Globalization (or globalisation) is

Globalization (or globalisation) is the process of international integration arising from the interchange of world views, products, ideas and other aspects of culture. Advances in transportation and telecommunications infrastructure, including the rise of the telegraph and its development the Internet, are major factors in globalization, generating furtherinterdependence of economic and cultural activities.

Though scholars place the origins of globalization in modern times, others trace its history long before the European Age of Discovery and voyages to the New World. Some even trace the origins to the third millennium BCE. Large-scale globalization began in the 19th century. In the late 19th century and early 20th century, the connectedness of the world'seconomies and cultures grew very quickly.

The concept of globalization 'emerged from the intersection of four interrelated sets of "communities of practice": academics, journalists, publishers/editors, and librarians. In 2000, the International Monetary Fund (IMF) identified four basic aspects of globalization: trade and transactions, capital and investment movements, migration and movement of people, and the dissemination of knowledge. Further, environmental challenges such as global warming, cross-boundary water and air pollution, and over-fishing of the ocean are linked with globalization. Globalizing processes affect and are affected bybusiness and work organization, economics, socio-cultural resources, and the natural environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกาภิวัตน์ (หรือโลกาภิวัติ) เป็นกระบวนการรวมประเทศเกิดขึ้นจากการแลกเปลี่ยนมุมมองโลก ผลิตภัณฑ์ ความคิด และวัฒนธรรมด้านอื่น ๆ ความก้าวหน้าในกิจการโทรคมนาคมและการขนส่งโครงสร้างพื้นฐาน รวมถึงการเพิ่มขึ้นของโทรเลขและการพัฒนาอินเทอร์เน็ต เป็นปัจจัยที่สำคัญในโลกาภิวัตน์ การสร้าง furtherinterdependence ของกิจกรรมทางเศรษฐกิจ และวัฒนธรรม แม้ว่านักวิชาการสถานที่กำเนิดของโลกาภิวัตน์ในยุค อื่น ๆ ติดตามประวัติยาวก่อนยุโรปอายุของดิสคัฟเวอรี่และวอเยจส์โลกใหม่ แม้บางอย่างติดตามกำเนิดกับมิลเลนเนียมสามปีก่อนคริสต์ศักราช โลกาภิวัตน์ขนาดใหญ่เริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่ 19 ในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20, connectedness world'seconomies และวัฒนธรรมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแนวคิดของโลกาภิวัตน์ ' ออกมาจากของ "ชุมชนฝึก" สี่ชุดที่เกี่ยวข้อง: นักวิชาการ นักข่าว ผู้เผยแพร่/บรรณาธิการ และ librarians ใน 2000 อินเตอร์เนชั่นแนลเงินกองทุน (IMF) ระบุสี่ด้านพื้นฐานของโลกาภิวัตน์: ค้า และธุรกรรม ความเคลื่อนไหวของเงินทุนและการลงทุน โยกย้าย และความเคลื่อนไหวของผู้คน และเผยแพร่ความรู้ ความท้าทายต่อไป สิ่งแวดล้อมเช่นภาวะโลกร้อน ข้ามขอบเขตมลพิษน้ำและอากาศ และมากกว่าปลาทะเลจะเชื่อมโยงกับโลกาภิวัตน์ กระบวนการ globalizing ผล และ bybusiness ได้รับผลกระทบ และองค์กรทำงาน เศรษฐศาสตร์ ทรัพยากรสังคมวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อมธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกาภิวัตน์ (หรือโลกาภิวัตน์) เป็นกระบวนการของการรวมกลุ่มระหว่างประเทศที่เกิดขึ้นจากการแลกเปลี่ยนมุมมองของโลกผลิตภัณฑ์ความคิดและด้านอื่น ๆ ของวัฒนธรรม ความก้าวหน้าในการขนส่งและโครงสร้างพื้นฐานด้านการสื่อสารโทรคมนาคมรวมทั้งการเพิ่มขึ้นของโทรเลขและการพัฒนาอินเทอร์เน็ตเป็นปัจจัยสำคัญในการโลกาภิวัตน์สร้าง furtherinterdependence ของกิจกรรมทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม. แม้ว่านักวิชาการวางต้นกำเนิดของโลกาภิวัตน์ในยุคปัจจุบันที่คนอื่น ๆ ติดตามประวัติศาสตร์นานก่อนที่จะ ยุโรปยุคของการค้นพบและการเดินทางไปยังโลกใหม่ บางคนถึงกับร่องรอยที่จะคริสตศักราชสหัสวรรษที่สาม โลกาภิวัตน์ขนาดใหญ่เริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่ 19 ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 การเชื่อมโยงของ world'seconomies และวัฒนธรรมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว. แนวคิดของโลกาภิวัตน์ 'โผล่ออกมาจากสี่แยกสี่ชุดความสัมพันธ์ของ "ชุมชนนักปฏิบัติ": นักวิชาการนักข่าวสำนักพิมพ์ / บรรณาธิการ และบรรณารักษ์ ในปี 2000 กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) ระบุสี่ด้านพื้นฐานของโลกาภิวัตน์: การค้าและการทำธุรกรรมและการเคลื่อนไหวของเงินทุนการลงทุนการย้ายถิ่นและการเคลื่อนไหวของผู้คนและการเผยแพร่ความรู้ นอกจากนี้ความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อมเช่นภาวะโลกร้อนน้ำข้ามเขตแดนและมลพิษทางอากาศและการประมงกว่าของมหาสมุทรที่มีการเชื่อมโยงกับโลกาภิวัตน์ ส่งผลกระทบต่อกระบวนการโลกาภิวัฒน์และได้รับผลกระทบ bybusiness และองค์กรที่ทำงานด้านเศรษฐศาสตร์ทรัพยากรทางสังคมวัฒนธรรมและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกาภิวัตน์ ( หรือโลกาภิวัตน์ ) คือกระบวนการของการรวมกลุ่มระหว่างประเทศที่เกิดจากการแลกเปลี่ยนมุมมองของโลกผลิตภัณฑ์ , ความคิด และด้านอื่น ๆของวัฒนธรรม ความก้าวหน้าในด้านการคมนาคม การขนส่ง และโทรคมนาคม โครงสร้างพื้นฐาน รวมทั้งการเพิ่มขึ้นของโทรเลขและการพัฒนาของอินเทอร์เน็ตเป็นปัจจัยสําคัญในโลกาภิวัตน์การสร้าง furtherinterdependence ของกิจกรรมทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม

