Results from this study corroborate

Results from this study corroborate earlier work
regarding the growth enhancing effect of shrimp pond
water on juvenile L. vannamei (Leber and Pruder, 1988;
Moss et al., 1992;Moss, 1995;Divakaran andMoss, 2004).
This penaeid species is particularly adept at exploiting
organic matter produced autochthonously in shrimp
growout ponds, including particles less than 5.0 μm
(Moss et al., 1992). In this study, mean growth rate of
shrimp in the P/35 treatment was 162% greater than in the
W/35 treatment. In a similar study using a lower protein diet
(30% crude protein), growth rate of shrimp in pond water
was 300% greater than in well water (Divakaran andMoss,
2004). In contrast, in studies using higher protein diets (45–
52% crude protein), the growth enhancing effect of pond
water was not as pronounced and ranged from 48% to 62%
(Leber and Pruder, 1988; Moss, 1995). These data suggest
that the growth enhancing effect of pond water plays amore
significant rolewhen shrimp are fed diets of inferior quality.
This inference is further corroborated by results in the
present study where the largest difference in growth rate (306%) between pond- and well water-reared shrimp
occurred when shrimp were fed the poorest diet (35%-
protein diet minus vitamins).
In addition to enhanced growth, pond water-reared
shrimp had a lower FCR than well water-reared shrimp for
each of the four diets. This likely resulted from the
assimilation of natural pond biota which supplemented
exogenous feed. In addition, pond water is known to affect
the abundance and species composition of gut microflora
(Moss et al., 2000) and can stimulate digestive enzyme
activity in juvenile L. vannamei (Moss et al., 2001;
Divakaran and Moss, 2004). These effects also may have
contributed to improved growth and FCR of pond waterreared
shrimp in this study.
Shrimp in the W/35-V treatment had a significantly
lower final weight, growth rate, and survival, and a significantly
higher FCR, than shrimp in the W/35 treatment.
Previous studies evaluating vitamin-deficient diets in “clear
water” systems also resulted in inferior shrimp performance.
For example, Fenneropenaeus indicus fed a
vitamin-deficient diet grew slower, exhibited a higher
FCR, and had a lower survival than F. indicus fed a diet
with vitamin supplements (Reddy et al., 1999). In another
study, a diet deficient in vitamin C (ascorbyl-2-polyphosphate,
AAPP) was fed to L. vannamei in a recirculating
system and resulted in 11% survival after four weeks

