Detecting Occupational FraudIn any

Detecting Occupational Fraud
In any study of occupational fraud cases, perhaps the most important question that can
be asked is, “How was the fraud detected?” After all, next to preventing fraud, the
primary goal of any organization when it comes to this topic is to detect ongoing
crimes as quickly as possible in order to minimize their negative impact. With this goal
in mind, we sought to determine how the frauds in our study were initially detected by
the organizations that were victimized. By studying how past frauds were identified, we
hope to provide some guidance to organizations on how they can design their fraud
detection efforts to catch future crimes.
Respondents were given a list of common means for detecting fraud, and were asked
to identify how the frauds in their cases were initially discovered. As the following chart
shows, the most common means of detection – by a wide margin – was through tips.
The same was true in our 2002 study. We note that Section 301 of the Sarbanes-Oxley
Act (“SOX”) amends the Securities Exchange Act of 1934, requiring audit committees of
publicly traded companies to establish procedures for “the confidential, anonymous
submission by employees of the issuer of concerns regarding questionable accounting
or auditing matters.” This data, which suggests that tips are the most effective way to
detect fraud, seems to support that mandate.
The majority of tips in our study came from employees, but it is worth noting that tips
from customers, vendors, and anonymous sources, were also common, each
accounting for between 10 and 20% of all tip cases in 2004 and 2002.
Many organizations establish internal reporting mechanisms, but fail to make these
known or available to third parties such as customers and vendors who conduct
business with the organization. It is often these third parties who are in the best
position to see characteristics of occupational fraud. Although Section 301 of SOX only
requires audit committees to establish procedures for confidential reporting by
employees, our study clearly indicates that any effective reporting structure should be
designed to reach out to customers, vendors, and other third party sources as well.
Detecting Fraud by Owners and Executives
Although the data from our survey strongly supports Sarbanes-Oxley’s call for the
establishment of anonymous reporting mechanisms, the information we gathered did
not provide the same measure of support for the significant burden SOX (particularly
Section 404) places on the internal controls as a fraud detection tool. Obviously, strong
internal controls can have a significant impact on fraud and a well-designed control
structure should be a priority in any comprehensive anti-fraud program. But as the
chart on the preceding page shows, internal controls placed fourth among the cases
we reviewed – behind By Accident – in terms of the number of cases detected.
The limited effect of internal controls in detecting fraud was particularly evident when
we measured the method of detection in cases committed by owners and executives.
These schemes were the most costly in our study and they would be expected to be
among the most difficult to detect, given the level of authority and the ability to
override controls that owners and executives generally possess. Furthermore, under
Section 302 of SOX, these cases must be disclosed to auditors and the audit committee
As the following chart shows, only 6% of the owner/executive cases were detected
through internal controls, which was only one-third the rate for all cases. Of six
detection methods that were tested, internal controls ranked fifth in owner/
executive cases. On the other hand, over half of all owner/executive cases were initially
discovered through a tip. This lends additional credence to SOX’s mandate that audit
committees establish internal reporting mechanisms such as hotlines.

Detecting the Largest Frauds
We also wanted to determine what methods of detection were most effective in highdollar
fraud cases. Limiting our review to the 71 cases in our study that caused losses of
$1 million or more, we found that tips were again the most effective detection method,
at 43%, which was slightly higher than the rate among all cases. Internal controls again
faired poorly as a detection method, catching only 8% of the million-dollar cases in our
study. External audits had a better rate of success among these high dollar frauds than
among all cases, but they still only ranked fourth in terms of effectiveness, and they still
lagged significantly behind internal audits in terms of catching high-dollar schemes.13
External audits also trailed accidental detection in this category.
Another way to measure the effectiveness of various detection methods in identifying large
schemes is to measure the median loss in frauds based on how they were detected.
