Descending in darkness in highly da

Descending in darkness in highly dangerous, as is bivouacking at 27,000 feet without shelter in intense cold. To avoid these dangers, climbers should have turned back by 2 pm. Instead, most pressed on to the top, not reaching their goal until much later. Eighteen reached the top - a K2 record - with the last team arriving at 7 pm. As a result, some decided to stop for the night while others made their way back down the mountain. That’s when disaster struck. A huge overhanging piece of ice broke off. Tumbling through the Bottleneck, it buried one climber and away the ropes. Subsequent icefalls and avalanches, as well as the elements, disorientation, this climbing conditions, would take additional lives. The total death toll was 11, making one of the worst mountaineering disasters ever.
While nothing could have prevented the huge icefall, the los of life was greater than it should have been. To begin, members of the various expeditions never bonded but instead remained strangers. They had difficulty communicating with each other because of language differences and operated independently. Members of some teams were highly critical of the preparation and skills of those on other teams. This apparently contributed to a disregard for human life when crisis struck. Far too many ignored those in need, failing to offer assistance to those likely to perish. According to a Dutch survivor, "Everybody was fighting for himself and I do not understand why everybody were leaving each other.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากไปหาน้อยในความมืดในอันตรายสูง เป็น bivouacking ที่ 27,000 ฟุตโดยไม่ต้องหลบอยู่ในหนาวนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายเหล่านี้ นักปีนเขาควรจะหันกลับได้ แทน สุดกดบนด้านบน เข้าถึงเป้าหมายของพวกเขาจนภายหลัง เอททีนถึงยอด -ระเบียน K2 - กับทีมสุดท้ายมาถึง 7 pm เป็นผล บางตัดสินใจหยุดการคืนในขณะที่คนอื่นทำทางกลับลงจากภูเขา นั่นคือเมื่อภัยพิบัติหลง น้ำแข็ง overhanging ชิ้นโตยากจนปิด มันลอยผ่านคอขวด ฝังหนึ่งเหอและเชือก ต่อมา icefalls และปลอดภัยเรื่องหิมะถล่ม เป็นองค์ ประกอบ สับสน เงื่อนไขนี้ปีน จะใช้ชีวิตเพิ่มเติม โทรตายรวมเป็น 11 ภัยปีนเขาเลวเคยอย่างใดอย่างหนึ่งในขณะที่ไม่สามารถป้องกันตัวยักษ์ ลอสของชีวิตได้มากกว่าที่ควรจะได้รับ การเริ่มต้น สมาชิกของการเดินทางต่าง ๆ ไม่เคยยึดติด แต่แทน ยังคง คนแปลกหน้า พวกเขามีความยากลำบากในการสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ เนื่องจากความแตกต่างของภาษา และดำเนินการอย่างอิสระ สมาชิกของบางทีมสำคัญของการเตรียมการและทักษะของผู้ที่อยู่ในทีมอื่น ๆ นี้เห็นได้ชัดว่าส่วนการที่ไม่สนใจชีวิตมนุษย์เมื่อวิกฤตหลง จำนวนมากละเว้นที่จำเป็น การเสนอความช่วยเหลือผู้ที่มีแนวโน้มจะพินาศ ตามดัตช์ผู้รอดชีวิต "ทุกคนได้ต่อสู้เพื่อตัวเอง และผมไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนออกจากกัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากมากไปน้อยในความมืดในอันตรายอย่างยิ่งเป็นที่ bivouacking ที่ 27,000 ฟุตโดยไม่ต้องหลบอยู่ในความหนาวเย็นที่รุนแรง เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายเหล่านี้นักปีนเขาควรจะหันกลับมา 02:00 แต่ส่วนใหญ่ที่กดลงบนไปด้านบนไม่ถึงเป้าหมายของพวกเขาจนกว่ามากในภายหลัง สิบแปดถึงด้านบน - บันทึก K2 - กับทีมสุดท้ายที่เดินทางมาถึงที่ 07:00 เป็นผลให้บางส่วนตัดสินใจที่จะหยุดสำหรับคืนนี้ขณะที่คนอื่นทำทางของพวกเขากลับลงมาจากภูเขา นั่นคือเมื่อหายนะ ชิ้นส่วนที่ยื่นออกใหญ่ของน้ำแข็งแตกออก ไม้ลอยผ่านคอขวดที่มันฝังอยู่หนึ่งนักปีนเขาและอยู่ห่างเชือก icefalls ถล่มตามมาและเช่นเดียวกับองค์ประกอบสับสนนี้เงื่อนไขการปีนเขาจะใช้ชีวิตเพิ่มเติม ยอดผู้เสียชีวิตรวม 11 ทำให้หนึ่งในภัยพิบัติภูเขาที่เลวร้ายที่สุดที่เคย.