แม้ว่านักวิชาการสถานที่ต้นกำเนิดของโลกาภิวัตน์สมัยใหม่ ผู้อื่นติดตามประวัติศาสตร์ของยุโรปยาวก่อนอายุของการค้นพบและการเดินทางไปยังโลกใหม่ บางคู่หา ที่มาสู่สหัสวรรษที่สามปี โลกาภิวัตน์ขนาดใหญ่ได้เริ่มต้นขึ้นในศตวรรษที่ 19 ในปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20และการเชื่อมโยงของ world'seconomies และวัฒนธรรมเติบโตอย่างรวดเร็ว

แนวคิดโลกาภิวัตน์ ' โผล่ออกมาจากสี่แยกสี่คาบชุดของ " ชุมชนนักปฏิบัติ " : นักวิชาการ , ผู้สื่อข่าว , สำนักพิมพ์ / บรรณาธิการ และบรรณารักษ์ ในปี 2000 กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( IMF ) ระบุพื้นฐานทั้งสี่ด้านของโลกาภิวัตน์ : ธุรกรรมการค้าและทุนและความเคลื่อนไหวการลงทุน การอพยพ และการเคลื่อนไหวของคน และการเผยแพร่ความรู้ เพิ่มเติมความท้าทายด้านสิ่งแวดล้อม เช่น ภาวะโลกร้อน น้ำ ขอบเขตข้ามและมลพิษในอากาศ และตกปลาในมหาสมุทรจะเชื่อมโยงกับโลกาภิวัตน์ กระบวนการโลกาภิวัตน์และผลกระทบต่อ bybusiness และองค์กร , งานเศรษฐศาสตร์ , ทรัพยากรทางสังคมและวัฒนธรรม