1. IntroductionWe present empirical

1. Introduction
We present empirical data on the impacts of logging on understory bird communities in West African Upper Guinea rain forest, taking advantage of a unique opportunity to compare findings from two studies conducted 15 years apart in the same study area in Ghana. Logging and other types of anthropogenic forest conversion trigger changes in avian community dynamics, population abundance, and species composition, and may increase extinction rates (Stratford and Robinson, 2005, Sodhi et al., 2011, Thinh et al., 2012, Edwards and Laurance, 2013, Michalski and Peres, 2013 and Edwards et al., 2014). Illegal logging is an increasing threat to tropical forests (Laurance, 1999, Curran et al., 2004, Nellemann and INTERPOL, 2012 and Finer et al., 2014). However, few datasets allow assessments of the effects of logging history and illegal logging on bird community structure, and no empirical study has quantified the impacts of illegal logging on tropical wildlife.

West Africa’s Upper Guinea rain forests form part of a priority global “biodiversity hotspot” where exceptional plant and animal endemism is severely threatened by human activities (Myers et al., 2000 and Kouame et al., 2012). Over 80% of Ghana’s Upper Guinea forests have been cleared, mainly for agriculture and settlement, and remaining forest is highly fragmented (Hawthorne and Abu-Juam, 1995 and Beier et al., 2002). Extant forest fragments have immense conservation value as refuges for endemic birds and other wildlife (Brashares et al., 2001 and Cordeiro et al., current issue). A number of priority global Endemic and Important Bird Areas have been designated in these forests (BirdLife, 2013). Ghana’s forest avifauna is comprised of ∼80% Guinean–Congolian regional endemics and ∼14% species restricted to Upper Guinea forests (Dowsett-Lemaire and Dowsett, 2014), making this region important for studies of disturbance effects on bird communities.

Illegal logging is a major driver contributing to tropical forest destruction worldwide, and accounts for 50–90% of timber harvested in many tropical countries (Nellemann and INTERPOL, 2012 and Zimmerman and Kormos, 2012). Illegal logging now comprises 80% of Ghana’s annual timber production and in recent years has driven logging intensities up to ∼6 times greater than the maximum allowable cut for sustainable forestry (Hansen et al., 2009 and Hansen et al., 2012). The fact that illegal logging is particularly well studied and documented in Ghana (Hansen and Treue, 2008, Marfo, 2010, Hansen et al., 2009, Hansen et al., 2012, Teye, 2013, Amoah and Boateng, 2014, Franck and Hansen, 2014 and Oduro et al., 2014) has set the stage to allow us to examine its impacts on Ghana’s Upper Guinea forest understory birds.

Understory birds, especially insectivores, are sensitive to logging damage due to their foraging and habitat specializations, post-logging impoverishment of arthropod fauna, and high site fidelity (Peters et al., 2008, Sodhi et al., 2011, Hamer et al., current issue, Powell et al., current issue-a and Powell et al., current issue-b). Understory birds thus serve as excellent indicators or “sentinels” of forest ecosystem integrity (Corlett and Primack, 2011 and Sodhi et al., 2011). Few studies have evaluated avian responses to logging in Guinean–Congolian forests of western and central Africa, and we are aware of only one previous peer-reviewed study that has examined the impacts of logging on Upper Guinea forest birds, based on 1993–1995 data from Ghana (Holbech, 2005). While most empirical studies of tropical logging and birds have been limited to examining short-term impacts (Thinh et al., 2012), we investigated both long-term trends and recent patterns in understory bird dynamics in response to increases of logging intensity in Ghana’s remaining Upper Guinea forests. We conducted fieldwork in 2008–2010, and compared our data with findings from fieldwork in 1993–1995 (Holbech, 1996 and Holbech, 2005). All data were collected in the same region of southwest Ghana, including several of the same forest fragments. In this paper, we address three main goals: (1) quantifying long-term changes in Ghana’s understory birds by comparing sampling data from 1993–1995 (Holbech, 2005 and Holbech, 2009) and 2008–2010; (2) quantifying recent trends in forest understory bird communities in response to recent increases in logging intensities, with a particular focus on vulnerable insectivorous guilds and conservation priority species; and (3) examining implications for Upper Guinea forest and understory bird ecology and conservation.

