TRADE POLICY PREFERENCESSome of the

TRADE POLICY PREFERENCES

Some of the earliest models explaining trade policy have focused on “pressure group politics.” That is, they explain the recourse to protection by govern- ments as a function of the demands made by domestic groups. Domestic groups seek protection or liberalization because such policies increase their in- comes. The distributional consequences of trade policy thus become the expla- nation for its causes. Adam Smith (1937 [1776]) may have been one of the first to recognize this when he noted that the subversion of the national interest in free trade is the frequent outcome of collusion among businessmen. Schattschneider (1935) was another early proponent of the view that special economic interests were mainly responsible for the choice of protectionism; he showed how these pressure groups hijacked the US Congress in
1929–1930 and produced one of the highest tariffs in US history, the Smoot- Hawley tariff.
Since then, development of the pressure group model has attempted to de-
lineate more specifically the groups who should favor and oppose protection and the conditions under which they may be most influential. One motive for this has been the observation that the extent of protection and the demands for it vary both across industries and across countries. If all domestic groups fa- vored protection, then such variance should not exist. Explaining this variance has been a key feature of the literature. The main divide has been between so- called factoral versus sectoral or firm-based theories of preferences. In both cases, preferences are deduced as a result of the changes in income that accrue to different actors when policy changes from free trade to protection or vice versa. Factoral theories rely on the Stopler-Samuelson theorem (1941), which shows that when factors of production, such as labor and capital, can move freely among sectors, a change from free trade to protection will raise the in- come of factors that are relatively scarce in a country and lower the income of relatively abundant factors. Thus, scarce factors will support protection, whereas abundant ones will oppose it. Rogowski (1989) has developed one of the most interesting political extensions of this, claiming that increasing (de- creasing) exposure to trade sets off either increasing class conflict or urban- rural conflict according to the factor endowments of different countries.
In contrast, sectoral and firm-based theories of trade preferences follow from the Ricardo-Viner model of trade—also called the specific-factors model—in which, because at least one factor is immobile, all factors attached to import-competing sectors lose from trade liberalization while those in export-oriented sectors gain. Conflict over trade policy thus pits labor, capital, and landowners in sectors besieged by imports against those who export their production. How closely factors are tied to their sectors—i.e. the degree of fac- tor specificity—is the key difference between these two models (Alt et al

1996). A number of studies have tested these two models, sometimes singly and sometimes simultaneously. Irwin (1994, 1996), Magee et al (1989), and Frieden (1990) have found evidence in support of the specific-factors model; in contrast, E Beaulieu (unpublished manuscript), Balestreri (1997), Ro- gowski (1989), Midford (1993), and Scheve & Slaughter (1998) find support for the Stolper-Samuelson–type factoral models.
In addition to these models of trade preferences, others have looked at how
particular characteristics of industries affect patterns of protection. Caves (1976), Pincus (1975), Baldwin (1986), Anderson (1980), Marvel & Ray (1983), Ray (1981), and Trefler (1993) have shown how specific characteris- tics make an industry more likely not only to desire protection but also to be able to induce policy makers to provide it. These regression analyses tend to straddle the debate between sectoral and factoral models of trade politics. Their comparison across industries suggests a sectoral type of model, but many of their findings do not disagree with those of a more factoral view of the world. For example, they tend to demonstrate that low-skill, labor-intensive industries with high and rising import penetration are frequently associated with high protection. In addition, many show that export-oriented industries and multinationals tend to favor freer trade and to be associated with less pro- tection (Milner 1988). The attention to antiprotectionist groups is particularly interesting given the global move toward trade liberalization; one question is whether this movement has been due to the growth in importance of these types of groups domestically.
Can these models of societal preferences explain the rush to free trade? As
Rodrik (1994:78) points out, “Focusing on the distributional consequences of trade policy provides one potential key to the puzzle. Perhaps the powerful in- terests that benefited from protection and had successfully blocked reform were weakened by the debt crises of the 1980s, which would explain the gen- eral move toward liberal policies.” He concludes that such evidence would be difficult to find. But others have argued that the distributional politics of trade can explain this change in policy.