ขณะที่ไม่มีอะไรจะได้ป้องกันไม่ให้เกิด icefall ใหญ่ลอของชีวิตมากขึ้นกว่าที่ควรจะได้รับ เพื่อเริ่มต้นการเดินทางของสมาชิกต่างๆไม่ผูกมัด แต่ยังคงแปลกหน้าแทนที่จะ พวกเขามีความยากลำบากในการสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ เพราะความแตกต่างทางภาษาและดำเนินการอย่างอิสระ สมาชิกของบางทีมเป็นอย่างสูงที่สำคัญของการเตรียมความพร้อมและทักษะของผู้ที่อยู่ในทีมอื่น ๆ นี้เห็นได้ชัดว่ามีส่วนทำให้การไม่นำพาต่อชีวิตของมนุษย์เมื่อเกิดวิกฤตหลง ไกลมากเกินไปไม่สนใจผู้ที่ต้องการล้มเหลวในการให้ความช่วยเหลือกับผู้ที่มีแนวโน้มที่จะพินาศ ตามที่ผู้รอดชีวิตชาวดัตช์ "ทุกคนกำลังต่อสู้เพื่อตัวเองและผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนกำลังจะออกเดินทางในแต่ละอื่น ๆ ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลงในที่มืดในที่อันตรายมาก เป็น bivouacking ที่ 27 , 000 ฟุตโดยไม่พัก เข้ม เย็น เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายเหล่านี้ เลื้อยน่าจะกลับมา 2 ทุ่ม แต่ส่วนใหญ่ กดไปสูงสุด เข้าถึงเป้าหมายของพวกเขานั้น สิบแปดถึงด้านบน - K2 ประวัติ กับล่าสุดทีมมาถึง 7 โมง ผล บางคนตัดสินใจที่จะหยุด คืนในขณะที่คนอื่น ๆได้กลับมาลงภูเขา นั่นคือเมื่อภัยพิบัติหลง ขนาดใหญ่ยื่นก้อนน้ำแข็งแตกออก ไม้ลอยผ่านคอขวดมันฝังหนึ่งปีนและเชือก icefalls ตามมาและหิมะถล่ม ตลอดจนองค์ประกอบ , disorientation , ปีนเงื่อนไขจะใช้เวลาชีวิตเพิ่มเติม ผู้เสียชีวิตจำนวน 11 , ทำให้เป็นหนึ่งในที่เลวร้ายที่สุดภัยพิบัติภูเขาเลยทีเดียวในขณะที่ไม่มีอะไรจะป้องกัน icefall ขนาดใหญ่ลอสของชีวิตได้มากขึ้นกว่าที่ควร เพื่อเริ่มต้น , สมาชิกของการเดินทางต่าง ๆ ไม่ผูกมัด แต่ยังคงเป็นคนแปลกหน้า พวกเขามีความยากลำบากในการสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ เพราะความแตกต่างทางด้านภาษา และดำเนินการอย่างเป็นอิสระของ สมาชิกของทีมอย่างมาก มีการเตรียมการและทักษะของทีมอื่น ๆ นี้เห็นได้ชัดว่าสนับสนุนการเคารพชีวิตมนุษย์เมื่อวิกฤติหลง ไกลมากเกินไปไม่สนใจผู้ที่อยู่ในความต้องการ มิได้ให้ความช่วยเหลือผู้ที่ มีแนวโน้มที่จะ พินาศ ตามการรอดชีวิตชาวดัตช์ " ทุกคนสู้สำหรับตัวเองและฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนออกจากแต่ละอื่น ๆ . "