Tracing the vulnerable evacueesNece

Tracing the vulnerable evacuees

Necessity of long-term assistance
The existence of people who experience more
difficulty in evacuation life, such as persons
with disabilities and their families, households
with only elderly people, and single parent
households is relatively obvious in the period
of emergency relief or at evacuation centers.
However, the situation of these people is less
obvious after moving into temporary housing
at the end of the emergency period.
Evacuees staying at home
One voluntary organization distributed
supplies to 200 to 300 evacuee households
who stayed at home, but the activity finished
three months after the disaster. However,
there were many elderly women and single
mo t h e r s w h o c o n t i n u e d l i v i n g i n
partially-damaged houses, often isolated, and
who could not access the information that
was available in temporary housing
communities. Because of this fact, the
organization restarted the activity, this time
targeted to single elderly women and single
parent households only, and continued to visit
them periodically.
People who stayed at evacuation centers
during the entire period
The above organization also paid attention to
evacuees who stayed at an evacuation center
during the entire period. These people were
expected to have more difficulty in the
reconstruction process; elderly people, those
who did not want to move into temporary
housing because they were not sure whether
they could survive there, and elderly people
with aching knees that might prevent them
from being on their own.
Once the evacuation center is closed, these
people were forced to move into the available
temporary housing. However, there were
concerns that it might be difficult to follow up
on them. In order to avoid losing contact, the
organization helped them move from the
evacuation center to temporary housing. It
created a good connection to continue their
relations even after the evacuees started a
new life in temporary housing.
It is effective to build a system in the
emergency relief period that allows response
workers and volunteers to continue their
relationships with those who need assistance
in the reconstruction and post-reconstruction
period.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดตามอพยพเสี่ยงการขอความช่วยเหลือระยะยาวการดำรงอยู่ของคนที่มีประสบการณ์มากขึ้นความยากลำบากในชีวิตอพยพ เช่นคนความพิการ และครอบครัวของพวกเขา ครัวเรือนผู้สูงอายุเท่านั้น และหลักเดียวครัวเรือนเป็นที่ค่อนข้างชัดเจนในรอบระยะเวลาศูนย์บรรเทาทุกข์ฉุกเฉิน หรือ ที่อพยพอย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของคนเหล่านี้มีน้อยเห็นได้ชัดหลังจากย้ายไปอยู่ชั่วคราวในตอนท้ายของรอบระยะเวลาฉุกเฉินอพยพมาพักที่บ้านหนึ่งองค์กรที่สมัครใจเผยแพร่ให้ 200 ถึง 300 evacuee ครัวเรือนที่อยู่บ้าน แต่กิจกรรมที่เสร็จสมบูรณ์สามเดือนหลังเกิดเหตุ อย่างไรก็ตามมีผู้หญิงสูงอายุและเดี่ยวจำนวนมากหมอ t h e r s w h o c o n t ฉัน e n u d l ฉัน v ผม n g ฉัน nเสียหายบางส่วนบ้าน แยกต่างหากมักจะ และที่ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลที่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราวชุมชน เนื่องจากความจริง การองค์กรเริ่มกิจกรรม เวลานี้เป้าหมาย เพื่อผู้สูงอายุหญิงเดียว