Frieden & Rogowski (1996:40), for example, argue that exogenous changes
have brought about a reduction in the costs of trade and have thus made trade more important relative to any domestic economy, increasing the costs of pro- tection. They then point out that this

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดลักษณะของนโยบายทางการค้าบางรุ่นที่เก่าที่สุดที่อธิบายถึงนโยบายทางการค้าได้เน้น "กลุ่มกดดันการเมือง" นั่นคือ พวกเขาอธิบายไล่ที่ป้องกัน โดย ments ควบคุมเป็นฟังก์ชันของความต้องโดยในกลุ่ม กลุ่มประเทศครอง หรือเปิดเสรีเนื่องจากนโยบายดังกล่าวเพิ่มความใน - มา ผลของนโยบายทางการค้าขึ้นจึงกลายเป็น ประเทศ expla สำหรับสาเหตุของ อาดัมสมิธ (ปีค.ศ. 1937 [1776]) อาจได้รับในครั้งแรกเพื่อการรับรู้นี้เมื่อเขาสังเกตว่า การโค่นล้มของชาติสนใจในค้าเสรีผลบ่อยของวางระหว่างนักธุรกิจได้ Schattschneider (1935) ได้ proponent ก่อนอื่นของมุมมองว่า ผลประโยชน์ด้านเศรษฐกิจพิเศษถูกส่วนใหญ่ชอบเลือกปกป้อง เขาแสดงให้เห็นว่ากลุ่มเหล่านี้ดันจี้เราสภาใน1929-1930 และผลิตหนึ่งของภาษีศุลกากรสูงสุดในประวัติศาสตร์อเมริกา ภาษีสมูท - ฮอว์เลย์ตั้งแต่นั้น การพัฒนาแบบกลุ่มความดันได้พยายามเดอ-lineate มากขึ้นโดยเฉพาะกลุ่มที่ควรชอบ และต่อต้านการคุ้มครองและเงื่อนไขที่พวกเขาอาจจะมีอิทธิพลมากที่สุด แรงจูงใจหนึ่งนี้ได้รับการสังเกตที่ขอบเขตการป้องกันและความต้องการนั้นแตกต่างกันทั้ง ในอุตสาหกรรม และประเทศ ถ้าป้องกันฟ้า vored กลุ่มในประเทศทั้งหมด แล้วผลต่างดังกล่าวควรมีอยู่ อธิบายนี้ต่างได้รับคุณลักษณะสำคัญของวรรณคดี แบ่งหลักมีการระหว่างนั้น - เรียก factoral กับทฤษฎีรายสาขา หรือ ตามบริษัทกำหนดลักษณะ ในทั้งสองกรณี ลักษณะมี deduced เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงในรายได้ที่รับรู้การแสดงที่แตกต่างกันเมื่อเปลี่ยนนโยบายจากการค้าเสรี เพื่อคุ้มครอง หรือในทางกลับกัน Factoral ทฤษฎีพึ่งพาทฤษฎีบท Stopler-Samuelson (1941), ซึ่งแสดงว่า เมื่อปัจจัยการผลิต แรงงานและทุน สามารถย้ายได้อย่างอิสระระหว่างภาค การเปลี่ยนแปลงจากการค้าเสรีป้องกันจะเพิ่มที่ในมาปัจจัยที่ค่อนข้างหายากในประเทศ และลดรายได้ของปัจจัยค่อนข้างมาก ดังนั้น ขาดแคลนปัจจัยจะสนับสนุนป้องกัน ในขณะที่คนมากมายจะต่อต้าน Rogowski (1989) ได้พัฒนาขยายการเมืองน่าสนใจนี้ หนึ่งอ้างว่า เพิ่มขึ้น (เดอ - creasing) การค้าตั้งปิดเมือง - ชนบทแย้งตามสาธารณะกุศลปัจจัยของประเทศต่าง ๆ หรือเพิ่มระดับความขัดแย้งในทางตรงกันข้าม ทฤษฎีรายสาขา และ ตามบริษัทกำหนดลักษณะการค้าตามแบบ Ricardo Viner ค้าซึ่งเรียกว่าแบบจำลองปัจจัยเฉพาะ — ในที่ เนื่องจากตัวคูณน้อย immobile ปัจจัยทั้งหมดที่แนบกับภาคนำเข้าแข่งขันสูญเสียจากการเปิดเสรีการค้าในขณะที่ในภาคส่งออกกำไร ความขัดแย้งผ่านนโยบายทางการค้าดังนั้นหลุมแรงงาน ทุน และแก่ในภาคล้อม โดยนำเข้าจากผู้ผลิตผู้ส่งออก ว่าปัจจัยที่เกี่ยวพันกับ sectors—i.e ของพวกเขาปริญญาของ fac ทอร์ specificity — ความแตกต่างสำคัญระหว่างรุ่นสองเหล่านี้ (Alt et al 1996) ศึกษาจำนวนหนึ่งได้ทดสอบรุ่นสองเหล่านี้ โดดเดี่ยวบางครั้ง และบางครั้งพร้อมกัน เชอร์ (1994, 1996), Magee et al (1989), และ Frieden (1990) ได้พบหลักฐานสนับสนุนแบบเฉพาะปัจจัย ในทางตรงข้าม E ไลส์ (ประกาศฉบับ), Balestreri (1997), Ro-gowski (1989) Midford (1993), และ Scheve และฆ่า (1998) การสนับสนุนสำหรับรุ่น factoral Stolper-Samuelson – ชนิดนอกจากโมเดลเหล่านี้กำหนดลักษณะการค้า อื่น ๆ มองที่ว่าลักษณะเฉพาะของอุตสาหกรรมส่งผลกระทบต่อรูปแบบการป้องกัน ถ้ำ (1976), Pincus (1975), บอลด์วิน (1986), แอนเดอร์สัน (1980), มาร์เวล และเรย์ (1983), เรย์ (1981), และ Trefler (1993) ได้แสดงเฉพาะ characteris-tics ทำให้อุตสาหกรรมมีแนวโน้มที่ จะต้องป้องกัน แต่ยังสามารถชวนผู้กำหนดนโยบายเพื่อให้ วิเคราะห์การถดถอยนี้มีแนวโน้มที่คร่อมการอภิปรายระหว่างแบบรายสาขา และ factoral การเมืองการค้า การเปรียบเทียบระหว่างอุตสาหกรรมแนะนำชนิดรายสาขารุ่น แต่เปิดเผยมากมายไม่ไม่เห็นด้วยกับมุมมองมากขึ้น factoral ของโลก ตัวอย่าง พวกเขามักจะแสดงให้เห็นว่าทักษะต่ำ อุตสาหกรรม labor-intensive กับเจาะนำเข้าสูง และเพิ่มขึ้นเป็นมักเกี่ยวข้องกับการป้องกันสูง นอกจากนี้ หลายแสดงว่า อุตสาหกรรมส่งออกและบริษัทมัก ชอบค้าอิสระ และมีสัมพันธ์กับน้อยโป-tection (Milner 1988) ความสนใจไปที่กลุ่ม antiprotectionist ที่น่าสนใจอย่างยิ่งให้ย้ายส่วนกลางไปยังเปิดเสรีการค้า คำถามหนึ่งคือ ว่า การเคลื่อนไหวนี้ได้เนื่องจากการเติบโตในความสำคัญของกลุ่มชนิดนี้ในประเทศกำหนดลักษณะข้อมูลโมเดลเหล่านี้สามารถอธิบายวิ่งการค้าเสรี เป็นRodrik (1994:78) ชี้ "Focusing