Objectives. We evaluated the effect

Objectives. We evaluated the effect of a weight gain prevention intervention (Shape Program) on depression among socioeconomically disadvantaged overweight and obese Black women. Methods. Between 2009 and 2012, we conducted a randomized trial comparing a 12-month electronic health-based weight gain prevention intervention to usual primary care at 5 central North Carolina community health centers. We assessed depression with the Patient Health Questionnaire (PHQ-8). We analyzed change in depression score from baseline to 12- and 18-month follow-up across groups with mixed models. We used generalized estimating equation models to analyze group differences in the proportion above the clinical threshold for depression (PHQ-8 score ≥ 10). Results. At baseline, 20% of participants reported depression. Twelve-month change in depression scores was larger for intervention participants (mean difference =-1.85; 95% confidence interval =-3.08, -0.61; P= .004). There was a significant reduction in the proportion of intervention participants with depression at 12 months with no change in the usual-care group (11% vs 19%; P=.035). All effects persisted after we controlled for weight change and medication use. We saw similar findings at 18 months. Conclusions. The Shape Program, which includes no mention of mood, improved depression among socioeconomically disadvantaged Black women.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ เราประเมินผลของการน้ำหนักกำไรป้องกันการแทรกแซง (รูปร่างโปรแกรม) ในโรคซึมเศร้า socioeconomically รองภาวะ และอ้วนดำผู้หญิง วิธี เราดำเนินการทดลองแบบ randomized เปรียบเทียบแทรกแซงป้องกันกำไรน้ำหนักสุขภาพพื้นฐานอิเล็กทรอนิกส์ 12 เดือนเพื่อดูแลปกติที่ 5 กลางนอร์ทแคโรไลนาชุมชนศูนย์สุขภาพระหว่างปี 2009 และ 2012 เราประเมินภาวะซึมเศร้า ด้วยแบบสอบถามสุขภาพผู้ป่วย (PHQ-8) เราวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงคะแนนภาวะซึมเศร้าจากพื้นฐาน 12 และ 18-เดือนติดตามข้ามกลุ่มกับแบบผสม เราใช้แบบจำลองของสมการที่ประมาณเมจแบบทั่วไปวิเคราะห์ความแตกต่างของกลุ่มในสัดส่วนอยู่เหนือขีดจำกัดทางคลินิกสำหรับโรคซึมเศร้า (PHQ-8 คะแนน≥ 10) ผลลัพธ์ที่ ที่พื้นฐาน 20% ของผู้เข้าร่วมรายงานภาวะซึมเศร้า สิบสองเดือนเปลี่ยนคะแนนภาวะซึมเศร้าได้ขนาดใหญ่สำหรับร่วมการแทรกแซง (ความแตกต่างเฉลี่ย =-1.85; 95% ช่วงความเชื่อมั่น =-3.08, -0.61 P = .004). มีสัดส่วนของการแทรกแซงร่วมกับภาวะซึมเศร้าใน 12 เดือนลดอย่างมีนัยสำคัญไม่เปลี่ยนแปลงในกลุ่มปกติดูแล (11 vs 19% P =. 