“Tonight, when we all come together

“Tonight, when we all come together, I want to tell this important news to all of our sisters!” Nightingale looked pleadingly at Wendy and said, “And I want you to help me convince them.”

When the evening came, the witches who were busy outside the camp returned one after another. When they saw that Nightingale had safely returned, the witches became very happy, coming towards her and asking her how she did. Seeing that their arms were wrapped in a white cloth, Nightingale felt heavy within her heart; at the beginning she still casually answered a few questions, but with time she turned more and more silent.

But then she began to tell her long story. She talked about how she had sneaked into Border Town, how she met Roland, Anna and Nana, the construction of the city wall, the construction of the steam engine, how they had resisted the attack of the demonic beasts, and finally about Anna’s adulthood. Nightingale even took out the drawing of the construction plans for the steam engine, to prove to everyone that she wasn’t lying.

Most of the witches, after they entered the Witch Cooperation Association, would live a cloistered life. For them, it was difficult to imagine the life in the outside world, so they listened attentively. But when Nightingale said that Anna hadn’t suffered any pain during her day of adulthood going through it unscathed, the crowd suddenly began to rage. This was a great concern, the day of adulthood bothered witches for all of their lives, and lead to leaving a sheltered and warm life. They even went into the Impassable Mountain range, losing everything only to look for the legendary Holy Mountain. If what Nightingale said was true, that there was a territory lord who was willing to accept them, who even knew how they no longer had to suffer from the Demons Bite, wouldn’t that have been even more perfect than the Holy Mountain?

At this point, a path began to spread through the crowd, and a witch with a head full of green hair and half of her body plastered with snake tattoos walked in front of Nightingale.

When she saw her, Nightingale bowed and greeted her respectfully, “Respected mentor, hello.” The witch who came was the founder of the Witch Cooperation Association, Cara the Snake Witch. When speaking with her, all the witches called her their mentor.

“I heard the story you just told,” when Cara spoke her voice hoarse and hollow, “Do you want to tell everyone that what we are doing is wrong?”

“No, mentor, those are not stories, I mean – “

“Enough,” Nightingale was interrupted by Cara who was waving impatiently, “I do not know what happened to you, but when you went to this Border Town, it made you say such words. A prince, that sympathises with a witch? It’s practically as laughable as sympathising with a frog, ” She turned around with a cold smile, and raised her arms in the air shouting, “Sisters! Have you all forgotten how those mortals treated you all!”

Not even letting Nightingale say something, she continued to shout, “Yes, that group of mortals, the group of incompetents who pretend to fight in the name of God, who are always aiming a sharp blade or whip at us. If there wasn’t a God’s Locket of Retribution, how could they step on us witches? Our ability doesn’t come from the devil, instead it is a gift given by God! The one who take charge of God’s authority shouldn’t be them, but we! Us the sisters of the Witch Cooperation Association! The Holy Mountain recorded in ancient books, is the residence of the gods!”

