Graffiti was used primarily by poli

Graffiti was used primarily by political activists to make statements and street gangs to mark territory. It wasn't till the late 1960s that writing's current identity started to form.The history of the underground art movement known by many names, most commonly termed graffiti begins in Philadelphia, Pennsylvania during the mid to late '60s and is rooted in bombing. The writers who are credited with the first conscious bombing effort are CORNBREAD and COOL EARL. They wrote their names all over the city gaining attention from the community and local press. It is unclear whether this concept made its way to New York City via deliberate efforts or if was a spontaneous occurrence.

Shortly after CORNBREAD, the Washington Heights section of Manhattan was giving birth to writers. In 1971 The New York Times published an article on one of these writers. TAKI 183 was the alias of a kid from Washington Heights. TAKI was the nick name for his given name Demetrius and 183 was the number of the street where he lived. He was employed as a foot messenger, so he was on the subway frequently and took advantage of it, doing motion tags. The appearance of this unusual name and numeral sparked public curiosity prompting the Times article. He was by no means the first writer or even the first king. He was however the first to be recognized outside the newly formed subculture. Most widely credited as being one of the first writers of significance is JULIO 204. FRANK 207 and JOE 136 were also early writers.
On the streets of Brooklyn a movement was growing as well. Scores of writers were active. FRIENDLY FREDDIE was an early Brooklyn writer to gain fame. The subway system proved to be a line of communication and a unifying element for all these separate movements. People in all the five boroughs became aware of each others efforts. This established the foundation of interborough competition.