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลจากการศึกษา corroborate ทำงานก่อนหน้านี้เกี่ยวกับผลส่งเสริมการเจริญเติบโตของบ่อกุ้งน้ำในเยาวชน L. vannamei (Leber และ Pruder, 1988มอสและ al., 1992มอสส์ 1995; Divakaran andMoss, 2004)Penaeid นี้เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณหญิง exploitingอินทรีย์ผลิตกุ้ง autochthonouslygrowout บ่อ รวมทั้งอนุภาคน้อยกว่า 5.0 μm(Moss et al., 1992) ในการศึกษานี้ หมายถึง อัตราการเติบโตของกุ้งรักษา P/35 ได้ 162% มากกว่าในการการรักษา W/35 ในการศึกษาคล้ายกันที่ใช้อาหารโปรตีนต่ำ(30% น้ำมันโปรตีน), อัตราการเติบโตของกุ้งในบ่อน้ำ% 300 ที่มากกว่าในน้ำดี (Divakaran andMoss2004) . ในทางตรงกันข้าม ในการศึกษาการใช้อาหารโปรตีนสูง (45-52% โปรตีนหยาบ), การเติบโตเพิ่มผลของบ่อน้ำไม่ออกเสียงตาม และแสก ๆ จาก 48% เป็น 62%(Leber และ Pruder, 1988 มอสส์ 1995) แนะนำข้อมูลเหล่านี้ว่า การเติบโตที่เพิ่มลักษณะพิเศษของบ่อน้ำเล่นอามอร์rolewhen ที่สำคัญกุ้งจะเลี้ยงอาหารชั้นเลวข้อนี้เป็น corroborated ต่อไป โดยผลการศึกษาอยู่ที่ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดในการเจริญเติบโตอัตรา (306%) ระหว่างบ่อและกุ้งด้วยน้ำผลิตภัณฑ์เมื่อกุ้งได้รับอาหารยากจนที่สุด (35%-อาหารที่มีโปรตีนวิตามินลบ)นอกจากการเติบโตเพิ่มขึ้น บ่อน้ำผลิตภัณฑ์กุ้งมี FCR ที่ต่ำกว่ากุ้งด้วยน้ำผลิตภัณฑ์สำหรับละอาหาร 4 นี้อาจเป็นผลมาจากการผสมกลมกลืนของสิ่งธรรมชาติบ่อซึ่งเสริมอาหารบ่อย แห่ง บ่อน้ำเป็นที่รู้จักกันมีผลต่อองค์ประกอบความอุดมสมบูรณ์และชนิดของไส้ microflora(Moss และ al., 2000) และสามารถกระตุ้นเอนไซม์ย่อยอาหารกิจกรรมเยาวชน L. vannamei (Moss และ al., 2001Divakaran ก Moss, 2004) ผลกระทบเหล่านี้ยังอาจมีส่วนการปรับปรุงการเจริญเติบโตและ FCR waterreared บ่อกุ้งในการศึกษานี้กุ้งใน W/35-V รักษาได้เป็นอย่างมากลดน้ำหนักสุดท้าย อัตราการเติบโต และการอยู่ รอด และอย่างมีนัยสำคัญสูง FCR กว่ากุ้งในการบำบัดรักษา W/35"ล้างอาหารวิตามินไม่ในการประเมินการศึกษาก่อนหน้านี้ระบบน้ำ"ยังส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำงานของกุ้งน้อยตัวอย่าง Fenneropenaeus หม้อเลี้ยงเป็นอาหารวิตามินไม่เติบโตช้า exhibited มากFCR และมีการรอดตายต่ำกว่า F. หม้อเลี้ยงอาหารด้วยวิตามินผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร (Reddy et al., 1999) ในอีกศึกษา ในวิตามินซี (ascorbyl 2 polyphosphate ขาดสารอาหารAAPP) ถูกติดตาม L. vannamei ในแบบ recirculatingระบบ และส่งผลให้ 11% อยู่รอดหลังจาก 4 สัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลจากการศึกษานี้ยืนยันก่อนหน้านี้ทำงาน
เกี่ยวกับการเสริมสร้างการเจริญเติบโตของผลกระทบจากบ่อเลี้ยงกุ้ง
น้ำลูกกุ้งขาว (Leber และ Pruder 1988;
มอสส์และคณะ, 1992;. มอสส์, 1995; Divakaran andMoss, 2004).
กลุ่มพีเนียดสายพันธุ์นี้เป็นอย่างยิ่ง ชำนาญในการใช้ประโยชน์จาก
