Kaeng Krachan National Park was est

Kaeng Krachan National Park was established in 1981, the 28 th National Park in Thailand. It is the largest national park in Thailand, with 2,914.70 sq.km. of forest in the watersheds of the Phetchaburi and Pranburi rivers. It includes portions of Nong Ya Plong, and Kaeng Krachan districts in Phetchaburi Province and of Hua Hin district in Prachuap Khiri Khan Province.

His Majesty King Bhumipol Adulyadej has visited the site many times, both before and after the construction of the dam. He has always been very concerned about the conservation of this watershed area, an indicated in his speech of October 29, 1979. “ In Phetchaburi watershed forest, illegal logging or cultivation, because they cause drought.”

The National Park was designated on June 12, 1981 ; its original borders encompassed 2,478 sq.km.Later, in the park area was extended, as proposed by the Hua Hin Environmental Conservation Group, to cover the boundary between Phetchaburi and Prachuap Khiri Khan provinces.


Geography
The area, about 45 squares kilometers, consists of both ground and water in reservoir. The vastly forest upper the Kang Kra Jan Dam is on complicated mountain ranges which the highest peak is 1,200 meters above sea level and approximately high 500 meter above sea level. Most of the mountains are Granite Mountain, few are Limestone Mountains, and many are full of fluoride. And also most of the area is covered by rain forest so that is the source of Phet Buri River and Pran Buri River.

Climate
The park is compossed of two major watersheds. About half of the area drains to the Phetchaburi River, which flows to Kaeng Krachan dam at the eastern edge of the park and then down through farmland to the provincial capital of Phetchaburi. The southern haft of the park drains to the Pranburi River, which flows south to the Pranburi dam and then on to the town of Pranburi in Prachuab Khiri Khan Province. Because of abundant rainfall and undisturbed forest cover in these watersheds, the streams, waterfall and rivers of Keang Krachan flow year round.

The park is composed of two major watersheds and a large evergreen forest. About half of the area drains to Phetchaburi River, which flows to Kaeng Krachan dam and the southern half of the park drains to the Pranburi River. Humidity remains high throughout the year, with heavy rain during the rainy season and cool weather for much of the year. The steep forested areas of the park are even more humid than the young forest and cleared lands in the lower elevations.

In rainy season, the national park will be closed Ban Krang and Panoen Thung area during August and October every year for visitors safety and forest recovering.

Flora and Fauna
Kaeng Krachan is located on the eastern slope of the Tenasserim Mountain Range at the border of Myanmar. It occupies the western half of Phetchaburi Province (Kaeng Krachan and Nong Ya Plong districts) and a portion of northern Prachuap Khiri Khan province (Hua Hin District).

Most of the park is covered in deep, steep forest. Over three-quarters of the area has slopes greater than 30 %, 85 % of the terrain is evergreen rainforest, another 10 % is mixed deciduous forest. The forest is rich and complex, with hanging lianas, ferns and orchids, and an abundance of fruiting trees and vines. The forest of kaeng Krachan is unusually diverse because of its location at the juncture of continental Asia and the Malaysian Peninsula. Continental species such as oaks, chestnuts, and maples are found here, as are peninsula palms and fruiting trees. Some of the valuable trees of Kaeng Krachan include makhamong (Afzelia), takhian (Hopea), chanthana (Tarena), yang (Dipterocarpus), taback (Lagerstroemia), pradu (Pterocarpus), kritsana (Aquilaria), and many more.

