Such persistence was like faith.“Wh

Such persistence was like faith.

“What is my persistence like?” thought Meng Hao.

“I will never forget what happened that day…” said Han Shan. His fifth sword swept out with power to rend the Earth. When it landed on the peak of the mountain, a roar filled the air and the boy was slain.

The boy was filled with disbelief as he transformed into ice. The last thing he heard before his consciousness disappeared was a voice that, despite seeming on the verge of death, was calm and terrifying.

“I also pondered why you called me here,” said Han Shan. “Back when I completed my Solitary Sword Song, it started to snow. My whole world was frozen over. Everywhere my sword touched, became ice. Then I understood. Then, some old memories came to me….

“I am the Frost Soil Demon Emperor!” A sixth sword blasted out. The boy’s head was completely lopped off, and the palace exploded. Cracks appeared on the mountain top. By now, Han Shan looked ancient; he was surrounded by a thick death aura, and his entire body was withered.

“More accurately, I am his clone. Countless years ago, I was able to evade the pursuit of the Ji Ancestor. I lived in the world of mortals for countless generations until I finally understood it.” His seventh sword descended and the mountains peak began to shatter into pieces. The old man was shaking, and his eyes filled with dread.

It was at this moment, when the mountaintop shattered, that two butterfly Demon Spirits flew out from within, seemingly birthed from the destruction of the mountain. They fluttered in the air as they shot off into the distance.

No one paid any attention to the butterfly Demon Spirits. Han Shan didn’t, the old man didn’t. Not even Meng Hao paid them any attention. Only Zhixiang noticed, but she was locked in ice, and could do nothing but watch as they sped off into the distance.

“I don’t care what your goal is. I only want my wife back.” An eighth sword descended, chopping into the mountain, slashing toward the old man’s body.

The old man seemed to have no inclination to block or fight back against the sword. However, as the sword neared him, the space in front of him suddenly began to grow blurry, and a woman appeared to stand in front of him. She looked up at the sword, and then at Han Shan.

Han Shan suddenly stopped in his tracks. The sword ceased moving. Everything seemed to disappear; the only thing he was looking at was this woman.

She was not consummately beautiful, but rather, exceedingly gentle. She gazed down at Han Shan.

“I won’t go with you,” she said softly. “Nor can I go. I am a Bridge Slave. Starting that year, I became a Bridge Slave for all eternity….” She looked somewhat confused.

“When will the Bridge of Immortality reappear like new…? Sir, on what day will we again lay eyes on you…?” As the woman’s murmuring voice echoed out, the old man began to vanish. As he did, he looked calmly at Han Shan.

“I am the soul of the Bridge of Immortality,” he said. “All of the Bridge Slaves are a part of me. If I give up my memories of this time, then when I die, your wife will become the new Bridge Soul.

“There is no enmity between me and you. All of this was part of our mission, to restore the Bridge of Immortal Treading. Originally, you should have been the Bridge Soul. That is why the esteemed Demon Emperor hid you all those years ago. Now, however, the task will fall to your wife.

“My mission is complete, although not perfectly. My task was to find you and bring you back. This was the final command of the esteemed Demon Emperor before his death: find you, and make you a Bridge Slave.” With that, he faded away.

The instant he disappeared, the confusion in the woman’s eyes faded away. Her eyes were now clear. She saw Han Shan, and recalled her old memories. This was perhaps the first time since she had chosen to become a Bridge Slave, the first time in her everlasting life, that she suddenly saw everything clearly.

With a bitter smile, she looked at Han Shan.