ในผลของนโยบายทางการค้าขึ้นทางหนึ่งคีย์เป็นปริศนา บางทีมีใน-terests ที่ได้รับประโยชน์จากการป้องกัน และมีบล็อกสำเร็จปฏิรูปได้ลดลง ด้วยวิกฤตหนี้ของไฟต์ ซึ่งจะอธิบาย gen - eral ย้ายไปยังนโยบายเสรีนิยม " เขาสรุปว่า หลักฐานดังกล่าวจะยากในการค้นหา แต่คนอื่นได้โต้เถียงว่า เมืองขึ้นของการค้าสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงนโยบายนี้Frieden และ Rogowski (1996:40), ตัวอย่าง โต้เถียงบ่อยที่เปลี่ยนแปลงได้นำเกี่ยวกับการลดต้นทุนการค้า และจึงทำการค้าสำคัญสัมพันธ์ใด ๆ เศรษฐกิจภายในประเทศ เพิ่มต้นทุนของโป tection พวกเขาแล้วชี้ให้เห็นว่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายการค้าสิทธิพิเศษบางรุ่นที่เก่าแก่ที่สุดอธิบายนโยบายการค้ามีความสำคัญกับ "การเมืองกดดันกลุ่ม." นั่นคือพวกเขาอธิบายว่าการขอความช่วยเหลือในการป้องกันโดยใช้ควบคุม ments เป็นหน้าที่ของความต้องการที่ทำโดยกลุ่มประเทศ กลุ่มประเทศขอความคุ้มครองหรือการเปิดเสรีเพราะนโยบายดังกล่าวเพิ่มขึ้นทำาของพวกเขามา ผลที่ตามมาของการกระจายนโยบายการค้าจึงกลายเป็นประเทศ expla- สำหรับสาเหตุของมัน อดัมสมิ ธ (1937 [1776]) อาจจะเป็นคนแรกที่จะรับรู้นี้เมื่อเขาตั้งข้อสังเกตว่าการโค่นล้มของผลประโยชน์ของชาติในการค้าเสรีเป็นผลบ่อยของการสมรู้ร่วมคิดในหมู่นักธุรกิจ Schattschneider (1935) เป็นอีกหนึ่งการแสดงเริ่มต้นของมุมมองที่ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจพิเศษส่วนใหญ่เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับทางเลือกของการปกป้อง; เขาแสดงให้เห็นว่ากลุ่มความดันเหล่านี้จี้สภาคองเกรสของสหรัฐฯใน1929-1930 และผลิตหนึ่งในอัตราภาษีที่สูงที่สุดในประวัติศาสตร์ของสหรัฐที่อัตราค่าไฟฟ้า Smoot- Hawley. ตั้งแต่นั้นมาพัฒนารูปแบบการกดดันกลุ่มได้พยายามที่จะพืชเกษตรในlineate มากขึ้นโดยเฉพาะกลุ่ม ที่ควรจะเป็นที่โปรดปรานและต่อต้านการป้องกันและภายใต้เงื่อนไขที่พวกเขาอาจจะมีอิทธิพลมากที่สุด แรงจูงใจหนึ่งนี้ได้รับการสังเกตว่าขอบเขตของการป้องกันและความต้องการของมันแตกต่างกันทั้งในอุตสาหกรรมและทั่วประเทศ หากกลุ่มประเทศทั้งหมดคุณพ่อป้องกัน vored แล้วแปรปรวนดังกล่าวไม่ควรอยู่ อธิบายความแปรปรวนนี้ได้รับคุณลักษณะที่สำคัญของวรรณกรรม แบ่งหลักที่ได้รับระหว่างทีเราเรียกว่าทฤษฎี factoral เมื่อเทียบกับภาคการผลิตหรือ บริษัท ที่ใช้ในการตั้งค่า ในทั้งสองกรณีการตั้งค่าจะสรุปได้ว่าเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงของรายได้ที่เกิดขึ้นกับนักแสดงที่แตกต่างกันเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายการค้าเสรีกับการคุ้มครองหรือในทางกลับกัน ทฤษฎี Factoral พึ่งพาทฤษฎีบท Stopler-แซมวล (1941) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเมื่อปัจจัยการผลิตเช่นแรงงานและทุนสามารถย้ายได้อย่างอิสระระหว่างภาคการเปลี่ยนแปลงจากการค้าเสรีกับการคุ้มครองจะเพิ่มทำามาจากปัจจัยที่มี ค่อนข้างหายากในประเทศและลดรายได้ของปัจจัยที่ค่อนข้างอุดมสมบูรณ์ ดังนั้นปัจจัยที่หายากจะให้การสนับสนุนการป้องกันในขณะที่คนมากมายจะต่อต้านมัน Rogowski (1989) ได้มีการพัฒนาเป็นหนึ่งในส่วนขยายทางการเมืองที่น่าสนใจที่สุดของเรื่องนี้อ้างว่าเพิ่มขึ้น (de- creasing) สัมผัสกับการค้าชุดออกทั้งระดับความขัดแย้งเพิ่มขึ้นหรือความขัดแย้งในชนบท urban- ตามพลังปัจจัยของประเทศที่แตกต่างกัน. ในทางตรงกันข้าม ภาคทฤษฏีและ บริษัท ที่ใช้ในการตั้งค่าการค้าตามมาจากริคาร์โด้-Viner รูปแบบของการค้าที่เรียกว่าปัจจัยเฉพาะรูปแบบที่เพราะอย่างน้อยหนึ่งปัจจัยที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เป็นปัจจัยที่แนบมาที่จะนำเข้าการแข่งขันภาคสูญเสียจากการเปิดเสรีทางการค้า ในขณะที่ผู้ที่อยู่ในภาคกำไรเน้นการส่งออก ความขัดแย้งมากกว่านโยบายการค้าจึงหลุมแรงงานเงินทุนและที่ดินในภาคล้อมโดยการนำเข้าต่อบรรดาผู้ส่งออกผลิตของพวกเขา วิธีปัจจัยที่มีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดของพวกเขาภาคคือระดับของทอร์ fac- จำเพาะคือความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทั้งสองรุ่น (Alt et al, 1996) จำนวนของการศึกษามีการทดสอบทั้งสองรุ่นบางครั้งและบางครั้งเดี่ยวพร้อมกัน เออร์วิน (1994, 1996), จี, et al (1989) และเดน (1990) ได้พบหลักฐานในการสนับสนุนของปัจจัยเฉพาะรูปแบบ; ในทางตรงกันข้าม, E Beaulieu (พิมพ์ต้นฉบับ) Balestreri (1997), Ro- gowski (1989), Midford (1993) และ Scheve และสังหาร (1998) พบว่าการสนับสนุนสำหรับ Stolper-แซมวลประเภทรุ่น factoral. นอกจากนี้ รูปแบบของการตั้งค่าการค้าอื่น ๆ ได้ดูที่วิธีการลักษณะเฉพาะของอุตสาหกรรมที่ส่งผลกระทบต่อรูปแบบของการป้องกัน ถ้ำ (1976), พินคัส (1975) บอลด์วิน (1986), แอนเดอ (1980) และมาร์เวลเรย์ (1983), เรย์ (1981) และ Trefler (1993) ได้แสดงให้เห็นวิธีการที่เฉพาะเจาะจงสำบัดสำนวนสอบลักษณะอุตสาหกรรมทำให้มีโอกาสมากขึ้นไม่ได้ เพียงเพื่อต้องการป้องกัน แต่ยังจะสามารถที่จะทำให้เกิดผู้กำหนดนโยบายที่จะให้มัน การวิเคราะห์การถดถอยเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะอภิปรายคร่อมระหว่างรูปแบบและภาค factoral ของการเมืองการค้า การเปรียบเทียบของพวกเขาแสดงให้เห็นในอุตสาหกรรมประเภทภาคของรูปแบบ แต่ส่วนมากของการค้นพบของพวกเขาไม่เห็นด้วยกับผู้ที่มีมุมมอง factoral อื่น ๆ ของโลก ตัวอย่างเช่นพวกเขามีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นว่าทักษะต่ำอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้นด้วยการเจาะนำเข้าที่เพิ่มขึ้นสูงและมีความเกี่ยวข้องบ่อยกับการป้องกันสูง นอกจากนี้หลายแสดงให้เห็นว่าอุตสาหกรรมที่เน้นการส่งออกและ บริษัท ข้ามชาติที่มีแนวโน้มที่จะสนับสนุนการค้าเสรีและจะเชื่อมโยงกับการคุ้มครองน้อยกว่า (มิลเนอร์ 1988) ให้ความสนใจกับกลุ่ม antiprotectionist เป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการย้ายไปสู่ระดับโลกเปิดเสรีการค้า; หนึ่งคำถามคือว่าการเคลื่อนไหวครั้งนี้ได้รับเนื่องจากการเติบโตในความสำคัญของประเภทนี้ของกลุ่มประเทศ. สามารถรูปแบบเหล่านี้ของการตั้งค่าของสังคมอธิบายเร่งด่วนกับการค้าเสรีหรือไม่ ในฐานะที่เป็นRodrik (1994: 78) ชี้ให้เห็น "มุ่งเน้นไปที่ผลกระทบกระจายของนโยบายการค้าที่สำคัญให้มีศักยภาพที่หนึ่งไปยังปริศนา บางที terests in-ที่มีประสิทธิภาพที่ได้รับประโยชน์จากการป้องกันและการปฏิรูปบล็อกที่ประสบความสำเร็จได้รับการลดลงจากวิกฤตหนี้ของปี 1980 ซึ่งจะอธิบาย gen- eral ย้ายไปยังนโยบายเสรีนิยม. "เขาสรุปว่าหลักฐานดังกล่าวจะเป็นเรื่องยากที่จะหา แต่คนอื่น ๆ ได้ถกเถียงกันอยู่ว่าการเมืองกระจายของการค้าสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงในนโยบายนี้. เดนและ Rogowski (1996: 40) เช่นเถียงว่าการเปลี่ยนแปลงจากภายนอกได้นำเกี่ยวกับการลดลงของค่าใช้จ่ายของการค้าและได้ทำดังนั้นการค้าที่สำคัญมากขึ้น เมื่อเทียบกับเศรษฐกิจในประเทศใด ๆ ที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายในการคุ้มครอง จากนั้นพวกเขาชี้ให้เห็นว่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายการค้าการตั้งค่า