Like the plant community, the animals of Kaeng Krachan represent both Asiatic and Malaysian species. Over 400 species of birds are known to occur within the Park’s boundaries, and 57 mammals. Larger mammals include elephant, gaur, sambar deer, banteng, serow, and bear, indo-chinese tiger, leopard, both common and Fea’s muntjac. Malayan tapir, white-handed gibbon, dusky and banded langurs, Asian wild dog, otter, and wild boar. Among the birds recorded in the park are six species of hornbills, red junglefowl, both Kalij pheasant and grey peacock-pheasant, woolly-necked stork, black eagle, and many species of songbirds, woodpeckers and other forest birds. The ratchet-tailed treepie, first seen here by members of the Bangkok Bird Club (Bird Conservation Society of Thailand) on an outing in 1991, has not been recorded anywhere else in Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานก่อตั้งขึ้นในปี 1981 อุทยานแห่งชาติครั้ง 28 ในประเทศไทย เป็นอุทยานแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย มีพื้นที่ 2,914.70 ป่าในรูปธรรมของแม่น้ำเพชรบุรีและปราณบุรี จะมีบางส่วนของหนองหญ้าปล่อง และอำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี และอำเภอหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์พระสมเด็จภูมิพลภูมิพลอดุลยเดชได้เข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์หลายครั้ง ทั้งก่อน และ หลังการก่อสร้างเขื่อน เขาเสมอแล้วกังวลมากเกี่ยวกับการอนุรักษ์พื้นที่ลุ่มน้ำบริเวณนี้ ระบุคำกล่าวของ 29 ตุลาคม 1979 "ในป่าลุ่มน้ำเพชรบุรี บันทึกไม่ถูกต้อง หรือเพาะ ปลูก เนื่องจากเกิดภัยแล้ง"อุทยานแห่งชาติถูกกำหนดบน 12 มิถุนายน 1981 มีขยายของเดิมผ่านเส้นขอบ 2,478 sq.km.Later บริเวณสวน เสนอโดยหัวหินอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม กลุ่ม ครอบคลุมเขตแดนระหว่างจังหวัดเพชรบุรีและประจวบคีรีขันธ์ ภูมิศาสตร์ประมาณ 45 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ ประกอบด้วยพื้นดินและน้ำในอ่างเก็บน้ำ เป็นเสมือนป่าบนคางกระ Jan เขื่อนบนภูเขาซับซ้อนซึ่งพีคสูงสุด 1200 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล และประมาณสูง 500 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ภูเขามีภูเขา หินแกรนิต น้อยมีภูเขาหินปูน และจำนวนมากของฟลูออไรด์ และยัง ส่วนใหญ่ของพื้นที่ครอบคลุม โดยป่าเพื่อให้เป็นต้นแม่น้ำเพชรบุรีและแม่น้ำปราณบุรี สภาพภูมิอากาศสวน compossed รูปธรรมสองหลักได้ ประมาณครึ่งหนึ่งของบริเวณท่อระบายน้ำแม่น้ำเพชรบุรี ที่ไหลสู่เขื่อนแก่งกระจานที่ขอบด้านตะวันออกของอุทยานและลงแล้วผ่านพื้นที่การเกษตรอำเภอเมืองเพชรบุรี Haft ใต้ของท่อระบายน้ำแม่น้ำปราณบุรี ที่ไหลใต้เขื่อนปราณบุรี และจากนั้น ไปเมืองปราณบุรีจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ปริมาณน้ำฝนที่อุดมสมบูรณ์และป่าอีกในรูปธรรมเหล่านี้ ลำธาร น้ำตก และแม่น้ำของแก่งกระจาน Keang ไหลตลอดปี สวนประกอบด้วยสองหลักรูปธรรมและป่าใหญ่ ประมาณครึ่งหนึ่งของบริเวณท่อระบายน้ำแม่น้ำเพชรบุรี ท่อระบายน้ำไหลที่เขื่อนแก่งกระจานและครึ่งของตอนใต้ของแม่น้ำปราณบุรี ความชื้นจะสูงตลอดทั้งปี ฝนตกหนักมากในช่วงฤดูฝนและอากาศเย็นสำหรับมากของปี สวนป่าพื้นที่สูงชันชื้นยิ่งกว่าป่าหนุ่ม และล้างดินแดนใน elevations ล่าง ในฤดูฝน อุทยานแห่งชาติจะได้ปิดบริเวณบ้านกร่างและทุ่ง Panoen