Cadmium (Cd) and mercury (Hg) level

Cadmium (Cd) and mercury (Hg) levels were measured in the tissue samples of two loliginid (Alloteuthis sp. and Loligo forbesi) and two ommastrephid (Todarodes sagittatus and Todaropsis eblanae) squid species collected from research cruise and fishery (market)
samples in UK waters during 2004–05. Concentrations of Cd were generally higher in the ommastrephids, in all tissues except muscle. Hg concentrations were higher in T. sagittatus than in the loliginids. In L. forbesi, metal concentrations differed between tissues and also varied in relation to body size, geographic origin, and season. Cd levels decreased with increasing body size. This may be related to a shift in the diet with growth, since small L. forbesi feed on benthic invertebrates that have relatively high Cd concentrations, whereas larger
individuals prey mainly on fish that have low Cd concentrations. Hg levels increased with body size, indicating its retention, and they were highest at the end of the spawning season and in squid from the English Channel and the Scottish West Coast. It is likely that the ambient concentration of Hg in seawater plays an important part in its accumulation in squid tissues. As it is a short-lived species, L. forbesi may therefore function as a bioindicator species for Hg contamination of the marine environment. Our results indicate that there is no significant danger to humans from consuming squid from UK waters.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีวัดระดับปรอท (Hg) และแคดเมียม (Cd) ในตัวอย่างเนื้อเยื่อของสอง loliginid (Alloteuthis sp.และ Loligo forbesi) และสายพันธุ์ปลาหมึก ommastrephid (Todarodes sagittatus และ Todaropsis eblanae) สองที่รวบรวมจากงานวิจัยครูและประมง (ตลาด)ตัวอย่างในน้ำสหราชอาณาจักรระหว่างปี 2004-05 ความเข้มข้นของซีดีทั่วไปสูงขึ้นใน ommastrephids ในเนื้อเยื่อทั้งหมดยกเว้นกล้ามเนื้อได้ ความเข้มข้นของ Hg ในต. sagittatus กว่าใน loliginids สูงขึ้น ใน L. forbesi ความเข้มข้นโลหะแตกต่างระหว่างเนื้อเยื่อ และยัง แตกต่างกันเมื่อเปรียบเทียบกับขนาดร่างกาย ต้นกำเนิดทางภูมิศาสตร์ และฤดูกาล ซีดีระดับลดลง ด้วยการเพิ่มขนาดของร่างกาย นี้อาจเกี่ยวข้องกับกะในอาหารกับการเจริญเติบโต ตั้งแต่เล็ก L. forbesi ฟีม invertebrates ธรรมชาติที่มีความเข้มข้นซีค่อนข้างสูง ในขณะที่มีขนาดใหญ่บุคคลกลุ่มเป้าหมายส่วนใหญ่เป็นในปลาที่มีความเข้มข้นต่ำสุดของซีดี Hg ระดับเพิ่มขึ้นกับขนาดร่างกาย แสดงการเก็บข้อมูล และพวกเขาสุดท้าย ของฤดูกาล spawning และหมึกจากช่องแคบอังกฤษและสก็อตแลนด์ฝั่งตะวันตก เป็นไปได้ที่สภาวะความเข้มข้นของปรอทในน้ำทะเลเล่นเป็นส่วนสำคัญในการสะสมในปลาหมึกเนื้อเยื่อ เนื่องจากเป็นพันธุ์อาชญา L. forbesi อาจทำงานจึงเป็นชนิด bioindicator สารปนเปื้อน Hg สภาพแวดล้อมทางทะเล ผลของเราบ่งชี้ว่า มีอันตรายไม่สำคัญกับมนุษย์จากการใช้ปลาหมึกจากทะเล UK