035) ลักษณะพิเศษทั้งหมดยังคงอยู่หลังจากที่เราควบคุมการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักและยาใช้ เราเห็นคล้ายพบใน 18 เดือน บทสรุปของการ โปรแกรมรูปร่าง ซึ่งรวมถึงไม่พูดถึงของอารมณ์ ปรับปรุงภาวะซึมเศร้าของสตรีผู้ด้อยโอกาส socioeconomically สีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ เราประเมินผลกระทบของการแทรกแซงการป้องกันน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น (หลักสูตรรูปร่าง) ในภาวะซึมเศร้าในผู้ด้อยโอกาสที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วน socioeconomically ผู้หญิงสีดำ วิธีการ ระหว่างปี 2009 และปี 2012 เราได้ทำการทดลองแบบสุ่มเปรียบเทียบน้ำหนักการแทรกแซงการป้องกันกำไร 12 เดือนอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในการดูแลสุขภาพหลักปกติท​​ี่ 5 กลางอร์ทแคโรไลนาศูนย์สุขภาพชุมชน เราประเมินภาวะซึมเศร้ากับแบบสอบถามสุขภาพของผู้ป่วย (PHQ-8) เราวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าจากคะแนน baseline ถึง 12 และ 18 เดือนติดตามในกลุ่มที่มีรูปแบบที่หลากหลาย เราใช้ทั่วไปการประเมินแบบจำลองสมการในการวิเคราะห์ความแตกต่างของกลุ่มในสัดส่วนดังกล่าวข้างต้นเกณฑ์ทางคลินิกสำหรับภาวะซึมเศร้า (PHQ-8 คะแนน≥ 10) ผล. ที่ baseline 20% ของผู้เข้าร่วมรายงานภาวะซึมเศร้า การเปลี่ยนแปลงสิบสองเดือนในคะแนนภาวะซึมเศร้ามีขนาดใหญ่สำหรับผู้เข้าร่วมการแทรกแซง (หมายถึงความแตกต่าง = -1.85; 95% ช่วงความเชื่อมั่น = -3.08, -0.61; p = 0.004) มีการลดความสำคัญในสัดส่วนของผู้เข้าร่วมการแทรกแซงกับภาวะซึมเศร้าที่ 12 เดือนกับการเปลี่ยนแปลงในกลุ่มปกติการดูแลไม่ได้ (11% เทียบกับ 19%; p = 0.035) ผลกระทบทั้งหมดยังคงอยู่หลังจากที่เราควบคุมการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักและการใช้ยา เราเห็นการค้นพบที่คล้ายกันใน 18 เดือน สรุปผลการวิจัย โปรแกรมรูปร่างซึ่งรวมถึงการกล่าวถึงอารมณ์ซึมเศร้าที่ดีขึ้นในหมู่ผู้หญิงที่ด้อยโอกาส socioeconomically สีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ เราประเมินผลของการเพิ่มน้ำหนักในการป้องกันการแทรกแซง ( รูปร่าง ) ต่อภาวะซึมเศร้าของ socioeconomically ด้อยโอกาสอ้วนและผู้หญิงอ้วนสีดำ วิธีการ ระหว่าง 2009 และ 2012 เราทำการสุ่มทดลองเปรียบเทียบเดือนสุขภาพอิเล็กทรอนิกส์ตามน้ำหนักได้รับการป้องกันการแทรกแซงเพื่อการดูแลตามปกติที่ 5 เซ็นทรัลนอร์ธ แคโรไลนาศูนย์สุขภาพชุมชน .เราประเมินภาวะซึมเศร้า ผู้ป่วยสุขภาพ แบบสอบถาม ( phq-8 ) เราวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงในคะแนนภาวะซึมเศร้าพื้นฐานจาก 12 - 18 เดือนและติดตามในกลุ่มที่มีรูปแบบผสม เราใช้แบบประเมินรูปแบบสมการเพื่อวิเคราะห์ความแตกต่างของกลุ่มในสัดส่วนเกณฑ์ทางคลินิกสำหรับภาวะซึมเศร้า ( phq-8 คะแนน≥ 10 ) ผลลัพธ์ ที่พื้นฐาน20 % ของผู้เข้าร่วมรายงานดีเปรสชัน 12 เดือน การเปลี่ยนแปลงในคะแนนภาวะซึมเศร้าขนาดใหญ่สำหรับผู้เข้าร่วมกิจกรรม ( หมายถึงความแตกต่าง = -1.85 ; ช่วงความเชื่อมั่น 95% = -3.08 -0.61 , ; p = . 004 ) มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในสัดส่วนของผู้เข้าร่วมการทดลองที่มีภาวะซึมเศร้าที่ 12 เดือน โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงในกลุ่มการดูแลตามปกติ ( 11% vs 19 % ; p = . 035 )ผลทั้งหมดหายหลังจากเราควบคุมเปลี่ยนน้ำหนัก และการใช้ยา . เราเห็นผลที่คล้ายกันใน 18 เดือน สรุป โปรแกรมรูปร่าง ซึ่งรวมถึง ไม่กล่าวถึงอารมณ์ ปรับปรุงภาวะซึมเศร้าในผู้หญิงสีดำ socioeconomically ด้อยโอกาส .