Inca clothes were simple in style,

Inca clothes were simple in style, and most were made using either cotton or wool. The typical male attire was a loincloth and a simple tunic (unqo) made from a single sheet folded over and stitched at the sides with holes left for the arms and neck. In winter a cloak or poncho was worn on top. Women typically wore a single large cloth wrapped around the body which was pinned at the shoulder and held in place with a waist belt or sash known as a chumpi. On top of this a cloak could be worn, again pinned at the front. Both sexes wore cloth hats or headbands. This headgear could indicate clan groups or social status both in their design and with the addition of feathers and precious metal decorations.

Clothing was a great status symbol in Inca society and an easily recognisable indicator of a person's wealth and status. Rulers and nobility were also buried wrapped in multiple layers of fine textiles. Such was the value given to fine textiles that the Incas often required its production as tribute or tax (mit'a - working for the state) from conquered peoples. To this end specific quantities of wool or cotton were given to subject weavers each year so that they might produce a calculated quantity of textiles. Those textiles which involved the most labour to produce were considered the most valuable. Indeed, textiles were so valued that they became in effect a currency; for example, the state paid units of soldiers and those who had rendered a service with cloth.

Other goods made from textiles included bags, for the storage of, for example, coca leaves. These were frequently decorated with the addition of tassles. Sleeping mats, blankets, sacks, saddle bags, the uppers of shoes, and wall hangings were also made from textiles. Small votive figure dolls were also dressed in textiles and left in burial chambers. And textiles were given as gifts in important society rituals such as weddings, births, and rites of passage, and could be burned as votive offerings to the gods. Finally, mention should be made of the Inca quipu, the complex string recording device where knots and colours were used to record specific goods and messages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้าอินคาได้ง่ายในรูปแบบและส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นมาโดยใช้ผ้าฝ้ายหรือขนสัตว์ เครื่องแต่งกายชายทั่วไปเป็นผ้าขาวม้าและเสื้อคลุมง่าย (unqo) ทำจากแผ่นเดียวพับและเย็บที่ด้านข้างซ้ายมีรูสำหรับแขนและลำคอ ในช่วงฤดูหนาวเสื้อคลุมหรือเสื้อปอนโชถูกสวมใส่อยู่ด้านบน ผู้หญิงมักจะสวมผ้าขนาดใหญ่พันรอบร่างกายซึ่งถูกตรึงอยู่ที่ไหล่และจัดขึ้นในสถานที่ที่มีเข็มขัดคาดเอวเอวหรือที่รู้จักกันเป็น chumpi บนนี้เสื้อคลุมอาจจะสวมใส่ตรึงอีกครั้งที่ด้านหน้า ทั้งสองเพศสวมหมวกผ้าหรือ headbands หมวกนี้อาจบ่งบอกถึงสถานะทางสังคมของกลุ่มตระกูลหรือทั้งสองอย่างในการออกแบบของพวกเขาและด้วยนอกเหนือจากขนนกและเครื่องประดับโลหะมีค่า. เสื้อผ้าเป็นสัญลักษณ์สถานะที่ดีในสังคมอินคาและตัวบ่งชี้ที่จดจำได้ง่ายของความมั่งคั่งของบุคคลและสถานะ ผู้ปกครองและขุนนางยังถูกฝังอยู่ในห่อหลายชั้นของสิ่งทอที่ดี ดังกล่าวเป็นมูลค่าให้กับสิ่งทอที่ดีที่อินคามักจะต้องผลิตเป็นส่วยหรือภาษี (mit'a - ทำงานให้กับรัฐ) จากชนชาติเสียที ด้วยเหตุนี้ในปริมาณที่เฉพาะเจาะจงของขนสัตว์หรือผ้าฝ้ายที่ได้รับจะอยู่ภายใต้การทอผ้าในแต่ละปีเพื่อให้พวกเขาอาจจะก่อให้เกิดปริมาณการคำนวณของสิ่งทอ สิ่งทอผู้ที่เกี่ยวข้องกับการใช้แรงงานในการผลิตส่วนใหญ่ได้รับการพิจารณาที่มีค่าที่สุด อันที่จริง, สิ่งทอมีมูลค่าเพื่อให้พวกเขากลายเป็นผลในสกุลเงิน; ตัวอย่างเช่นรัฐจ่ายหน่วยของทหารและบรรดาผู้ที่ได้กลายเป็นบริการด้วยผ้า. สินค้าอื่น ๆ ที่ทำจากสิ่งทอรวมถึงถุงสำหรับการจัดเก็บเช่นใบโคคา เหล่านี้ถูกตกแต่งบ่อยด้วยนอกเหนือจากดอกแทสเซิ เสื่อนอน, ผ้าห่ม, กระสอบถุงอานส่วนบนของรองเท้าของรองเท้าและ hangings ผนังที่ทำจากสิ่งทอ ตุ๊กตารูปพระพิมพ์ขนาดเล็กยังได้รับการสวมใส่ในสิ่งทอและที่เหลืออยู่ในห้องที่ฝังศพ และสิ่งทอที่ได้รับเป็นของขวัญในสังคมพิธีกรรมที่สำคัญเช่นงานแต่งงานงานวันเกิดและพิธีกรรมทางและสามารถนำมาเผาเป็นคำมั่นถวายพระเจ้า สุดท้ายกล่าวถึงควรจะทำจากอินคา Quipu อุปกรณ์บันทึกสตริงที่ซับซ้อนที่นอตและสีที่ถูกนำมาใช้ในการบันทึกสินค้าที่เฉพาะเจาะจงและข้อความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้าอินคาได้ง่ายในสไตล์ และส่วนใหญ่ถูกทำโดยใช้ผ้าฝ้ายหรือผ้าขนสัตว์ เครื่องแต่งกายชายโดยทั่วไปคือผ้าขาวม้ากับเสื้อง่าย ( unqo ) ทำจากกระดาษแผ่นเดียวพับและเย็บที่ด้านข้างมีรูเหลือแขนและคอ ในฤดูหนาวเสื้อคลุมหรือผ้าคลุมใส่ด้านบนผู้หญิงมักจะใส่เดี่ยวขนาดใหญ่ผ้าห่อรอบร่างกาย ซึ่งติดอยู่ที่ไหล่ และจัดขึ้นในสถานที่ที่มีเข็มขัดรัดเอวหรือสายคาดเอวเรียกว่า chumpi . ด้านบนนี้เป็นเสื้อคลุมที่สามารถสวมใส่อีกครั้งติดอยู่ที่ด้านหน้า ทั้งสองเพศสวมหมวกหรือโพกผ้า .หมวกนี้บ่งบอกได้ว่า กลุ่มตระกูลหรือสถานะทางสังคมทั้งในการออกแบบและการเพิ่มของขนและโลหะมีค่าเครื่องประดับ เสื้อผ้า