When we ran this data, we found, to our surprise, that the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตรวจสอบการทุจริตที่อาชีวในการศึกษากรณีทุจริตอาชีว อาจเป็นคำถามที่สำคัญที่สุดที่สามารถขอเป็น "วิธีการทุจริตพบ " หลังจากที่ทุก ติดป้องกันการฉ้อโกง การเป้าหมายหลักขององค์กรใด ๆ เมื่อมันมาถึงหัวข้อนี้คือการ ตรวจสอบอย่างต่อเนื่องอาชญากรรมอย่างรวดเร็วเพื่อลดผลกระทบเชิงลบของพวกเขา กับเป้าหมายนี้ในใจ เราพยายามที่จะกำหนดวิธีทุจริตในการศึกษาของเราเริ่มแรกพบโดยองค์กรที่กำลังตกเป็นเหยื่อ โดยการศึกษาวิธีการทุจริตที่ผ่านมามีระบุ เราหวังว่าจะให้คำแนะนำบางองค์กรว่าพวกเขาสามารถออกแบบการทุจริตของพวกเขาความพยายามตรวจจับอาชญากรรมในอนาคตผู้ตอบได้รับรายการของวิธีการทั่วไปสำหรับการตรวจจับการฉ้อโกง และได้ขอการระบุวิธีหลอกลวงในกรณีของพวกเขาถูกค้นพบครั้งแรก เป็นแผนภูมิต่อไปนี้แสดงให้เห็น หมายถึงพบมากที่สุดของการตรวจสอบ –โดยระยะขอบกว้าง – ผ่านเคล็ดลับเดียวกันเป็นความจริงในการศึกษาของเรา 2002 เราทราบว่า 301 ส่วนของ Sarbanes-อ็อกซ์เลย์พระราชบัญญัติ ("SOX") แก้ไขหลักทรัพย์แลกเปลี่ยนกฎหมายนิติบุคคล ต้องมีคณะกรรมการตรวจสอบของบริษัทสามารถสร้างกระบวนการสำหรับการซื้อขาย "เป็นความลับ ไม่ระบุชื่อส่ง โดยพนักงานของผู้ออกความกังวลเกี่ยวกับบัญชีที่น่าสงสัยหรือเรื่องการตรวจสอบ" ข้อมูลเหล่านี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า เคล็ดลับเป็นวิธีมีประสิทธิภาพสูงสุดตรวจสอบการทุจริต ดูเหมือนว่าจะ สนับสนุนว่าข้อบังคับเคล็ดลับในการศึกษาของเราส่วนใหญ่มาจากพนักงาน แต่มันเป็นมูลค่า noting ที่เคล็ดลับจากลูกค้า ผู้ขาย และแหล่งที่ไม่ระบุชื่อ ก็ทั่วไป แต่ละบัญชีสำหรับระหว่าง 10 และ 20% กรณีทั้งหมดที่คำแนะนำในปี 2004 และ 2002หลายองค์กรสร้างกลไกรายงานภายใน แต่ไม่ได้ทำเหล่านี้ทราบ หรือให้บุคคลภายนอกเช่นลูกค้าและผู้จัดจำหน่ายที่ทำการธุรกิจกับองค์กร มักเป็นบุคคลที่สามที่อยู่ในที่ดีสุดตำแหน่งเพื่อดูลักษณะของการประกอบอาชีพทุจริต แม้ว่าส่วน 301 ของ SOX เท่านั้นต้องมีคณะกรรมการตรวจสอบการสร้างกระบวนการสำหรับการรายงานเป็นความลับโดยพนักงาน ศึกษาของเราอย่างชัดเจนบ่งชี้ว่า โครงสร้างการรายงานผลควรออกแบบมาเพื่อเข้าถึงลูกค้า ผู้ขาย และอื่น ๆ ของบุคคลเช่นตรวจจับการฉ้อโกง โดยเจ้าของและผู้บริหารแม้ว่าข้อมูลจากแบบสำรวจของเราสนับสนุน Sarbanes-อ๊อคซ์เล่ย์โทรสำหรับการจัดตั้งกลไกการรายงานแบบไม่ระบุชื่อ ข้อมูลที่เรารวบรวมได้ไม่ได้ให้การสนับสนุนวัดเดียวกันสำหรับภาระสำคัญ SOX (โดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนที่ 404) สถานที่ในการควบคุมภายในเป็นเครื่องมือในการตรวจสอบการทุจริต เห็นได้ชัด เข้มแข็งควบคุมภายในสามารถมีผลทุจริตและควบคุมการออกแบบโครงสร้างควรจะมีความสำคัญในโปรแกรมการป้องกันการทุจริตการครอบคลุม แต่เป็นการแผนภูมิในการแสดงหน้าก่อนหน้านี้ ควบคุมภายในที่วางไว้สี่ในกรณีเราตรวจสอบ – หลังโดยอุบัติเหตุ – ในแง่ของจำนวนของกรณีที่ตรวจพบจำกัดผลควบคุมภายในในการตรวจหาการทุจริตเป็นที่ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราวัดวิธีการตรวจจับในกรณีที่กระทำ โดยเจ้าของและผู้บริหารแผนการเหล่านี้ได้มากที่สุดเสียค่าใช้จ่ายในการศึกษาของเรา และพวกเขาจะต้องเป็นในกลุ่มยากที่สุดในการตรวจสอบ กำหนดระดับของอำนาจและความสามารถในการควบคุมแทนที่เจ้าของและผู้บริหารโดยทั่วไปมี นอกจากนี้ ภายใต้ส่วน 302 ของ SOX กรณีเหล่านี้ต้องถูกเปิดเผยแก่ผู้สอบบัญชีและกรรมการตรวจสอบตามแผนภูมิต่อไปนี้แสดง พบเพียง 6% ของกรณีเจ้าของบริหารผ่านการควบคุมภายใน ซึ่งเป็นเพียงหนึ่งในสามอัตราในทุกกรณี หกวิธีการตรวจสอบที่ทดสอบ ควบคุมภายในอันดับห้าในเจ้า /กรณีผู้บริหาร บนมืออื่น ๆ กว่ากรณีเจ้าของบริหารทั้งหมดของครึ่งแรกค้นพบผ่านเคล็ดลับ นี้ให้เห็นเหมือนเพิ่มเติมการอาณัติของ SOX ที่ตรวจสอบคณะกรรมการสร้างกลไกภายในรายงานเช่นสายด่วนตรวจสอบการทุจริตที่ใหญ่ที่สุดเราต้องการตรวจสอบวิธีใดในการตรวจจับมีประสิทธิภาพมากที่สุดใน highdollarกรณีการหลอกลวง จำกัดของเรารีวิวในกรณี 71 ในการศึกษาของเราที่ทำให้เกิดการสูญเสียของ1 ล้านดอลลาร์หรือมากกว่า เราพบว่า เคล็ดลับอีก วิธีตรวจจับมีประสิทธิภาพสูงสุด43% เล็กน้อยสูงกว่าราคาในทุกกรณี ควบคุมภายในอีกครั้งไม่ดีเป็นวิธีการตรวจจับ จับเพียง 8% ของกรณีล้านดอลลาร์ใน faired ของเราการศึกษา ตรวจสอบภายนอกมีความสำเร็จในหมู่เหล่านี้หลอกลวงดอลลาร์สูงกว่าราคาดีกว่าในทุกกรณี แต่พวกเขายังคงเพียงอันดับที่สี่ในแง่ของประสิทธิภาพ และพวกเขายังlagged หลังตรวจสอบภายในในแง่ของการจับ schemes.13 ดอลลาร์ สูงอย่างมีนัยสำคัญตรวจภายนอกสอบยังลากโดยไม่ตั้งใจตรวจในหมวดนี้อีกวิธีที่จะวัดประสิทธิภาพของวิธีการตรวจสอบต่าง ๆ ในการระบุขนาดใหญ่แผนงานคือการ วัดการสูญเสียเฉลี่ยในอิงวิธีพวกเขาตรวจพบทุจริตเมื่อเราวิ่งข้อมูลนี้ เราพบ ที่แปลกใจของเรา ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตรวจสอบการประกอบอาชีพการทุจริต
ในการศึกษาของกรณีการทุจริตการประกอบอาชีพใด ๆ อาจจะเป็นคำถามที่สำคัญที่สุดที่สามารถ
จะถามคือ "ถูกฉ้อโกงที่ตรวจพบได้อย่างไร?" หลังจากที่ทุกคนต่อไปเพื่อป้องกันการทุจริตที่
เป้าหมายหลักขององค์กรใด ๆ เมื่อมันมาถึงหัวข้อนี้ คือการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง
ก่ออาชญากรรมอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เพื่อลดผลกระทบเชิงลบของพวกเขา โดยมีเป้าหมาย
ในใจเราพยายามที่จะกำหนดวิธีการทุจริตในการศึกษาของเราได้รับการตรวจพบครั้งแรกโดย
องค์กรที่ได้รับการตกเป็นเหยื่อ โดยศึกษาวิธีการทุจริตที่ผ่านมามีการระบุเรา
หวังว่าจะให้คำแนะนำบางอย่างให้กับองค์กรเกี่ยวกับวิธีการที่พวกเขาสามารถออกแบบการทุจริตของพวกเขา
พยายามตรวจจับจะจับอาชญากรรมในอนาคต.