What … Nightingale couldn’t believe what she had heard, though the leader of the Witch Cooperation Association was always considered as an eccentric. She was strongly attached to the search for the Holy Mountain, with a passion exceeding that of any ordinary person, but she was always very far from madness. Although Cara wasn’t as approachable as Wendy, at least she had always treated the concern of her sisters with sincerity. But Nightingale had never thought that she could be so hostile to ordinary people.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คืนนี้ เมื่อเราทั้งหมดมารวมกัน อยากบอกข่าวสำคัญนี้เพื่อพี่น้องของเรา" ไนติงเกล pleadingly มองเวนดี้ และกล่าวว่า "และคุณช่วยฉันโน้มน้าวพวกเขา"เมื่อตอนเย็นมา แม่มดที่กำลังยุ่งอยู่นอกค่ายคืนหนึ่ง เมื่อเห็นว่า Nightingale ได้อย่างปลอดภัยกลับ แม่มดกลายเป็นมีความสุขมาก มาสู่เธอ และถามเธอ ว่าเธอทำ เห็นว่าแขนของพวกเขาถูกห่อในผ้าขาว Nightingale รู้สึกหนักภายในหัวใจของเธอ ในตอนต้น เธอยังคงตั้งใจตอบคำถาม ได้เวลา เธอเปิดขึ้นและเงียบแต่แล้ว เธอก็เริ่มเล่าเรื่องของเธอยาว เธอได้พูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่เธอมี sneaked เป็นเมืองชายแดน วิธีเธอพบ Roland แอนนา และ นานา เครื่องกำเนิดไอน้ำ ก่อสร้าง การก่อสร้างกำแพงเมืองวิธีพวกเขามีต่อต้านการโจมตีของสัตว์ปีศาจ และสุดท้ายเกี่ยวกับแอนนาโต แม้กระทั่งเอา Nightingale ออกวาดแผนการก่อสร้างสำหรับอบไอน้ำเครื่องยนต์ จะพิสูจน์ให้ทุกคนที่เธอไม่ได้โกหกส่วนใหญ่แม่มด หลังจากที่พวกเขาเข้าร่วมสมาคมแม่มด จะมีชีวิตที่ cloistered สำหรับพวกเขา มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าชีวิตในโลกภายนอก เพื่อให้พวกเขาฟังทำความเข้าใจ แต่เมื่อ Nightingale กล่าวว่า แอนนาก็ไม่ประสบความเจ็บปวดใด ๆ ในระหว่างวันของเธอของผู้ใหญ่เพราะปราศจากอันตราย ฝูงชนก็เริ่มโกรธ นี้เป็นกังวลอย่างมาก วันผู้ใหญ่ใส่ใจแม่มดทั้งหมดของชีวิต และนำไปสู่การออกจากชีวิตที่กำบัง และอบอุ่น พวกเขายังไป Impassable เทือก สูญเสียทุกอย่างเพียงเพื่อหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน ถ้า Nightingale พูดเป็นความจริง ที่มีดินแดนพระผู้เต็มใจที่จะยอมรับพวกเขา ใครจะรู้ว่าพวกไม่เขาต้องทุกข์ทรมานจากการกัดปีศาจ ไม่ที่ได้รับสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่จุดนี้ เส้นทางเริ่มที่จะแพร่กระจายผ่านฝูงชน และแม่มดเต็มหัวของผมสีเขียวและครึ่งหนึ่งของร่างกายของเธอปูน มีรอยสักงูเดินหน้าไนติงเกลเมื่อเธอเห็นเธอ Nightingale โค้งคำนับ และรับการต้อนรับเธอกราบ "เคารพปรึกษา สวัสดี" แม่มดที่มาเป็นผู้ก่อตั้งของสมาคมความร่วมมือแม่มด แม่มดงู Cara เมื่อพูดกับเธอ แม่มดทั้งหมดเรียกเธอปรึกษาของพวกเขา"ผมได้ยินเรื่องราวคุณเพียงบอก เมื่อ Cara พูดเสียงแหบ และกลวง "คุณต้องการบอกทุกคนว่า สิ่งที่เราทำไม่ถูกต้องหรือไม่""ไม่มี ที่ปรึกษา ที่ไม่ได้เรื่องราว ผมหมายถึง –""พอ ไนติงเกลถูกขัดจังหวะ โดย Cara ที่ถูกโบกอย่างกระสับกระส่าย "ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นกับคุณ แต่เมื่อคุณไปที่เมืองชายแดนนี้ มันทำให้คุณพูดคำดังกล่าว เจ้า ที่ sympathises กับแม่มด มันเป็นจริง laughable เป็น sympathising กับกบ "เธอด้วยรอยยิ้มเย็น และยกแขนในอากาศตะโกน "พี่สาว คุณทั้งหมดลืมวิธีปฏิบัติเหล่านั้นปุถุชนคุณทั้งหมด"ไม่ได้ทำให้ Nightingale บอกอะไร เธอยังคงตะโกน "Yes ปุถุชน กลุ่มของ incompetents ที่หลอกว่าจะต่อสู้ในนามของพระเจ้าเสมอเล็งคมมีด หรือแส้ที่เรา กลุ่ม ถ้าไม่มีพระวิบากกรรมของพระเจ้า วิธีอาจพวกเขาเหยียบเราแม่มด ความสามารถของเราไม่ได้มาจากปีศาจ แต่ มันเป็นของขวัญจากพระเจ้า ผู้ดูแลของผู้มีอำนาจของพระเจ้าควรพวกเขา แต่เรา เราน้องสาวของแม่มดสมาคมความร่วมมือ ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกบันทึกไว้ในหนังสือโบราณ เป็นที่พำนักของพระเจ้าอะไรนะ ไนติงเกลไม่เชื่อว่าสิ่งที่เธอได้ยิน แม้ว่าผู้นำของสมาคมความร่วมมือแม่มดถูกเสมอถือเป็นเบี้ยว เธอขอแนบไปหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มีความรักที่เกินของบุคคลธรรมดา แต่เธอเสมอมากไกลบ้า แม้ว่า Cara ไม่เป็นมิตรเป็น Wendy น้อยเธอได้เสมอถือว่าความกังวลของพี่น้องของเธอ ด้วยความจริงใจ แต่ไนติงเกลได้ไม่เคยคิดว่า เธออาจจะเป็นศัตรูกับคนธรรมดาดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คืนนี้เมื่อเราทุกคนมาร่วมกันผมอยากจะบอกข่าวนี้มีความสำคัญทั้งหมดของน้องสาวของเรา!" ไนติงเกลมองอย่างอ้อนวอนที่เวนดี้และกล่าวว่า "และฉันต้องการให้คุณช่วยฉันโน้มน้าวให้พวกเขา."

