The story took place somewhere in t

The story took place somewhere in the eastern part of America and it happened in the 19th century. As a whole, it pictures what happened there at those time, especially to the people. As far as I can see it, the story is about a young lady who by chance met her long gone friend. At first glance, the boy looked like he’s a marshal, an occupation he had apparently never dreaming of.
This story also reveals the style of language and manner of a certain social class where the lady belonged at that time. It also shows how the people of the east felt about the west, which at that time was still a wild adventurous country.
The relationship of the people in this story is rather tricky, though. Was the young man, Mr. Easton, really a marshall as he was trying to make an impression of to Miss Fairchild, the lady ? He said: “I had to do something, money has a way of taking wing. You know it takes money to keep in step with our crowd in Washington.” If we compare his words with what he said just after that: "…. I saw this opening in the west , and …Well, a Marshall isn't quite as high a position as that of an ambassador…". This shows some inconsistency if he were really a Marshall.
However, the man whose hand was handcuffed with " the Marshall" didn’t give a definite explanation either. He said: “…but I see you know the Marshall here. If you'll ask him to speak a word for me when we get to the pen, he'll do it. It'll make things easier for me there. He's taking me to Leavenworth Prison. It's seven years for counterfeiting.”
So who was taken who to the prison ? Even after he said this to miss Fairchild:
“: Don't you worry about them miss, all Marshalls handcuff themselves to their prisoners to keep them from getting away. Mr. Easton know his business”, she should have gotten suspicious. And when she asked whether she will see Mr. Easton in Washington soon and got this answer: “Not soon I think, my carefree days are over, I fear…”, she just said: “I love the West.” with her eyes shining softly.
While the young man’s hand was handcuffed, the young lady’s heart was bondaged to her happy past. And most of all, it was the heart of the real Marshall that really showed kindness as he tried his best not to embarrass his prisoner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องที่เกิดอยู่ในภาคตะวันออกของอเมริกา และมันเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 ทั้งหมด ภาพสิ่งที่เกิดขึ้นมีเวลาเหล่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคน เท่าที่ฉันสามารถดูได้ เรื่องราวที่เกี่ยวกับหญิงสาวที่บังเอิญพบเพื่อนของเธอหายไปนาน เมื่อแรกเห็น เด็กชายที่ดูเหมือนเขาเป็นจอมพล อาชีพเขาเห็นได้ชัดว่าไม่เคยฝันของเรื่องนี้ยังเผยให้เห็นรูปแบบของภาษาและลักษณะของบางสังคมชั้นที่ผู้หญิงอยู่ที่ คุณยังแสดงวิธีของตะวันออกรู้สึกเกี่ยวกับตะวันตก ซึ่งเวลานั้นยังประเทศผจญภัยป่าแม้ว่ามีความสัมพันธ์ของคนในเรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยาก เป็นหนุ่ม นายอีสตัน มาร์แชลจริง ๆ เขาได้พยายามสร้างความประทับใจของการนางสาว Fairchild ผู้หญิง เขากล่าวว่า: "ผมทำอะไร เงินมีวิธีการทำปีก คุณรู้จักใช้เงินให้ในขั้นตอนที่ มีฝูงชนของเราในวอชิงตัน" ถ้าเราเปรียบเทียบคำพูดของเขากับสิ่งที่เขากล่าวว่า หลังจากที่:... ผมเห็นเปิดนี้ในตะวันตก และ... ดี มาร์แชลล์ไม่ได้ตำแหน่งค่อนข้างสูงของผู้ที่... " นี้แสดงไม่สอดคล้องกันบางอย่างหากเขาจริง ๆ มาร์แชลล์อย่างไรก็ คนที่มีมือมีกุญแจ ด้วย "มาร์แชล" ไม่ได้ให้คำอธิบายที่ชัดเจนอย่างใดอย่างหนึ่ง เขากล่าวว่า: "... แต่ระบบแจ้งฉันเห็นคุณทราบมาร์แชลล์นี่ ถ้าคุณจะขอให้เขาพูดคำฉันเมื่อเราได้รับปากกา เขาจะทำมัน มันจะทำให้ง่ายสำหรับฉันมี เขาจะพาฉันไปคุกลีเวนเวิร์ธ มันเป็นปีที่เจ็ดสำหรับการปลอมแปลง"So who was taken who to the prison ? Even after he said this to miss Fairchild:“: Don't you worry about them miss, all Marshalls handcuff themselves to their prisoners to keep them from getting away. Mr. Easton know his business”, she should have gotten suspicious. And when she asked whether she will see Mr. Easton in Washington soon and got this answer: “Not soon I think, my carefree days are over, I fear…”, she just said: “I love the West.” with her eyes shining softly.While the young man’s hand was handcuffed, the young lady’s heart was bondaged to her happy past. And most of all, it was the heart of the real Marshall that really showed kindness as he tried his best not to embarrass his prisoner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องราวที่เกิดขึ้นบางแห่งในภาคตะวันออกของอเมริกาและมันเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 เป็นทั้งมันภาพสิ่งที่เกิดขึ้นมีเวลาเหล่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนที่ เท่าที่ผมสามารถเห็นมันเป็นเรื่องที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับหญิงสาวคนหนึ่งที่มีโอกาสได้พบกับเพื่อนของเธอหายไปนาน ได้อย่างรวดเร็วก่อนเด็กดูเหมือนเขาเป็นจอมพลอาชีพเขาได้เห็นได้ชัดว่าไม่เคยฝันของ.
