One day she said to her, here are t

One day she said to her, here are twelve pounds of feathers which you must pick, and if they are not done this evening, you may expect a good beating. Do you imagine you are to idle away the whole day. The poor girl sat down to the work, but tears ran down her cheeks as she did so, for she saw plainly enough that it was quite impossible to finish the work in one day.
Whenever she had a little heap of feathers lying before her, and she sighed or smote her hands together in her anguish, they flew away, and she had to pick them up again, and begin her work anew. Then she put her elbows on the table, laid her face in her two hands, and cried, is there no one, then, on God's earth to have pity on me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่งเธอบอกว่า เธอ นี่คือสิบสองปอนด์ของขนที่ต้องเลือก และถ้าไม่ทำเย็นนี้ คุณอาจจะเป็นจังหวะ คุณสมมติว่าคุณมีการปล่อยออกไปตลอดทั้งวัน สาวดีนั่งลงเพื่อการทำงาน แต่น้ำตาวิ่งไปตามแก้มของเธอเธอไม่ได้ สำหรับเธอเห็นเถิดพอว่า มันมากไปทำงานในหนึ่งวัน
เมื่อเธอมีกองน้อยของขนที่นอนก่อนเธอ เธอถอนหายใจ หรือก็ตบมือของเธอเข้าด้วยกันในความปวดร้าวของเธอ พวกเขาบินไป และเธอได้รับ พวกเขาขึ้นอีกครั้ง และเริ่มการทำงานของเธอนั้นใหม่ แล้วเธอใส่เธอแต่งตามตาราง วางใบหน้าของเธอในมือทั้งสองของเธอ และร้อง มีไม่มีหนึ่ง แล้ว บนแผ่นดินของพระเจ้าให้สงสารฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อยู่มาวันหนึ่งเธอบอกกับเธอที่นี่มี£ 12 ของขนนกที่คุณต้องเลือกและถ้าพวกเขาไม่ได้ทำในเย็นวันนี้คุณอาจคาดหวังว่าการเต้นที่ดี ? คุณคิดว่าคุณจะไม่ได้ใช้งานออกไปตลอดทั้งวัน สาวยากจนนั่งลงไปทำงาน แต่น้ำตาไหลอาบแก้มของเธอขณะที่เธอทำเช่นนั้นเพราะเธอเห็นชัดถ้อยชัดคำมากพอที่ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเสร็จสิ้นการทำงานในหนึ่งวัน
เมื่อใดก็ตามที่เธอได้กลายเป็นกองเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่จะขนโกหกเธอ และเธอก็ถอนหายใจหรือตีมือของเธอร่วมกันในความเจ็บปวดของเธอพวกเขาบินอยู่ห่างออกไปและเธอต้องเลือกพวกเขาขึ้นมาอีกครั้งและเริ่มต้นการทำงานของเธออีกครั้ง จากนั้นเธอก็วางข้อศอกของเธอบนโต๊ะวางใบหน้าของเธอในมือทั้งสองของเธอและร้องจะมีไม่มีใครแล้วในแผ่นดินของพระเจ้าที่จะมีสงสารฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่ง เธอพูดกับเธอว่า ที่นี่มี 12 ปอนด์ของขนนกซึ่งคุณต้องเลือก และถ้าพวกเขาไม่เสร็จเย็นนี้ คุณอาจคิดว่าการเต้นดี คุณคิดว่าคุณจะอยู่เฉยๆทั้งวัน เด็กสาวที่น่าสงสาร นั่งทำงาน แต่น้ำตาวิ่งลงแก้มของเธอขณะที่เธอได้ เธอเห็นชัดเจนเพียงพอว่ามันค่อนข้างเป็นไปไม่ได้ที่จะทำงานให้เสร็จในวันเดียว
เมื่อใดก็ตามที่เธอมีกองเล็ก ๆน้อย ๆของขนนกโกหกต่อหน้าเธอ เธอถอนหายใจ หรือตีมือกันในความเจ็บปวดของเธอ พวกเขาบินออกไป เธอต้องหยิบมันขึ้นมาอีกครั้ง และเริ่มการทำงานใหม่ เธอวางศอกของเธอบนโต๊ะ วางใบหน้าของเธอ ในมือทั้งสองของเธอและร้องไห้ ไม่มีใครแล้ว บนโลกของพระเจ้าจะสงสารฉัน