Writing started moving from the streets to the subways and quickly became competitive. At this point writing consisted of mostly tags and the goal was to have as many as possible. Writers would ride the trains hitting as many subway cars as possible. It wasn't long before writers discovered that in a train yard or lay up they could hit many more subway cars in much less time and with less chance of getting caught. The concept and method of bombing had been established.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่างถูกใช้ โดยนักเคลื่อนไหวทางการเมืองเป็นหลักเพื่อให้งบและแก๊งถนนเพื่อทำเครื่องหมายเขตแดน มันไม่ได้จนถึงปี 1960 ปลายรหัสประจำตัวปัจจุบันของที่เขียนเริ่มต้นเพื่อการเริ่มต้นประวัติศาสตร์ของการเคลื่อนไหวศิลปะใต้ดินรู้จักกันในชื่อ มักเรียกว่ากราฟฟิตีในฟิลาเดลเฟีย เพนซิลวาเนียระหว่างที่กลางกับปลาย ' ยุค 60s และใช้ในการระเบิด นักเขียนที่เครดิตกับการพยายาม bombing แรกสติมี CORNBREAD และเอิร์ลเย็น จะเขียนชื่อของพวกเขาทั้งเมืองได้รับความสนใจจากชุมชนและข่าวท้องถิ่น เป็นที่ชัดเจนว่า แนวคิดนี้ทำให้ทางการนิวยอร์กผ่านความพยายามโดยเจตนา หรือหากมีเกิดขึ้นอยู่หลังจาก CORNBREAD ส่วนไฮท์วอชิงตันของแมนฮัตตันได้ให้กำเนิดการเขียน ใน นิวยอร์กเผยแพร่บทความของนักเขียนเหล่านี้ TAKI 183 เป็นนามแฝงของเด็กจากวอชิงตันไฮท์ TAKI เป็นชื่อเล่นสำหรับเขาชื่อ Demetrius และ 183 ของถนนที่เขาอาศัยอยู่นั้น เขาถูกจ้างเป็นร่อซู้ลเท้า เพื่อให้เขาอยู่บนรถไฟใต้ดินบ่อย และเอาประโยชน์จากมัน ทำป้ายเคลื่อนไหว ลักษณะผิดปกติชื่อและตัวเลขจุดประกายสาธารณะเห็นพร้อมท์บทความครั้งนี้ เขาได้โดยไม่มีผู้เขียนแรกหรือแม้แต่กษัตริย์องค์แรก เขามีแต่คนแรกที่รับรู้ภายนอกวัฒนธรรมรูปแบบใหม่ กันอย่างแพร่หลายเครดิตเป็นหนึ่งในนักเขียนแรกของสำคัญ 204 จูลิโอ FRANK 207 และ 136 โจก็ยังเขียนต้นบนท้องถนนของบรู๊คลิน เคลื่อนไหวมีการเติบโตเช่น คะแนนของผู้เขียนใช้งานอยู่ได้ เฟร็ดดี้มิตรเขียนบรู๊คลินเป็นต้นจะได้รับชื่อเสียงได้ ระบบรถไฟพิสูจน์ให้ สายสื่อสารและองค์ประกอบรวมกันสำหรับความเคลื่อนไหวทั้งหมดเหล่านี้แยกต่างหาก คนใน boroughs ห้าทั้งหมดเริ่มตระหนักถึงความพยายามของแต่ละคน นี้ก่อตั้งรากฐานของการแข่งขัน interboroughเขียนเริ่มย้ายจากถนนไป subways และอย่างรวดเร็วกลายเป็นแข่งขัน เขียนประกอบด้วยแท็กส่วนใหญ่ณจุดนี้ และมีเป้าหมายให้ได้มากที่สุด ผู้เขียนจะนั่งรถไฟตีรถใต้ดินมากที่สุด มันไม่ได้ยาวนานก่อนผู้เขียนพบที่ในลานรถไฟ หรือเลย์ขึ้นพวกเขาสามารถตีรถยนต์รถไฟใต้ดินเพิ่มเติมจำนวนมาก ในเวลาน้อยมาก และ มีโอกาสน้อยกว่าได้รับการติด มีการสร้างแนวคิดและวิธีการทิ้งระเบิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Graffiti ถูกนำมาใช้เป็นหลักโดยการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่จะทำให้งบและแก๊งถนนเพื่อทำเครื่องหมายดินแดน มันไม่ได้จนถึงปลายปี 1960 ว่าการเขียนของตัวตนในปัจจุบันเริ่มที่จะ form.The ประวัติศาสตร์ของศิลปะการเคลื่อนไหวใต้ดินที่รู้จักกันในชื่อเรียกหลายชื่อมากที่สุดเรียกว่ากราฟฟิตีจะเริ่มขึ้นในฟิลาเดล, เพนซิลในช่วงกลางถึงปลายยุค 60s และเป็นรากฐานในการระเบิด นักเขียนที่มีการให้เครดิตกับความพยายามลอบวางระเบิดที่ใส่ใจแรก cornbread และ COOL เอิร์ล พวกเขาเขียนชื่อของพวกเขาทั่วทุกมุมเมืองที่ได้รับความสนใจจากชุมชนและหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น มันยังไม่ชัดเจนว่าแนวคิดนี้ทำมาถึงมหานครนิวยอร์กผ่านความพยายามโดยเจตนาหรือถ้าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่เกิดขึ้นเอง. ไม่นานหลังจากที่ cornbread ส่วนวอชิงตันสูงของแมนฮัตตันได้ให้กำเนิดนักเขียน ในปี 1971 นิวยอร์กไทม์สตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับหนึ่งในนักเขียนเหล่านี้ TAKI 183 เป็นนามแฝงของเด็กจากวอชิงตันสูง TAKI เป็นชื่อเล่นสำหรับชื่อของเขาเดเมตริอุและ 183 เป็นหมายเลขของถนนที่เขาอาศัยอยู่ เขาได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้ส่งสารเท้าเพื่อให้เขาอยู่บนรถไฟใต้ดินบ่อยครั้งและใช้ประโยชน์จากมันทำแท็กเคลื่อนไหว การปรากฏตัวของชื่อนี้ที่ผิดปกติและตัวเลขจุดประกายความอยากรู้อยากเห็นของประชาชนกระตุ้นบทความไทม์ เขาเป็นคนที่ไม่ได้หมายความว่านักเขียนคนแรกหรือแม้กระทั่งพระราชาองค์แรก อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนแรกที่ได้รับการยอมรับด้านนอกวัฒนธรรมที่จัดตั้งขึ้นใหม่ ส่วนใหญ่ให้เครดิตอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในนักเขียนครั้งแรกที่มีความสำคัญเป็น JULIO FRANK 204 207 และ 136 JOE นั้นยังมีนักเขียนในช่วงต้น. บนถนนบรูคลิเคลื่อนไหวกำลังเติบโตได้เป็นอย่างดี คะแนนของนักเขียนมีการใช้งาน FRIENDLY FREDDIE เป็นนักเขียนบรูคลิต้นจะได้รับชื่อเสียง ระบบรถไฟใต้ดินพิสูจน์แล้วว่าเป็นสายของการสื่อสารและการรวมองค์ประกอบทั้งหมดเหล่านี้เคลื่อนไหวที่แยกต่างหาก คนในทุกห้าเมืองเริ่มตระหนักถึงความพยายามของแต่ละคนอื่น ๆ นี้สร้างรากฐานของการแข่งขัน Interborough. เขียนเริ่มต้นที่ย้ายมาจากถนนเพื่อรถไฟใต้ดินได้อย่างรวดเร็วและกลายเป็นที่แข่งขัน ที่เขียนมาถึงจุดนี้ประกอบด้วยแท็กเป็นส่วนใหญ่และเป้าหมายคือการมีจำนวนมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ นักเขียนจะนั่งรถไฟชนกับรถที่สถานีรถไฟใต้ดินมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ มันก็ไม่ได้นานก่อนที่จะค้นพบว่านักเขียนในลานรถไฟหรือวางขึ้นพวกเขาสามารถตีอื่น ๆ อีกมากมายรถยนต์รถไฟใต้ดินในเวลามากน้อยและมีโอกาสน้อยที่จะถูกจับ แนวคิดและวิธีการของการระเบิดได้รับการยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และถูกใช้เป็นหลักโดยนักกิจกรรมทางการเมืองเพื่อให้งบ และแก๊งข้างถนนเพื่อทำเครื่องหมายอาณาเขต มันไม่ได้จนกว่าปลายทศวรรษที่ 1960 ที่ตัวตนในปัจจุบันเขียนทีละนิด ประวัติความเป็นมาของศิลปะเคลื่อนไหวใต้ดินที่รู้จักกันหลายชื่อ ส่วนใหญ่มักเรียกว่ากราฟฟิตีเริ่มต้นใน Philadelphia , Pennsylvania ในช่วงกลางถึงปลายยุค 60 และเป็นรากฐานในการทิ้งระเบิดนักเขียนที่เป็นเครดิตกับความพยายามแรกระเบิดเป็นขนมปังเย็นมีสติและเอิร์ล พวกเขาเขียนชื่อของพวกเขาทั้งหมดผ่านเมืองได้รับความสนใจจากสื่อมวลชนและชุมชนท้องถิ่น เป็นที่ชัดเจนว่าแนวคิดนี้ได้มาถึงนิวยอร์กผ่านความพยายามโดยเจตนา หรือถ้าเป็นเหตุการณ์ธรรมชาติ