เรื่องนี้ยังแสดงให้เห็นรูปแบบของภาษาและลักษณะของระดับชั้นทางสังคมบางอย่างที่ผู้หญิงคนนั้นเป็นในช่วงเวลานั้น นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าผู้คนในภาคอีสานรู้สึกเกี่ยวกับเวสต์ซึ่งในเวลานั้นก็ยังคงเป็นประเทศที่รักการผจญภัยในป่า.
ความสัมพันธ์ของผู้คนในเรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยาก แต่ เป็นชายหนุ่มนายอีสตันจริงๆมาร์แชลล์ขณะที่เขากำลังพยายามที่จะทำให้การแสดงผลของมิสแฟร์ไชลด์ผู้หญิง? เขากล่าวว่า "ผมต้องทำบางสิ่งบางอย่างเงินมีวิธีการสละปีก คุณจะรู้ว่ามันต้องใช้เงินไปเก็บไว้ในขั้นตอนที่มีฝูงชนของเราในวอชิงตัน "ถ้าเราเปรียบเทียบคำพูดของเขากับสิ่งที่เขากล่าวว่าหลังจากที่".. ... ผมเห็นนี้เปิดในทางทิศตะวันตกและ ... ดีมาร์แชลล์ไม่มาก ตำแหน่งที่สูงเป็นที่ของทูต ... " นี้แสดงให้เห็นความไม่สอดคล้องกันบางอย่างถ้าเขาจริงๆมาร์แชลล์.
แต่คนที่มีมือถูกใส่กุญแจมือด้วย "มาร์แชลล์" ไม่ได้ให้คำอธิบายที่ชัดเจนอย่างใดอย่างหนึ่ง เขากล่าวว่า " ... แต่ผมเห็นคุณรู้ว่าที่นี่มาร์แชลล์ ถ้าคุณจะขอให้เขาพูดคำสำหรับฉันเมื่อเราได้รับปากกาที่เขาจะทำมัน มันจะทำให้สิ่งที่ง่ายสำหรับฉันไปที่นั่น เขาพาผมไป Leavenworth เรือนจำ มันเป็นเวลาเจ็ดปีสำหรับการปลอมแปลง. "
ดังนั้นผู้ที่ถูกนำตัวไปยังเรือนจำหรือไม่ แม้หลังจากที่เขากล่าวว่านี้จะพลาดแฟร์ไชลด์:
"คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขาพลาดมาร์แชลทั้งหมดใส่กุญแจมือตัวเองเพื่อนักโทษของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจากการออกไป นายอีสตันรู้ว่าธุรกิจของเขา "เธอควรจะมีอากาศที่น่าสงสัย และเมื่อเธอถามว่าเธอจะเห็นนายอีสตันในกรุงวอชิงตันดีเร็ว ๆ นี้และได้คำตอบว่า "ไม่เร็ว ๆ นี้ผมคิดว่าวันไม่ห่วงฉันมากกว่าฉันกลัว ... " เธอก็กล่าวว่า "ผมรักเวสต์." กับดวงตาของเธอ ส่องแสงเบา ๆ .
