‘It’d be like a tour around Silmido

‘It’d be like a tour around Silmido in this case.’
During this, the freshman Kim Hyeonjun hand went up.
“Professor, I have a question. Our group did not eat. If we still have time after then lap around the island, can we eat then?”
The professor readily agreed.
“Sure. If you have time at the end of hell’s training, then it’s free time until the next item on the schedule. So, everybody ready?”
“Yes!”
The students wore comfortable running shoes; they did so in preparation for the running on the beach.
“Then, you run. GO!”
At the drop of the professor’s command, more than 100 students rumbled forward.
“With the sea breeze being fine like this, it’s good enough with a jog.”
“For your health, I think it’s good that we came to the MT. right, senior?”
“Yea, I’m thinking that as well.”
The student ran as if it was a leisure walk or stroll.
Even with the scorching sand below their feet, it wasn’t a hard terrain.
The fined grains of sands meshed as they trampled on.
But, some of the students led by their returning seniors were running with conviction.
“Heokheok!”
“Faster, faster, let’s go!”
The majority of the students did not understand their seniors’ reasoning.
“Run a bit slower, please.”
“Following that pace is too hard.”
Minor complaints erupted.
But, the seniors looked back while smiling brightly.
“Oh, then you can go slowly.”
“We won’t wait and are going ahead.”
The students eased off and asked.
“Is there some sort of reason?”
Then these returning students strongly shook their heads.
“It’s nothing. I just want to run, yeah.”
“Don’t you think it’s good to run in such a rare event to have such a nice sea breeze blowing into the island?”
“That’s right, we just want to run.”
With that, the seniors ran like fleeing arrows.
Lee Hyun too, didn’t care too much about having to run.
He was thinking that it was just one comfortable lap around the island.
However, he was watching the odd behavior of the returnees and became suspicious.
‘There’s something.’
Lee Hyun did not believe in anybody.
Everything was for the sake of his family’s well being!
He had long abandon trust in humanity and sympathetic compassion.
Once he learned of the harsh reality, he no longer had naivety.
He acted hard on himself as he lived while reciting ‘money money money’ in abundance.
But as if the world was truly trying to drag him to the bottom, his harsh life wasn’t just that.
It gave him experienced a temporary feel of 30 billion Won in his grasp, only just to take it away moments later.
Reality hits!
Having truly fallen once into the pits, he will not easily put absolute faith in others.
‘Be careful as to not get hit in the back of the head. There’s no way I’ll easily believe these guys.’
While Lee Hyun kept close eyes on these seniors, he raised his running speed.
This physical attribute didn’t come from his time in the Dojang; it was already instilled in him by default before then, as he never once threw money to ride the bus for the good amount of distance.
With time to cherished, he raised his physical ability up a notch to turn walking into a running pace in this place.
Dadadadadadak!
His speed rose far beyond those of the students!
Pretty soon after, he caught up with the returning seniors.
However, he didn’t care for the lead role while remained in their vicinity to find out the reason why.
He quickly found out the reason for the seniors course of actions.
No matter how much they ran, they couldn’t see the end of Silmido’s beach.
“Heokheok! I’m sure at this point we must have screwed up the direction somehow? Why are we going straight and seems to be going nowhere.”
“I think it’s already been way over 15 minutes.”
“I’m hungry.”
“Shit I’m hella hungry.”
Several of the seniors knew.
With just a quick glance, most people are often not mistaken to think that the islands in Yellow Sea as small.
But, having to run from one end to another is not an easy task.
The circumference of Silmido’s beach is more than six kilometers!
After having to run just one lap, you’ll never want to do it again.
‘I’m sorry. You young’uns’
For these knowing seniors, it was the first come first serve basis.
The effect took its toll as the other students also increased their running speed.
Their mind became impatient as they tread on continuously on the endless beach.
Physical limitations of hunger!
There were several students who were trying to catch up, but a while after, their overall speed quickly fell with shortness of breath.
