The standard itself and the correct

The standard itself and the correct way to use it are, therefore, a part of the selfsame order of action that they purport to control. The power and right to judge some procedure as more or less efficient require the same kind of sensitivity, responsiveness and competence that using the procedure presupposes in the first place. Only those who have serious business in doing what must be done are also franchised to judge it.Weber, of course, intended to achieve an idealized reconstruction of organization from the perspective of the actor. He fell short of attaining this objective precisely to the extent that he failed to explore the underlying common-sense presuppositions of his theory. He failed to grasp that the meaning and warrant of the inventory of the properties of bureaucracy are inextricably embedded in what Alfred Schutz called the attitudes of every-day life and in socially sanctioned common-sense typifications.9Thus, if the theory of bureaucracy is a theory at all, it is a refined and purified version of the actor’s theorizing. To the extent that it is a refinement and purification of it, it is, by the same token, a corrupt and incomplete version of it; for it is certainly not warranted to reduce the terms of common-sense discourse to a lexicon of culturally coded significances to satisfy the requirements of theoretical postulation. This is the theoretical shortcut we mentioned at the beginning of our remarks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาตรฐานเองและวิธีถูกต้องใช้ได้ ดังนั้น ส่วนหนึ่งของใบสั่ง selfsame ของการกระทำที่พวกเขา purport ในการควบคุม อำนาจและสิทธิในการตัดสินบางขั้นตอนเป็นอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือน้อยต้องชนิดเดียวกันความไว ตอบสนอง และความสามารถที่ใช้ขั้นตอน presupposes แรก นอกจากนี้เฉพาะผู้ที่มีธุรกิจอย่างจริงจังในการทำอะไรต้องทำ ยังเป็น franchised วิพากษ์มันเวเบอร์ แน่นอน มีวัตถุประสงค์เพื่อฟื้นฟูการ idealized ขององค์กรจากมุมมองของนักแสดง เขาตกขาดการบรรลุวัตถุประสงค์นี้ตรงที่เขาไม่ได้ presuppositions-สามัญสำนึกพื้นฐานของทฤษฎีของเขา ไม่เข้าใจว่า ความหมายและของคงคุณสมบัติของข้าราชการ inextricably ฝังอยู่ใน Schutz อัลเฟรดอะไรเรียกว่าทัศนคติ ของชีวิตประจำวัน และ ในสังคมอนุมัติสามัญสำนึก typifications.9Thus ว่าทฤษฎีระบบราชการ ทฤษฎีเลย เป็นบริสุทธิ์ และบริสุทธิ์รุ่นเก่าของนักแสดง เท่าที่จะเป็นและการทำให้บริสุทธิ์ของมัน เป็น โดย token เดียวกัน รุ่นที่เสียหาย และไม่สมบูรณ์ของมัน มันมีแน่นอนไม่ warranted เพื่อลดเงื่อนไขของวาทกรรมสามัญสำนึกปทานุกรมของ significances รหัสทางวัฒนธรรมเพื่อตอบสนองความต้องการของ postulation ทฤษฎี นี่คือทางลัดทฤษฎีที่เรากล่าวถึงที่จุดเริ่มต้นของหมายเหตุของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรฐานตัวเองและวิธีที่ถูกต้องในการใช้ จึงเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำที่พวกเขาอ้างว่า selfsame เพื่อควบคุม อำนาจและสิทธิที่จะตัดสินบางขั้นตอนมากขึ้นหรือมีประสิทธิภาพน้อยต้องใช้ชนิดเดียวกันของความไวในการตอบสนอง และความสามารถที่ใช้กระบวนการ presupposes ในสถานที่แรกเฉพาะผู้จริงจังในการทำสิ่งที่ต้องทำ นอกจากนี้ยังมีแฟรนไชส์ที่จะตัดสินมัน เวเบอร์ แน่นอน ตั้งใจเพื่อให้บรรลุการฟื้นฟูอุดมคติขององค์กรจากมุมมองของนักแสดง เขาล้มสั้นของ attaining เป้าหมายอย่างแม่นยำในขอบเขตที่เขาล้มเหลวที่จะสำรวจพื้นฐานสามัญสำนึก presuppositions ทฤษฎีของเขาเขาล้มเหลวที่จะเข้าใจว่าความหมายและหมายจับของสินค้าคงคลังของทรัพย์สินของราชการจะฝังตัวอยู่ในสิ่งที่เรียกว่าอัลเฟรด inextricably ที่มีทัศนคติในทุกๆวันของชีวิตและสังคม ตามสามัญสำนึก typifications.9thus ถ้าทฤษฎีระบบราชการเป็นทฤษฎีที่ทั้งหมดมันเป็นกลั่นและแยกรุ่นของนักแสดงทฤษฎี .ในขอบเขตที่เป็นมาตรฐานและทำให้มันเป็น โดย token เดียวกัน เป็นรุ่นที่ไม่สมบูรณ์เสียหายและมัน มัน แน่นอน รับประกัน ลดเงื่อนไขของวาทกรรมสามัญสำนึกในพจนานุกรมของรหัสทางวัฒนธรรมการเพื่อตอบสนองความต้องการของทฤษฎีสัจพจน์ ทฤษฎีนี้เป็นทางลัดที่เรากล่าวถึงในตอนต้นของความเห็นของเรา