2. Materials and methods
2.1. Study area and study design
Remaining Upper Guinea forest in Ghana covers ∼16 000 km2 of reserves, representing 20% of extant forest prior to colonization, which were originally designated by the British colonial government for environmental protection and timber production (Hawthorne and Abu-Juam, 1995 and Hansen et al., 2012). In the 1970s, ∼8% of remaining forest (1261 km2) was designated as wildlife protected areas (national parks and resource reserves) managed by the Ghana Wildlife Division. The other ∼92% is in forest reserves managed as logging concessions by the Ghana Forest Services Division, which leases them to private timber companies. Industrial logging operations are often accompanied and followed by illegal logging, wherein both organized groups and opportunistic individuals use logging roads to penetrate forest interior and further exploit timber (Laurance, 1999, Marfo, 2010 and Hansen et al., 2012). Approximately 25% of the total area of forest reserves has been seriously degraded or entirely cleared by human impacts, while 75% (∼12 000 km2) still constitutes dense forest (Norris et al., 2010). Virtually all forest outside of these reserves has been cleared, leaving forest fragments surrounded by a matrix of plantation monocultures interspersed with human settlements (Deikumah et al., 2014).

We selected 27 study sites for bird sampling in 2008–2010 and compared our results with sampling data from 1993 to 1995 (Holbech, 1996 and Holbech, 2005) in the same region of southwest Ghana (Table 1 and Fig. 1). Our 2008–2010 sampling took place in 10 protected forests (Fig. 1: 1–7 and A–C) and Holbech’s 1993–1995 sampling took place in 9 protected forests (Fig. 1: 8–13; A–C), including 3 of the same reserves, for a total of 16 protected forests (12 forest reserves; 2 resource reserves; 2 national parks) included in this study. We sampled only within large forest fragments (100–524 km2) in order to focus on logging impacts rather than species-area relationships (Beier et al., 2002, Bregman et al., 2014 and Stratford and Robinson, 2005). We sampled evergreen and semi-deciduous forests with approximately equal effort to avoid bias due to habitat type. Sites were assigned as replicates of 1 of 4 treatments: unlogged forest and forest ∼2, ∼10, and ∼20 or more years post-logging. We defined a replicate as a single mist net sampling session of 20–24 h accumulated over 2–3 days (hereafter we refer to a mist net day as a “sampling occasion”). We used at least 3 replicates in each forest type, for a total of 6–9 replicates per treatment. We recorded