เมื่อตอนเย็นมาแม่มด ที่กำลังยุ่งอยู่นอกค่ายกลับมาอีกหลังหนึ่ง เมื่อเขาเห็นว่าไนติงเกลได้กลับมาอย่างปลอดภัยแม่มดก็กลายเป็นมีความสุขมากมาต่อเธอและถามเธอว่าเธอทำ เห็นว่าแขนของพวกเขาถูกห่อไว้ในผ้าขาว, ไนติงเกลรู้สึกหนักในหัวใจของเธอ ที่จุดเริ่มต้นที่เธอยังตอบคำถามไม่กี่ลวก แต่มีเวลาที่เธอหันมามากขึ้นและเงียบมากขึ้น

แต่แล้วเธอก็เริ่มที่จะบอกเล่าเรื่องราวของเธอยาว เธอพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่เธอได้แอบเข้ามาในชายแดน Town, วิธีการที่เธอได้พบกับโรลันด์, แอนนาและนานา, การก่อสร้างกำแพงเมือง, การก่อสร้างของเครื่องยนต์ไอน้ำ, วิธีที่พวกเขาต่อต้านการโจมตีของสัตว์ปีศาจและในที่สุดก็เกี่ยวกับวัยของแอนนา ไนติงเกลยังเอาออกภาพวาดของแผนการก่อสร้างสำหรับรถจักรไอน้ำที่จะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเธอไม่ได้โกหก

ที่สุดของแม่มดหลังจากที่พวกเขาเข้ามาในสมาคมความร่วมมือแม่มดจะมีชีวิตที่สันโดษ สำหรับพวกเขามันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงการใช้ชีวิตในโลกภายนอกเพื่อให้พวกเขาฟังอย่างตั้งใจ แต่เมื่อไนติงเกลบอกว่าแอนนาไม่ได้รับความทุกข์ทรมานเจ็บปวดใด ๆ ในระหว่างวันของเธอวัยจะผ่านมันได้รับบาดเจ็บฝูงชนก็เริ่มที่จะโกรธ นี่คือความกังวลมากวันของวัยใส่ใจแม่มดทั้งหมดของชีวิตของพวกเขาและนำไปสู่การออกจากชีวิตที่กำบังและอบอุ่น พวกเขาก็เดินเข้าไปในช่วงที่ไม่สามารถใช้ได้ภูเขาสูญเสียทุกอย่างเพียงเพื่อที่จะมองหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน หากสิ่งที่ไนติงเกลกล่าวว่าเป็นความจริงว่ามีเจ้านายดินแดนที่เต็มใจที่จะยอมรับพวกเขาที่ได้รู้ว่าพวกเขาไม่ได้มีความทุกข์ทรมานจากกัดปีศาจจะไม่ที่ได้รับแม้จะสมบูรณ์แบบมากขึ้นกว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์?