For the students that neglected exercise, there was no other way to call the event but hellish.
From the once running speed they had, eventually they all came to a walking halt later.
As for Lee Hyun, the one lap was easily accomplished within the first set of 30 people.
Among this first come first server basis group, there were good amounts of returning students, seniors, and even freshmen still seemingly fresh.
Seoyoon was among them. This was easier comparing to the usual morning jog with Cha Eunhee that became a habit.
For those that didn’t make it within this group, they had to do another lap around Silmido.
From the exhaustion to the hunger, it was a proliferation of endlessness!
“Man, shit.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'มันจะเหมือนทัวร์รอบ Silmido ในกรณีนี้'ในระหว่างนี้ วิชาฯ คิม Hyeonjun มือไปค่า"ศาสตราจารย์ แล้วคำถาม กลุ่มของเราไม่ได้กิน ถ้าเรายังมีเวลาหลังจากนั้นตักรอบเกาะ เรากินแล้ว"อาจารย์ตกลงพร้อม"แน่ใจ ถ้าคุณมีเวลาที่สิ้นสุดของการฝึกอบรมของนรก เป็นเวลาว่างจนรายการถัดไปในกำหนดการ ดังนั้น ทุกคนพร้อมหรือไม่""ใช่"นักเรียนสวมสบายรองเท้า พวกเขาไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการทำงานบนชายหาด"นั้น คุณ ไป"ที่วางของคำสั่งของอาจารย์ นักเรียนกว่า 100 rumbled ไปข้างหน้า"อ่อน ๆ กำลังดีเช่นนี้ มันมีดีพอกับแซม""เพื่อสุขภาพของคุณ ฉันคิดว่า มันดีที่เรามาถึงอาวุโสขวา ภูเขา""ใช่ ฉันคิดที่ดี"นักเรียนวิ่งตามถ้าเดินพักผ่อนหรือเดินเล่นแม้จะ มีทราย scorching ใต้เท้าของพวกเขา มันไม่ได้ภูมิประเทศที่ยากธัญพืชปรับหาดทราย meshed เป็นอวสานบนแต่ ของนักเรียนที่นำ โดยรุ่นพี่ของพวกเขากลับมาเรียกใช้ ด้วยใจ"Heokheok""เร็ว เร็ว ไปกันเหอะ"ส่วนใหญ่นักเรียนได้เข้าใจเหตุผลของผู้สูงอายุของพวกเขา"รันบิตช้าลง โปรด""ตามจังหวะที่เป็นยากเกินไป"ข้อร้องเรียนรองได้ระเบิดแต่ รุ่นพี่กลับมองขณะยิ้มสดใส"โอ้ แล้วคุณสามารถไปช้า""เราจะไม่รอ และไปข้างหน้า"นักเรียนบรรเทาปิด และถาม"มีบางจัดเรียงของเหตุผลหรือไม่"แล้วนักเรียนเหล่านี้กลับมาขอจับศีรษะของพวกเขา"มันคืออะไร ฉันเพียงต้องการเรียกใช้ ใช่""ไม่คุณคิดว่า มันเป็นการทำงานในกรณีดังกล่าวหายากมีเช่นบรรยากาศลมทะเลพัดเข้าเกาะ""ถูกต้อง เราเพียงต้องการเรียกใช้"กับ รุ่นพี่วิ่งเช่นหลบลูกศรลีฮยอนมากเกินไป ไม่ได้ดูแลมากเกี่ยวกับการทำงานเขาคิดว่า เป็นตักพักเดียวรอบเกาะอย่างไรก็ตาม เขามองดูพฤติกรรมแปลกของ returnees ที่ และเป็นที่น่าสงสัย'ได้เรื่อง'ลีฮยอนไม่เชื่อในใครทุกอย่างได้เพื่อครอบครัวของเขาถูกดีเขายาว abandon เชื่อมั่นในมนุษยชาติและความเมตตาเห็นอกเห็นใจกันเมื่อเขาได้เรียนรู้ของจริงรุนแรง เขาไม่ได้ naivetyเขาดำเนินการหนักตนเองขณะที่เขาอาศัยอยู่ในขณะที่อ่าน "เงินเงินเงิน' ในความอุดมสมบูรณ์แต่ว่าโลกแท้จริงพยายามที่จะลากเขาไปด้านล่าง ชีวิตรุนแรงไม่เพียงว่าให้เขามีประสบการณ์เข้าใจความรู้สึกชั่วคราวของ 30 พันล้านวอนในเขา เพียงเท่านั้น จะว่าไปช่วงเวลาภายหลังฮิตจริงมีแท้จริงลดลงครั้งเดียวเป็นหลุม เขาจะไม่ได้แน่นอนมั่นใจในผู้อื่น' ต้องระวังว่าไม่ได้รับการตีด้านหลังของศีรษะ มีวิธีง่าย ๆ จะเชื่อคนเหล่านี้ 'ในขณะที่ลีฮยอนเก็บปิดตาในผู้สูงอายุเหล่านี้ เขายกความเร็วของเขาทำงานแอตทริบิวต์นี้มีอยู่จริงไม่ได้มาจากเวลาของเขาใน Dojang มันถูก instilled แล้วในพระองค์ โดยค่าเริ่มต้นก่อน แล้ว ดังที่เขาเคยครั้งเดียวโยนเงินขี่รถที่ระยะทางดีมีเวลาหัวแก้วหัวแหวน เขาขึ้นเขาทางกายภาพสามารถขึ้นรอยเปิดเดินเป็นก้าวที่ทำงานในสถานที่แห่งนี้Dadadadadadakความเร็วของเขากุหลาบไกลเหนือกว่านักเรียนสวยหลังจาก เขาจับขึ้นกับรุ่นพี่กลับมาอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ดูแลสำหรับบทบาทนำในขณะที่ยังคงอยู่ในปริมณฑลของตนเพื่อหาเหตุผลว่าทำไมการเขาได้อย่างรวดเร็วพบเหตุผลสำหรับผู้สูงอายุหลักสูตรการดำเนินการไม่เท่าพวกเขาวิ่ง พวกเขาไม่สามารถเห็นจุดสิ้นสุดของ Silmido หาด"Heokheok ผมมั่นใจว่า ณจุดนี้ เราต้องมีเรื่องค่าทิศทางอย่างใด ทำไมใจเราจะตรง และดูเหมือนว่า จะไม่มีที่ไหน""ผมคิดว่า มันได้ถูกวิธีกว่า 15 นาที""ฉันหิว""Shit ฉัน hella หิว"ต่าง ๆ จากรุ่นพี่รู้มีเพียงตัวล่ะ คนส่วนใหญ่มักจะไม่ดาวตามปกติว่าหมู่เกาะในทะเลเหลืองเป็นขนาดเล็กแต่ ไม่มีการเรียกใช้จากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกเป็นอย่างละเอียดเส้นรอบวงของ Silmido หาดเป็นมากกว่า 6 กิโลเมตรหลังจากที่มีการรันเดียวตัก คุณไม่เคยจะต้องทำอีก' ขอ คุณ young'uns'สำหรับผู้สูงอายุเหล่านี้รู้ ได้มาแรกแรกให้บริการพื้นฐานผลเอาโทร ตามนักเรียนอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเพิ่มความเร็วการทำงานใจเป็นที่รักเป็นพวกเขาค่อย ๆ ก้าวบนอย่างต่อเนื่องบนชายหาดที่สิ้นสุดข้อจำกัดทางกายภาพของความหิวมีนักเรียนหลายคนพยายามจับ แต่ในขณะที่หลังจาก ความเร็วโดยรวมของพวกเขาล้มลงอย่างรวดเร็ว ด้วยหายใจไม่ออกหายใจสำหรับนักเรียนที่ที่ไม่มีกิจกรรมออกกำลังกาย มีวิธีอื่นที่จะเรียกเหตุการณ์แต่ hellishจากความเร็วที่ทำงานเมื่อพวกเขา ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดมาหยุดเดินในภายหลังสำหรับ Lee Hyun ตักหนึ่งได้บรรลุผลภายในชุดแรก 30 คนง่ายระหว่างนี้มาแรกเซิร์ฟเวอร์พื้นฐานกลุ่มแรก มียอดดีคืนนักเรียน ผู้สูงอายุ และเฟรชเมนแม้ดูเหมือนว่าจะติดSeoyoon ระหว่างกันได้ นี้เป็นง่ายเทียบกับแซมตอนเช้าปกติกับชา Eunhee ที่กลายเป็นนิสัยสำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำให้ภายในกลุ่มนี้ พวกเขาจะทำตักอีกรอบ Silmidoจากเหน็ดเหนื่อยจากการหิว มันเป็นการแพร่หลายของ endlessness"ชาย ขี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันจะเป็นเช่นทัวร์รอบ Silmido ในกรณีนี้.