บางรุ่นแรกสุดอธิบายนโยบายการค้าที่เน้น " กลุ่มกดดันทางการเมือง นั่นคือ พวกเขาอธิบายการคุ้มครองโดยควบคุม - ments เป็นฟังก์ชันของความต้องการจากกลุ่มประเทศ กลุ่มประเทศแสวงหาความคุ้มครองหรือการเปิดเสรี เพราะนโยบายดังกล่าวเพิ่มใน - มาการสุ่มผลของนโยบายการค้า จึงกลายเป็น expla - ชาติของสาเหตุ อดัม สมิธ ( 1937 [ 1631 ] ) อาจเป็นคนแรกที่จำนี้เมื่อเขากล่าวว่า การโค่นล้มของผลประโยชน์ของชาติในการค้าเสรีผลบ่อยของการสมรู้ร่วมคิดระหว่างนักธุรกิจschattschneider ( 2478 ) เป็นอีกหนึ่งผู้สนับสนุน แรก ของ ดูที่ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจพิเศษเป็นหลักรับผิดชอบในทางเลือกของการปกป้อง เขาพบว่ากลุ่มกดดัน จี้สภาคองเกรสสหรัฐใน
1929 – 1930 และผลิตหนึ่งของราคาสูงสุดในประวัติศาสตร์สหรัฐฯ , - ภาษีศุลกากรสมูท ฮอลลี
ตั้งแต่นั้นมาการพัฒนาของกลุ่ม ความดันแบบได้พยายามที่จะ de -
เป็นเส้นมากขึ้นโดยเฉพาะกลุ่มที่น่าจะชอบและต่อต้านการป้องกันและภายใต้เงื่อนไขที่พวกเขาอาจจะมีอิทธิพลมากที่สุด หนึ่งแรงจูงใจนี้ได้รับการสังเกตว่า ขอบเขตของการคุ้มครองและความต้องการมันแตกต่างกันทั้งในอุตสาหกรรมและในประเทศ ถ้าทุกกลุ่มในประเทศ ฟ้า - vored การป้องกัน แล้วความแปรปรวน เช่น ไม่ควรอยู่อธิบายความแปรปรวน นี่เป็นคุณสมบัติที่สำคัญของวรรณกรรม หารหลักที่ได้รับระหว่างดังนั้น - เรียก factoral เมื่อเทียบกับสาขาหรือบริษัทตามทฤษฎีของการตั้งค่า ในทั้งสองกรณี ลักษณะจะว่าเป็นผลของการเปลี่ยนแปลงในรายได้ที่เกิดขึ้นกับนักแสดงที่แตกต่างกันเมื่อการเปลี่ยนแปลงนโยบายจากการค้าเสรีเพื่อคุ้มครอง หรือในทางกลับกันทฤษฎี factoral อาศัยทฤษฎีบท stopler Samuelson ( 1941 ) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเมื่อปัจจัยในการผลิต เช่น ทุน แรงงาน และสามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างอิสระระหว่างภาค เปลี่ยนจากการค้าเสรีเพื่อป้องกันจะเพิ่มใน - องค์ประกอบที่หายากค่อนข้าง ในประเทศ และลดรายได้ของปัจจัยค่อนข้างชุกชุม ดังนั้น ปัจจัยที่ยากจะสนับสนุนการป้องกันในขณะที่คนมากมายจะออกมาคัดค้าน โร ( 1989 ) ได้พัฒนาเป็นหนึ่งในเมืองที่น่าสนใจที่สุดของนามสกุลนี้ อ้างว่าเพิ่ม ( de - creasing ) การตั้งค่าปิดการเพิ่มการค้าระดับความขัดแย้ง หรือเมือง - ชนบทความขัดแย้งตามปัจจัยผู้นำของประเทศที่แตกต่างกัน .