และเพียงครั้งเดียวแม่ครัวเรือนเท่านั้น และต่อไปพวกเขาเป็นครั้งคราวคนศูนย์อพยพช่วงทั้งหมดองค์กรข้างต้นที่จ่ายความสนใจไปยังอพยพที่อยู่ที่ศูนย์อพยพในระหว่างรอบระยะเวลาทั้งหมด คนเหล่านี้คาดว่าจะมีความยากลำบากมากขึ้นในการกระบวนการฟื้นฟู ผู้สูงอายุคน ผู้ที่ไม่ต้องการย้ายไปชั่วคราวหรือไม่อยู่อาศัยเนื่องจากไม่แน่ใจว่าพวกเขาสามารถอยู่รอดมี และผู้สูงอายุคนมีอาการปวดเข่า ที่อาจป้องกันไม่ให้จากกำลังของตนเองเมื่อศูนย์อพยพถูกปิด เหล่านี้คนถูกบังคับให้ย้ายไปยังที่ว่างอยู่ชั่วคราว อย่างไรก็ตาม มีความกังวลที่อาจยากที่จะติดตามพวกเขา เพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียการติดต่อ การองค์กรช่วยให้พวกเขาย้ายจากศูนย์อพยพไปอยู่อาศัยชั่วคราว มันสร้างการเชื่อมต่อที่ดีต่อการความสัมพันธ์แม้หลังจากที่เริ่มต้นการอพยพชีวิตใหม่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราวมันจะมีประสิทธิภาพในการสร้างระบบในการระยะเวลาการบรรเทาทุกข์ฉุกเฉินที่สามารถตอบสนองคนและอาสาสมัครต้องการความสัมพันธ์กับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือในการฟื้นฟูการฟื้นฟูหลังรอบระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ติดตามผู้อพยพที่มีช่องโหว่ความจำเป็นในการให้ความช่วยเหลือในระยะยาวการดำรงอยู่ของผู้คนที่มีประสบการณ์มากขึ้นความยากลำบากในชีวิตการอพยพเช่นคนพิการและครอบครัวของพวกเขาประกอบกับผู้สูงอายุเท่านั้นและผู้ปกครองคนเดียวครัวเรือนค่อนข้างเห็นได้ชัดในช่วงเวลาของการบรรเทาเหตุฉุกเฉิน หรือที่ศูนย์อพยพ. แต่สถานการณ์ของคนเหล่านี้จะน้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัดหลังจากที่ย้ายเข้าไปอยู่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราวณ วันสิ้นงวดฉุกเฉิน. Evacuees พักอยู่ที่บ้านหนึ่งองค์กรอาสาสมัครกระจายเสบียงให้ 200-300 ครัวเรือนโยกย้ายที่อยู่ที่บ้าน แต่ กิจกรรมเสร็จสามเดือนหลังจากที่เกิดภัยพิบัติ แต่มีผู้หญิงสูงอายุเป็นจำนวนมากและเดี่ยวโม therswhocontinuedlivi Ngin บ้านบางส่วนเสียหายที่แยกได้บ่อยและที่ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลที่มีอยู่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราวชุมชน เพราะความจริงนี้องค์กรที่เริ่มต้นใหม่กิจกรรมครั้งนี้กำหนดเป้าหมายไปยังผู้สูงอายุหญิงเดี่ยวและเดี่ยวครัวเรือนแม่เท่านั้นและยังคงที่จะเยี่ยมชมพวกเขาเป็นระยะ ๆ . คนที่อยู่ในศูนย์อพยพตลอดช่วงเวลาขององค์กรดังกล่าวยังให้ความสนใจกับผู้อพยพที่ อยู่ที่ศูนย์อพยพในช่วงระยะเวลาทั้งหมด คนเหล่านี้ได้รับการคาดหวังว่าจะมีความยากลำบากมากขึ้นในกระบวนการฟื้นฟู; ผู้สูงอายุ, ผู้ที่ไม่ต้องการที่จะย้ายเข้าไปชั่วคราวที่อยู่อาศัยเพราะพวกเขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาสามารถอยู่รอดได้มีและผู้สูงอายุที่มีอาการปวดหัวเข่าที่อาจป้องกันไม่ให้พวกเขาจากการที่พวกเขาเอง. เมื่อศูนย์อพยพนี้ปิดให้บริการเหล่านี้คน บังคับให้ย้ายไปอยู่ในที่มีที่อยู่อาศัยชั่วคราว อย่างไรก็ตามยังมีความกังวลว่ามันอาจจะเป็นเรื่องยากที่จะติดตามกับพวกเขา เพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียการติดต่อ, องค์กรช่วยให้พวกเขาย้ายจากศูนย์อพยพเพื่อที่อยู่อาศัยชั่วคราว มันสร้างการเชื่อมต่อที่ดีที่จะดำเนินการต่อไปของพวกเขาแม้หลังจากที่ความสัมพันธ์ของผู้อพยพเริ่มชีวิตใหม่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราว. จะมีประสิทธิภาพในการสร้างระบบในช่วงเวลาการบรรเทาทุกข์ฉุกเฉินที่ช่วยให้การตอบสนองของคนงานและอาสาสมัครที่จะดำเนินการต่อไปของพวกเขาความสัมพันธ์กับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือใน ฟื้นฟูและหลังการฟื้นฟูระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การติดตามความเสี่ยง evacuees

