The article presents a discussion o

The article presents a discussion on Sociolinguistics. Sociolinguistics is an aspect of the exploration of the social influences on language and the role of language in society. A growth area of study since the late 1960s, it is concerned with linguistic variation within and across individuals and groups at the social, regional, national and international level with respect to such factors as age, gender, education, occupation, ethnicity and socio- economic status. Sociolinguistics (also known as the sociology of language) aims to understand uses of language and the social structures in which the users of language function. A further assumption is that language is a communal possession that people use, and not an abstract, self-sufficient system. One especially relevant fact of language when viewed from this perspective is that no individual uses language the same way all the time. The variation represented by different speech or language varieties is highly structured and regulated. Thus, any variation associated with language use, whether pronunciation, intonation, vocabulary, rhetorical choices, or sentence and discourse structure, has limits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความที่มีการจัดอภิปรายในภาษาศาสตร์ ภาษาศาสตร์เป็นลักษณะของการสำรวจของอิทธิพลทางสังคมกับภาษาและบทบาทของภาษาในสังคม พื้นที่การเจริญเติบโตของการศึกษาตั้งแต่ปลายปี 1960 เป็นกังวลเกี่ยวกับความแตกต่างทางภาษาภายในและระหว่างบุคคลและกลุ่มที่ทางสังคมในระดับภูมิภาคระดับชาติและระดับนานาชาติที่เกี่ยวกับปัจจัยต่างๆเช่นอายุเพศการศึกษาอาชีพเชื้อชาติและสถานะทางเศรษฐกิจและสังคม ภาษาศาสตร์ (หรือเรียกว่าสังคมวิทยาของภาษา) มีจุดมุ่งหมายที่จะเข้าใจความหมายของภาษาและโครงสร้างทางสังคมที่ผู้ใช้ฟังก์ชั่นภาษา เป็นสมมติฐานที่ต่อไปคือภาษาครอบครองชุมชนที่คนใช้,และไม่ได้เป็นนามธรรมระบบด้วยตนเอง หนึ่งในความเป็นจริงที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งของภาษาเมื่อมองจากมุมมองนี้ก็คือว่าไม่มีบุคคลใช้ภาษาแบบเดียวกับที่ตลอดเวลา การเปลี่ยนแปลงที่แสดงโดยการพูดที่แตกต่างกันหรือพันธุ์ภาษามีโครงสร้างสูงและการควบคุม ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการใช้ภาษาไม่ว่าจะออกเสียงคำศัพท์น้ำเสียง,เลือกโวหารหรือโครงสร้างประโยคและวาทกรรมมีข้อ จำกัด .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนำเสนอการสนทนาเกี่ยวกับภาษาศาสตร์เชิงสังคม ภาษาศาสตร์เชิงสังคมเป็นข้อมูลด้านสำรวจของอิทธิพลทางสังคมภาษาและบทบาทของภาษาในสังคม พื้นที่เจริญเติบโตของศึกษาตั้งแต่ปลายปี 1960 มันเกี่ยวข้องกับภาษาศาสตร์เปลี่ยนแปลงภายใน และ ระหว่างบุคคล และกลุ่มในสังคม ภูมิภาค และนานาชาติระดับกับปัจจัยดังกล่าวเป็นอายุ เพศ การศึกษา อาชีพ เชื้อชาติ และสังคม - เศรษฐกิจสถานะ ภาษาศาสตร์เชิงสังคม(เกี่ยวกับสังคมหรือที่เรียกว่าวิทยาภาษา) มีวัตถุประสงค์เพื่อให้เข้าใจการใช้ภาษาและโครงสร้างทางสังคมซึ่งผู้ใช้งานภาษา อัสสัมชัญที่เพิ่มเติมคือ ภาษาเป็นครอบครองที่สาธารณะที่ผู้คนใช้ และไม่มีบทคัดย่อ บางระบบ ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาเมื่อดูจากมุมมองนี้เป็นการที่บุคคลไม่ใช้ภาษาแบบเดียวกับที่ตลอดเวลา การเปลี่ยนแปลงที่แสดง โดยพันธุ์คำพูดหรือภาษาที่แตกต่างกันคือโครงสร้างสูง และควบคุม ดังนั้น อื่น ๆ เกี่ยวข้องกับการใช้ภาษา หรือไม่ออกเสียง สำเนียง คำ ศัพท์ เลือก rhetorical หรือโครงสร้างประโยคและวาทกรรม มีขีดจำกัด.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อที่แสดงถึงการพูดคุยใน sociolinguistics sociolinguistics เป็นแง่มุมหนึ่งของการสำรวจของอิทธิพลทางสังคมที่ ภาษา และบทบาทของ ภาษา ในสังคม พื้นที่การขยายตัวของการศึกษามาตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 s เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง ภาษา ภายใน และข้ามผ่านกลุ่มและผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายที่ทางสังคมใน ภูมิภาคระดับชาติและนานาชาติพร้อมด้วยความเคารพในการพิจารณาปัจจัยต่างๆเช่นอายุเพศการศึกษาอาชีพกระตุ้นอารมณ์ผู้คนและสังคม - เศรษฐกิจสถานะ sociolinguistics (นอกจากนั้นยังรู้จักกันในชื่อสาขาสังคมวิทยาของ ภาษา )มีความมุ่งมั่นที่จะทำความเข้าใจเกี่ยวกับการใช้ ภาษา และโครงสร้างทางสังคมที่ผู้ใช้ใน ภาษา ฟังก์ชัน ตั้งสมมุติฐานที่ว่า ภาษา คือการครอบครองของชุมชนที่ผู้คนใช้และไม่ใช่ระบบ self - ไม่เพียงพอประดิษฐ์. ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวข้องโดยเฉพาะของ ภาษา เมื่อดูได้จากมุมมองของ ภาพ นี้คือไม่มีบุคคลใช้ ภาษา แบบเดียวกับที่ทุกเวลา การเปลี่ยนแปลงที่นำเสนอโดยความหลากหลาย ภาษา หรือคำพูดที่แตกต่างเป็นโครงสร้างและการควบคุมเป็นอย่างสูง ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงใดๆที่เกี่ยวข้องกับการใช้ ภาษา ไม่ว่าการออกเสียงสำเนียงคำศัพท์โครงสร้างประโยคและวาทกรรมหรือการเลือกใช้คำสำนวนสละสลวยมีจำกัด.