ระหว่างเดือนสิงหาคมและเดือนตุลาคมทุกปีสำหรับความปลอดภัยของนักท่องเที่ยวและการฟื้นตัวของป่า พืชและสัตว์แก่งกระจานตั้งอยู่บนลาดตะวันออกของภูเขาตะนาวศรีที่ชายแดนพม่า จุดครึ่งตะวันตกของจังหวัดเพชรบุรี (อำเภอแก่งกระจานและหนองหญ้าปล่อง) และบางส่วนของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ภาคเหนือ (อำเภอหัวหิน)ส่วนใหญ่ของอุทยานครอบคลุมอยู่ในป่าลึก สูงชัน กว่า three-quarters ของพื้นที่ได้มากกว่า 30%, 85% ของภูมิประเทศเป็นป่าฝนที่เอเวอร์กรีนลาด อีก 10% ผสมป่าผลัดใบ ป่ามีหลากหลาย และ ซับซ้อน มีแขวน lianas เฟิร์น และกล้วยไม้ และติดต้นไม้และนำมากมาย ป่าแก่งแก่งกระจานมีหลากหลายปกติเนื่องจากความสะดวกที่ juncture ในทวีปเอเชียและคาบสมุทรมาเลเซีย พันธุ์ยุโรปเช่นโอ๊ค chestnuts และ maples จะพบที่นี่ มีปาล์มเพนนินซูล่าและติดต้นไม้ บางต้นมีคุณค่าของแก่งกระจานรวม makhamong (Afzelia), ตะเคียน (Hopea), chanthana (Tarena), ยาง (ต้น), taback (อินทนิล), ประดู่ (ต้น), กฤษณะ (Aquilaria), และอื่น ๆเช่นชุมชนพืช สัตว์ของแก่งกระจานแสดงพันธุ์อี๊สต์เอเชียติ๊กและมาเลเซีย กว่า 400 พันธุ์นกรู้จักกันจะเกิดภายในสวนของขอบเขต และเลี้ยงลูกด้วยนมที่ 57 เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ได้แก่ช้าง เสืออินโด-จีน gaur กวาง ลูห์ serow และ หมี เสือ ทั่วไปและเก้ง หายาก มอบขาวชะนี dusky และแถบ langurs หมาป่าเอเชีย นาก และหมูป่า นกในสวนมีพันธุ์ junglefowl hornbills สีแดง หกทั้งไก่ฟ้าหลังเทา และไก่ฟ้านกยูงสีเทาสี กล้วยป่านกกระสาคอ อินทรีดำ และพันธุ์ songbirds, woodpeckers และนกป่าอื่น ๆ มากมาย แร็ตเชตหาง treepie เห็นครั้งแรก ที่นี่ โดยสมาชิกของคลับนกกรุงเทพ (นกอนุรักษ์สมาคมแห่งประเทศไทย) ในครั้งใน 1991 ได้ไม่ถูกบันทึกที่ใดก็ได้อื่นในประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1981 ที่ 28 อุทยานแห่งชาติในประเทศไทย มันเป็นอุทยานแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยกับ 2,914.70 ตารางกิโลเมตร ของป่าในแหล่งต้นน้ำของแม่น้ำเพชรบุรีและปราณบุรี ซึ่งจะรวมถึงบางส่วนของหนองหญ้าปล้องและอำเภอแก่งกระจานจังหวัดเพชรบุรีและอำเภอหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชได้เข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์หลายครั้งทั้งก่อนและหลังการก่อสร้างเขื่อน เขาได้รับมักจะกังวลมากเกี่ยวกับการอนุรักษ์พื้นที่ลุ่มน้ำนี้, ที่ระบุไว้ในคำพูดของเขาในวันที่ 29 ตุลาคม 1979 "ในป่าลุ่มน้ำเพชรบุรี, การเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมายหรือการเพาะปลูกเพราะพวกเขาทำให้เกิดภัยแล้ง." อุทยานแห่งชาติถูกกำหนดให้วันที่ 12 มิถุนายน 1981; พรมแดนเดิมห้อมล้อม 2478 sq.km.Later ในพื้นที่อุทยานยื่นตามข้อเสนอของหัวหินอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมกลุ่มเพื่อให้ครอบคลุมเขตแดนระหว่างเพชรบุรีและประจวบคีรีขันธ์จังหวัด. ภูมิศาสตร์พื้นที่ประมาณ 45 กิโลเมตรสี่เหลี่ยมประกอบด้วย ทั้งภาคพื้นดินและน้ำในอ่างเก็บน้ำ ป่าอย่างมากมายบนคังกระ ม.