Nelson, Campbell, and Michel studie

Nelson, Campbell, and Michel studied infants and whether developing handedness during infancy correlated with language abilities in toddlers. In the article they assessed 38 infants and followed them through to 12 months and then again once they became toddlers from 18–24 months. What they discovered was that when a child developed a consistent use of its right or left hand during infancy (such as using the right hand to put the pacifier back in, or grasping random objects with the left hand), it was more likely to have superior language skills as a toddler. Children who became lateral later than infancy (i.e., when they were toddlers) showed normal development of language and had typical language scores.[31] The researchers used Bayley scales of infant and toddler development to assess all the subjects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนลสัน Campbell และ Michel ศึกษาทารกและว่าพัฒนาถนัดขวบ correlated กับความสามารถด้านภาษาในเด็กวัยหัดเดิน ในบทความ พวกเขาประเมินทารก 38 และตามผ่านไป 12 เดือน และอีก ครั้งจะกลายเป็นเด็กวัยหัดเดิน 18-24 เดือน สิ่งที่พวกเขาค้นพบคือการที่เมื่อเด็กได้รับการพัฒนาสอดคล้องกันใช้มือซ้ายหรือขวาของขวบ (เช่นการใช้มือขวาวางที่จุกสำรองใน หรือเรียงสุ่มวัตถุ ด้วยมือซ้าย), มีแนวโน้มที่จะมีภาษาเหนือกว่าเด็กที่หัดเดินแบบ เด็กที่เป็นด้านข้างหลังตราสินค้า (เช่น เมื่อพวกเขาเด็กวัยหัดเดิน) แสดงให้เห็นการพัฒนาปกติของภาษา และมีคะแนนภาษาทั่วไป [31] นักวิจัยใช้ Bayley สมดุลของการพัฒนาเด็กทารกและเด็กที่หัดเดินหาหัวข้อทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนลสันแคมป์เบลและมิเชลศึกษาทารกและการพัฒนาไม่ว่าจะเป็นมือข้างที่ถนัดในช่วงวัยเด็กมีความสัมพันธ์กับความสามารถทางภาษาในเด็กวัยหัดเดิน ในบทความที่พวกเขาได้รับการประเมิน 38 ทารกและตามพวกเขาผ่านไป 12 เดือนและจากนั้นอีกครั้งพวกเขากลายเป็นเด็กวัยหัดเดิน 18-24 เดือน สิ่งที่พวกเขาค้นพบก็คือว่าเมื่อเด็กได้รับการพัฒนาการใช้งานที่สอดคล้องกันของมือข้างขวาหรือซ้ายในช่วงวัยเด็ก (เช่นการใช้มือข้างขวาที่จะนำจุกกลับหรือโลภวัตถุสุ่มด้วยมือซ้าย) มันเป็นแนวโน้มที่จะมี ทักษะการใช้ภาษาที่เหนือกว่าเป็นเด็กวัยหัดเดิน เด็กที่กลายเป็นด้านข้างช้ากว่าวัยเด็ก (กล่าวคือเมื่อพวกเขาเด็กวัยหัดเดิน) แสดงให้เห็นว่าการพัฒนาปกติของภาษาและมีคะแนนภาษาทั่วไป. [31] นักวิจัยได้ใช้เครื่องชั่งเบย์ลีย์ของทารกและเด็กวัยหัดเดินการพัฒนาในการประเมินทุกวิชา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนลสัน และ มิเชล ได้ศึกษาและพัฒนา handedness ว่าทารกในช่วงวัยทารก มีความสัมพันธ์กับความสามารถ ทางภาษาในเด็กเล็ก ในบทความที่พวกเขาประเมิน 38 ทารกและตามพวกเขาไป 12 เดือน และอีกครั้งเมื่อพวกเขากลายเป็นเด็ก 18 - 24 เดือนสิ่งที่พวกเขาได้ค้นพบว่าเมื่อลูกพัฒนาการใช้งานที่สอดคล้องกันของมือซ้ายหรือขวาในช่วงวัยทารก ( เช่น ใช้มือข้างขวาใส่จุกหลอกกลับ หรือจับวัตถุสุ่มด้วยมือซ้าย ) มันน่าจะมีทักษะที่เหนือกว่าภาษาเป็นเด็ก เด็กที่เริ่มเคลื่อนตัวช้ากว่าวัยทารก ( เช่นเมื่อพวกเขาถูกเด็กวัยหัดเดิน ) มีการพัฒนาปกติของภาษาและมีคะแนนภาษาทั่วไป [ 31 ] นักวิจัยที่ใช้เกล็ด bayley พัฒนาการของทารกและเด็กวัยหัดเดินเพื่อประเมินวิชาทั้งหมด