ความจำเป็นของระยะยาวความช่วยเหลือ
การดำรงอยู่ของผู้ที่ประสบการณ์เพิ่มเติม
ความยากลำบากในการอพยพชีวิตเช่นคน
กับคนพิการและครอบครัว ครัวเรือนที่มีผู้สูงอายุ

เดียวเท่านั้น และครอบครัวแม่ค่อนข้างชัดเจนในช่วง
โล่งอกฉุกเฉินหรือที่ศูนย์อพยพ .
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของคนเหล่านี้มีน้อย
ชัดเจน หลังจากย้ายเข้า
ที่อยู่อาศัยชั่วคราวในช่วงปลายของฉุกเฉิน
ผู้อพยพอยู่บ้าน

วัสดุหนึ่งองค์กรอาสาสมัครกระจาย 200 300 ผู้อพยพครอบครัว
ใครอยู่ที่บ้าน แต่กิจกรรมเสร็จ
3 เดือนหลังเกิดภัยพิบัติ อย่างไรก็ตาม , มีผู้หญิงสูงอายุมาก

เดี่ยวและโม T H E R S w h o c o n t i n u e D L I V i n g i n
บ้านเสียหายบางส่วนแยกบ่อยและ
ที่ไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลที่สามารถใช้ได้ในชุมชนที่อยู่อาศัย

ชั่วคราว เพราะความจริงนี้ ,
องค์กรเริ่มกิจกรรม เวลานี้
เป้าหมายผู้หญิงสูงอายุเดี่ยวและครอบครัวพ่อแม่เดี่ยว
เท่านั้น และยังคงชม

พวกเขาเป็นระยะ ๆ คนที่อยู่ในศูนย์

ทั้งในระหว่างระยะเวลาการอพยพองค์กรดังกล่าวยังให้ความสนใจ
ผู้อพยพที่อยู่ในศูนย์อพยพ
ในระหว่างระยะเวลาทั้งหมด คนเหล่านี้ถูก
คาดว่ามีความยากลำบากมากขึ้นในกระบวนการฟื้นฟูผู้สูงอายุ

; , ผู้ที่ไม่ต้องการที่จะย้ายไปอยู่อาคารชั่วคราว

เพราะพวกเขาไม่แน่ใจว่าพวกเขาสามารถอยู่รอด และผู้สูงอายุ
กับปวดเข่าที่อาจป้องกันไม่ให้พวกเขา
จากการที่ตนเอง .
เมื่อศูนย์อพยพปิด คนเหล่านี้
ถูกบังคับให้ย้ายเข้าไปอยู่ในอาคารชั่วคราวใช้ได้

อย่างไรก็ตาม มีความกังวลว่า มันอาจจะยากอยู่

จะติดตามพวกเขา เพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียการติดต่อ ,
องค์กรช่วยให้พวกเขาย้ายจาก
ศูนย์อพยพเพื่อที่อยู่อาศัยชั่วคราว สร้างการเชื่อมต่อที่ดีกับมัน

ต่อไปของพวกเขาประชาสัมพันธ์แม้หลังจากที่ผู้อพยพเริ่ม
ชีวิตใหม่ในที่อยู่อาศัยชั่วคราว .
มันมีประสิทธิภาพเพื่อสร้างระบบในช่วงเวลาที่อนุญาตให้คนงานฉุกเฉินโล่งอก

และอาสาสมัคร เพื่อตอบสนองต่อความสัมพันธ์ของตนกับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ

ในการฟื้นฟูและระยะเวลาการฟื้นฟู
โพสต์