ค. เขื่อนอยู่บนภูเขาที่มีความซับซ้อนซึ่งยอดเขาที่สูงที่สุดคือ 1,200 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลประมาณ 500 เมตรสูงเหนือระดับน้ำทะเล ส่วนใหญ่เป็นภูเขาที่มีหินแกรนิตภูเขาไม่กี่เทือกเขาหินปูนและอีกหลายที่เต็มไปด้วยฟลูออไร และยังมีพื้นที่ส่วนใหญ่ปกคลุมด้วยป่าฝนเพื่อให้เป็นแหล่งที่มาของแม่น้ำเพชรบุรีและแม่น้ำปราณบุรี. สภาพภูมิอากาศสวน compossed สองแหล่งต้นน้ำที่สำคัญ ประมาณครึ่งหนึ่งของท่อระบายน้ำในพื้นที่แม่น้ำเพชรบุรีซึ่งไหลแก่งกระจานเขื่อนที่ขอบด้านตะวันออกของสวนสาธารณะแล้วลงผ่านพื้นที่เพาะปลูกไปยังเมืองหลวงของจังหวัดเพชรบุรี ครึ่งทางตอนใต้ของท่อระบายน้ำสวนสาธารณะกับแม่น้ำปราณบุรีซึ่งไหลไปทางทิศใต้เขื่อนปราณบุรีและจากนั้นก็ไปเมืองปราณบุรีในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เนื่องจากปริมาณน้ำฝนที่อุดมสมบูรณ์และไม่ถูกรบกวนพื้นที่ป่าต้นน้ำเหล่านี้ในลำธารน้ำตกและแม่น้ำของ Keang กระจานไหลตลอดทั้งปี. สวนประกอบด้วยสองแหล่งต้นน้ำที่สำคัญและป่าดิบที่มีขนาดใหญ่ ประมาณครึ่งหนึ่งของท่อระบายน้ำพื้นที่เพื่อเพชรบุรีแม่น้ำซึ่งไหลไปเขื่อนแก่งกระจานและอีกครึ่งหนึ่งทางตอนใต้ของท่อระบายน้ำสวนสาธารณะแม่น้ำปราณบุรี ความชื้นยังคงสูงตลอดทั้งปีที่มีฝนตกหนักในช่วงฤดูฝนและอากาศหนาวเย็นมากที่สุดของปี พื้นที่ป่าที่สูงชันของสวนสาธารณะแม้กระทั่งชื้นมากกว่าป่าหนุ่มสาวและล้างดินแดนในระดับที่ต่ำกว่า. ในฤดูฝนที่อุทยานแห่งชาติจะปิดบ้านกร่างและพื้นที่ Panoen ทุ่งในช่วงเดือนสิงหาคมและตุลาคมของทุกปีเพื่อความปลอดภัยของผู้เข้าชมและป่าไม้ การกู้คืน. พืชและสัตว์แก่งกระจานตั้งอยู่บนเนินเขาทางทิศตะวันออกของเทือกเขาตะนาวศรีที่ชายแดนพม่า ตรงบริเวณทางทิศตะวันตกของจังหวัดเพชรบุรี (แก่งกระจานและอำเภอหนองหญ้าปล้อง) และเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดทางภาคเหนือประจวบคีรีขันธ์ (หัวหินอำเภอ). ส่วนใหญ่ของอุทยานฯ จะครอบคลุมในลึกป่าที่สูงชัน กว่าสามในสี่ของพื้นที่ที่มีความลาดชันมากกว่า 30%, 85% ของภูมิประเทศเป็นป่าฝนเขตร้อนเขียวชอุ่มตลอดปีอีก 10% เป็นป่าเบญจพรรณ ป่าไม้ที่อุดมไปด้วยและมีความซับซ้อนที่มีเถาวัลย์ห้อยเฟิร์นและกล้วยไม้และความอุดมสมบูรณ์ของต้นไม้ที่ออกผลและเถาวัลย์ ป่าแก่งกระจานมีความหลากหลายผิดปกติเพราะทำเลที่ตั้งที่จุดเชื่อมต่อของทวีปเอเชียยุโรปและคาบสมุทรมาเลเซีย คอนติเนนชนิดเช่นต้นโอ๊กเกาลัดและเมเปิ้ลจะพบได้ที่นี่เช่นเดียวกับปาล์มคาบสมุทรและต้นไม้ที่ออกผล บางส่วนของต้นไม้ที่มีคุณค่าของแก่งกระจานรวม makhamong (Afzelia) ตะเคียน (ตะเคียน) ฉันท (Tarena) หยาง (เต็งรัง) taback (Lagerstroemia) ประดู่ (Pterocarpus) กฤษณา (Aquilaria) และอื่น ๆ อีกมากมาย. เช่นเดียวกับ สังคมพืช, สัตว์ป่าแก่งกระจานเป็นตัวแทนของทั้งสองชนิดเอเซียและมาเลเซีย กว่า 400 สายพันธุ์ของนกเป็นที่รู้จักกันที่จะเกิดขึ้นภายในขอบเขตของสวนสาธารณะและเลี้ยงลูกด้วยนม 57 เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ ได้แก่ ช้างกระทิงกวางกวางวัวแดงเลียงผาหมีและเสืออินโดจีนเสือดาวทั้ง Muntjac ทั่วไปและจดจ้อง สมเสร็จชะนีมือขาว, ค่างดำและสีสุนัขป่าเอเชียนากและหมูป่า ในบรรดานกที่บันทึกไว้ในสวนสาธารณะที่มีหกสายพันธุ์ของนกเงือกไก่ป่าทั้งไก่ฟ้าหลังเทาและสีเทานกยูงไก่ฟ้านกกระสาคอขนนกอินทรีสีดำและหลายชนิดขับขาน woodpeckers และนกป่าอื่น ๆ วงล้อนกกะลิงเห็นเป็นครั้งแรกที่นี่โดยสมาชิกของกรุงเทพฯนกคลับ (สมาคมอนุรักษ์นกของประเทศไทย) ในการออกนอกบ้านในปี 1991 ยังไม่ได้รับการบันทึกไว้ที่ใดในประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน ได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1981 , 28 th อุทยานแห่งชาติในประเทศไทย มันเป็นอุทยานแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย 2914.70 ตารางกิโลเมตร ของป่าในลุ่มน้ำของเพชรบุรีและแม่น้ำปราณบุรี มันรวมถึงบางส่วนของหนองหญ้าปล้อง และแก่งกระจานในเขตจังหวัดเพชรบุรีและอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ .

พระบาทสมเด็จพระภูมิพลอดุลยเดชได้เข้าเยี่ยมชมเว็บไซต์หลายครั้งทั้งก่อนและหลังการก่อสร้างเขื่อน เขาได้รับเสมอกังวลมากเกี่ยวกับการอนุรักษ์พื้นที่ลุ่มน้ำ มีระบุไว้ในสุนทรพจน์ของ 29 ตุลาคม 2522 " ในป่าต้นน้ำเพชรบุรี ไม้เถื่อน หรือปลูก เพราะพวกเขาทำให้เกิดภัยแล้ง "

อุทยานแห่งชาติเป็นเขตที่ 12 มิถุนายน 1981 ;ขอบเดิมครอบคลุมถึง 2478 sq.km.later ในพื้นที่อุทยาน ขยาย ที่เสนอโดย หัวหิน กลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมให้ครอบคลุมขอบเขตระหว่างจังหวัดเพชรบุรีและประจวบคีรีขันธ์ .



ภูมิศาสตร์พื้นที่สี่เหลี่ยม ประมาณ 45 กิโลเมตร ประกอบด้วยทั้งดินและน้ำในอ่างเก็บน้ำป่าอย่างมากมายบนกระจัน เขื่อนคือคังซับซ้อน เทือกเขาที่ยอดสูงสุด 1 , 200 เมตร จากระดับน้ำทะเลประมาณ 500 เมตร และสูงจากระดับน้ำทะเล ที่สุดของภูเขาเป็นภูเขาหินแกรนิต น้อย เป็นภูเขาหินปูน และส่วนมากจะเต็มรูปแบบของฟลูออไรด์และพื้นที่ส่วนใหญ่ถูกปกคลุมด้วยป่าฝนที่เป็นแหล่งกำเนิดของแม่น้ำบุรีกำแพงเพชร และแม่น้ำปราณบุรี บรรยากาศ


