[d] + [y] ==> [dʒ]We then de-stress

[d] + [y] ==> [dʒ]
We then de-stress the function word “you”, so that “did you” becomes:
• [dɪdʒyə]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[d] + [y] == > [dʒ]เราแล้วเครียดคำฟังก์ชันกลายเป็น "คุณ" เพื่อที่ "ไม่ได้คุณ":• [dɪdʒyə]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[D] + [y] ==> [dʒ]
จากนั้นเราจะ de ความเครียดคำว่าฟังก์ชั่น "คุณ" เพื่อที่ว่า "คุณ" กลายเป็น:
• [dɪdʒyə]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ D ] [ y ] = = > [ D ]
เราแล้วʒ de ความเครียด การทำงาน คำว่า " คุณ " เพื่อให้ " คุณ " กลายเป็น :
- [ D ɪ D ʒเพลงชาติ ]

Y