการพัฒนาการติดเชื้อเมื่อชำระด้วยน้ำเมื่อเทียบกับน้ำเกลือ คือ 0.16 ( 95% CI 0.01 2.96 ) น้ำประปามีประสิทธิภาพมากกว่าน้ำเกลือในการลดอัตราการติดเชื้อในผู้ใหญ่ที่มีบาดแผลเฉียบพลัน ( RR = 0.63 , 95% CI 0.40 ถึง 0.99 )การใช้น้ำประปาในการทำความสะอาดบาดแผลเฉียบพลันในเด็กไม่ได้เกี่ยวข้องกับความแตกต่างในการติดเชื้อเมื่อเทียบกับเกลือ ( RR 1.07 , 95% CI 0.43 2.64 ) ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในอัตราการติดเชื้อพบเมื่อแผลถูกชำระล้างด้วยน้ำหรือมิได้ชำระเลย ( RR 1.06 , 95% CI 0.07 16.50 ) อนึ่งมีความแตกต่างในอัตราการติดเชื้อของแผลการตัดชำระด้วยน้ำ หรือยาระงับความรู้สึกจิตวิญญาณ การใช้ไอโซโทนิค น้ำเกลือ น้ำกลั่น และต้มน้ำเพื่อล้างหน้ากระดูกหักแผลเปิดก็ไม่ได้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในจํานวนของกระดูกที่ติดเชื้อ ผู้เขียนสรุป

'มีหลักฐานว่าการใช้น้ำประปาในการทำความสะอาดบาดแผลเฉียบพลันในผู้ใหญ่เพิ่มการติดเชื้อ และหลักฐานบางอย่างที่ลดมัน อย่างไรก็ตามไม่มีหลักฐานที่ทำความสะอาดแผลต่อ se เพิ่มการรักษาหรือช่วยลดการติดเชื้อ ในการดื่มน้ำประปา ต้มน้ำเย็นรวมทั้งน้ำกลั่นสามารถใช้เป็นสารทำความสะอาดแผล