อุทยาน compossed ของหลัก 2 ลุ่มน้ำ ประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นที่ระบายกับแม่น้ำเพชรบุรีซึ่งไหลเข้าเขื่อนแก่งกระจานที่ขอบด้านตะวันออกของอุทยาน แล้วลงผ่านพื้นที่เมืองหลวงประจำจังหวัดเพชรบุรีมีสักทางตอนใต้ของอุทยานฯ ระบายสู่แม่น้ำปราณบุรี ซึ่งไหลใต้เขื่อนปราณบุรี แล้วในเมืองปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ . เพราะมากมายปริมาณน้ำฝนและครอบคลุมพื้นที่ป่าคงสภาพในลุ่มน้ำ ทั้งลำธาร น้ำตก และแม่น้ำในเขตแก่งกระจานรอบปี อัตราการไหล

อุทยานประกอบด้วยสองสาขาลุ่มน้ำและป่าไม่ผลัดใบขนาดใหญ่ประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นที่ระบายแม่น้ำเพชรบุรีซึ่งไหลสู่แก่ง เขื่อน แก่งกระจาน และทางตอนใต้ของอุทยานระบายสู่แม่น้ำปราณบุรี ความชื้นยังสูงตลอดทั้งปี และฝนตกหนัก ในช่วงฤดูฝน และอากาศเย็นมากที่สุดของปี ที่สูงชัน พื้นที่ป่าของอุทยานจะยิ่งชื้นมากกว่าป่าหนุ่ม และเคลียร์ที่ดินในระดับล่าง

ในฤดูฝน อุทยานจะปิดบ้านกร่าง และ panoen ทุ่งพื้นที่ในระหว่างเดือนสิงหาคมและตุลาคมของทุกปี สำหรับผู้เข้าชมเพื่อความปลอดภัยและป่าที่กำลังฟื้นตัว ฟลอร่าและพืช


แก่งกระจาน ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเทือกเขาตะนาวศรี ความลาดชันที่ชายแดนพม่ามันใช้ครึ่งตะวันตกของจังหวัดเพชรบุรี ( แก่งกระจาน และหนองหญ้าปล้องอำเภอ ) และบางส่วนของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ประจวบคีรีขันธ์จังหวัดภาคเหนือ ( เขตหัวหิน )

ส่วนใหญ่ของอุทยานจะครอบคลุมในป่าลึกชัน กว่าสามในสี่ของพื้นที่มีความลาดชันมากกว่า 30 % , 85% ของภูมิประเทศเป็นป่าดงดิบ ป่าดิบ อีก 10 เปอร์เซ็นต์ เป็นป่าเบญจพรรณป่าอยู่มากมายและซับซ้อน ห้อยเถาวัลย์ เฟิร์น และกล้วยไม้ และความอุดมสมบูรณ์ของผลไม้และเถาวัลย์ ป่าแก่งกระจานมีหลากหลายผิดปกติเพราะตำแหน่งของมันในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของทวีปเอเชียและคาบสมุทรมาเลเซีย ชนิด ทวีป เช่น ต้นโอ๊ก เมเปิลส์ เกาลัด และพบว่าที่นี่เป็นคาบสมุทรและผลปาล์มต้นไม้บางส่วนของต้นไม้ที่มีคุณค่าของแก่งกระจาน ได้แก่ มะค่าโมง ( สูง ) , ตะเคียน ( ตะเคียนหิน ) , จันทนะ ( tarena ) , ยาง ( ยาง ) , taback ( ตะแบก ) ประดู่ ( ไม้ประดู่ ) กฤษณา ( วิลาเรีย ) , และอื่น ๆอีกมากมาย

ชอบสังคมพืช สัตว์ ของแก่งกระจานแทนบัว และ สายพันธุ์มาเลเซีย กว่า 400 ชนิดของนกเป็นที่รู้จักกันเกิดขึ้นภายในขอบเขตของอุทยาน