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แคดเมียม (Cd) และปรอท (Hg) ระดับอยู่ในวัดตัวอย่างเนื้อเยื่อของทั้งสอง loliginid (SP Alloteuthis. และ Loligo forbesi) และสอง ommastrephid (Todarodes sagittatus และ Todaropsis eblanae) ปลาหมึกสายพันธุ์ที่รวบรวมจากการวิจัยและการล่องเรือประมง (ตลาด)
กลุ่มตัวอย่างใน สหราชอาณาจักรน้ำในช่วง 2004-05 ความเข้มข้นของแคดเมียมโดยทั่วไปสูงขึ้นใน ommastrephids ในเนื้อเยื่อทั้งหมดยกเว้นกล้ามเนื้อ ความเข้มข้นของปรอทมีค่าสูงใน T. sagittatus กว่าใน loliginids ใน forbesi ลิตร, ความเข้มข้นของโลหะที่แตกต่างระหว่างเนื้อเยื่อและยังแตกต่างกันในความสัมพันธ์กับขนาดของร่างกายกำเนิดทางภูมิศาสตร์และฤดู ระดับ Cd ลดลงด้วยการเพิ่มขนาดของร่างกาย นี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในอาหารที่มีการเจริญเติบโตตั้งแต่ขนาดเล็กอาหาร forbesi ลิตรแบคทีเรียหน้าดินที่มีความเข้มข้นของแคดเมียมค่อนข้างสูงในขณะที่ขนาดใหญ่
บุคคลเหยื่อส่วนใหญ่เป็นปลาที่มีความเข้มข้นต่ำ Cd ระดับปรอทเพิ่มขึ้นกับขนาดของร่างกายแสดงให้เห็นการเก็บรักษาของตนและพวกเขาที่สูงที่สุดในช่วงปลายฤดูวางไข่และในปลาหมึกจากช่องแคบอังกฤษและสก็อตเวสต์โคสต์ ก็มีโอกาสที่ความเข้มข้นโดยรอบของปรอทในน้ำทะเลที่มีบทบาทสำคัญในการสะสมในเนื้อเยื่อของปลาหมึก มันเป็นสปีชีส์สั้นลิตร forbesi จึงอาจทำงานเป็นดัชนีทางชีวภาพชนิดการปนเปื้อนปรอทของสภาพแวดล้อมทางทะเล ผลของเราแสดงให้เห็นว่าไม่มีอันตรายต่อมนุษย์อย่างมีนัยสำคัญจากการบริโภคปลาหมึกน้ำจากสหราชอาณาจักร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แคดเมียม ( ซีดี ) และปรอท ( Hg ) ระดับวัดในเนื้อเยื่อตัวอย่างสอง loliginid ( alloteuthis sp . และ loligo forbesi ) และสอง ommastrephid ( todarodes และ sagittatus todaropsis eblanae ) ปลาหมึกชนิดที่รวบรวมจากเรือวิจัยประมง ( ตลาด )
ตัวอย่างใน Kamperland ระหว่าง 2004 – 05 ความเข้มข้นของแผ่นซีดีโดยทั่วไปที่สูงขึ้นใน ommastrephids ทั้งหมดยกเว้นในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อความเข้มข้นปรอทใน ต. sagittatus ที่สูงกว่าใน loliginids . ใน forbesi ลิตร ปริมาณโลหะที่แตกต่างกันระหว่างเนื้อเยื่อ และยัง ที่แตกต่างกันในความสัมพันธ์กับขนาดร่างกาย แหล่งกำเนิดทางภูมิศาสตร์ และฤดูกาล ระดับซีดีเพิ่มขึ้น เมื่อขนาดร่างกาย นี้อาจเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในอาหารที่มีการเจริญเติบโต ตั้งแต่ขนาดเล็ก .forbesi กินสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังหน้าดินในซีดีที่มีความเข้มข้นค่อนข้างสูง ในขณะที่บุคคลขนาดใหญ่
เหยื่อส่วนใหญ่เป็นปลาที่มีความเข้มข้นซีดีต่ำ ปรอท ระดับเพิ่มขึ้นตามขนาดของร่างกาย แสดงว่าความคงทน และมีค่าสูงสุดที่จุดสิ้นสุดของฤดูวางไข่ และปลาหมึกจากช่องแคบอังกฤษและชายฝั่งตะวันตกของสกอตแลนด์มันเป็นโอกาสที่อุณหภูมิความเข้มข้นของปรอทในน้ำทะเลเล่นเป็นส่วนสำคัญในการสะสมในเนื้อเยื่อของปลาหมึก มันเป็นเพียงช่วงสั้น ๆ ชนิด L . forbesi จึงอาจใช้เป็น bioindicator ชนิดปรอทที่ปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมทางทะเล ผลของเราระบุว่าไม่พบอันตรายต่อมนุษย์จากปลาหมึกบริโภคจากอังกฤษ "