dates, times, geographic location, and logging history for each forest sampled. We included multiple logging treatments within a single forest fragment wherever possible, but this was sometimes precluded by fragments’ specific logging histories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำเรานำเสนอข้อมูลประจักษ์ในผลกระทบของการเข้าสู่ระบบการศึกษานกชุมชนในป่าแอฟริกาตะวันตกบนกินี ประโยชน์จากโอกาสที่จะเปรียบเทียบผลการวิจัยจากการศึกษาที่สองดำเนินการห่างกัน 15 ปีในพื้นที่ศึกษาเดียวในกานา ล็อก และอื่น ๆ ชนิดของป่าที่มาของมนุษย์แปลงทริกเกอร์การเปลี่ยนแปลงในชุมชนนก dynamics อุดมสมบูรณ์ประชากร และองค์ประกอบชนิด และอาจเพิ่มอัตราการสูญพันธุ์ (สแตรทฟอร์ดและโรบินสัน ปี 2005, al. Sodhi ร้อยเอ็ด 2011, Thinh et al., 2012 เอ็ดเวิร์ดและ Laurance, 2013, Michalski และ Peres, 2013 และเอ็ดเวิร์ด et al., 2014) บันทึกไม่ถูกต้องเป็นภัยคุกคามป่าเขตร้อนเพิ่มขึ้น (Laurance, 1999, Curran et al., 2004, Nellemann และ สื่อ 2012 และ Finer et al., 2014) อย่างไรก็ตาม datasets น้อยทำให้ประเมินผลกระทบของการบันทึกประวัติและการเข้าสู่ระบบไม่ถูกต้องในโครงสร้างชุมชนนก และศึกษาไม่ประจักษ์มี quantified ผลกระทบของการเข้าสู่ระบบไม่ถูกต้องในสัตว์ป่าเขตร้อนป่าฝนบนกินีของแอฟริกาตะวันตกเป็นส่วนหนึ่งของโลกมีความสำคัญ "ความหลากหลายทางชีวภาพจุด" ที่โรงงานยอดเยี่ยมและ endemism สัตว์เป็นอย่างร้ายแรงถูกคุกคาม โดยกิจกรรมมนุษย์ (ไมเออส์และ al., 2000 และ Kouame et al., 2012) กว่า 80% ของป่าของกานากินีด้านบนได้ถูก ล้าง ส่วนใหญ่เพื่อการเกษตรและการชำระเงิน และป่าที่เหลืออยู่มีการกระจายตัวสูง (Hawthorne และบู Juam, 1995 และ Beier et al., 2002) บางส่วนของป่ายังมีค่าอนุรักษ์อันยิ่งใหญ่เป็นมานกยุงและสัตว์ป่าอื่น ๆ (Brashares และ al., 2001 และ Cordeiro et al. ฉบับปัจจุบัน) ตัวเลขสำคัญยุงส่วนกลางและพื้นที่นกสำคัญได้ถูกกำหนดในป่าเหล่านี้ (BirdLife, 2013) Avifauna ป่าของกานาประกอบด้วย endemics ภูมิภาค% Guinean – Congolian ∼80 และ ∼14% พันธุ์จำกัดบนหนูป่า (Dowsett Lemaire และ Dowsett, 2014), ทำให้ภูมิภาคนี้สำคัญสำหรับการศึกษาผลกระทบรบกวนชุมชนนกถูกบันทึกเป็นโปรแกรมควบคุมหลักที่เอื้อต่อการทำลายป่าเขตร้อนทั่วโลก และบัญชี 50 – 90% ของไม้ที่เก็บเกี่ยวผลผลิตในหลายประเทศที่ร้อน (Nellemann และ สื่อ 2012 และ Zimmerman และ Kormos, 2012) บันทึกไม่ถูกต้องตอนนี้ประกอบด้วย 80% ของการผลิตยางพาราของประเทศกานาประจำปี และในปีที่ผ่านมาได้ขับบันทึกปลดปล่อยก๊าซถึง ∼6 ครั้งสูงสุดที่ยอมรับได้มากกว่าตัดสำหรับป่าไม้อย่างยั่งยืน (al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2009 และ al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2012) ข้อเท็จจริงที่บันทึกไม่ถูกต้องเป็นดีศึกษา และบันทึกไว้ในกานา (แฮนเซ่นและ Treue, 2008, Marfo, 2010 แฮนเซ่น et al., 2009, al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2012, Teye, 2013, Amoah และ Boateng, 