ณ จุดนี้เส้นทางเริ่มที่จะแพร่กระจายผ่านฝูงชนและแม่มดที่มีเต็มหัวของผมสีเขียวและครึ่งหนึ่งของร่างกายของเธอฉาบด้วยรอยสักงูเดินในด้านหน้าของไนติงเกล

เมื่อเธอเห็นเธอไนติงเกลโค้งคำนับและทักทายเธอกราบ "ผู้ให้คำปรึกษาที่เคารพสวัสดี." แม่มดที่มาเป็นผู้ก่อตั้งสมาคมความร่วมมือแม่มดคาร่างูแม่มด เมื่อพูดกับเธอทั้งหมดแม่มดเรียกเธอว่าที่ปรึกษาของพวกเขา

"ผมได้ยินเรื่องที่คุณบอกว่า" เมื่อคาร่าพูดเสียงแหบเสียงของเธอและกลวง "คุณอยากจะบอกทุกคนว่าสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ผิดหรือเปล่า?"

"ไม่มี

ให้คำปรึกษาผู้ที่ไม่ได้เรื่องที่ผมหมายถึง - " " พอ "ไนติงเกลถูกขัดจังหวะโดยคาร่าที่ถูกโบกอดทน" ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ แต่เมื่อคุณไปนี้ชายแดนเมืองมันจะทำให้คุณพูดคำดังกล่าว . เจ้าชายว่าเห็นใจกับแม่มด? มันเป็นเรื่องจริงเป็นบ้องแบ๊วเป็นเห็นอกเห็นใจกับกบ "เธอหันไปรอบ ๆ ด้วยรอยยิ้มเย็นและยกแขนของเธอในอากาศตะโกน" น้องสาว! ได้คุณทุกคนลืมวิธีปุถุชนผู้ที่รักษาทุกท่าน! "

ไม่ได้ปล่อยให้ไนติงเกลกล่าวว่าสิ่งที่เธอยังคงที่จะตะโกนว่า" ใช่กลุ่มที่ของปุถุชนกลุ่ม incompetents ที่หลอกว่าจะต่อสู้ในนามของพระเจ้าที่ที่มักจะเล็ง ใบมีดคมหรือแส้ที่พวกเรา ถ้ามีไม่ล็อกเกตของพระเจ้ากรรมวิธีที่พวกเขาสามารถก้าวบนแม่มดเรา? ความสามารถของเราไม่ได้มาจากปีศาจ แต่มันเป็นของขวัญที่ได้รับจากพระเจ้า! เป็นผู้หนึ่งที่ใช้ค่าใช้จ่ายของผู้มีอำนาจของพระเจ้าไม่ควรจะเป็นพวกเขา แต่เรา! เราน้องสาวของความร่วมมือสมาคมแม่มด!

ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณเป็นที่อยู่อาศัยของพระเจ้า! " อะไร ... ไนติงเกลไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเคยได้ยิน แต่ผู้นำของความร่วมมือสมาคมแม่มดได้พิจารณาเสมอเป็นนอกรีต เธอถูกแนบมาอย่างยิ่งที่จะค้นหาสำหรับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่มีความรักเกินที่คนธรรมดา ๆ แต่เธอก็มักจะไกลมากจากความบ้าคลั่ง แม้ว่าคาร่าไม่ได้เป็นเข้าถึงเวนดี้อย่างน้อยเธอได้รับการรักษาความกังวลของน้องสาวของเธอด้วยความจริงใจเสมอ แต่ไนติงเกลไม่เคยคิดว่าเธออาจจะเป็นอย่างนั้นเป็นศัตรูกับคนธรรมดา เราน้องสาวของความร่วมมือสมาคมแม่มด! ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณเป็นที่อยู่อาศัยของพระเจ้า! " อะไร ... ไนติงเกลไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเคยได้ยิน แต่ผู้นำของความร่วมมือสมาคมแม่มดได้พิจารณาเสมอเป็นนอกรีต เธอถูกแนบมาอย่างยิ่งที่จะค้นหาสำหรับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่มีความรักเกินที่คนธรรมดา ๆ แต่เธอก็มักจะไกลมากจากความบ้าคลั่ง แม้ว่าคาร่าไม่ได้เป็นเข้าถึงเวนดี้อย่างน้อยเธอได้รับการรักษาความกังวลของน้องสาวของเธอด้วยความจริงใจเสมอ แต่ไนติงเกลไม่เคยคิดว่าเธออาจจะเป็นอย่างนั้นเป็นศัตรูกับคนธรรมดา เราน้องสาวของความร่วมมือสมาคมแม่มด! ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณเป็นที่อยู่อาศัยของพระเจ้า! " อะไร ... ไนติงเกลไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอเคยได้ยิน แต่ผู้นำของความร่วมมือสมาคมแม่มดได้พิจารณาเสมอเป็นนอกรีต เธอถูกแนบมาอย่างยิ่งที่จะค้นหาสำหรับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่มีความรักเกินที่คนธรรมดา ๆ แต่เธอก็มักจะไกลมากจากความบ้าคลั่ง แม้ว่าคาร่าไม่ได้เป็นเข้าถึงเวนดี้อย่างน้อยเธอได้รับการรักษาความกังวลของน้องสาวของเธอด้วยความจริงใจเสมอ แต่ไนติงเกลไม่เคยคิดว่าเธออาจจะเป็นอย่างนั้นเป็นศัตรูกับคนธรรมดา แม้ว่าผู้นำของความร่วมมือสมาคมแม่มดได้พิจารณาเสมอเป็นนอกรีต เธอถูกแนบมาอย่างยิ่งที่จะค้นหาสำหรับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่มีความรักเกินที่คนธรรมดา ๆ แต่เธอก็มักจะไกลมากจากความบ้าคลั่ง แม้ว่าคาร่าไม่ได้เป็นเข้าถึงเวนดี้อย่างน้อยเธอได้รับการรักษาความกังวลของน้องสาวของเธอด้วยความจริงใจเสมอ แต่ไนติงเกลไม่เคยคิดว่าเธออาจจะเป็นอย่างนั้นเป็นศัตรูกับคนธรรมดา แม้ว่าผู้นำของความร่วมมือสมาคมแม่มดได้พิจารณาเสมอเป็นนอกรีต เธอถูกแนบมาอย่างยิ่งที่จะค้นหาสำหรับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่มีความรักเกินที่คนธรรมดา ๆ แต่เธอก็มักจะไกลมากจากความบ้าคลั่ง แม้ว่าคาร่าไม่ได้เป็นเข้าถึงเวนดี้อย่างน้อยเธอได้รับการรักษาความกังวลของน้องสาวของเธอด้วยความจริงใจเสมอ แต่ไนติงเกลไม่เคยคิดว่าเธออาจจะเป็นอย่างนั้นเป็นศัตรูกับคนธรรมดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คืนนี้ ตอนเราอยู่ด้วยกัน ฉันต้องการบอก ข่าวสำคัญ ให้พี่น้องของเรา " นกไนติงเกลมองวิงวอนที่เวนดี้และพูดว่า " ฉันต้องการให้คุณช่วยผมโน้มน้าวให้พวกเขา . "เมื่อตอนเย็นมา แม่มดที่ไม่ว่างจากค่ายกลับมาหนึ่งหลังจากที่อื่น เมื่อเห็นนกไนติงเกลได้กลับมาอย่างปลอดภัย และแม่มดก็มีความสุขมาก มาต่อเธอและถามเธอว่าเธอทำ เห็นแขนของพวกเขาถูกห่อในผ้าขาว , นกไนติงเกลรู้สึกหนักภายในหัวใจเธอ ตอนแรกเธอยังตั้งใจตอบไม่กี่คำถาม แต่ด้วยเวลาที่เธอเปิดขึ้นและเงียบมากขึ้นแต่แล้วเธอก็เริ่มเล่าเรื่องยาวของเธอ เธอเล่าว่าเธอได้แอบเข้ามาในเมืองชายแดน แล้วเธอได้พบกับ โรแลนด์ แอนนา และ นานะ การก่อสร้างของเมืองกำแพง สร้างเครื่องจักรไอน้ำ วิธีที่พวกเขามีการต่อต้านการโจมตีของสัตว์ปีศาจ และสุดท้าย เรื่องความเป็นผู้ใหญ่ของแอนนา นกไนติงเกลก็เอารูปวาดของแผนการสำหรับเครื่องจักรไอน้ำ เพื่อพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า เธอไม่ได้โกหกที่สุดของแม่มด แม่มด หลังจากพวกเขาเข้ามาร่วมสมาคมจะมีชีวิตอยู่ cloistered ชีวิต สำหรับพวกเขาแล้ว มันก็ยากที่จะจินตนาการถึงชีวิตในโลกภายนอกเพื่อให้พวกเขาฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เมื่อนกไนติงเกลกล่าวว่า แอนนา ไม่ได้เจ็บปวดใด ๆในระหว่างวันของเธอเป็นผู้ใหญ่ไปถึงอย่างปลอดภัย ฝูงชนก็เริ่มจะเดือดดาล นี้คือปัญหาใหญ่ วันผู้ใหญ่รบกวนแม่มดทั้งหมดของชีวิตของพวกเขา และนำออกจากซุ้มและชีวิตอบอุ่น พวกเขาก็เป็นเทือกเขาที่เป็นทางตันเสียทุกอย่างเพียงเพื่อดูภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในตำนาน ถ้านกไนติงเกลพูดจะเป็นความจริง นั่นคือดินแดนที่พระเจ้าผู้ที่ยินดีที่จะรับพวกเขาที่รู้วิธีการที่พวกเขาไม่ต้องทุกข์ทรมานจากปีศาจกัดคงจะสมบูรณ์แบบยิ่งกว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์ณจุดนี้ เป็นเส้นทางที่เริ่มแพร่กระจายผ่านฝูงชน และแม่มดกับเต็มศีรษะ ผมสีเขียว และครึ่งหนึ่งของร่างกายเธอฉาบด้วยรอยสักงูเดินในด้านหน้าของนกไนติงเกลเมื่อเธอเห็นเธอ นกไนติงเกลจมลงและทักทายเธอด้วยความเคารพ " เคารพอาจารย์ สวัสดีค่ะ " แม่มดที่มาเป็นผู้ก่อตั้งของสมาคมความร่วมมือคาร่า งูแม่มด , แม่มด เมื่อพูดกับนางแม่มดทุกคนเรียกเธอว่า อาจารย์ของพวกเขา" ผมได้ยินเรื่องที่คุณบอก " เมื่อคาร่าพูด เสียงแหบแห้งและกลวงเธอ " คุณต้องการจะบอกทุกคนว่า เราทำอะไรผิดเหรอ ? "" ไม่ ที่ปรึกษา ไม่ใช่เรื่อง ผมหมายถึง– "" พอ " นกไนติงเกลถูกขัดจังหวะโดยคาร่าที่โบกตอบอย่างหงุดหงิด " ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ แต่เมื่อคุณไปที่เมืองชายแดนนี้ มันทำให้เธอพูดแบบนั้น เจ้าชาย ที่ sympathises กับแม่มด มันเกือบจะเป็นตลกที่ sympathising กับกบ " เธอหันกลับมาด้วยรอยยิ้มเย็นและยกแขนในอากาศ ตะโกนว่า " ซิสเตอร์ ลืมไปแล้วว่าปุถุชนผู้ปฏิบัติทุกคน "ไม่ปล่อยให้นกไนติงเกลพูด เธอยังคงตะโกน " ค่ะ ที่กลุ่มของปุถุชน กลุ่มของคนไม่มีความสามารถรึใครแกล้งต่อสู้ในนามของพระเจ้า ที่มักจะมุ่งใบมีดคมหรือแส้ที่เรา ถ้าไม่มีพระเจ้าสร้อยของเวรกรรม แล้วจะเหยียบเราแม่มด ดูความสามารถของเราไม่ได้มาจากปีศาจ แต่มันคือของขวัญจากพระเจ้า คนที่รับผิดชอบของอำนาจของพระเจ้าไม่ควร แต่เรา ! เราเป็นน้องสาวของแม่มด สมาคมความร่วมมือ ! ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณ เป็นที่อยู่อาศัยของพระเจ้า ! "อะไร . . . . . . . นกไนติงเกลไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เธอได้ยิน แม้ว่าผู้นำของแม่มดความร่วมมือสมาคมก็ถือว่าผิดปกติ เธอมีความผูกพันธ์กับการค้นหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ด้วยตัณหาใด ๆเกินที่คนธรรมดา แต่เธออยู่ไกลจากความบ้า ถึงแม้ว่าคาร่าไม่เข้าถึงเป็นเวนดี้ อย่างน้อยเธอต้องดูแลปัญหาของพี่น้องเธอด้วยความจริงใจ แต่นกไนติงเกลไม่เคยคิดว่าเธอจะทำตัวเป็นมิตรกับคนทั่วไป