Danny Carter went skydiving for the

Danny Carter went skydiving for the first time when he was nineteen. It was so amazing, I couldn't wait to go again, he says. Since then, Danny has skydived more than a hundred times. This is how he describes what it's like to skydive
As you stand in the doorway of the plane,you feel nervous but excited. You are more than 4,000 metres above the ground. The parachute on your back is heavy, and the noise of the plane is very loud. Then you jump. Five seconds later you feel like you are flying. You are falling at nearly 200 kilometres an hour, but you are in control. You can change your direction and speed just by moving your body. For around sixty seconds it's just you and the sky.
Then the ground starts getting closer and you realise just how fast you are travelling. As you fall below 1,200 metres, the earth seems to rush towards you. With just 1,000 metres left to fall, you open your parachute. The last part of your fall is slower and much quieter. You have time to look around and enjoy the view. With less than 5 metres to go, you adjust your parachute to slow yourself down even more. Then your feet touch the ground.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แดนนี่คาร์เตอร์ไปกระโดดร่มเป็นครั้งแรกเมื่อเขาอายุสิบเก้า มันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจดังนั้นฉันไม่สามารถรอที่จะไปอีกครั้งเขากล่าวว่า ตั้งแต่นั้นมาแดนนี่ได้ skydived มากกว่าร้อยครั้ง นี่คือวิธีการที่เขาอธิบายถึงสิ่งที่มันต้องการที่จะ skydive
ในขณะที่คุณยืนอยู่ในประตูของเครื่องบินที่คุณรู้สึกประสาท แต่ตื่นเต้น คุณอยู่ที่กว่า 4,000 เมตรเหนือพื้นดิน ร่มชูชีพบนหลังของคุณมีน้ำหนักมากและเสียงเครื่องบินดังมาก จากนั้นคุณจะกระโดด ห้าวินาทีต่อมาคุณรู้สึกว่าคุณจะบิน คุณจะลดลงในเกือบ 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่คุณอยู่ในการควบคุม คุณสามารถเปลี่ยนทิศทางและความเร็วเพียงโดยการย้ายร่างกายของคุณของคุณ ประมาณหกสิบวินาทีมันเป็นเพียงแค่คุณและท้องฟ้า.
จากนั้นพื้นดินเริ่มการใกล้ชิดและคุณตระหนักถึงเพียงวิธีการที่รวดเร็วที่คุณกำลังเดินทาง ในขณะที่คุณลดลงต่ำกว่า 1,200 เมตรแผ่นดินดูเหมือนจะวิ่งต่อคุณ มีเพียง 1,000 เมตรจากซ้ายไปตกคุณเปิดร่มชูชีพของคุณ ส่วนสุดท้ายของฤดูใบไม้ร่วงของคุณช้าลงและเงียบสงบมาก คุณมีเวลาที่จะมองไปรอบ ๆ และเพลิดเพลินกับมุมมอง มีน้อยกว่า 5 เมตรที่จะไปคุณปรับร่มชูชีพของคุณช้าลงด้วยตัวคุณเองมากยิ่งขึ้น จากนั้นเท้าของคุณสัมผัสพื้นดิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แดนนี่ คาร์เตอร์ไปกระโดดร่มเป็นครั้งแรกเมื่อเขาอายุสิบเก้า มันน่าทึ่งมาก ผมแทบรอไม่ไหวที่จะได้กลับไปอีกครั้ง เขากล่าวว่า เพราะงั้น แดนนี่ได้ skydived มากกว่าเป็นร้อยเท่า นี้เป็นวิธีการที่เขาอธิบายสิ่งที่มันต้องการที่จะ Skydive
ขณะที่เธอยืนอยู่หน้าประตูของเครื่องบินที่คุณรู้สึกประหม่า แต่ตื่นเต้น คุณมีมากกว่า 4000 เมตรเหนือพื้นดิน ร่มชูชีพบนหลังของคุณก็หนักและเสียงเครื่องดังมาก คุณก็กระโดด ห้าวินาทีต่อมาคุณจะรู้สึกเหมือนคุณกำลังบิน คุณจะล้มเกือบ 200 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง แต่คุณจะอยู่ในการควบคุม คุณสามารถเปลี่ยนทิศทางและความเร็วของคุณโดยการย้ายร่างกายของคุณ ประมาณหกสิบวินาที มันเป็นเพียงคุณและท้องฟ้า
แล้วพื้นเริ่มเข้ามาใกล้ขึ้นและคุณตระหนักถึงเพียงวิธีการที่รวดเร็วคุณจะเดินทางตามที่คุณตกอยู่ด้านล่าง 1200 เมตร ดูเหมือนโลกวิ่งต่อคุณ มีเพียง 1 , 000 เมตรซ้ายไปตกอยู่ที่คุณเปิดร่มชูชีพของคุณ ส่วนสุดท้ายของฤดูใบไม้ร่วงของคุณช้าลงและเงียบกว่า . คุณมีเวลาที่จะมองไปรอบ ๆและเพลิดเพลินไปกับมุมมอง ที่มีน้อยกว่า 5 เมตรไป คุณปรับร่มชูชีพของคุณช้าคุณลงมากขึ้น เท้าสัมผัสพื้นดิน