Observations at SlaughterAll pigs p

Observations at Slaughter
All pigs per pen were slaughtered in the week in
which the average BW of the pigs in that pen was close
to the target weight of 110 kg. In the slaughterhouse,
lungs were collected, examined, and scored by a pathologist
for pleuritis (0 to 2 scale, in which 0 = absence of
pleuritis, 1 = adhesion of lung tissue with film-like tissue,
and 2 = lung tissue completely grown together) and
pneumonia lesions (0 to 3 scale, in which 0 = absence of
pneumonia, 1 = one spot of pneumonia, 2 = a few spots
of pneumonia, and 3 = diffuse deviation of pneumonia
spots). Carcass weight, backfat thickness, and muscle
thickness were measured in the slaughterhouse. Both
fat and muscle thickness were measured at 6 cm from
the back midline between the third and fourth last rib.
Lean meat and dressing percentages were calculated
per pig from the parameters obtained at slaughter using
the following formulas: lean meat (%) = 66.86 − 0.6549
× (fat, mm) + 0.0207 × (muscle, mm) (Engel et al.,
2012) and dressing (%) = (carcass weight/live weight)
× 100% (Watkins et al., 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังเกตที่ฆ่ามีฆ่าสุกรทั้งหมดต่อปากกาในสัปดาห์ในซึ่ง BW เฉลี่ยของสุกรในปากกาที่ปิดน้ำหนักเป้าหมาย 110 กิโลกรัม ในโรงฆ่าสัตว์ปอดเก็บ ตรวจสอบ และคะแนน โดยการบำบัดการสำหรับ pleuritis (0 ถึง 2 ระดับ ในที่ 0 =ไม่มีpleuritis, 1 =ยึดเกาะของเนื้อเยื่อปอดด้วยฟิล์มเหมือนเนื้อเยื่อ2 =เนื้อเยื่อปอดที่สมบูรณ์ร่วมกัน) และโรคปอดบวม (ขนาด 0-3 ในที่ 0 =ไม่มีโรค 1 =หนึ่งจุดของออกซิเจน 2 =กี่จุดโรคปอดบวม และ 3 =เบี่ยงเบนกระจายของโรคปอดบวมจุด) น้ำหนักซาก หนา backfat และกล้ามเนื้อมีวัดความหนาในโรงฆ่าสัตว์ ทั้งสองความหนาของกล้ามเนื้อและไขมันถูกวัดที่ 6 ซม.จากเส้นแบ่งด้านหลังระหว่างกระดูกซี่โครงสุดท้ายสาม และสี่คำนวณเปอร์เซ็นต์แป้งและเนื้อต่อหมูจากพารามิเตอร์ใช้ฆ่าสูตรต่อไปนี้: ยันเนื้อ (%) = 66.86 − 0.6549(ไขมัน มม.) ×× 0.0207 (กล้ามเนื้อ mm) + (Engel et al.,2012) และแป้ง (%) = (น้ำหนักสดน้ำหนักซาก)× 100% (วัตคินส์ et al. 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อสังเกตที่ฆ่า
สุกรทั้งหมดต่อปากกาถูกฆ่าในสัปดาห์ใน
ซึ่งค่าเฉลี่ย BW ของสุกรในคอกที่ได้ใกล้เคียง
กับเป้าหมายน้ำหนัก 110 กก. ในโรงฆ่าสัตว์,
ปอดที่ถูกเก็บรวบรวมตรวจสอบและคะแนนโดยผู้ชำนาญพยาธิวิทยา
สำหรับ pleuritis (0-2 ระดับซึ่งใน 0 = กรณีที่ไม่มี
pleuritis 1 = การยึดเกาะของเนื้อเยื่อปอดด้วยเนื้อเยื่อฟิล์มเหมือน
และ 2 = เนื้อเยื่อปอดเติบโตอย่างสมบูรณ์ ร่วมกัน) และ
รอยโรคปอดบวม (0-3 ระดับซึ่งใน 0 = กรณีที่ไม่มี
โรคปอดบวม 1 = จุดหนึ่งของโรคปอดบวม, 2 = ไม่กี่จุด
ของโรคปอดบวมและ 3 = เบี่ยงเบนกระจายของโรคปอดบวม
จุด) น้ำหนักซากความหนาของไขมันและกล้ามเนื้อ
หนาอยู่ในวัดโรงฆ่าสัตว์ ทั้ง
ความหนาของไขมันและกล้ามเนื้อมีการวัดที่ 6 ซม. จาก
เส้นแบ่งกลับระหว่างที่สามและสี่ซี่โครงสุดท้าย.
เนื้อสัตว์และการแต่งกายแบบ Lean เปอร์เซ็นต์จะถูกคำนวณ
ต่อหมูจากพารามิเตอร์ที่ได้รับในการฆ่าโดยใช้
สูตรต่อไปนี้: เนื้อไม่ติดมัน (%) = 66.86 - 0.6549
× (ไขมันมิลลิเมตร) + 0.0207 × (กล้ามเนื้อมิลลิเมตร) (Engel et al.,
2012) และน้ำสลัด (%) = (น้ำหนักซาก / น้ำหนักสด)
× 100% (วัตคินส์ et al., 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตที่ฆ่าต่อคอกหมูถูกฆ่าในสัปดาห์ในซึ่งน้ำหนักตัวเฉลี่ยของสุกรในปากกาที่ใกล้ชิดกับเป้าหมายน้ำหนัก 110 กิโลกรัม ในโรงฆ่าสัตว์ปอด รวบรวม ตรวจสอบ และให้คะแนนโดยพยาธิวิทยาเพราะเยื่อหุ้มปอดอักเสบ ( 0 ถึง 2 ขนาด ที่ 0 = ไม่มีเยื่อหุ้มปอดอักเสบ , 1 = การยึดติดเนื้อเยื่อปอดกับภาพยนตร์ เช่น ทิชชู่2 = เนื้อเยื่อปอดสมบูรณ์โตด้วยกัน ) และปอดอักเสบแผล ( 0 ถึง 3 ระดับที่ 0 = ไม่มีปอดบวม , 1 = จุดหนึ่งของโรคปอดบวม , 2 = ไม่กี่จุดโรคปอดบวม และ 3 = ค่ากระจายของโรคปอดอักเสบจุด ) น้ำหนัก , ความหนาไขมันสันหลังและกล้ามเนื้อวัดความหนาอยู่ในโรงฆ่าสัตว์ ทั้งไขมันและกล้ามเนื้อหนา 6 ซม. วัดจากของส่วนกลางด้านหลังระหว่างซี่โครงสุดท้ายที่สามและสี่และคำนวณเปอร์เซ็นต์เนื้อแดงต่อหมูจากพารามิเตอร์ที่ได้รับการฆ่าสูตรต่อไปนี้ : เนื้อแดง ( % ) = 66.86 − 0.6549× ( อืมไขมัน ) + 0.0207 × ( อืมกล้ามเนื้อ ) ( แองเจล et al . ,2012 ) และตกแต่ง ( % ) = ( น้ำหนักต่อน้ำหนักสด )× 100 % ( วัต et al . , 1990 )