สารอินทรีย์ที่ผลิต autochthonously ในกุ้ง
บ่อ growout รวมทั้งอนุภาคน้อยกว่า 5.0 ไมโครเมตร
(มอส et al., 1992) ในการศึกษานี้หมายถึงอัตราการเติบโตของ
กุ้งใน P / 35 รักษาเป็น 162% มากขึ้นกว่าใน
W / 35 รักษา ในการศึกษาที่คล้ายกันโดยใช้อาหารที่มีโปรตีนต่ำ
(30% น้ำมันดิบโปรตีน) อัตราการเจริญเติบโตของกุ้งในน้ำในบ่อเลี้ยง
ได้ 300% มากกว่าในน้ำดี (Divakaran andMoss,
2004) ในทางตรงกันข้ามในการศึกษาโดยใช้อาหารที่มีโปรตีนสูงกว่า (45-
52% โปรตีน) การเจริญเติบโตของการเสริมสร้างผลกระทบจากบ่อ
น้ำไม่เป็นที่เด่นชัดและอยู่ระหว่าง 48% ถึง 62%
(Leber และ Pruder, 1988; มอสส์, 1995) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็น
ว่าการเติบโตของการเสริมสร้างผลกระทบของน้ำในบ่อเลี้ยงเล่น amore
กุ้ง rolewhen อย่างมีนัยสำคัญจะมีการเลี้ยงอาหารที่มีคุณภาพด้อยกว่า.
อนุมานนี้จะยืนยันต่อไปโดยผลในการ
ศึกษาครั้งนี้มีความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดในอัตราการเจริญเติบโต (306%) ระหว่าง pond- และดี กุ้งน้ำที่เลี้ยง
กุ้งที่เกิดขึ้นเมื่อได้รับอาหารที่ยากจนที่สุด (35% -
. อาหารที่มีโปรตีนวิตามินลบ)
นอกเหนือจากการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นจากบ่อน้ำเลี้ยง
กุ้งมีอัตราแลกเนื้อต่ำกว่าทั้งกุ้งน้ำเลี้ยงสำหรับ
แต่ละแห่งที่สี่อาหาร นี้ส่งผลน่าจะมาจาก
การดูดซึมของสิ่งมีชีวิตในบ่อธรรมชาติที่เสริม
ฟีภายนอก นอกจากนี้น้ำในบ่อเลี้ยงเป็นที่รู้จักกันจะมีผลต่อ
ความอุดมสมบูรณ์และองค์ประกอบของสายพันธุ์ของจุลินทรีย์ในลำไส้
และสามารถกระตุ้นการทำงานของเอนไซม์ย่อยอาหาร (มอสส์และคณะ, 2000.)
กิจกรรมเด็กและเยาวชนในกุ้งขาว (มอสส์และคณะ, 2001.
Divakaran และมอสส์, 2004) . ผลกระทบเหล่านี้ยังอาจจะมี
ส่วนร่วมในการเจริญเติบโตที่ดีขึ้นและอัตราแลกเนื้อของบ่อ waterreared
กุ้งในการศึกษานี้.
กุ้ง W / การรักษา 35-V ได้อย่างมีนัยสำคัญ
น้ำหนักสุดท้ายที่ต่ำกว่าอัตราการเจริญเติบโตและความอยู่รอดและอย่างมีนัยสำคัญ
ที่สูงขึ้น FCR กว่ากุ้ง W / 35 รักษา.
การศึกษาก่อนหน้าการประเมินอาหารวิตามินขาด "ล้าง
น้ำ "ระบบยังส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำงานที่ด้อยกว่ากุ้ง.
ตัวอย่างเช่น Fenneropenaeus indicus เลี้ยง
อาหารวิตามินขาดเติบโตช้าลงได้มีการเพิ่มสูงขึ้น
อัตราแลกเนื้อและมีการอยู่รอดที่ต่ำกว่า กว่าเอฟ indicus เลี้ยงด้วยอาหาร
ที่มีวิตามินเสริม (เรดดี้ et al., 1999) ในอีก
การศึกษาขาดอาหารวิตามินซี (วิตามินซี-2-ฟอสเฟต,
AAPP) ได้รับการเลี้ยงกุ้งขาวในหมุนเวียน
ของระบบและมีผลในการอยู่รอด 11% หลังจากสี่สัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษานี้ยืนยันก่อนหน้านี้
เกี่ยวกับการเจริญเติบโตเพิ่มผลของบ่อเลี้ยงกุ้งและ L . vannamei
น้ำ ( ลีเบอร์ และ pruder , 1988 ;
มอส et al . , 1992 ; มอส , 1995 ; divakaran andmoss , 2004 ) .
นี้ตามชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งชำนาญในการผลิตกุ้งอินทรีย์ autochthonously