2014, Franck และ แฮนเซ่น 2014 และ Oduro et al., 2014) ได้กำหนดขั้นตอนเพื่อให้เราตรวจสอบผลกระทบต่อการศึกษาของกานากินีบนป่านกนกศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง insectivores มีความไวต่อการบันทึกความเสียหายเนื่องจากของของขวัญและการอยู่อาศัยสายอาชีพ ระบบ impoverishment ของสัตว์สัตว์ขาปล่อง และความจงรักภักดีสูงไซต์หลัง (Peters et al., 2008, al. Sodhi ร้อยเอ็ด 2011, Hamer et al. ฉบับปัจจุบัน พาวเวล et al. ปัจจุบันปัญหาการ และพาวเวล et al., b ปัญหาปัจจุบัน) นกศึกษาจึงใช้เป็นตัวบ่งชี้ที่ดีหรือ "sentinels" ของระบบนิเวศป่าสมบูรณ์ (Corlett และ Primack, 2011 และ al. Sodhi ร้อยเอ็ด 2011) การศึกษาไม่ได้ประเมินตอบนกเข้าสู่ป่า Guinean – Congolian ของตะวันตกและแอฟริกากลาง และเรามีวิชาเดียวก่อนหน้านี้ทานเพียร์ที่ได้ตรวจสอบผลกระทบของการเข้าสู่ระบบด้านบนหนูนกป่า ตามข้อมูลปี 1993 – 1995 จากกานา (Holbech, 2005) ในขณะศึกษาประจักษ์มากที่สุดสู่เขตร้อนและนกได้รับการจำกัดการตรวจสอบผลกระทบระยะสั้น (Thinh et al., 2012), เราตรวจสอบแนวโน้มทั้งระยะยาว และรูปแบบล่าสุดใน understory dynamics นกตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของความเข้มการล็อกในป่าด้านบนหนูที่เหลือของกานา เราดำเนินการสามารถใน 2008-2010 และเปรียบเทียบข้อมูลกับผลการวิจัยจากสามารถในปี 1993 – 1995 (Holbech, 1996 และ Holbech, 2005) ข้อมูลทั้งหมดถูกรวบรวมในภูมิภาคเดียวกันของกานา ตะวันตกเฉียงใต้รวมทั้งบางส่วนของป่าเดียวกันหลาย ในเอกสารนี้ เราสามเป้าหมายหลัก: (1) quantifying เปลี่ยนแปลงระยะยาวของกานาศึกษานก โดยการเปรียบเทียบข้อมูลการสุ่มตัวอย่างจากปี 1993 – 1995 (Holbech, 2005 และ Holbech, 2009) และปี 2008 – 2010 (2) แนวโน้มล่าสุดในป่าชุมชนนกศึกษาในการตอบสนองเพิ่มขึ้นล่าสุดในการปลดปล่อยก๊าซสู่ สมาคม insectivorous เสี่ยงและอนุรักษ์พันธุ์สำคัญ ความเฉพาะ quantifying และผลการพิจารณาสถานะ (3) สำหรับหนูบนป่าและศึกษานกนิเวศวิทยาและการอนุรักษ์2. วัสดุและวิธีการ2.1 การศึกษาพื้นที่ และศึกษาออกแบบที่เหลือ ด้านบนหนูป่าในกานาครอบคลุม ∼16 km2 000 สำรอง ตัวแทน 20% ของป่ายังก่อนสนาม เดิมถูกกำหนด โดยรัฐบาลอาณานิคมอังกฤษในสิ่งแวดล้อมป้องกันและไม้ผลิต (Hawthorne และบู Juam, 1995 และ al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2012) ในทศวรรษ 1970, ∼8% เหลือป่า (1261 km2) ถูกกำหนดให้เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองพื้นที่ (อุทยานแห่งชาติและทุนสำรองทรัพยากร) บริหารจัดการ โดยการแบ่งสัตว์ป่ากานา ∼92% สำรองป่าจัดการเป็นล็อกสัมปทาน โดยที่กานาป่าฝ่าย ที่ leases นั้นบริษัทไม้ส่วนตัวได้ ดำเนินการเข้าสู่ระบบอุตสาหกรรมมักจะพร้อม และตามบันทึกที่ไม่ถูกต้อง นั้นทั้งจัดกลุ่ม และยกบุคคลใช้ล็อกถนนเจาะภายในป่า และไม้ที่ใช้ประโยชน์ต่อไป (Laurance, 1999, Marfo, 2010 และ al. แฮนเซ่นร้อยเอ็ด 2012) ประมาณ 25% ของพื้นที่ทั้งหมดของป่าการเสื่อมโทรมอย่างจริงจัง หรือล้างข้อมูลทั้งหมด โดยผลกระทบต่อมนุษย์ ในขณะที่ 75% (∼12 000 