ในช่วงนี้น้องคิม Hyeonjun มือขึ้นไป.
"ศาสตราจารย์ฉันมีคำถาม กลุ่มของเราไม่ได้กิน ถ้าเรายังมีเวลาหลังจากนั้นตักรอบเกาะที่เราสามารถที่จะกินแล้ว? "
ศาสตราจารย์ตกลงกันได้อย่างง่ายดาย.
"แน่นอน หากคุณมีเวลาในตอนท้ายของการฝึกอบรมนรกแล้วก็เวลาว่างจนกระทั่งรายการต่อไปตามกำหนดเวลา ดังนั้นทุกคนพร้อม "
"ใช่"
นักเรียนสวมรองเท้าวิ่งที่สะดวกสบาย; พวกเขาทำเช่นนั้นในการเตรียมการสำหรับการทำงานบนชายหาด.
"จากนั้นคุณเรียก GO! "
ที่ลดลงของคำสั่งของอาจารย์กว่า 100 คนแล่นไปข้างหน้า.
"ด้วยลมทะเลถูกปรับเช่นนี้จะดีพอกับการเขย่าเบา ๆ ."
"สำหรับสุขภาพของคุณผมคิดว่ามันเป็นเรื่องดีที่เรามาถึง มอนแทนา ขวาอาวุโส? "
"เออฉันคิดว่าเช่นกัน."
นักเรียนวิ่งราวกับว่ามันเป็นเวลาเดินพักผ่อนหรือเดินเล่น.
ถึงแม้จะมีหาดทรายร้อนด้านล่างเท้าของพวกเขาก็ไม่ได้ยากภูมิประเทศ.
ธัญพืชปรับ ทรายตาข่ายขณะที่พวกเขาเหยียบย่ำ.
แต่บางส่วนของนักเรียนที่นำโดยผู้สูงอายุที่กลับมาของพวกเขาทำงานด้วยความเชื่อมั่น.
"Heokheok!"
"เร็วขึ้นเร็วขึ้นให้เป็นไป!"
ส่วนใหญ่ของนักเรียนไม่เข้าใจเหตุผลของผู้สูงอายุของพวกเขา
"วิ่งช้าลงเล็กน้อยโปรด."
"ต่อไปนี้ก้าวที่ยากเกินไป."
ร้องเรียนไมเนอร์ปะทุขึ้น.
แต่ผู้สูงอายุมองย้อนกลับไปในขณะที่รอยยิ้มสดใส.
"โอ้แล้วคุณสามารถไปอย่างช้า ๆ ."
"เราจะไม่รอและมีความ ไปข้างหน้า. "
นักเรียนปลดเปลื้องออกและถาม.
"มีการจัดเรียงของเหตุผลบางอย่าง?"
จากนั้นนักเรียนเหล่านี้กลับมาอย่างยิ่งส่ายหัวของพวกเขา.
