Sorry if I busy you too. But I want

Sorry if I busy you too. But I want to talk to you really. I would describe the feeling itself is not why you should be concerned with.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขออภัยถ้าผมไม่ว่างคุณเกินไป แต่ต้องคุยกับคุณจริง ๆ ฉันจะอธิบายความรู้สึกตัวเองเป็นไม่ทำไมคุณควรจะกังวลกับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขออภัยถ้าไม่ว่างคุณมากเกินไป แต่ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณจริงๆ ฉันจะอธิบายความรู้สึกตัวเองไม่ได้ว่าทำไมคุณควรจะเกี่ยวข้องกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอโทษถ้าผมไม่ว่างด้วย แต่ผมก็อยากคุยกับคุณจริงๆ ผมจะบรรยายความรู้สึกตัวเองไม่ได้ ทำไมคุณควรกังวลกับ