ในความคมชัดสาขาและ บริษัท จากทฤษฎีการตั้งค่าการค้าตามจากริคาร์โด ไวเนอร์ แบบของการค้าที่เรียกว่าปัจจัยเฉพาะรุ่นที่ เพราะปัจจัยอย่างน้อยหนึ่งคือไม่ไหวติง ปัจจัยทั้งหมดที่เข้าแข่งขันจากการเปิดเสรีการค้าภาคเสียในขณะที่ผู้ที่อยู่ในภาคการส่งออกได้ ความขัดแย้งในเรื่องนโยบายการค้าดังนั้นหลุม แรงงาน ทุนและเจ้าของที่ดินในภาคล้อม โดยการนำเข้าต่อต้านพวกที่ส่งออกการผลิตของพวกเขา วิธีการปัจจัยเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดของ sectors-i.e. ระดับ 2 - TOR specificity คือความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทั้งสองรุ่น ( Alt et al

1996 ) จำนวนของการศึกษาได้ทดสอบทั้งสองแบบบางครั้งเดี่ยวและบางครั้งพร้อมกัน เออร์วิน ( 1994 , 1996 ) มากี et al ( 1989 )และ frieden ( 1990 ) ได้พบหลักฐานในการสนับสนุนรูปแบบองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจง ; ในทางตรงกันข้าม , E Beaulieu ( พิมพ์ต้นฉบับ ) , balestreri ( 1997 ) , โร - gowski ( 1989 ) , midford ( 1993 ) และ scheve &ฆ่า ( 1998 ) หาการสนับสนุนสำหรับ stolper Samuelson –ประเภท factoral
นอกจากรุ่น เหล่านี้รูปแบบของการตั้งค่าการค้า คนอื่นจะมองยังไง
ลักษณะเฉพาะของอุตสาหกรรมที่มีผลต่อรูปแบบของการป้องกัน ถ้ำ ( 1976 ) , 11 ( 1975 ) , บอลด์วิน ( 1986 ) , แอนเดอร์สัน ( 1980 ) , Marvel &เรย์ ( 1983 ) , เรย์ ( 1981 ) และ trefler ( 1993 ) ได้แสดงให้เห็นถึงวิธีการที่ characteris - เฉพาะด้านวิชาการให้อุตสาหกรรมมากขึ้น ไม่เพียง แต่ต้องการการคุ้มครอง แต่ยังสามารถที่จะทำให้ผู้ผลิตนโยบาย ให้มันการวิเคราะห์การถดถอยเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะนั่งและการอภิปรายระหว่างภาค factoral รูปแบบการค้าการเมือง การเปรียบเทียบของพวกเขาในอุตสาหกรรมชี้ให้เห็นประเภทภาคของรุ่น แต่หลายของการค้นพบของพวกเขาไม่ได้ไม่เห็นด้วยกับพวกมุมมอง factoral มากขึ้นของโลก ตัวอย่างเช่น พวกเขามักจะแสดงให้เห็นว่า ระดับทักษะอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานสูงและเพิ่มขึ้นเข้าแทรกซึมอยู่บ่อย ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสูง นอกจากนี้ในหลายอุตสาหกรรมที่มุ่งเน้นการส่งออกและ บริษัท ข้ามชาติที่มักจะชอบเสรีการค้า และจะเกี่ยวข้องกับน้อยกว่า โปร - tection ( มิลเนอร์ 1988 ) สนใจ antiprotectionist กลุ่มเป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้โลกไปเปิดเสรีการค้า ;คำถามคือว่า การเคลื่อนไหวนี้ได้รับเนื่องจากการเติบโตในความสำคัญของชนิดเหล่านี้ของกลุ่มในรูปแบบของการตั้งค่า .
สามารถเหล่านี้สังคมอธิบายรัชการค้าฟรี โดย
รอดริค ( 1994:78 ) ชี้ว่า " เน้นผลการแจกแจงของนโยบายการค้าที่มีศักยภาพให้บริการ กุญแจปริศนาบางทีที่มีประสิทธิภาพใน terests ที่ได้รับประโยชน์จากการป้องกันและมีสําเร็จบล็อกการปฏิรูปอ่อนแอลงจากวิกฤตหนี้ของ 1980 , ซึ่งจะอธิบาย Gen - ที่ย้ายไปยังนโยบายเสรีนิยม " เขาพบว่าหลักฐานดังกล่าวจะยากที่จะหา แต่คนอื่น ๆ ได้แย้งว่า การเมืองที่สุ่มของการค้าสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงนี้ในนโยบาย .
frieden &โร ( 1996:40 ) ตัวอย่างเช่น ยืนยันว่า การเปลี่ยนแปลงภายนอก
ได้นำเกี่ยวกับการลดต้นทุนของการค้าและจึงทำให้การค้าที่สำคัญเมื่อเทียบกับเศรษฐกิจในประเทศใด ๆ การเพิ่มต้นทุนของ Pro - tection . จากนั้นพวกเขาชี้ให้เห็นว่านี้