"มันไม่มีอะไร ผมแค่อยากจะทำงานใช่. "
"คุณไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องดีที่จะทำงานในเหตุการณ์ดังกล่าวที่หายากที่จะมีลมทะเลเช่นดีพัดเข้าสู่เกาะได้หรือไม่"
"ที่เหมาะสมเราก็ต้องการที่จะทำงาน."
กับที่ ผู้สูงอายุวิ่งหนีเหมือนลูกศร.
ลีฮยอนมากเกินไปไม่ได้ดูแลมากเกินไปเกี่ยวกับการทำงาน.
เขาคิดว่ามันเป็นเพียงหนึ่งตักสะดวกสบายรอบเกาะ.
แต่เขากำลังเฝ้าดูพฤติกรรมแปลก ๆ ของ returnees และกลายเป็น ที่น่าสงสัย.
'มีอะไรบางอย่าง.
ลีฮยอนไม่เชื่อในใคร.
ทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของครอบครัวของเขาดีถูก!
เขามานานละทิ้งความไว้วางใจในความเป็นมนุษย์และความเมตตาสงสาร.
ทันทีที่เขาได้เรียนรู้จากความจริงอันโหดร้ายที่เขาไม่ได้มีความไร้เดียงสา .
เขาทำหน้าที่อย่างหนักเกี่ยวกับตัวเองในขณะที่เขามีชีวิตอยู่ในขณะที่ท่อง 'เงินเงินเงิน' ในความอุดมสมบูรณ์.
แต่ในขณะที่ถ้าโลกอย่างแท้จริงก็พยายามที่จะลากเขาไปที่ด้านล่างที่รุนแรงในชีวิตของเขาไม่ได้เพียงแค่ว่า.
มันทำให้เขามีประสบการณ์ความรู้สึกชั่วคราว ของ 30 พันล้านวอนในความเข้าใจของเขาเพียงเพื่อจะเอาไปช่วงเวลาต่อมา.
ความเป็นจริงฮิต!
มีการลดลงอย่างแท้จริงครั้งเดียวลงไปในหลุมที่เขาจะไม่สามารถนำความเชื่อแน่นอนในการที่คนอื่น ๆ .
'โปรดใช้ความระมัดระวังที่จะไม่ได้รับการตีในด้านหลังของ หัว ไม่มีทางที่ฉันได้อย่างง่ายดายจะเชื่อว่าคนเหล่านี้เป็น '.
ในขณะที่ลีฮยอนเก็บไว้ตาใกล้ชิดกับผู้สูงอายุเหล่านี้เขายกความเร็วในการทำงานของเขา.
นี้คุณลักษณะทางกายภาพที่ไม่ได้มาจากเวลาของเขาใน Dojang; มันถูกปลูกฝังในตัวเขาอยู่แล้วโดยเริ่มต้นก่อนหน้านั้นในขณะที่เขาไม่เคยโยนเงินที่จะนั่งรถบัสสำหรับจำนวนเงินที่ดีของระยะทาง.
ด้วยเวลาที่จะหวงแหนเขายกความสามารถทางกายภาพของเขาขึ้นบากที่จะเปิดเดินเข้ามาในจังหวะการทำงานในครั้งนี้ สถานที่.
Dadadadadadak!
ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นไกลเกินกว่าที่ของนักเรียน!
สวยไม่นานหลังจากที่เขาเกิดขึ้นกับผู้สูงอายุที่กลับมา.
แต่เขาไม่ได้ดูแลบทบาทนำในขณะที่ยังคงอยู่ในบริเวณใกล้เคียงของพวกเขาที่จะหาเหตุผลว่าทำไม.
เขา ได้อย่างรวดเร็วพบเหตุผลสำหรับหลักสูตรผู้สูงอายุของการกระทำ.
ไม่ว่าพวกเขาวิ่งพวกเขาไม่สามารถมองเห็นจุดสิ้นสุดของชายหาด Silmido ของ.