km2) ยังคง ถือป่าหนาแน่น (นอร์ริสและ al., 2010) แทบทุกป่านอกสำรองเหล่านี้ถูกล้างข้อมูล ออกจากบางส่วนของป่าที่ล้อมรอบ ด้วยเมตริกซ์ของ monocultures ไร่กระจายกับจับคู่มนุษย์ (Deikumah et al., 2014)เราเลือก 27 ไซต์ศึกษาสุ่มตัวอย่างนกในปี 2008 – 2010 และเปรียบเทียบผลของเรา ด้วยการสุ่มตัวอย่างข้อมูลจาก 1993 1995 (Holbech, 1996 และ Holbech, 2005) ในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้กานา (ตารางที่ 1 และ Fig. 1) เดียวกัน สุ่มตัวอย่างปี 2008 – 2010 ของเราเกิดในป่า 10 ป้องกัน (Fig. 1:1 – 7 และ A-C) และของ Holbech 1993-1995 สุ่มเกิดในป่า 9 ป้องกัน (Fig. 1:8-13 A–C), รวมทั้ง 3 ของสำรองเดียว จำนวน 16 ป้องกันป่า (ป่าสำรอง 12; 2 ทรัพยากรสำรอง อุทยานแห่งชาติที่ 2) รวมอยู่ในการศึกษานี้ เราตัวอย่างเฉพาะในบางส่วนของป่าใหญ่ (100 – 524 km2) เพื่อเน้นผลกระทบต่อการบันทึกแทนความสัมพันธ์ชนิดตั้ง (Beier et al., 2002, Bregman et al., 2014 และสแตรทฟอร์ด และ โรบินสัน 2005) เราตัวอย่างเอเวอร์กรีน และกึ่งผลัดใบป่า มีประมาณเท่าพยายามหลีกเลี่ยงความโน้มเอียงเนื่องจากชนิดอยู่อาศัย เว็บไซต์ถูกกำหนดเป็น 1 4 การรักษาเหมือนกับ: แบ่งป่า และป่า ∼2, ∼10 และ ∼20 หรือมากกว่าปีหลังเข้าสู่ระบบ เรากำหนดจำลองเป็นหมอกเดียวสุ่มสุทธิภาค 20-24 h สะสมกว่า 2 – 3 วัน (เราหมายถึงหมอกเป็น "สุ่มโอกาส" สุทธิวันปรโลก) เราใช้ที่ 3 เหมือนกับในป่าแต่ละชนิด จำนวน 6 – 9 เหมือนกับต่อการรักษา เราบันทึกวัน เวลา ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ และบันทึกประวัติในป่าแต่ละตัวอย่าง เรารวมหลายรักษาบันทึกภายในฟอเรสต์เดียวส่วนไหนก็ได้ที่เป็นไปได้ แต่นี้บางครั้งถูก precluded ตามประวัติบันทึกเฉพาะของชิ้นส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
เรานำเสนอข้อมูลเชิงประจักษ์เกี่ยวกับผลกระทบของการเข้าสู่ระบบในชุมชนนก understory ในแอฟริกาตะวันตกบนนิวกินีป่าฝน, การใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะเปรียบเทียบผลการวิจัยจากการศึกษาทั้งสองดำเนินการ 15 ปีออกจากกันในพื้นที่การศึกษาเดียวกันในประเทศกานา เข้าสู่ระบบและประเภทอื่น ๆ ของการเปลี่ยนแปลงที่ทริกเกอร์แปลงป่าของมนุษย์ในการเปลี่ยนแปลงชุมชนนกอุดมสมบูรณ์ประชากรและองค์ประกอบของชนิดพันธุ์และอาจเพิ่มอัตราการสูญพันธุ์ (Stratford และโรบินสัน, 2005, Sodhi et al., 2011, Thinh et al., 2012, เอ็ดเวิร์ดและ Laurance, 2013, Michalski และเปเรส 2013 และเอ็ดเวิร์ด et al., 2014) การลักลอบตัดไม้เป็นภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นเป็นป่าเขตร้อน (Laurance 1999 เคอร์แร et al., 2004, Nellemann และ INTERPOL 2012 และปลีกย่อย et al., 2014) อย่างไรก็ตามชุดข้อมูลไม่กี่ช่วยให้การประเมินผลกระทบของประวัติศาสตร์การเข้าสู่ระบบและเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมายเกี่ยวกับโครงสร้างชุมชนนกและไม่มีการศึกษาเชิงประจักษ์ได้ปริมาณผลกระทบของการลักลอบตัดไม้ในสัตว์ป่าเขตร้อน. แอฟริกาตะวันตกตอนบนนิวกินีป่าฝนเป็นส่วนหนึ่งที่มีความสำคัญระดับโลก "ฮอตสปอตความหลากหลายทางชีวภาพ "โรงงานที่พิเศษและถิ่นสัตว์ถูกคุกคามอย่างรุนแรงจากการกระทำของมนุษย์ (ไมเออร์ et al., 2000 และ Kouame et al., 2012) กว่า 80% ของประเทศกานาป่าบนกินีได้รับการล้างส่วนใหญ่เพื่อการเกษตรและการตั้งถิ่นฐานและป่าไม้ที่เหลือจะแยกส่วนอย่างมาก (ฮอว์ ธ และอาบู Juam-1995 และ Beier et al., 2002) ชิ้นส่วนที่ยังหลงเหลืออยู่ในป่ามีค่าอนุรักษ์ใหญ่เป็นผู้ลี้ภัยของนกประจำถิ่นและสัตว์ป่าอื่น ๆ (Brashares et al., 2001 และ Cordeiro et al., ปัญหาในปัจจุบัน) ตัวเลขที่มีความสำคัญระดับโลกด้านนกเฉพาะถิ่นและที่สำคัญได้รับการกำหนดในป่าเหล่านี้ (เบิร์ดไลฟ์, 2013) avifauna ป่ากานาประกอบด้วย ~80% กินี-Congolian endemics ภูมิภาคและสายพันธุ์ ~14% จำกัด การป่าบนนิวกินี (Dowsett-Lemaire และ Dowsett, 2014) ทำให้ภูมิภาคนี้มีความสำคัญสำหรับการศึกษาของผลกระทบต่อชุมชนรบกวนนก. เข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมายคือ ขับรถที่สำคัญที่เอื้อต่อการทำลายป่าเขตร้อนทั่วโลกและคิดเป็นสัดส่วน 50-90% ของไม้เก็บเกี่ยวในประเทศเขตร้อนมาก (Nellemann และ INTERPOL 2012 และ Zimmerman และ Kormos, 2012) การลักลอบตัดไม้ในขณะนี้ประกอบด้วย 80% ของการผลิตไม้ประจำปีของประเทศกานาและในปีที่ผ่านมามีการขับเคลื่อนความเข้มของการเข้าสู่ระบบได้ถึง ~6 ครั้งยิ่งใหญ่กว่าการตัดสูงสุดที่อนุญาตสำหรับป่าไม้อย่างยั่งยืน (แฮนเซน et al., 2009 และแฮนเซน et al., 2012) ความจริงที่ว่ามีการลักลอบตัดไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาดีและมีเอกสารในประเทศกานา (แฮนเซนและ Treue 2008 Marfo, 2010, แฮนเซน et al., 2009, แฮนเซน et al., 2012, Teye, 2013, Amoah และบัวเต็ง, 2014, Franck และ แฮนเซนปี 2014 และ Oduro et al., 2014) ได้มีการกำหนดขั้นตอนที่จะช่วยให้เราสามารถตรวจสอบผลกระทบต่อประเทศกานาของป่าบนกินีนก understory. นก understory โดยเฉพาะอย่างยิ่งพีชมีความไวต่อความเสียหายเข้าสู่ระบบเนื่องจากการหาอาหารและเฉพาะด้านที่อยู่อาศัยของพวกเขาโพสต์ แร้นแค้น -logging ของสัตว์แมลงและความจงรักภักดีเว็บไซต์สูง (ปีเตอร์ et al., 2008, Sodhi et al., 2011, Hamer et al., ปัญหาในปัจจุบันพาวเวล et al., ปัญหาในปัจจุบันและพาวเวล et al., ปัจจุบัน ปัญหาข) นก understory จึงทำหน้าที่เป็นตัวชี้วัดที่ดีเยี่ยมหรือ "ยามรักษาการณ์" ความสมบูรณ์ของระบบนิเวศป่าไม้ (Corlett และ Primack, 2011 และ Sodhi et al., 2011) มีหลายการศึกษาการประเมินผลการตอบสนองของนกที่จะเข้าสู่ระบบในป่ากินี-Congolian ของแอฟริกาตะวันตกและภาคกลางและเรามีความตระหนักในเพียงหนึ่งก่อนหน้าการศึกษาทบทวนว่ามีการตรวจสอบผลกระทบของการเข้าสู่ระบบในนกป่าบนกินี 1993-1995 ขึ้นอยู่กับข้อมูลที่ จากประเทศกานา (Holbech, 2005) ในขณะที่การศึกษาเชิงประจักษ์มากที่สุดในการเข้าสู่ระบบเขตร้อนและนกได้ถูก จำกัด ในการตรวจสอบผลกระทบระยะสั้น (Thinh et al., 2012) เราตรวจสอบทั้งแนวโน้มในระยะยาวและรูปแบบที่ผ่านมาในการเปลี่ยนแปลงนก understory ในการตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของความรุนแรงเข้าสู่ระบบในกานา