Origin of jaws and jaw suspension�

Origin of jaws and jaw suspension
� jaws are primarily derived from the cartilage of the first visceral arch
� in primitive species such as lampreys, food was moved through the pharynx by moving the first visceral arch to create a pump-like action

� jaw formation probably evolved from selection favoring fish that utilized the first visceral arch to help it seize prey

In the first jawed fishes (Chondrichthyes) the first visceral arch was renamed the mandibular arch, which consisted of two cartilages: the palatoquadrate cartilage (upper jaw) and mandibular or Meckel�s cartilage (lower jaw) (Fig. 7.18, p. 239)
� the dorsal part of the second gill arch (hyoid arch) - called the hyomandibular cartilage - articulates with the chondrocranium
� these arches work together in different ways to create jaw movement, based on the ways in which these arches articulate with the chondrocranium (Fig. 7.8, p. 229):

Amphistylic (primitive cartilaginous fishes) - jaw is supported both by the hyomandibular and by a direct connection between the jaw and the chondrocranium

Hyostylic (elasmobranchs and most bony fishes) - upper jaw loses any major direct connection with the chondrocranium and the upper and lower jaws are supported solely by the hyomandibular

Autostylic (lungfishes and in tetrapod ancestors) - upper jaw (pterygoquadrate cartilage) articulates or is fused with the chondrocranium, lower jaw forms from the mandibular cartilage, and the jaw remains unsupported by the hyomandibular

In mammals, the pterygoquadrate cartilage is modified further to form the incus and malleus - the hyomandibular becomes part of the hyoid and the stapes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้นกำเนิดของขากรรไกรและกรามระงับขากรรไกรจะมาจากกระดูกอ่อนของอวัยวะภายในโค้งแรกในสายพันธุ์ดั้งเดิมเช่น lampreys อาหารถูกย้ายผ่านหลอดลม โดยการย้ายอวัยวะภายในซุ้มแรกเพื่อสร้างการดำเนินการเช่นปั๊มก่อตัวของขากรรไกรอาจวิวัฒนาการมาจากเลือกนิยมปลาที่ใช้อวัยวะภายในโค้งแรกจะช่วยให้มันยึดเหยื่อในครั้งแรก แข็งปลา (ปลากระดูกอ่อน) อวัยวะภายในซุ้มแรกถูกเปลี่ยนชื่อซุ้มประตูข้อต่อขากรรไกร ซึ่งของสอง cartilages: กระดูกอ่อน palatoquadrate (ขากรรไกรบน) และข้อต่อขากรรไกร หรือกระดูกอ่อน Meckel s (ขากรรไกรล่าง) (รูป 7.18, p. 239)ส่วนหลังของปลาสองซุ้ม (hyoid arch) -เรียกว่ากระดูกอ่อน hyomandibular - articulates กับ chondrocraniumซุ้มเหล่านี้ทำงานร่วมกันในลักษณะต่าง ๆ เพื่อสร้างการเคลื่อนไหวขากรรไกร อิงวิธีโค้งเหล่านี้ประกบกับ chondrocranium (7.8 มะเดื่อ p. 229):Amphistylic (ปลากระดูกอ่อนดั้งเดิม) - ขากรรไกรได้รับการสนับสนุน โดย hyomandibular การ และ โดยการเชื่อมต่อโดยตรงระหว่างขากรรไกรและการ chondrocraniumHyostylic (elasmobranchs และปลากระดูกแข็งส่วนใหญ่) - ขากรรไกรบนสูญเสียการเชื่อมต่อโดยตรงสำคัญกับ chondrocranium การ และขากรรไกรบน และล่าง hyomandibular ที่สนับสนุนแต่เพียงผู้เดียวAutostylic (lungfishes และบรรพบุรุษ tetrapod) - ขากรรไกรยังคงไม่สนับสนุน โดย hyomandibular ขากรรไกรบน (กระดูกอ่อน pterygoquadrate) articulates หรือผสมผสานกับ chondrocranium แบบฟอร์มขากรรไกรล่างจากกระดูกอ่อนที่ข้อต่อขากรรไกร และเชิงกราน กระดูกอ่อน pterygoquadrate ปรับมุมแบบฟอร์มกระดูกทั่งและกระดูก - hyomandibular กลายเป็น ส่วนหนึ่งของ hyoid การและมีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้นกำเนิดของขากรรไกรและขากรรไกรระงับ
ขากรรไกรจะได้มาส่วนใหญ่มาจากกระดูกอ่อนของอวัยวะภายในซุ้มประตูแรก
ในสายพันธุ์ดั้งเดิมเช่นกินปลาอาหารก็ถูกย้ายผ่านหลอดลมโดยการย้ายโค้งอวัยวะภายในครั้งแรกที่จะสร้างปั๊มเหมือนการกระทำที่

ก่อขากรรไกรอาจ วิวัฒนาการมาจากการเลือกนิยมปลาที่ใช้โค้งอวัยวะภายในครั้งแรกที่จะช่วยให้มันยึดเหยื่อ

ในปลา Jawed แรก (Chondrichthyes) ซุ้มอวัยวะภายในครั้งแรกที่ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นโค้งล่างซึ่งประกอบด้วยสองกระดูกอ่อน: กระดูกอ่อน palatoquadrate (ขากรรไกรบน) และขากรรไกรล่างหรือ Meckels กระดูกอ่อน (ขากรรไกรล่าง) (รูปที่ 7.18, P 239..)
ส่วนด้านหลังของซุ้มปลาสอง (โค้งไฮออยด์) - เรียกว่ากระดูกอ่อน hyomandibular - ข้อต่อกับ chondrocranium
ซุ้มเหล่านี้ทำงานร่วมกันในรูปแบบที่แตกต่างกันในการสร้าง การเคลื่อนไหวของขากรรไกรบนพื้นฐานของวิธีการที่ซุ้มเหล่านี้ประกบกับ chondrocranium (รูป 7.8, P 229..)

Amphistylic (ปลากระดูกอ่อนดั้งเดิม) - ขากรรไกรได้รับการสนับสนุนจากทั้ง hyomandibular และโดยการเชื่อมต่อโดยตรงระหว่างขากรรไกรและ chondrocranium

Hyostylic (elasmobranchs และกระดูกปลามากที่สุด) - ขากรรไกรบนสูญเสียการเชื่อมต่อโดยตรงใด ๆ ที่สำคัญกับ chondrocranium และขากรรไกรบนและล่างได้รับการสนับสนุน แต่เพียงผู้เดียวโดย hyomandibular

Autostylic (lungfishes และบรรพบุรุษ tetrapod) - ขากรรไกรบน (pterygoquadrate กระดูกอ่อน) ปวารณาหรือผสม กับ chondrocranium ที่ต่ำกว่ารูปแบบขากรรไกรจากกระดูกอ่อนขากรรไกรล่างและขากรรไกรที่ยังคงได้รับการสนับสนุนโดย hyomandibular

ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยกระดูกอ่อน pterygoquadrate มีการแก้ไขเพิ่มเติมในรูปแบบและกระดูกทั่ง malleus - hyomandibular จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของไฮออยด์และกระดูกโกลน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มาของขากรรไกรและกรามระงับ�ขากรรไกรเป็นหลักได้มาจากกระดูกอ่อนของซุ้มประตูวัดแรก�ในสายพันธุ์ดั้งเดิม เช่น lampreys อาหารถูกย้ายผ่านคอหอย โดยการย้ายจากโค้งแรก เช่น การสร้างปั๊ม�ขากรรไกรอาจวิวัฒนาการมาจากการเลือกปลาที่นิยมใช้วัดโค้งให้มันจับเหยื่อในแรกจับๆปลา ( Chondrichthyes ) โค้งแรกถูกเปลี่ยนชื่อจากซุ้มประตูล่าง ประกอบด้วยกระดูกอ่อนสองอัน : palatoquadrate กระดูกอ่อน ( ขากรรไกรบนและล่าง หรือ meckel � ) ของกระดูกอ่อน ( ขากรรไกรล่าง ) ( ภาพที่ 7.18 , หน้า 144 )�ส่วนด้านข้างของเหงือกที่สอง ( โค้งแล้วโค้ง ) - เรียก hyomandibular กระดูกอ่อน - เชื่อมกับ chondrocranium�โค้งเหล่านี้ทำงานร่วมกันในวิธีที่แตกต่างเพื่อสร้างการเคลื่อนไหวของขากรรไกร ตามวิธีที่โค้งนี้ประกบกับ chondrocranium ( รูปที่ 7.8 , หน้า 229 )amphistylic ( ดั้งเดิมคาทิแลจปลา ) - ขากรรไกรได้รับการสนับสนุนทั้งจาก hyomandibular และโดยการเชื่อมต่อโดยตรงระหว่างขากรรไกรและ chondrocraniumhyostylic ( และส่วนใหญ่ elasmobranchs กระดูกปลา - ขากรรไกรบนสูญเสียการเชื่อมต่อโดยตรงใด ๆที่สำคัญกับ chondrocranium และบนและขากรรไกรล่างมีการสนับสนุนแต่เพียงผู้เดียวโดย hyomandibularautostylic ( ลังฟิชและสัตว์สี่เท้าบรรพบุรุษ ) - ขากรรไกรบน ( กระดูกอ่อน pterygoquadrate ) เชื่อมต่อหรือประกอบกับ chondrocranium ลดกรามรูปแบบจากกระดูกอ่อนที่ข้อต่อขากรรไกรและกรามยังคงได้รับการสนับสนุนโดย hyomandibularในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม , pterygoquadrate กระดูกอ่อนมีการแก้ไข เพิ่มเติมรูปแบบกระดูกทั่ง - hyomandibular กระดูกค้อนและกลายเป็นส่วนหนึ่งของไฮออยด์และกระดูกโกลน