"Heokheok! ฉันแน่ใจว่าที่จุดที่เราจะต้องได้เมาขึ้นอย่างใดทิศทางนี้หรือไม่? ทำไมเราจะตรงและดูเหมือนว่าจะไปที่ไหน. "
"ผมคิดว่าจะได้รับแล้วทางกว่า 15 นาที."
"ฉันหิว."
"อึฉันเฮลลาหิว."
ของผู้สูงอายุหลายคนรู้ว่า.
มีเพียง อย่างรวดเร็วคนส่วนใหญ่มักจะไม่ผิดที่จะคิดว่าหมู่เกาะในทะเลเหลืองที่มีขนาดเล็ก.
แต่มีการเรียกใช้จากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกที่ไม่ได้เป็นงานง่าย.
เส้นรอบวงของชายหาด Silmido คือเกินกว่าหกกิโลเมตร!
หลังจากที่มีการ ทำงานเพียงหนึ่งตักคุณจะไม่ต้องการที่จะทำมันอีกครั้ง.
'ฉันขอโทษ คุณ young'uns '
สำหรับผู้สูงอายุรู้เหล่านี้จะเป็นพื้นฐานมาก่อนเสิร์ฟแรก.
ผลเอาอย่างเป็นนักเรียนคนอื่น ๆ ยังเพิ่มความเร็วในการทำงานของพวกเขา.
ใจของพวกเขากลายเป็นใจร้อนที่พวกเขาเหยียบอย่างต่อเนื่องบนชายหาดที่ไม่มีที่สิ้นสุด.
ข้อ จำกัด ทางกายภาพ ของความหิว!
มีนักเรียนหลายคนที่กำลังพยายามที่จะจับขึ้นได้ แต่ในขณะที่หลังจากนั้นความเร็วโดยรวมของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วลดลงด้วยหายใจถี่.
สำหรับนักเรียนที่ละเลยการออกกำลังกายก็ไม่มีทางอื่นที่จะเรียกเหตุการณ์ แต่ชั่วร้าย.
จาก ที่ครั้งหนึ่งเคยทำงานพวกเขามีความเร็วในที่สุดพวกเขาทั้งหมดมาหยุดเดินต่อมา.
ในฐานะที่เป็นลีฮยอนตักก็ประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดายภายในชุดแรกของ 30 คน.
หมู่นี้มาก่อนกลุ่มพื้นฐานเซิร์ฟเวอร์ตัวแรกมีจำนวนเงินที่ดีของการกลับมา นักเรียนผู้สูงอายุและแม้กระทั่งนักศึกษายังคงดูเหมือนสด.
Seoyoon เป็นหนึ่งในพวกเขา นี้ได้ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับการเขย่าเบา ๆ เช้าวันปกติกับชะอำฮีที่กลายเป็นนิสัย.
สำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำให้มันที่อยู่ในกลุ่มนี้พวกเขาต้องทำรอบรอบ Silmido อีก.
จากความเหนื่อยหิวก็คือการขยายตัวของ สิ้นสุด!
"ชายอึ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเหมือนจะเป็นทัวร์รอบ Silmido ในกรณีนี้ '
ในระหว่างนี้ น้องใหม่ คิม hyeonjun มือขึ้นไป .
" อาจารย์ครับ ผมมีคำถาม กลุ่มของเราไม่ได้กิน ถ้า เรา ยัง มี เวลา หลังจากนั้น รอบเกาะ เรากินแล้ว " อาจารย์ตกลงนะ
.
" แน่นอน ถ้าคุณมีเวลาในการฝึกนรก จากนั้นก็ว่างจนกว่ารายการถัดไปบนตาราง ดังนั้นทุกคนพร้อมรึยัง ? "
" ครับ "
นักเรียนใส่สบาย รองเท้าวิ่ง พวกเขา ดังนั้น ในการเตรียมการสำหรับวิ่งบนชายหาด .
