IntroductionASEAN Economic Communit

Introduction
ASEAN Economic Community: AEC in 2015 has impacted government and private organizations to be aware of all situations that could occur. As we all know that the Govern- ment of Brunei Darussalam, the Kingdom of Cambodia, the Republic of Indonesia, Lao People s Democratic Republic, Malaysia, the Union of Myanmar, the Republic of the Philippines, the Republic of Singapore, the Kingdom of Thailand, and the Socialist Republic of Viet Nam, are the members of the Association of South East Asian Nations collectively referred to as ASEAN . These countries agreed in the ASEAN mutual recognition arrangement (MRA) on nursing services, which is one of the steps in completing ASEAN FRAME WORK AGREEMENT ON SERVICES [AFAS], the mutual recognition facilitate mobility of nursing professional within ASEAN. It is being looked forward to have an exchange of information and expertise on standards and qualifications, promote adoption of best practices on professional nursing services that would provide opportunities for capacity building.1 Even though some economists2-3 said that the implementation of this nursing borderless mobility could possibly remain slow because movement of professionals is completely subject to domestic regulations. However, this borderless mobility among nurses becomes an interesting issue in terms of if it could alleviate or on the other hand it could increase nursing shortage threatening the country in which no clear answer is presented. In addition, this mutual recognition could overwhelm nurses in both
host and exporting countries. Appropriate planning of readiness for changes that may happen is challenging Thai nursing manpower management and policy.
This paper aims to discuss interesting challenges in borderless mobility of nurses, awareness, preparation, and dilemmas of nurses in AEC through a viewpoint of Filipino nurses and from related literature review. In addition, the ideas of Thai nurses and the Filipino nurses will be also presented. The authors aim this paper to be merely a part of notions for prepared implication of Thai nurses in Thai nursing manpower and policy changes that may occur in the near future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน: AEC ในปี 2558 มีผลกระทบต่อรัฐบาลและองค์กรเอกชนเพื่อให้ทราบถึงสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น เรารู้ว่า ment Govern ของบรูไนดารุสซาลาม ราชอาณาจักรกัมพูชา สาธารณรัฐอินโดนีเซีย สาธารณรัฐประชาธิปไตย s ลาว มาเลเซีย พม่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ สาธารณรัฐสิงคโปร์ ไทย และสังคมนิยมสาธารณรัฐของ เวียดนาม เป็นสมาชิกของสมาคมประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รวม เรียกว่าอาเซียน ประเทศเหล่านี้ตกลงที่อาเซียนเกณฑ์ (MRA) ในการให้บริการพยาบาล ซึ่งเป็นขั้นตอนในการทำให้อาเซียนกรอบงานข้อตกลง ON บริการ [AFAS], การรับรู้ร่วมกันให้ความคล่องตัวของพยาบาลวิชาชีพในอาเซียน ที่มองมันถูกไปข้างหน้าจะมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลและความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับมาตรฐานและคุณสมบัติ ส่งเสริมการนำแนวทางปฏิบัติในวิชาชีพพยาบาลบริการที่จะให้โอกาสสำหรับความจุ building.1 แม้ว่าบาง economists2-3 กล่าวว่า การดำเนินการของความคล่องตัวไร้ขอบพยาบาลอาจอาจจะยังคง ชะลอตัวเนื่องจากการเคลื่อนไหวของมืออาชีพอย่างสมบูรณ์ตามระเบียบภายในประเทศ อย่างไรก็ตาม ความคล่องตัวไร้พรมแดนระหว่างพยาบาลกลาย เป็นปัญหาที่น่าสนใจในแง่ของถ้ามันสามารถบรรเทา หรือคง มันสามารถเพิ่มการขาดแคลนพยาบาลที่คุกคามประเทศที่ปรากฏในคำตอบไม่ชัดเจน นอกจากนี้ การรู้นี้ร่วมกันสามารถครอบงำพยาบาลทั้งในโฮสต์และการส่งออกประเทศ การวางแผนเตรียมความพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นที่เหมาะสมเป็นความท้าทายการจัดการกำลังคนและนโยบายการพยาบาลไทยกระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารือเกี่ยวกับความท้าทายที่น่าสนใจในความคล่องตัวไร้ขอบของพยาบาล รับรู้ การเตรียม และวิกฤติของพยาบาลในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนผ่านมุมมอง ของพยาบาลฟิลิปปินส์ และ จากการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ ความคิดของพยาบาลไทยและพยาบาลชาวฟิลิปปินส์จะนำเสนอยัง ผู้เขียนจุดมุ่งหมายเอกสารนี้เป็น เพียงส่วนหนึ่งของความสำหรับเตรียมปริยายของพยาบาลไทยในไทยพยาบาลกำลังคนและนโยบายการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