บ่อดิน รวมถึงอนุภาคน้อยกว่า 5.0 μ M
( มอส et al . , 1992 )ในการศึกษานี้ คือ อัตราการเติบโตของ
กุ้งใน P / 35 การ 162 % มากกว่าใน
w / 35 รักษา ในการศึกษาที่คล้ายกันใช้ลดอาหารโปรตีน
( 30 เปอร์เซ็นต์โปรตีนหยาบ ) , อัตราการเจริญเติบโตของกุ้งในบ่อน้ำ
300% มากขึ้นกว่าในน้ำ ( divakaran andmoss
, 2004 ) ในทางตรงกันข้าม ในการศึกษาการใช้อาหารโปรตีนสูง ( 45 )
52 เปอร์เซ็นต์โปรตีนหยาบ ) , การเจริญเติบโตเพิ่มผลของบ่อ
น้ำไม่เด่นชัดและอยู่ระหว่างร้อยละ 48 62 %
( ลีเบอร์ และ pruder , 1988 ; มอส , 1995 ) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็น
ที่เสริมสร้างการเจริญเติบโตผลของน้ำในบ่อเลี้ยงกุ้งที่สำคัญ rolewhen เล่นมอ

อาหารคุณภาพไม่ดี สรุปนี่คือเพิ่มเติมยืนยันโดยผลการศึกษาความแตกต่าง
ที่ใหญ่ที่สุดในอัตราการเจริญเติบโต ( 306 ) ระหว่างบ่อเลี้ยงกุ้ง
และน้ำเกิดขึ้นเมื่อกุ้งเลี้ยงอาหารที่ยากจนที่สุด ( 35% -
อาหารโปรตีน - วิตามิน ) .
นอกจากเพิ่มการเจริญเติบโต น้ำในบ่อเลี้ยงกุ้งเลี้ยง
มี FCR ที่ต่ำกว่าน้ำในบ่อเลี้ยงกุ้ง
แต่ละสี่อาหาร นี้อาจเป็นผลมาจากการดูดซึมของพฤกษาที่บ่อธรรมชาติ

ภายนอกเสริมอาหารสัตว์ นอกจากนี้ สระน้ำเป็นที่รู้จักกันส่งผลกระทบต่อ
ความอุดมสมบูรณ์และองค์ประกอบชนิดของไส้จุลินทรีย์
( มอส et al . , 2000 ) และสามารถกระตุ้นเอนไซม์ย่อยอาหารในเด็ก L . vannamei
( มอส et al . , 2001 ;
divakaran และตะไคร่น้ำ , 2004 ) ผลกระทบเหล่านี้ยังอาจจะส่งผลต่อการเจริญเติบโตและใช้ปรับปรุง

กุ้งในบ่อ waterreared การศึกษา .
กุ้งในการ W / 35-v มีอย่างมาก
ลดน้ำหนักสุดท้าย อัตราการเจริญเติบโตและการอยู่รอดและใช้สถิติ
ที่สูงกว่ากุ้งใน w / 35 รักษา .
การศึกษาก่อนหน้านี้ประเมินวิตามินขาดอาหารใน " ระบบล้าง
น้ำ " ยังส่งผลให้ด้อยประสิทธิภาพกุ้ง
ตัวอย่างเช่น fenneropenaeus นดิคัสได้รับวิตามินที่ขาดอาหารเติบโตช้า

เปลี่ยนที่สูงขึ้น แสดงให้เห็น และมีการอยู่รอดน้อยกว่า เลี้ยงอาหาร
F . ปลักร้ด้วยอาหารเสริมวิตามิน ( เรดดี้ et al . , 1999 )ในอีกการศึกษา
, อาหารขาดวิตามิน C ( ascorbyl-2-polyphosphate
, ข้อมูล ) คือเลี้ยง L . vannamei ในระบบหมุนเวียนและผลในการอยู่รอด
11% หลังจาก 4 สัปดาห์