หลังจาก cornbread ,ส่วนความสูงของแมนฮัตตันวอชิงตันให้กำเนิดนักเขียน ในปี 1971 นิวยอร์กไทม์สได้ตีพิมพ์บทความเรื่องหนึ่งของนักเขียนเหล่านี้ Taki 183 เป็นนามแฝงของเด็กจากวอชิงตันไฮท์ ทากิ เป็นชื่อเรียกของเขาที่ชื่อเดเมตริอัส และถ้าเป็นหมายเลขของถนนที่เค้าอยู่ เขาเป็นพนักงานเท้า Messenger ,เขาอยู่ในรถไฟใต้ดินบ่อย และเอาประโยชน์จากมัน การทำเคลื่อนไหว Tags ลักษณะของชื่อนี้ที่ผิดปกติและตัวเลขสาธารณะจุดประกายความอยากรู้แจ้งเวลาที่บทความ เขาไม่ได้หมายความว่านักเขียนเป็นครั้งแรก หรือแม้แต่กษัตริย์องค์แรก เขาเป็นคนแรกที่ได้รับการยอมรับ แต่นอกรูปแบบใหม่ 2 .อย่างกว้างขวางมากที่สุดเครดิตเป็นหนึ่งในนักเขียนของความสำคัญแรก Julio 204 . แฟรงค์ และ โจ แต่ยังเขียนเร็ว
บนถนนของ Brooklyn การเคลื่อนไหวมีการเติบโตได้เป็นอย่างดี คะแนนของนักเขียนที่ถูกใช้งานอยู่ เป็นกันเอง เฟรดดี้ เป็นต้น บรู๊คลิน นักเขียนจะได้รับชื่อเสียง ระบบรถไฟใต้ดินที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นสายของการสื่อสารและการรวมองค์ประกอบของการเคลื่อนไหวที่แยกเหล่านี้คนทั้งห้าเมืองตระหนักถึงความพยายามของแต่ละคนอื่น ๆ นี้ก่อตั้งรากฐานของการแข่งขัน interborough

เขียนเริ่มย้ายจากถนนไปยังรถไฟใต้ดินและได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นที่แข่งขัน ณจุดนี้คือ ส่วนใหญ่เขียนแท็ก และเป้าหมายคือการได้รับให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ นักเขียนจะนั่งรถไฟใต้ดินรถไฟชนรถยนต์มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้มันไม่นานก่อนที่นักเขียนค้นพบว่าในรถไฟหลาหรือวางขึ้น พวกเขาได้มากขึ้นในเวลาน้อยและรถไฟใต้ดิน รถที่มีโอกาสน้อยที่จะถูกจับ แนวคิดและวิธีการของการได้รับ
ตั้งขึ้น