"O...Of course, my king" *he starts

"O...Of course, my king" *he starts to blush as the king takes his hand and leads him for a walk, he wants to please the king as much as possible since he's the king's favorite*"Shall we go for a walk outside the castle, my king? The air is also quite fresh and chill, I like the chill of the night since it calms me down and it feels nice and relaxing"*his voice was gentle, soft and caring as he says this to the king*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“โอ...แน่นอน ฝ่าบาท” *เขาเริ่มหน้าแดงขณะพระราชาจับมือพาไปเดินเล่น เขาอยากจะเอาใจพระราชาให้มากที่สุดเพราะเขาเป็นคนโปรดของพระราชา* “เราไปกันไหม เสด็จพระราชดำเนินไปเดินเล่นนอกปราสาทเถิด อากาศก็ค่อนข้างสดชื่น เย็นสบาย ข้าพระองค์ชอบอากาศเย็นในตอนกลางคืนเพราะทำให้สงบลง รู้สึกดี และผ่อนคลาย" *เสียงของพระองค์อ่อนโยน นุ่มนวล และห่วงใยขณะพูด ถวายแด่กษัตริย์*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้... แน่นอนกษัตริย์ของฉัน" เมื่อพระมหากษัตริย์ทรงจูงมือและพาเขาเดินเล่น เขาเริ่มหน้าแดงและเขาต้องการโปรดกษัตริย์มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพราะเขาเป็นคนโปรดของกษัตริย์ *
"ออกไปเดินเล่นนอกปราสาทกันดีไหม ฝ่าบาท? อากาศสดชื่นและเย็นมาก ฉันชอบความหนาวเย็นในยามค่ำคืน เพราะมันทำให้ฉันสงบ รู้สึกดีและผ่อนคลาย"
*เสียงของเขานุ่มนวล อ่อนโยน และมีน้ำใจเมื่อเขาพูดกับกษัตริย์*

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

"อ่า... แน่นอนกษัตริย์ของข้า" *เมื่อกษัตริย์จับมือพาเขาเดิน เขาเริ่มเขิน และเขาอยากจะทําให้กษัตริย์พอใจที่สุด เพราะเขาเป็นที่รักของกษัตริย์*
"เราไปเดินนอกปราสาทกันดีไหมกษัตริย์ของฉัน? อากาศยังสดชื่นและเย็นและฉันชอบความเย็นของคืนเพราะมันทําให้ฉันสงบรู้สึกดีและผ่อนคลาย"
เสียงของเขาอ่อนโยนและรอบคอบเมื่อเขาพูดกับกษัตริย์