" แล้ว คุณต้องวิ่ง ไป ! "
ที่ลดลงของคำสั่งของอาจารย์ มากกว่า 100 นักเรียนส่งเสียงดังไปข้างหน้า .
" กับลมทะเล เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว มันไม่พอกับจ๊อก "
" เพื่อสุขภาพของคุณ , ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดี ที่เราจะมาภูเขาใช่ไหม รุ่นพี่ ? "
" เออฉันคิดว่ามันเป็นอย่างดี "
นักเรียนวิ่งถ้ามันว่างเดินหรือเดิน .
แม้แต่กับเปรี้ยงทรายด้านล่าง เท้าของพวกเขา มันไม่ได้เป็นภูมิประเทศที่ยากลำบาก
ปรับเม็ดทรายทำงานร่วมกันที่พวกเขาเหยียบย่ำ .
แต่บางส่วนของนักเรียนเก่าของพวกเขาถูกนำโดยรุ่นพี่ วิ่งด้วยใจ .
" heokheok ! "
" เร็วเข้า , เร็วเข้า , ไปกันเถอะ ! "
นักศึกษาส่วนใหญ่ไม่เข้าใจเหตุผลของรุ่นพี่ของพวกเขา .
" วิ่งช้าลงหน่อย "
" ตามจังหวะที่ยากเกินไป "

ข้อร้องเรียนน้อยทุกที แต่ รุ่นพี่มองกลับแล้วยิ้มให้อย่างสดใส
" อ้าว แล้วคุณสามารถไปช้าๆ "
" เราชนะไม่รอ และจะเดินหน้า "
นักเรียนปลดเปลื้องออกและถาม .
" มีบางจัดเรียงของเหตุผล "
แล้วเหล่านี้กลับนักเรียนขอสั่นศีรษะของพวกเขา .
" ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากจะหนี ใช่ . . . "
" คุณไม่คิดว่ามันจะดีที่จะใช้เช่นในเหตุการณ์หายากที่จะมีเช่นสวย ลมทะเลพัดเข้าเกาะ "
" ใช่แล้ว เราแค่อยากจะหนี "
กับ รุ่นพี่วิ่งเหมือนหนีลูกศร
ลีฮยอนด้วย ไม่ได้ดูแลมากเกินไปเกี่ยวกับการมี
วิ่งเขาคิดว่ามันเป็นเพียงหนึ่งในความสะดวกสบายรอบเกาะ .
แต่เขาดูพฤติกรรมแปลกของคืนและกลายเป็นที่น่าสงสัย มันอาจเป็นสิ่งที่
'
ลีฮยอนไม่ได้เชื่อใคร
ทุกอย่างเพื่อครอบครัวของเขาเป็นอย่างดี !
เขายาวทิ้ง เชื่อในความเป็นมนุษย์ และขี้สงสารเห็นใจ
เมื่อเขาเรียนรู้จากความเป็นจริงที่รุนแรงเขาไม่ได้มีความซื่อตรง
เขาทำอย่างหนักในตัวเองว่าเขาอาศัยอยู่ในขณะที่ท่อง ' เงิน ' ในความอุดมสมบูรณ์ .
แต่ถ้าโลกอย่างแท้จริง พยายามลากเขาไปที่ด้านล่าง , ชีวิตที่รุนแรงของเขา ไม่เพียงแค่นั้น มันทำให้เขามีประสบการณ์
รู้สึกชั่วคราว 30 ล้านวอนในกำมือของเขา เพียง แค่เอาไปต่อมา .
ฮิตจริง !
มีลดลงอย่างแท้จริง เมื่อลงไปในหลุมเขาจะไม่ใส่ได้อย่างง่ายดายแน่นอนศรัทธาผู้อื่น .