“Kill me, allow me to be released….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีอยู่ดังกล่าวเป็นเหมือนความเชื่อคืออะไรของฉันมีอยู่เช่น "คิดว่า เฮาเมง"ฉันจะไม่ลืมวันนั้น...เกิดอะไรขึ้น" กล่าวว่า ฮันซาน ดาบห้ากวาด มีอำนาจ rend โลก เมื่อได้ที่ดินบนยอดเขา เสียงคำรามเต็มไปด้วยอากาศ และเด็กถูกสังหารเด็กก็เต็มไป ด้วยศรัทธาเป็นเขากลายเป็นน้ำแข็ง สิ่งสุดท้ายที่เขาได้ยินเสียงก่อนที่สติของเขาที่หายไปคือ เสียงที่ แม้ด้วยบนปากเหวแห่งความตาย ความสงบ และน่ากลัว"ฉันยัง pondered ทำไมคุณเรียกฉันนี่ กล่าวว่า ฮันซาน "เมื่อฉันเสร็จสิ้นฉันเพลงดาบที่โดดเดี่ยว เริ่มหิมะ โลกของฉันทั้งหมดถูกแช่แข็งมากกว่า ทุกที่ดาบของฉันสัมผัส กลายเป็น น้ำแข็ง แล้ว ฉันเข้าใจ แล้ว บางความทรงจำมาให้ฉัน..."ผมแข็งดินจักรพรรดิปีศาจ" ดาบหกระเบิดออก ศีรษะของเด็กได้อย่างสมบูรณ์ lopped ปิด และขยายพระราชวัง รอยแตกปรากฏบนยอดเขา ป่านนี้ ฮั่นชานดูโบราณ เขาถูกล้อมรอบ ด้วยกลิ่นอายความตายหนา และร่างกายของเขาทั้งหมดถูกเหี่ยว"ขึ้นอย่างถูกต้อง ผมโคลนของเขา ปีนับไม่ถ้วน ผมสามารถหลบเลี่ยงการแสวงหาบรรพบุรุษจิ ผมอยู่ในโลกของปุถุชนคนรุ่นนับไม่ถ้วนจนผมก็เข้าใจมัน" สืบเชื้อสายดาบเจ็ด และจุดสูงสุดของเทือกเขาเริ่มแตกเป็นชิ้น คนเก่าถูกสั่น และตาของเขาเต็มไป ด้วยกลัวมันคือขณะนี้ เมื่อยอดดอยมลาย ที่สองผีเสื้อปีศาจสุราบินออกจากภายใน ดูเหมือนว่า birthed จากการทำลายของภูเขา พวกเขา fluttered ในอากาศ ตามที่พวกเขายิงเป็นระยะทางไม่มีใครสนใจใด ๆ กับผีเสื้อปีศาจสุรา ไม่ฮั่นชาน คนเก่าไม่ได้ เฮา เมงแม้ไม่จ่ายเงินพวกเขามีความสนใจใด ๆ สังเกต Zhixiang เท่านั้น แต่เธอถูกขังอยู่ในน้ำแข็ง และสามารถทำอะไรแต่ดู ตามที่พวกเขาเร่งเป็นระยะทาง"ฉันไม่สนใจว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร ฉันเพียงต้องภรรยากลับ" มีแปดดาบสืบเชื้อสาย สับกับภูเขา อย่างเจ็บแสบต่อชายชราร่างกายคนดูเหมือนจะ มีความเอียงไม่บล็อก หรือต่อสู้กับดาบ อย่างไรก็ตาม ดาบ neared เขา พื้นที่หน้าเขาก็เริ่มที่จะเติบโตไม่ชัด และผู้หญิงปรากฏให้ ขาหน้าเขา เธอมองขึ้น ที่ดาบ และฮั่นชานฮั่นชานก็หยุดในเพลงของเขา ดาบหยุดเคลื่อนไหว ทุกอย่างดูเหมือนจะหายไป สิ่งเดียวที่เขากำลังมองผู้หญิงคนนี้ได้เธอไม่ได้สวยงาม consummately แต่ค่อนข้าง อ่อนโยนเหลือเกิน เธอจ้องลงที่ชานฮั่น"ฉันจะไม่ไปกับคุณ ขึ้น "ไม่ไป ผมเป็นทาสสะพาน เริ่มต้นปี กลายเป็นทาสสะพาน...