ผู้ตอบแบบสอบถามได้รับรายชื่อของวิธีการทั่วไปสำหรับการตรวจสอบการทุจริตและถูกถาม
ในการระบุวิธีการทุจริต ในกรณีของพวกเขาถูกค้นพบครั้งแรก ในฐานะที่เป็นแผนภูมิต่อไปนี้
แสดงให้เห็นว่าวิธีการที่พบมากที่สุดของการตรวจสอบ - กว้างขอบ - ผ่านเคล็ดลับ.
เดียวกันเป็นจริงในการศึกษาปี 2002 ของเรา เราทราบว่ามาตรา 301 ของกฎหมาย Sarbanes-Oxley
Act ( "SOX") แก้ไขพระราชบัญญัติหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ พ.ศ. 1934 กำหนดให้คณะกรรมการตรวจสอบของ
บริษัท ซื้อขายหุ้นในตลาดหลักทรัพย์เพื่อสร้างวิธีการที่ "ความลับที่ไม่ระบุชื่อ
ส่งโดยพนักงานของผู้ออกมาจากความกังวลเกี่ยวกับการสงสัย การบัญชี
หรือการตรวจสอบเรื่อง. "ข้อมูลนี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเคล็ดลับนี้เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการ
ตรวจสอบการทุจริตที่ดูเหมือนว่าจะสนับสนุนอาณัติที่.
ส่วนใหญ่ของเคล็ดลับในการศึกษาของเรามาจากพนักงาน แต่ก็เป็นที่น่าสังเกตว่าเคล็ดลับ
จากลูกค้าผู้ขาย และแหล่งที่ไม่ระบุชื่อก็มีทั่วไปในแต่ละ
บัญชีสำหรับระหว่างวันที่ 10 และ 20% ของกรณีเคล็ดลับทั้งหมดในปี 2004 และปี 2002
หลายองค์กรสร้างกลไกการรายงานทางการเงินภายใน แต่ล้มเหลวที่จะทำให้เหล่านี้
เป็นที่รู้จักหรือสามารถใช้ได้กับบุคคลที่สามเช่นลูกค้าและผู้ขายที่ ดำเนิน
ธุรกิจกับองค์กร มันมักจะเป็นบุคคลที่สามเหล่านี้ที่อยู่ในที่ดีที่สุด
ในตำแหน่งที่จะเห็นลักษณะของการทุจริตการประกอบอาชีพ แม้ว่ามาตรา 301 ของ SOX เพียง
ต้องมีคณะกรรมการตรวจสอบเพื่อสร้างขั้นตอนสำหรับการรายงานที่เป็นความลับโดย
พนักงานการศึกษาของเราบ่งชี้อย่างชัดเจนว่าโครงสร้างการรายงานใด ๆ ที่มีประสิทธิภาพควรจะ
ออกแบบมาเพื่อเข้าถึงลูกค้าผู้ขายและแหล่งที่มาของบุคคลที่สามอื่น ๆ เช่นกัน.