'be ระมัดระวังให้ไม่โดนในด้านหลังของหัว ไม่มีทางที่ผมจะเชื่อคนพวกนี้ '
ในขณะที่ลีฮยอนเอาแต่ปิดตากับพวกรุ่นพี่ เขาเพิ่มความเร็วการวิ่ง
นี้คุณลักษณะทางกายภาพไม่ได้มาจากเวลาของเขาในสี่ ; มันถูกปลูกฝังในตัวเขา โดยค่าเริ่มต้นก่อนแล้วเขาไม่เคยทิ้งเงินไปนั่งรถบัสสำหรับจำนวนเงินที่ดีของระยะทาง กับเวลา
แก้ว เขายกความสามารถทางกายภาพของเขาขึ้นเป็นรอยเปิดเดินเข้าไปวิ่งทันในสถานที่นี้
dadadadadadak !
ความเร็วเพิ่มขึ้นไกลเกินเหล่านั้นของนักเรียน
หลังจากเขาจมกับการกลับมาของรุ่นพี่
อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้สนใจนำในขณะที่ยังคงอยู่ในบริเวณใกล้เคียงเพื่อหาสาเหตุ
เขาได้อย่างรวดเร็วพบเหตุผลแน่นอน รุ่นพี่ของการกระทํา .
ไม่ว่าพวกเขา พวกเขาไม่สามารถมองเห็นจุดสิ้นสุดของ Silmido ของชายหาด .
" heokheok ! ผมมั่นใจในจุดนี้ เราต้องทำลายทิศทางอย่างใด ? ทำไมเราต้องตรง และดูเหมือนจะไม่มี "
." ฉันคิดว่ามันถูกไปกว่า 15 นาที . "
" ฉันหิวแล้ว "
" อึฉันหรอ หิว . . . "

หลายของรุ่นพี่รู้ มีเพียงได้อย่างรวดเร็ว คนส่วนใหญ่มักจะไม่พลาดที่จะคิดว่าเกาะในทะเลเป็นสีเหลือง
แต่มีขนาดเล็ก วิ่งจากปลายด้านหนึ่งไปยังอีก ไม่ใช่งานง่าย ๆ
[ Silmido หาดมากกว่าหกกิโลเมตร
หลังจากวิ่งแค่รอบเดียว คุณจะไม่เคยต้องการที่จะทำอีกครั้ง .
" ขอโทษ คุณเป็นเด็ก นาย '
สำหรับเหล่านี้รู้ว่ารุ่นพี่เป็นครั้งแรกมาแรกบริการพื้นฐาน .
ผลเอาโทรเป็นนักเรียนอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเพิ่มความเร็วของการวิ่ง จิตของพวกเขากลายเป็นใจร้อนเหมือนเหยียบอย่างต่อเนื่องบนชายหาดที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ข้อจำกัดทางกายภาพของความหิว !
มีนักเรียนหลายคนที่พยายามที่จะจับขึ้น แต่พักหลัง ความเร็วโดยรวมของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วลดลง มีความกระชับของลมหายใจ .
สำหรับนักเรียนทิ้งการออกกำลังกาย ไม่มีหนทางอื่นที่จะเรียกเหตุการณ์แต่ชั่วร้าย .
จากเมื่อวิ่งความเร็วที่พวกเขามี , ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็ต้องหยุดชะงัก เดินต่อมา .
สำหรับ ลี ฮยุนหนึ่งรอบคือสำเร็จได้อย่างง่ายดายภายในชุดแรก 30 คน ระหว่างนี้มาก่อน
เซิร์ฟเวอร์กลุ่มพื้นฐาน มีจํานวนกลับมาดี นักศึกษารุ่นพี่ และน้องใหม่ยังดูเหมือนสด
seoyoon อยู่ในหมู่พวกเขา นี้ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับตอนเช้า วิ่ง ปกติ กับ ชา eunhee ที่กลายเป็นนิสัย .
สำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำมันภายในกลุ่มนี้พวกเขาต้องทำลาบอีกรอบ Silmido .
จากความเหนื่อยกับความหิว มันคือการไม่สิ้นสุด !
" คนไร้สาระ "