อาเซียนประชาคมเศรษฐกิจ: รัฐบาล AEC ในปี 2015 ได้ส่งผลกระทบและองค์กรเอกชนที่จะตระหนักถึงทุกสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น ในฐานะที่เราทุกคนรู้ว่า ment รัฐบาลบรูไนดารุสซาลาม, ราชอาณาจักรกัมพูชา, สาธารณรัฐอินโดนีเซียสาธารณรัฐประชาชนลาวประชาธิปไตยมาเลเซียสหภาพพม่าสาธารณรัฐฟิลิปปินส์สาธารณรัฐสิงคโปร์, ราชอาณาจักร ประเทศไทยและสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามเป็นสมาชิกของสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รวมเรียกว่าอาเซียน ประเทศเหล่านี้เห็นพ้องกันในการจัดรับรู้ร่วมกันของอาเซียน (MRA) ในการให้บริการพยาบาลซึ่งเป็นหนึ่งในขั้นตอนในการกรอกอาเซียนกรอบข้อตกลงการทำงานเกี่ยวกับการบริการ [AFAS] การรับรู้ร่วมกันอำนวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวของมืออาชีพพยาบาลภายในอาเซียน มันจะถูกมองไปข้างหน้าจะมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลและความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับมาตรฐานและคุณสมบัติส่งเสริมการยอมรับของปฏิบัติที่ดีที่สุดในการให้บริการพยาบาลระดับมืออาชีพที่จะให้โอกาสสำหรับความจุ building.1 แม้ว่า economists2-3 บางคนกล่าวว่าการดำเนินการแบบไร้ขอบพยาบาลนี้ การเคลื่อนไหวอาจจะยังคงช้าเนื่องจากการเคลื่อนไหวของมืออาชีพที่สมบูรณ์ภายใต้กฎระเบียบภายในประเทศ แต่นี้การเคลื่อนไหวแบบไร้ขอบของพยาบาลกลายเป็นปัญหาที่น่าสนใจในแง่ของถ้ามันสามารถบรรเทาหรือในทางกลับกันก็สามารถเพิ่มความขาดแคลนพยาบาลขู่ประเทศที่ไม่มีคำตอบที่ชัดเจนที่จะนำเสนอ นอกจากนี้การรับรู้ร่วมกันนี้อาจครอบงำพยาบาลทั้ง
เจ้าภาพและประเทศผู้ส่งออก การวางแผนที่เหมาะสมของการเตรียมความพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่อาจจะเกิดขึ้นคือการจัดการพยาบาลกำลังคนที่ท้าทายไทยและนโยบาย.
กระดาษนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารือเกี่ยวกับความท้าทายที่น่าสนใจในการเคลื่อนย้ายแบบไร้ขอบของพยาบาล, การรับรู้การเตรียมความพร้อมและอุปสรรคของพยาบาลในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนผ่านมุมมองของฟิลิปปินส์พยาบาลและจากการที่เกี่ยวข้อง การทบทวนวรรณกรรม นอกจากนี้ในความคิดของพยาบาลไทยและฟิลิปปินส์พยาบาลจะนำเสนอยัง ผู้เขียนมีจุดมุ่งหมายกระดาษนี้จะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของความคิดสำหรับการเตรียมความหมายของพยาบาลไทยในกำลังการพยาบาลและการเปลี่ยนแปลงนโยบายของไทยที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน : AEC ในปี 2015 มีผลกระทบทั้งภาครัฐ และเอกชน ต้องตระหนักถึงสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้น ในฐานะที่เราทุกคนรู้ว่าปกครอง - ment ของบรูไนดารุสซาลาม ราชอาณาจักรกัมพูชา สาธารณรัฐอินโดนีเซีย ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มาเลเซีย สหภาพพม่า สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ สาธารณรัฐสิงคโปร์ ราชอาณาจักรไทย และสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม มีสมาชิกของ สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้โดยรวมเรียกว่าเซียน ประเทศเหล่านี้ตกลงในอาเซียนด้วยการยอมรับร่วม ( MRA ) ในการจัดบริการพยาบาล ซึ่งเป็นขั้นตอนหนึ่งในการทำกรอบความตกลงว่าด้วยบริการของอาเซียน afas [ ] , การรับรู้ร่วมกันอำนวยความสะดวกการเคลื่อนไหวของวิชาชีพพยาบาลในอาเซียน มันจะถูกมองไปข้างหน้าเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลและความเชี่ยวชาญด้านมาตรฐานและคุณสมบัติการส่งเสริมการยอมรับของการปฏิบัติที่ดีที่สุดในวิชาชีพพยาบาล บริการ ที่ จะ ให้ โอกาส เพื่อสร้างความสามารถที่ 1 ถึงแม้ว่าบาง economists2-3 บอกว่าการปฏิบัติพยาบาลขอบการเคลื่อนไหวอาจจะยังคงชะลอตัวเนื่องจากการเคลื่อนไหวของผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดกฎระเบียบภายในประเทศ อย่างไรก็ตาม การไร้พรมแดนของพยาบาลจะกลายเป็นประเด็นที่น่าสนใจในแง่ของถ้ามันสามารถบรรเทา หรือบนมืออื่น ๆที่อาจเพิ่มขึ้น การขาดแคลนพยาบาลคุกคามประเทศที่ไม่มีคําตอบที่ชัดเจนคือแสดง นอกจากนี้การรับรู้ร่วมกันนี้สามารถต่อพยาบาล ทั้งในประเทศเจ้าภาพ และการส่งออก การวางแผนที่เหมาะสม ความพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นเป็นสิ่งที่ท้าทายไทยการพยาบาลการจัดการกำลังคนและนโยบายบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารือเกี่ยวกับความท้าทายที่น่าสนใจในการไร้พรมแดนของพยาบาล , การรับรู้ , การเตรียมการ และการขัดแย้งของพยาบาลในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ผ่านมุมมองของพยาบาลชาวฟิลิปปินส์ และจากการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง . นอกจากนี้ แนวคิดของพยาบาลไทยและฟิลิปปินส์พยาบาลจะถูกนำเสนอ ผู้เขียนมุ่งกระดาษนี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งของความคิดเพื่อเตรียมนัยของพยาบาลไทยพยาบาลไทยกำลังคนและนโยบายการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต