Background: Molecular procedures co

Background: Molecular procedures could potentially improve diagnoses of orthopaedic implant-related
infections,
but are not yet clinically implemented. Analysis of sonication fluid shows the highest
sensitivity
for diagnosing implant infections in cases of revision surgery with implant removal. However,
there
remains controversy regarding the best method for obtaining specimens in cases of revision
surgery
with implant retention. Tissue culture is the most common diagnostic method for pathogen
identification
in such cases. Here we aimed to assess the diagnostic performance of swab PCR analysis
compared
to tissue culture from patients undergoing revision surgery of fracture fixation devices.
Methods:
We prospectively investigated 62 consecutive subjects who underwent revision surgery of
fracture
fixation devices during a two-year period. Tissue samples were collected for cultures, and swabs
from
the implant surface were obtained for 16S rRNA PCR analysis. Subjects were classified as having an
implant-related
infection if (1) they presented with a sinus tract or open wound in communication with
the
implant; or (2) purulence was encountered intraoperatively; or (3) two out of three tissue cultures
tested
positive for the presence of the same pathogen. Tissue culture and swab PCR results from the
subjects
were used to calculate the sensitivity, specificity, accuracy, positive predictive value (PPV),
negative
predictive value (NPV), and area under the ROC curve (AUC) for identifying an orthopaedic
implant-related
infection.
Results:
Orthopaedic implant-related infections were detected in 51 subjects. Tissue culture identified
infections
in 47 cases, and swab PCR in 35 cases. Among the 11 aseptic cases, tissue culture was positive
in
2 cases and swab PCR in 4 cases. Tissue culture showed a significantly higher area under the ROC curve
for
diagnosing infection (AUC = 0.89; 95% CI, 0.67–0.96) compared to swab PCR (AUC = 0.66; 95% CI,
0.46–0.80)
(p = 0.033).
Conclusions:
Compared to swab PCR, tissue culture showed better performance for diagnosing
orthopaedic
implant-related infection. Although molecular methods are expected to yield higher
diagnostic
accuracy than cultures, it appears that the method of obtaining specimens plays an important
role.
Improved methods of specimen collection are required before swab PCR can become a reliable
alternative
to tissue-consumptive methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: โมเลกุลกระบวนอาจสามารถปรับปรุงการวินิจฉัยของกระดูกเทียมที่เกี่ยวข้องติดเชื้อแต่ไม่ได้ แต่ทางการแพทย์ใช้ วิเคราะห์ของ sonication fluid แสดงสูงสุดความไวแสงสำหรับการวิเคราะห์รากเทียมติดเชื้อในกรณีที่การผ่าตัดแก้ไขกับการกำจัดรากเทียม อย่างไรก็ตามมียังคงถกเถียงเกี่ยวกับวิธีที่ดีสุดสำหรับการขอรับตัวอย่างในกรณีของ revisionการผ่าตัดมีการเก็บรักษารากเทียม เนื้อเยื่อเป็นวิธีวินิจฉัยสำหรับเชื้อโรคidentificationในกรณีเช่นนี้ ที่นี่เรามีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพของไม้กวาด PCR วิเคราะห์วินิจฉัยเมื่อเปรียบเทียบวัฒนธรรมเนื้อเยื่อจากผู้ป่วยที่ผ่าตัด revision ของอุปกรณ์ fixation แตกหักวิธีการ:เราตรวจสอบวิชาติดต่อกัน 62 ที่จัดจ์ revision ของทันทีแตกหักอุปกรณ์ fixation ในระหว่างระยะเวลาสองปี ตัวอย่างเนื้อเยื่อที่ถูกรวบรวมสำหรับ และวัฒนธรรมสวับจากพื้นผิวรากฟันเทียมได้รับสำหรับ 16S rRNA วิเคราะห์ PCR วิชา classified ว่ามีการที่เกี่ยวข้องกับรากเทียมติดเชื้อ (1) พวกเขาแสดงกับไซนัสระบบทางเดินหรือแผลเปิดในการสื่อสารกับการเทียม หรือพบ purulence (2) intraoperatively หรือสองในสาม (3) วัฒนธรรมเนื้อเยื่อผ่านทดสอบบวกสำหรับการปรากฏตัวของเชื้อโรคเดียวกัน เนื้อเยื่อและกวาด PCR ผลจากการวิชาใช้ในการคำนวณความไวแสง specificity แม่นยำ ทำนายค่าบวก (PPV),ค่าลบค่าทำนาย (NPV), และพื้นที่ใต้โค้ง ROC (AUC) สำหรับการระบุมีกระดูกที่เกี่ยวข้องกับรากเทียมการติดเชื้อผลลัพธ์:ตรวจพบการติดเชื้อที่เกี่ยวข้องกับประสาทกระดูกและข้อในวิชา 51 เนื้อเยื่อ identifiedการติดเชื้อ ในกรณีที่ 47 และไม้กวาด PCR ในกรณี 35 ในกรณีปลอดเชื้อ 11 เยื่อเป็นบวกใน2 กรณีและกวาด PCR ในกรณี 4 เนื้อเยื่อพบว่ามี significantly สูงกว่าพื้นที่ใต้โค้ง ROCสำหรับการวินิจฉัยการติดเชื้อ (AUC = 0.89; 95% CI, 0.67 – 0.96) เมื่อเทียบกับไม้กวาด PCR (AUC = 0.66; 95% CI0.46 – 0.80)(p = 0.033)สรุป:เมื่อเทียบกับไม้กวาด PCR เยื่อแสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้นการวินิจฉัยกระดูกและข้อการติดเชื้อที่เกี่ยวข้องกับรากเทียม ถึงแม้ว่าโมเลกุลวิธีคาดว่าจะให้ผลผลิตสูงการวินิจฉัยแม่นยำกว่าวัฒนธรรม ปรากฏว่า วิธีการขอรับตัวอย่างเล่นเป็นสำคัญบทบาทปรับปรุงวิธีการเก็บตัวอย่างจะต้องก่อนกวาด PCR สามารถเป็น ที่เชื่อถือได้ทางเลือกวิธีกำลังการบริโภคเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: ขั้นตอนโมเลกุลอาจจะปรับปรุงการวินิจฉัยของรากเทียมที่เกี่ยวข้องกับกระดูก
ติดเชื้อ
แต่ยังไม่ได้ดำเนินการทางคลินิก การวิเคราะห์ของฟลอริด้า sonication UID แสดงให้เห็นสูงสุด
ความไว
ในการวินิจฉัยการติดเชื้อเทียมในกรณีของการผ่าตัดแก้ไขกับการกำจัดรากเทียม แต่
มี
ยังคงโต้เถียงเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดสำหรับการได้รับตัวอย่างในกรณีของการแก้ไข
การผ่าตัด
ด้วยการเก็บรักษารากฟันเทียม การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อเป็นวิธีการวินิจฉัยพบบ่อยที่สุดสำหรับเชื้อโรค
ไอออนบวก Fi ระบุ
ในกรณีดังกล่าว ที่นี่เรามีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพการวินิจฉัยของไม้กวาด PCR และ
เมื่อเทียบกับ
การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อจากผู้ป่วยที่เข้ารับการผ่าตัดแก้ไขของอุปกรณ์ xation แตกหัก Fi.
วิธีการ:
เราตรวจสอบทันที 62 วิชาต่อเนื่องที่ได้รับการผ่าตัดแก้ไขของ
การแตกหัก
อุปกรณ์ xation Fi ในช่วงระยะเวลาสองปี ตัวอย่างเนื้อเยื่อที่ถูกเก็บรวบรวมวัฒนธรรมและ swabs
จาก
พื้นผิวรากเทียมที่ได้รับสำหรับการวิเคราะห์ 16S rRNA PCR กลุ่มตัวอย่างเป็นจัดประเภทว่ามี
รากเทียมที่เกี่ยวข้องกับ
การติดเชื้อถ้า (1) ที่พวกเขานำเสนอด้วยระบบทางเดินไซนัสหรือแผลเปิดในการสื่อสารกับเทียม; หรือ (2) กลัดหนองพบ intraoperatively; หรือ (3) ทั้งสองออกจากสามวัฒนธรรมเนื้อเยื่อทดสอบในเชิงบวกสำหรับการปรากฏตัวของเชื้อโรคเดียวกัน การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและไม้กวาด PCR ผลที่ได้จากวิชาที่ถูกนำมาใช้ในการคำนวณความไวเมือง speci fi, ความถูกต้องบวกค่าพยากรณ์ (PPV) เชิงลบค่าพยากรณ์ (NPV) และพื้นที่ใต้เส้นโค้ง ROC (AUC) สำหรับการระบุกระดูกเทียมที่เกี่ยวข้องการติดเชื้อ. ผล: การติดเชื้อเทียมที่เกี่ยวข้องกับกระดูกถูกตรวจพบใน 51 วิชา การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อระบุ Fi เอ็ดการติดเชื้อใน 47 กรณีและไม้กวาด PCR ใน 35 กรณี ในบรรดา 11 รายปลอดเชื้อเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อเป็นบวกใน2 กรณีและไม้กวาด PCR ใน 4 ราย การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ Fi อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นภายใต้โค้ง ROC สำหรับการวินิจฉัยการติดเชื้อ (AUC = 0.89; 95% CI, 0.67-0.96) เมื่อเทียบกับไม้กวาด PCR (AUC = 0.66; 95% CI, 0.46-0.80) (p = 0.033) สรุปผลการวิจัย: เมื่อเทียบกับไม้กวาด PCR การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อแสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้นสำหรับการวินิจฉัยกระดูกติดเชื้อเทียมที่เกี่ยวข้อง แม้ว่าวิธีการโมเลกุลที่คาดว่าจะเพิ่มผลผลิตการวินิจฉัยความถูกต้องกว่าวัฒนธรรมก็ปรากฏว่าวิธีการของการได้รับตัวอย่างละครที่มีความสำคัญบทบาท. วิธีการที่ดีขึ้นของการเก็บตัวอย่างจะต้องก่อนที่จะกวาด PCR สามารถกลายเป็นความน่าเชื่อถือทางเลือกวิธีการเนื้อเยื่อบริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : กระบวนการโมเลกุลอาจปรับปรุงวินิจฉัยของกระดูกเทียมที่เกี่ยวข้องเชื้อแต่ยังไม่ได้เข้าใช้ การวิเคราะห์ sonication flอี๊ดแสดงมากที่สุดความไวสำหรับการปลูกเชื้อในกรณีของการผ่าตัดแก้ไขกับตัวเอา อย่างไรก็ตามมียังคงมีการโต้เถียงเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดสำหรับการได้รับตัวอย่างในกรณีของการแก้ไขศัลยกรรมกับหูในตัว การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อที่พบมากที่สุดวิธีการวินิจฉัยเชื้อโรคidenti ถ่ายทอดการในกรณีดังกล่าว ที่นี่เราจะมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการวินิจฉัยการวิเคราะห์ PCR ไม้กวาดเปรียบเทียบการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อจากผู้ป่วยที่เข้ารับการแก้ไขการผ่าตัดแตกจึง xation อุปกรณ์วิธีการ :เราการสอบสวน 62 ติดต่อกันกลุ่มตัวอย่างที่เข้ารับการผ่าตัดแก้ไขการแตกหักจึง xation อุปกรณ์ในช่วงระยะเวลาสองปี ตัวอย่างเนื้อเยื่อ ศึกษาวัฒนธรรมและ swabsจากสอดใส่พื้นผิวได้รับการวิเคราะห์ยีน 16S rRNA . จำนวน classi จึงเอ็ดมีรากฟันเทียมที่เกี่ยวข้อง( 1 ) การติดเชื้อถ้าพวกเขานำเสนอกับไซนัส ทางเดินหรือแผลเปิดในการสื่อสารกับที่รากฟันเทียม หรือ ( 2 ) เป็นหนองที่พบ intraoperatively หรือ ( 3 ) สองออกจากสามเนื้อเยื่อวัฒนธรรมทดสอบบวกกับการปรากฏตัวของโรคเดียวกัน การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอ ผลจากวิชาถูกใช้เพื่อคำนวณความไว กาจึงเมือง , ความถูกต้องของค่าพยากรณ์บวก ( PPV )ลบค่าพยากรณ์ ( NPV ) และพื้นที่ใต้โค้ง ROC ( ยา ) สำหรับระบุมีกระดูกและข้อรากฟันเทียมที่เกี่ยวข้องการติดเชื้อผลลัพธ์ :กระดูกเทียมที่ตรวจพบเชื้อใน 51 คน การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ identi จึงมเชื้อใน 47 ราย และไม้กวาด PCR ใน 35 ราย 11 . กรณีของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อถูกบวกใน2 กรณี และไม้กวาด PCR ใน 4 กรณี การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อพบว่าลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ signi จึงสูงกว่าพื้นที่ใต้โค้ง ROCสำหรับการวินิจฉัยการติดเชื้อ ( ยา = 0.89 ; 95% CI , 0.67 และ 0.96 ) เทียบกับไม้กวาด ( ยา ) = 0.66 ; 95% CI ,0.46 ( 0.80 )( p = 0.033 )สรุปเทียบกับไม้กวาด PCR , การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อให้ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นสำหรับการวินิจฉัยกระดูกและข้อรากฟันเทียมที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ ถึงแม้ว่าวิธีการโมเลกุลที่คาดว่าจะมีผลผลิตสูงกว่าการวินิจฉัยความถูกต้องกว่าวัฒนธรรม ปรากฏว่าวิธีการรับตัวอย่างเล่นที่สำคัญบทบาทการปรับปรุงวิธีการของการเก็บตัวอย่างเป็นก่อนกวาด PCR สามารถเป็นที่เชื่อถือได้ทางเลือกเนื้อเยื่อการวิธี