ที่เหลืออยู่ในป่าบนกินี เราดำเนินงานภาคสนามใน 2008-2010 และเมื่อเทียบข้อมูลของเรากับผลการวิจัยจากงานภาคสนามใน 1993-1995 (Holbech 1996 และ Holbech, 2005) ข้อมูลทั้งหมดที่ถูกเก็บไว้ในภูมิภาคเดียวกันตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศกานารวมถึงหลายเศษป่าเดียวกัน ในบทความนี้เราอยู่สามเป้าหมายหลักคือ (1) ปริมาณการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวในนก understory กานาโดยการเปรียบเทียบข้อมูลการสุ่มตัวอย่าง 1993-1995 (Holbech 2005 และ Holbech, 2009) และ 2008-2010; (2) ปริมาณแนวโน้มล่าสุดในป่า understory ชุมชนนกในการตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นล่าสุดในความเข้มการเข้าสู่ระบบที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมคมแมลงที่มีช่องโหว่และสายพันธุ์ที่มีความสำคัญในการอนุรักษ์; และ (3) การตรวจสอบผลกระทบต่อป่าบนนิวกินีและนิเวศวิทยานก understory และการอนุรักษ์. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 พื้นที่การศึกษาและการออกแบบการศึกษาที่เหลืออยู่ในป่าบนกินีในประเทศกานาครอบคลุม ~16 000 กิโลเมตร 2 ของเงินสำรองคิดเป็น 20% ของป่าที่ยังหลงเหลืออยู่ก่อนที่จะมีการล่าอาณานิคมซึ่งถูกกำหนดไว้ แต่เดิมโดยรัฐบาลอาณานิคมของอังกฤษสำหรับการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและการผลิตไม้ (ฮอว์ ธ และอาบู-Juam 1995 และแฮนเซน et al., 2012) ในปี 1970, ~8% ของป่าที่เหลืออยู่ (1,261 กิโลเมตร 2) ถูกกำหนดให้เป็นพื้นที่คุ้มครองสัตว์ป่า (สวนสาธารณะแห่งชาติและขอสงวนทรัพยากร) บริหารจัดการโดยกานาส่วนสัตว์ป่า อื่น ๆ ~92% อยู่ในป่าสงวนจัดการเป็นสัมปทานเข้าสู่ระบบโดยกานาฝ่ายบริการป่าซึ่งสัญญาเช่าพวกเขาให้กับ บริษัท เอกชนไม้ การดำเนินงานเข้าสู่ระบบอุตสาหกรรมมักจะมาพร้อมและตามมาด้วยการลักลอบตัดไม้ในที่นั้นทั้งสองกลุ่มการจัดระเบียบและบุคคลที่ฉวยโอกาสใช้การเข้าสู่ระบบในการเจาะถนนภายในป่าและยังใช้ประโยชน์จากไม้ (Laurance 1999 Marfo 2010 และแฮนเซน et al., 2012) ประมาณ 25% ของพื้นที่ทั้งหมดของป่าสงวนได้รับการเสื่อมโทรมอย่างจริงจังหรือล้างทั้งหมดโดยผลกระทบของมนุษย์ในขณะที่ 75% (~12 000 กิโลเมตร 2) ยังคงถือว่าเป็นป่าทึบ (นอร์ริ et al., 2010) แทบป่าทั้งหมดนอกของเงินสำรองเหล่านี้ได้รับการล้างทิ้งเศษป่าล้อมรอบด้วยเมทริกซ์ของ monocultures เพาะปลูกสลับกับการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ (Deikumah et al., 2014). เราเลือก 27 เว็บไซต์การศึกษาสำหรับการสุ่มตัวอย่างนกใน 2008-2010 และเปรียบเทียบผลของเรา กับข้อมูลการสุ่มตัวอย่าง 1993-1995 (Holbech 1996 และ Holbech, 2005) ในภูมิภาคเดียวกันของทิศตะวันตกเฉียงใต้กานา (ตารางที่ 1 และรูปที่ 1). 2008-2010 การสุ่มตัวอย่างของเราที่เกิดขึ้นใน 10 ป่าป้องกัน (รูปที่ 1: 1-7 และ-C.) และ Holbech ของ 1993-1995 การเก็บตัวอย่างที่เกิดขึ้นใน 9 ป่าป้องกัน (รูปที่ 1:. 