ชั่วนิรันดร์" เธอมองค่อนข้างสับสน"เมื่อจะสะพานความเป็นอมตะปรากฏเหมือนใหม่... รัก บนจะวันอะไรเราอีกยลคุณ...? " เป็นผู้หญิงเสียง murmuring ดังก้องออก เฒ่าเริ่มหายไป กับเขา เขามองที่ฮั่นชานใจเย็นเขากล่าวว่า "ผมจิตวิญญาณของสะพานชีวิต "ทาสสะพานเป็นส่วนหนึ่งของฉัน ถ้าผมให้ค่าความทรงจำของฉันในเวลานี้ แล้วเมื่อตาย ภรรยาของคุณจะกลายเป็น จิตวิญญาณ สะพานใหม่"มีไม่มีความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างฉันกับคุณ ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของภารกิจของเรา การคืนค่าสะพานของอมตะ Treading ตอนแรก คุณควรจะได้รับจิตวิญญาณสะพาน นั่นคือเหตุผลที่จักรพรรดิปีศาจนับถือ hid ทุกปีแล้ว ตอนนี้ อย่างไรก็ตาม งานจะตกอยู่กับภรรยาของคุณ"ภารกิจของฉันเสร็จสิ้น แม้ว่าไม่ได้อย่างสมบูรณ์ งานของฉันคือการ ค้นหาคุณ และนำคุณกลับมา นี้เป็นคำสั่งสุดท้ายของจักรพรรดิปีศาจนับถือก่อนตาย: หา และทำให้เป็นทาสสะพาน " กับที่ เขาทันจางหายทันทีที่หายไป สับสนในสายตาของผู้หญิงทันจางหาย ดวงตาของเธอตอนนี้ชัดเจนขึ้น เธอเห็นฮันซาน และเรียกคืนความทรงจำของเธอ เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่เธอได้เลือกที่จะกลายเป็น ทาส สะพาน ครั้งแรกในชีวิตนิรันดร์ ว่า เธอก็เห็นทุกอย่างชัดเจนด้วยรอยยิ้มขม เธอดูฮั่นชาน"ฆ่าฉัน ข้าพเจ้าจะออก..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ติดตาดังกล่าวเป็นเหมือนความเชื่อ. "อะไรคือสิ่งที่ติดตาของฉันเหมือน?" คิดว่าเม้งเฮา. "ฉันจะไม่ลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้น ... " ฮันฉานกล่าวว่า ดาบที่ห้าของเขากวาดออกมาพร้อมกับอำนาจที่จะฉีกโลก เมื่อมันลงบนจุดสูงสุดของภูเขาที่เต็มไปด้วยเสียงคำรามอากาศและเด็กถูกสังหาร. เด็กก็เต็มไปด้วยความไม่เชื่อในขณะที่เขากลายเป็นน้ำแข็ง สิ่งสุดท้ายที่เขาได้ยินมาก่อนจิตสำนึกของเขาหายไปเป็นเสียงว่าแม้จะดูเหมือนอยู่บนปากเหวแห่งความตายคือความสงบและน่ากลัว. "ฉันยังครุ่นคิดว่าทำไมคุณเรียกผมว่าที่นี่" ฮันฉานกล่าวว่า "กลับเมื่อฉันเสร็จโดดเดี่ยวดาบเพลงของฉันก็เริ่มที่จะมีหิมะตก โลกทั้งโลกของฉันถูกแช่แข็งมากกว่า ทุกดาบของเราสัมผัสกลายเป็นน้ำแข็ง จากนั้นฉันก็เข้าใจ แล้วบางความทรงจำเก่ามาให้ฉัน ... . "ผมดินฟรอสต์ปีศาจจักรพรรดิ!" ดาบหกเสียหายออก หัวเด็กที่ถูก lopped สมบูรณ์ออกและพระราชวังระเบิด รอยแตกปรากฏอยู่ด้านบนภูเขา โดยตอนนี้ฮันฉานมองโบราณ เขาถูกล้อมรอบไปด้วยกลิ่นอายความตายหนาและร่างกายทั้งหมดของเขาได้รับการเหี่ยว. "ถูกต้องมากขึ้นผมโคลนของเขา นับไม่ถ้วนปีที่ผ่านมาผมก็สามารถที่จะหลบเลี่ยงการแสวงหาความ Ji บรรพบุรุษ ฉันอาศัยอยู่ในโลกของปุถุชนสำหรับรุ่นที่นับไม่ถ้วนจนในที่สุดผมก็เข้าใจมัน. "ดาบเจ็ดของเขาสืบเชื้อสายมาและภูเขายอดเขาเริ่มที่จะแตกออกเป็นชิ้น ๆ ชายชราก็สั่นและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว. มันเป็นช่วงเวลานี้เมื่อยอดเขาแตกว่าทั้งสองผีเสื้อปีศาจสุราบินออกจากภายในกำเนิดดูเหมือนว่าจากการถูกทำลายของภูเขา พวกเขาเบาโผบินอยู่ในอากาศที่พวกเขายิงออกไปไกล. ไม่มีใครให้ความสนใจใด ๆ กับผีเสื้อปีศาจวิญญาณ ฮันฉานไม่ได้คนเก่าไม่ได้ ไม่ได้เม้งเฮาจ่ายเงินให้ความสนใจใด ๆ เพียง Zhixiang สังเกตเห็น แต่เธอก็ถูกขังอยู่ในน้ำแข็งและไม่สามารถทำอะไร แต่ดูที่พวกเขาวิ่งออกไปไกล. "ผมไม่สนใจสิ่งที่เป้าหมายของคุณคือ ฉันต้องการเพียงภรรยาของฉันกลับ. "ดาบแปดสืบเชื้อสายมาสับไปบนภูเขาอย่างเจ็บแสบที่มีต่อร่างกายของชายชรา. ชายชราดูเหมือนจะมีความโน้มเอียงที่จะปิดกั้นหรือกลับมาต่อสู้กับดาบไม่มี แต่เป็นดาบใกล้เขาพื้นที่ในด้านหน้าของเขาก็เริ่มที่จะเติบโตเบลอและหญิงปรากฏที่จะยืนอยู่ตรงหน้าเขา เธอมองมาที่ดาบแล้วที่ฮันฉาน. ฮันฉานก็หยุดในเพลงของเขา ดาบหยุดการเคลื่อนย้าย ทุกอย่างดูเหมือนจะหายไป; สิ่งเดียวที่เขาถูกมองที่เป็นผู้หญิงคนนี้. เธอไม่ได้สวย consummately แต่อ่อนโยนเหลือเกิน เธอจ้องมองลงที่ฮันฉาน. "ฉันจะไม่ไปกับคุณ" เธอพูดเบา ๆ "ไม่ฉันสามารถไป ฉันเป็นทาสสะพาน เริ่มต้นปีที่ฉันกลายเป็นสะพานทาสชั่วนิรันด ... . "เธอมองค่อนข้างสับสน. " เมื่อสะพานแห่งความเป็นอมตะจะเกิดขึ้นอีกครั้งเหมือนใหม่ ... ? เซอร์ในสิ่งที่วันที่เราจะวางอีกครั้งตากับคุณ ... ? "ในฐานะที่เป็นเสียงบ่นของผู้หญิงสะท้อนออกมาจากชายชราเริ่มที่จะหายไป ขณะที่เขาทำเขามองอย่างใจเย็นที่ฮันฉาน. "ผมจิตวิญญาณของสะพานอมตะ" เขากล่าว "ทั้งหมดของทาสสะพานเป็นส่วนหนึ่งของฉัน ถ้าผมให้ความทรงจำของเวลานี้แล้วเมื่อผมตายภรรยาของคุณจะกลายเป็นคนใหม่สะพานวิญญาณ. "มีความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างฉันและคุณไม่เป็น ทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของภารกิจของเรา, การคืนสะพานอมตะ Treading แต่เดิมคุณควรจะได้รับวิญญาณสะพาน นั่นคือเหตุผลที่นับถือจักรพรรดิปีศาจซ่อนคุณทุกปีที่ผ่านมา แต่ตอนนี้งานจะตกอยู่กับภรรยาของคุณ. "ภารกิจของผมเสร็จสมบูรณ์แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบ งานของฉันคือการได้พบกับคุณและนำคุณกลับ นี่เป็นคำสั่งสุดท้ายของการนับถือปีศาจจักรพรรดิก่อนที่ความตายของเขาได้พบกับคุณและทำให้คุณเป็นสะพานทาส "กับที่เขาจางหายไป.. ทันทีที่เขาหายไปสับสนในสายตาของผู้หญิงที่จางหายไป ดวงตาของเธอตอนนี้ที่ชัดเจน เธอเห็นฮันฉานและเรียกคืนความทรงจำเก่าของเธอ นี้อาจจะเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่เธอได้เลือกที่จะกลายเป็นสะพานทาสเป็นครั้งแรกในชีวิตนิรันดร์ของเธอว่าเธอก็เห็นทุกอย่างชัดเจน. ด้วยรอยยิ้มขมเธอมองฮันฉาน. "ฆ่าฉันอนุญาตให้ผมได้ การเผยแพร่…."