ในขณะที่มือของชายหนุ่มที่ถูกใส่กุญแจมือหัวใจของหญิงสาวถูก bondaged ไปในอดีตของเธอมีความสุข และส่วนใหญ่ของทั้งหมดมันเป็นหัวใจของมาร์แชลล์จริงที่มันแสดงให้เห็นความมีน้ำใจในขณะที่เขาพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ทำให้เกิดปัญหานักโทษของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องที่เอาสถานที่บางแห่งในภาคตะวันออกของอเมริกาและมันเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 19 โดยรวม , มันเกิดอะไรขึ้น มีภาพที่ เวลา โดยเฉพาะกับคน เท่าที่ผมเห็น เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กสาวที่บังเอิญเจอเธอนานแล้วเพื่อน แวบแรกที่เห็น เด็กชายมองเหมือนเขาเป็นจอมพล , อาชีพเขาคงไม่เคยฝันถึงเรื่องนี้ยังพบรูปแบบของภาษาและลักษณะของบางชนชั้นทางสังคมที่ผู้หญิงอยู่ในเวลานั้น มันยังแสดงให้เห็นว่าคนตะวันออกถึงตะวันตก ซึ่งขณะนั้นยังเป็นป่า ผจญ ภัย ของประเทศความสัมพันธ์ของประชาชนในเรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยากนะ เป็นหนุ่ม เกิดจริงๆ มาร์แชลเป็นเขาพยายามที่จะสร้างความประทับใจให้คุณแฟร์ไชลด์ , คุณผู้หญิง ? เขากล่าวว่า : " ผมมีบางอย่างที่ต้องทำ เงินมีวิธีการทำปีก คุณก็รู้ว่ามันต้องใช้เงินในการรักษาในขั้นตอนกับฝูงชนของเราในวอชิงตัน . " ถ้าเราเปรียบเทียบคำพูดของเขากับสิ่งที่เขากล่าวว่า หลังจากที่ " . . . . . . . ผมเห็นเปิดในตะวันตก และ . . . . . . . อืม มาร์แชลไม่ได้ค่อนข้างสูง ในฐานะที่เป็นทูต . . . . " นี้จะแสดงความไม่สอดคล้องกัน ถ้าเขาได้จริงๆ มาแชลอย่างไรก็ตาม ชายมือถูกใส่กุญแจมือกับ " มาร์แชล " ไม่ได้ให้คำอธิบายที่ชัดเจนด้วย เขากล่าวว่า : " . . . . . . . แต่ผมเห็น คุณ รู้ ว่า มาที่นี่ ถ้าคุณจะให้เขาพูดกับผมเมื่อเราได้รับปากกา , เขาจะทำมัน มันจะทำให้เรื่องมันง่ายขึ้นสำหรับฉัน เขาพาฉันไป ลีเวนเวิร์ธเรือนจำ มันเจ็ดปีสำหรับการปลอมแปลง .แล้วใครเอาใครเข้าคุก ? หลังจากที่เขาพูดกับคุณแฟร์ไชลด์ :" คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับพวกเขาพลาดทั้งหมดมาร์แชลใส่กุญแจมือตัวเองกับนักโทษของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาหนีไปได้ Mr . Easton ว่าธุรกิจของเขา เธอควรได้รับที่น่าสงสัย และเมื่อเธอถามว่า เธอจะเห็นเกิดในวอชิงตัน เร็วๆ นี้ และได้คำตอบนี้ " ไม่เร็ว ฉันคิดว่าวันๆของผมแล้ว ผมกลัว . . . . . . . " เธอกล่าวว่า " ฉันรักตะวันตก " กับตาของเธอส่องประกายอย่างนุ่มนวลในขณะที่มือของชายหนุ่มถูกใส่กุญแจมือ หัวใจของหญิงสาวก็ bondaged ที่ผ่านมาความสุขของเธอ และส่วนใหญ่ของทั้งหมด มันเป็นหัวใจของจริง มาร์แชล ที่ทำให้ความเมตตาในขณะที่เขาพยายามของเขาที่ดีที่สุดที่จะไม่ทำให้นักโทษของเขา