8-13;-C) รวมทั้ง 3 ของเงินสำรองเดียวกันรวม 16 ป่าป้องกัน (12 ป่าสงวน 2 สำรองทรัพยากร 2 สวนสาธารณะแห่งชาติ) รวมอยู่ในการศึกษาครั้งนี้ เราตัวอย่างเฉพาะภายในเศษป่าขนาดใหญ่ (100-524 กิโลเมตร 2) ในการที่จะมุ่งเน้นไปที่ผลกระทบต่อการเข้าสู่ระบบมากกว่าความสัมพันธ์ของสายพันธุ์พื้นที่ (Beier et al., 2002 Bregman et al., 2014 และฟอร์ดและโรบินสัน, 2005) เราตัวอย่างป่าดิบและป่ากึ่งผลัดใบที่มีความพยายามเท่ากันโดยประมาณเพื่อหลีกเลี่ยงอคติเนื่องจากประเภทที่อยู่อาศัย ไซต์ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นซ้ำของ 1 ใน 4 การรักษา: มาชมได้เห็นป่าและป่า ~2, ~ 10 และ ~20 ปีหรือมากกว่าการโพสต์การเข้าสู่ระบบ เรากำหนดซ้ำเป็นเซสชั่นการสุ่มตัวอย่างสุทธิหมอกเดียวของ 20-24 ชั่วโมงสะสมในช่วง 2-3 วัน (ต่อจากนี้เราจะเรียกหมอกวันสุทธิเป็น "โอกาสการสุ่มตัวอย่าง") เราใช้เวลาอย่างน้อย 3 ซ้ำในรูปแบบป่าแต่ละรวมเป็น 6-9 ซ้ำต่อการรักษา เราบันทึกวันเวลาที่ตั้งทางภูมิศาสตร์และประวัติศาสตร์การเข้าสู่ระบบสำหรับป่าแต่ละตัวอย่าง เรารวมถึงการเข้าสู่ระบบการรักษาหลายภายในป่าส่วนเดียวเป็นไปได้ แต่บางครั้งจรรยาบรรณโดยเศษ 'ประวัติศาสตร์เข้าสู่ระบบที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
เรานำเสนอข้อมูลเชิงประจักษ์เกี่ยวกับผลกระทบจากการเข้าสู่ระบบใน understory สังคมนกในแอฟริกาตะวันตกบนกินีป่าฝน , การใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะเปรียบเทียบผลจากการศึกษาห่างกัน 15 ปีในพื้นที่เดียวกันในกานา บันทึกและประเภทอื่น ๆของมนุษย์แปลงป่าทริกเกอร์การเปลี่ยนแปลงพลวัตชุมชนนกใน ,อุดมสมบูรณ์ ประชากร และองค์ประกอบชนิดและอาจเพิ่มอัตราการสูญพันธุ์ ( Stratford และ โรบินสัน , 2005 , sodhi et al . , 2011 , ถีน et al . , 2012 , เอ็ดเวิร์ด และลอเริ่นส์ , 2013 , และ Michalski รายงานประจำ 2013 และเอ็ดเวิร์ด et al . , 2010 ) การเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมาย เป็นการคุกคามป่าเขตร้อน ( ลอเริ่นส์ , 1999 , เคอร์แรน et al . , 2004 , nellemann ตำรวจสากล , 2012 และปลีกย่อย et al . , 2010 ) อย่างไรก็ตามข้อมูล อนุญาต ให้ ไม่กี่ ประเมินผลของการบันทึกประวัติศาสตร์และการเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมายในโครงสร้างชุมชนของนก และไม่มีการศึกษาเชิงประจักษ์ได้ปริมาณผลกระทบของการเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมายเกี่ยวกับสัตว์ป่าเขตร้อน .

ทางทิศตะวันตกของทวีปแอฟริกาบนหนูฝนป่าเป็นส่วนหนึ่งของความสำคัญระดับโลก " ความหลากหลายทางชีวภาพฮอตสปอต " ซึ่งพืชพิเศษและสัตว์ถิ่นจะรุนแรงคุกคามจากกิจกรรมของมนุษย์ ( Myers et al . , 2000 และ kouame et al . , 2012 ) กว่า 80% ของกานาประเทศกินีบนป่าได้รับการล้าง , ส่วนใหญ่สำหรับการเกษตร และชุมชน และป่าที่เหลือขอแยกส่วน ( Hawthorne juam และอาบู ,1995 และไบเออร์ et al . , 2002 ) เศษที่ยังอนุรักษ์ป่าที่มีคุณค่ายิ่งใหญ่ผู้ลี้ภัยสำหรับนก และสัตว์ป่าอื่น ๆ ( บราเชรส์ et al . , 2001 และคอร์ดิโล et al . , ปัจจุบันปัญหา ) ตัวเลขของความสำคัญระดับโลกถิ่นและที่สำคัญนกในพื้นที่เป็นเขตในป่าเหล่านี้ ( นก , 2013 )