Brazil has long had a well-establis

Brazil has long had a well-established passion fruit industry with large-scale juice extraction plants. The purple passion fruit is there preferred for consuming fresh; the yellow for juice processing and the making of preserves.
In Australia, the purple passion fruit was flourishing and partially naturalized in coastal areas of Queensland before 1900. Its cultivation, especially on abandoned banana plantations, attained great importance and the crop was considered relatively disease-free and easily managed. Then, about 1943, a widespread invasion of Fusarium wilt killed the vines and forced the undertaking of research to find fungus-resistant substitutes. It was discovered that the neglected yellow passion fruit is both wilt-and nematode-resistant and does not sucker from the roots. It was adopted as a rootstock and plants propagated by grafting were soon made available to planters in Queensland and northern New South Wales (Julia F. Morton& Miami, FL., 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บราซิลได้นานมีอุตสาหกรรมผลไม้ดีขึ้น ด้วยพืชสกัดน้ำขนาดใหญ่ เสาวรสสีม่วงมีโรงแรมสำหรับบริโภคสด สีเหลืองสำหรับแปรรูปน้ำและทำของกวน
ในออสเตรเลีย เสาวรสสีม่วงเดิมเฟื่องฟู และ naturalized บางส่วนในพื้นที่ชายฝั่งของรัฐควีนส์แลนด์ 1900 การปลูก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสวนกล้วยละทิ้ง สำคัญได้ดีและพืชผลถูกถือว่าค่อนข้างโรคฟรี และมีการจัดการง่าย ๆ เกี่ยวกับ 1943 บุกรุกความแพร่หลายของเหี่ยว Fusarium ฆ่าบัสเซลตั่น แล้วบังคับกิจการวิจัยหาทดทนเชื้อรา เป็นการค้นพบว่าผลไม้เสาวรสสีเหลืองที่ถูกละเลยทั้งเหี่ยว- และนีมาโทดาทน และไม่ดูดจากราก หมายถึงเป็นการ rootstock และพืชเผยแพร่ โดย grafting ได้เร็ว ๆ นี้จะมีแพลนเตอร์ในรัฐควีนส์แลนด์และเหนือนิวเซาธ์เวลส์ (จูเลีย F. Morton& ไมอามี่ ชั้น 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บราซิลได้มียาวอุตสาหกรรมเสาวรสที่ดีขึ้นด้วยขนาดใหญ่โรงงานสกัดน้ำผลไม้ เสาวรสสีม่วงมีที่ต้องการเพื่อการบริโภคสด สีเหลืองสำหรับการประมวลผลน้ำผลไม้และการทำแยม
ในออสเตรเลียเสาวรสสีม่วงเฟื่องฟูและสัญชาติบางส่วนในพื้นที่ชายฝั่งทะเลของรัฐควีนส์แลนด์ก่อนที่ 1900. การเพาะปลูกของตนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการทิ้งสวนกล้วยบรรลุความสำคัญมากและการเพาะปลูกก็ถือว่าค่อนข้างโรค ฟรีและจัดการได้อย่างง่ายดาย จากนั้นประมาณปี 1943 การโจมตีอย่างกว้างขวาง Fusarium เหี่ยวฆ่าองุ่นและบังคับให้ดำเนินการวิจัยเพื่อหาทดแทนเชื้อราทน มันถูกค้นพบว่าผลไม้สีเหลืองความรักที่ถูกละเลยเป็นทั้งร่วงโรยและพยาธิตัวกลมและทนไม่ได้ดูดจากราก มันถูกนำมาเป็นแง่งและพืชขยายพันธุ์ด้วยการปลูกถ่ายอวัยวะที่ทำในเร็ว ๆ นี้พร้อมที่จะปลูกต้นไม้ในควีนส์แลนด์และทางตอนเหนือของนิวเซาธ์เวลส์ (เอฟจูเลียมอร์ตันและไมอามี่. 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศบราซิลมีความยาวได้รู้จักกับเสาวรส อุตสาหกรรมขนาดใหญ่ น้ำผลไม้สกัดพืช ส่วนเสาวรสสีม่วงมีที่ต้องการเพื่อการบริโภคสด สีเหลือง สำหรับแปรรูปน้ำผลไม้และการรักษา .
ในออสเตรเลีย เสาวรสสีม่วงกำลังเฟื่องฟูและมีบางส่วนที่อพยพในพื้นที่ชายฝั่งของรัฐควีนส์แลนด์ก่อน 1900 การปลูกโดยทิ้งไร่กล้วย บรรลุความสําคัญและเป็นพืชถือว่าค่อนข้างปลอดโรค และจัดการได้อย่างง่ายดาย แล้วเรื่อง 1943 การรุกรานอย่างแพร่หลายของ Fusarium เหี่ยวตายค้างและบังคับให้กิจการของการวิจัยเพื่อหาทดแทน ป้องกันเชื้อรามันถูกค้นพบที่หลงสีเหลืองเสาวรสและทั้งสองจะป้องกันและไม่ได้ดูดจากไส้เดือนฝอยราก มันถูกใช้เป็นวิธีขยายพันธุ์โดยการทาบกิ่ง และพืชได้ให้บริการแก่เกษตรกรในควีนส์แลนด์และภาคเหนือของรัฐนิวเซาท์เวลส์ ( จูเลีย เอฟ มอร์ตัน&ไมอามี่ , ฟลอริด้า , 1987 ) .