ตรวจสอบการทุจริตโดยเจ้าของ และผู้บริหาร
แม้ว่าข้อมูลจากการสำรวจของเราขอสนับสนุนโทร Sarbanes-Oxley สำหรับ
การจัดตั้งกลไกการรายงานที่ไม่ระบุชื่อข้อมูลที่เรารวบรวมไม่
ได้ให้วัดเดียวกันของการสนับสนุนทีมอย่างมีนัยสำคัญภาระ (โดยเฉพาะ
มาตรา 404) สถานที่ในการควบคุมภายใน เครื่องมือตรวจสอบการทุจริต เห็นได้ชัดว่าที่แข็งแกร่ง
การควบคุมภายในที่อาจมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับการทุจริตและการควบคุมการออกแบบที่ดี
โครงสร้างควรให้ความสำคัญในโปรแกรมป้องกันการทุจริตใด ๆ ที่ครอบคลุม แต่เป็น
แผนภูมิในการแสดงที่หน้าก่อนหน้านี้การควบคุมภายในที่วางไว้ที่สี่ในหมู่กรณี
เราตรวจสอบ - ที่อยู่เบื้องหลังโดยอุบัติเหตุ. - ในแง่ของจำนวนผู้ป่วยที่ตรวจพบ
ผลกระทบที่ จำกัด ของการควบคุมภายในในการตรวจสอบการทุจริตก็เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ
เราวัดวิธีการ ของการตรวจสอบในกรณีที่กระทำโดยเจ้าของและผู้บริหาร.
รูปแบบเหล่านี้เป็นค่าใช้จ่ายมากที่สุดในการศึกษาของเราและพวกเขาจะได้รับการคาดว่าจะเป็น
ในหมู่มากที่สุดเรื่องยากที่จะตรวจสอบให้ระดับของผู้มีอำนาจและความสามารถที่จะ
แทนที่การควบคุมที่เป็นเจ้าของและผู้บริหารโดยทั่วไปมี . นอกจากนี้ภายใต้
มาตรา 302 ของ SOX กรณีเหล่านี้จะต้องถูกเปิดเผยต่อผู้สอบบัญชีและคณะกรรมการตรวจสอบ
ในฐานะที่เป็นการแสดงแผนภูมิต่อไปนี้เพียง 6% ของกรณีเจ้าของ / ผู้บริหารที่ถูกตรวจพบ
ผ่านการควบคุมภายในซึ่งเป็นเพียงหนึ่งในสามอัตราสำหรับทุก กรณี หก
วิธีการตรวจสอบว่าได้มีการทดสอบการควบคุมภายในการจัดอันดับที่ห้าในเจ้าของ /
กรณีผู้บริหาร บนมืออื่น ๆ กว่าครึ่งหนึ่งของทุกกรณีเจ้าของ / ผู้บริหารได้เริ่ม
ค้นพบผ่านปลาย นี้ยืมเชื่อเพิ่มเติมเพื่ออาณัติดซอกซ์ว่าการตรวจสอบ
คณะกรรมการจัดตั้งกลไกการรายงานภายในเช่นสายด่วน. ตรวจจับทุจริตที่ใหญ่ที่สุดนอกจากนี้เรายังต้องการที่จะตรวจสอบสิ่งที่วิธีการของการตรวจสอบมีประสิทธิภาพมากที่สุดใน highdollar กรณีการทุจริต การ จำกัด การตรวจสอบของเรากับ 71 กรณีในการศึกษาของเราที่เกิดการสูญเสียของ$ 1 ล้านบาทหรือมากกว่านั้นเราพบว่าเคล็ดลับได้อีกครั้งวิธีการตรวจสอบที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่ 43% ซึ่งสูงกว่าอัตราในทุกกรณีเล็กน้อย การควบคุมภายในอีกครั้งfaired ไม่ดีเป็นวิธีการตรวจสอบจับเพียง 8% ของกรณีล้านดอลลาร์ของเราในการศึกษา การตรวจสอบภายนอกมีอัตราที่ดีกว่าของความสำเร็จในหมู่ทุจริตดอลลาร์เหล่านี้สูงกว่าในทุกกรณี แต่พวกเขายังคงเพียงอันดับที่สี่ในแง่ของประสิทธิภาพและพวกเขายังคงรั้งท้ายอย่างมีนัยสำคัญที่อยู่เบื้องหลังการตรวจสอบภายในในแง่ของการจับสูงดอลลาร์ schemes.13 การตรวจสอบภายนอกยัง