เป็น ใหญ่ สัญลักษณ์สถานะในสังคมที่รู้จักได้อย่างง่ายดายและอินคาตัวของความมั่งคั่งของบุคคลและสถานะ เจ้าเมืองและขุนนางที่ยังฝังอยู่ในห่อผ้าได้หลายชั้นเช่นมีมูลค่าให้กับสิ่งทอปรับที่อินคามักจะต้องผลิตเป็นภาษีส่วยหรือ ( mit'a - ทำงานให้รัฐ ) จากปราบประชาชน จบนี้โดยเฉพาะปริมาณขนแกะหรือฝ้ายได้รับเรื่องทอในแต่ละปีเพื่อให้พวกเขาอาจจะสามารถคำนวณปริมาณของสิ่งทอพวกสิ่งทอซึ่งเกี่ยวข้องกับแรงงานมากที่สุดในการผลิตถือว่ามีคุณค่ามากที่สุด แน่นอน , สิ่งทอมีมูลค่าที่พวกเขากลายเป็นผลสกุลเงิน ตัวอย่างเช่น รัฐจ่ายให้หน่วยทหาร และผู้ที่ให้บริการด้วยผ้า

สินค้าอื่น ๆที่ทำจากสิ่งทอรวมกระเป๋าสำหรับกระเป๋าของ , ตัวอย่างเช่น , Coca ใบเหล่านี้ถูกตกแต่งด้วยการนำชม . นอนเสื่อ ผ้าห่มกระสอบ , ถุงอาน , ส่วนบนของรองเท้าและ hangings ผนังยังทำจากสิ่งทอ ตุ๊กตารูปก้อนเล็กยังแต่งตัวในสิ่งทอและทิ้งไว้ในห้องฝังศพ และสิ่งทอได้รับของขวัญเป็นสังคมที่สำคัญในพิธีกรรมต่างๆ เช่น งานแต่งงาน การเกิด และพิธีกรรมต่างๆ ของข้อความและสามารถเผาเป็นพระพิมพ์บูชาเทพเจ้า สุดท้าย กล่าวถึง ควรทำจากตะปู Inca , อุปกรณ์บันทึกเสียงที่ซับซ้อนสตริงน็อตและสีถูกใช้ในการบันทึกสินค้าที่เฉพาะเจาะจงและข้อความ