หายการตรวจสอบอุบัติเหตุในหมวดหมู่นี้. วิธีการวัดประสิทธิภาพของวิธีการตรวจสอบต่างๆในการระบุขนาดใหญ่อีกรูปแบบคือการวัดการสูญเสียเฉลี่ยในการทุจริตตามวิธีการที่พวกเขาถูกตรวจพบ. เมื่อเราวิ่งข้อมูลนี้เราได้พบความประหลาดใจของเราว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตรวจสอบการฉ้อโกงในการศึกษากรณีการฉ้อโกงในบางทีที่สำคัญที่สุดคำถามที่สามารถที่จะถามคือ " การฉ้อโกงตรวจพบได้ยังไง ? " หลังจากทั้งหมด ต่อไปจะป้องกันการทุจริตได้เป้าหมายหลักขององค์กรใด ๆเมื่อมันมาถึงหัวข้อนี้คือการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องอาชญากรรมโดยเร็วที่สุดเพื่อลดผลกระทบเชิงลบของพวกเขา กับเป้าหมายนี้ในใจเราอยากจะตรวจสอบว่าทุจริตในการศึกษาของเราเริ่มต้นที่ตรวจพบโดยองค์กรที่เป็นเหยื่อ . โดยศึกษาถึงอดีตทุจริตที่ถูกระบุว่า เราหวังที่จะให้คำแนะนำแก่องค์กรในวิธีที่พวกเขาสามารถออกแบบการฉ้อโกงของความพยายามที่จะจับการก่ออาชญากรรมในอนาคตผู้ตอบแบบสอบถามได้รับรายชื่อของวิธีการทั่วไปสำหรับการตรวจสอบการทุจริต และถูกถามการระบุวิธีการทุจริตในคดีครั้งแรกถูกค้นพบ เป็นแผนภูมิต่อไปนี้แสดงวิธีที่พบมากที่สุดของการตรวจสอบ––โดยขอบกว้างผ่านเคล็ดลับเดียวกันเป็นจริงในปีการศึกษา เราทราบว่า มาตรา 301 ของซาร์เบนส์ อ๊อกเล่Act ( " ถุงเท้า " ) แก้ไขพระราชบัญญัติหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ของ 1934 , ต้องมีกรรมการตรวจสอบของซื้อขายสาธารณะ บริษัท เพื่อสร้างกระบวนการเพื่อ " ความลับ , นิรนามการส่งพนักงานของบริษัท ความกังวลเกี่ยวกับบัญชีน่าสงสัยหรือตรวจสอบเรื่อง " ข้อมูลนี้ ซึ่งบ่งบอกว่าเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการเคล็ดลับตรวจสอบการทุจริต ดูเหมือนจะสนับสนุนคำสั่งส่วนใหญ่ของเคล็ดลับในการศึกษาของเรามาจากพนักงาน แต่มันเป็นมูลค่า noting ที่เคล็ดลับจากลูกค้า , ผู้ขาย , และแหล่งที่ไม่ระบุชื่อ , นอกจากนี้ยังมีทั่วไป แต่ละการบัญชีสำหรับระหว่าง 10 และ 20 เปอร์เซ็นต์ของกรณีเคล็ดลับทั้งหมดในปี 2004 และปี 2002หลายองค์กรสร้างภายในกลไกของการรายงาน แต่ล้มเหลวที่จะให้เหล่านี้ที่รู้จักกันหรือมีบุคคลภายนอกเช่นลูกค้าและผู้ขายที่มีความประพฤติทางธุรกิจให้กับองค์กร มันมักจะเหล่านี้บุคคลที่สามที่เป็นดีที่สุดตำแหน่ง เพื่อดูลักษณะของการฉ้อโกง แม้ว่ามาตรา 301 ของทีมเท่านั้นต้องมีกรรมการตรวจสอบ เพื่อสร้างกระบวนการสำหรับการรายงานที่เป็นความลับโดยพนักงาน การศึกษาของเราบ่งชี้อย่างชัดเจนว่า โครงสร้างการรายงานที่มีประสิทธิภาพควรใด ๆออกแบบมาเพื่อเข้าถึงลูกค้า , ผู้ขาย , และแหล่งที่มาของบุคคลที่สามอื่น ๆเช่นกันการตรวจจับการฉ้อโกงโดยเจ้าของและผู้บริหารแม้ว่าข้อมูลที่ได้จากการสำรวจของเราขอสนับสนุนการเรียกของซาร์เบนส์ Oxley สำหรับไม่ระบุชื่อรายงานการจัดตั้งกลไก ข้อมูลที่เรารวบรวมได้ให้วัดเดียวกันของการสนับสนุนสำหรับทีมภาระสำคัญ ( โดยเฉพาะมาตรา 404 ) สถานที่ในการควบคุมภายในเป็นฉ้อโกงการตรวจสอบเครื่องมือ เห็นได้ชัดว่า แข็งแรงการควบคุมภายในสามารถมีผลกระทบที่สําคัญในการฉ้อโกง และการควบคุมที่ดีโครงสร้างที่ควรจะมีความสําคัญในการใด ๆที่ครอบคลุมป้องกันโปรแกรมโกง แต่เป็นแผนภูมิในหน้าก่อนหน้าแสดงการควบคุมภายในของกรณีอยู่ที่สี่เราดูเบื้องหลังอุบัติเหตุ––ในแง่ของจำนวนผู้ป่วยที่ตรวจพบการจำกัดผลของการควบคุมภายในการตรวจจับการฉ้อโกงได้ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราวัดโดยการตรวจสอบในกรณีที่กระทำโดยเจ้าของและผู้บริหารโครงการนี้แพงที่สุดในการศึกษาของเราและพวกเขาจะถูกคาดว่าจะเป็นระหว่างที่สุดยากที่จะตรวจจับ ระบุระดับของอำนาจและความสามารถแทนที่การควบคุมที่เจ้าของและผู้บริหารโดยทั่วไปมี นอกจากนี้ ภายใต้มาตรา 302 ของทีม กรณีเหล่านี้ต้องเปิดเผยให้ผู้สอบบัญชีและคณะกรรมการตรวจสอบเป็นกราฟต่อไปนี้แสดงเพียงร้อยละ 6 ของเจ้าของ / ผู้บริหารกรณีตรวจพบผ่านการควบคุมภายใน ซึ่งเป็นเพียงหนึ่งในสามคะแนนทุกกรณี หกการตรวจสอบวิธีการทดสอบการควบคุมภายใน เจ้าของอันดับ 5 ในกรณีผู้บริหาร บนมืออื่น ๆที่มากกว่าครึ่งหนึ่งของกรณีเจ้าของ / ผู้บริหารทั้งหมดในขั้นแรกค้นพบเคล็ดลับ นี้ยืม credence เพิ่มเติมทีมเอกสารที่ตรวจสอบคณะกรรมการสร้างภายในกลไกของการรายงาน เช่น สายด่วนการตรวจสอบทุจริตมากที่สุดนอกจากนี้เรายังต้องการที่จะตรวจสอบสิ่งที่วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดใน highdollar พบคดีฉ้อโกง การตรวจสอบของเราถึง 71 กรณีในการศึกษาของเราที่ทำให้เกิดการสูญเสียของ$ 1 ล้านหรือมากกว่า เราจะพบว่า มีอีกเคล็ดลับวิธีการตรวจสอบที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่ 43 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งสูงกว่าอัตราของทุกกรณี ภายในการควบคุมอีกครั้งำงานไม่ดีเป็นวิธีการตรวจจับเพียงร้อยละ 8 ของล้านดอลลาร์คดีของเราการศึกษา การตรวจสอบภายนอก มีอัตราความสำเร็จที่ดีของ frauds ดอลลาร์สูงเหล่านี้มากกว่าในทุกกรณี แต่พวกเขาเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในอันดับที่สี่ในแง่ของประสิทธิภาพ และพวกเขายังล้าหลังอย่างมากหลังการตรวจสอบภายในในแง่ของการจับ schemes.13 ดอลลาร์สูงการตรวจสอบภายนอก ยังเหลืออยู่ โดยการตรวจสอบในหมวดหมู่นี้อีกวิธีที่จะวัดประสิทธิภาพของวิธีการต่างๆในการระบุขนาดใหญ่รูปแบบคือการวัดการสูญเสียเฉลี่ยในการทุจริตตามวิธีการที่พวกเขาพบเมื่อเราเจอข้อมูลนี้เราพบที่จะแปลกใจของเราว่า