ความสำคัญบุณผะเหวด หรือที่เรียกกันโ

ความสำคัญ

บุณผะเหวด หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า บุญมหาชาติ เป็นประเพณีบุญตามฮีตสิบสอง ของชาวอีสาน แต่ถ้าถือเป็นเรื่องทาน ก็เป็นประเพณีการบริจาคทานครั้งยิ่งใหญ่ ก็พอจะอนุมานได้ถึงสภาพทั่วไป ของชาวอีสานว่า ดอกจิก ดอกจาน บานราวต้นเดือน ๓ พุทธศาสนิกชนจะเก็บดอกไม้เหล่านี้ มาร้อยเป็นมาลัยเพื่อตกแต่งศาลาการเปรียญสำหรับบุญมหาชาติและในงานนี้ก็จะมีการเทศน์มหาชาติ ซึ่งถือว่าเป็นงานอันศักดิ์สิทธิผู้ใดฟังเทศน์มหาชาติจบภายในวันเดียว และบำเพ็ญคุณงามความดี จะได้อานิสงส์ไปเกิดในภพหน้า

พิธีกรรม

ชาวอีสาน จะจัดทำบุญผะเหวด ปีละ ๑ ครั้ง ระหว่างเดือน ๓ เดือน ๔ ไปจนถึงกลางเดือน ๕ จังหวัดร้อยเอ็ด จะจัดประเพณีบุญผะเหวดในช่วงสัปดาห์แรกของเดือนมีนาคมทุกปี โดยจะมีวันรวมตามภาษาอีสาน เรียกว่า วันโฮมบุญ พุทธศาสนิกชนมาช่วยกันจัดตกแต่งศาลาหรือสถานที่ที่จะทำบุญ จัดเตรียมเครื่องสักการะ ดอกไม้ ธูปเทียน ข้าวตอก อย่างละพันก้อน มีการตั้งธงใหญ่ ไว้แปดทิศ และมีศาลเล็กๆ เป็นที่เก็บข้าวพันก้อน และเครื่องคาวหวาน สำหรับ ผี เปรต และมารรอบๆ ศาลาการเปรียญจะแขวนผ้าผะเหวด เป็นเรื่องราวของพระเวสสันดร ตั้งแต่กัณฑ์ที่ ๑ ถึงกัณฑ์สุดท้าย การจัดงานบุญผะเหวด หรือ งานเทศน์มหาชาตินิยมที่อัญเชิญพระอุปคุต มาปกป้องคุ้มครองมิให้เกิดเหตุเภทภัยอันตรายทั้งปวง และให้โชค ลาภแก่พุทธศาสนิกชนในการทำบุญมหาชาติ จึงมีการแห่พระอุปคุต ซึ่งสมมุติว่า อัญเชิญมาจาก สะดือทะเล

สาระ

บุญผะเหวด หรืองานบุญมหาชาติ คืองานมหากุศล ให้รำลึกถึงการบำเพ็ญบุญ คือ ความดีที่ยิ่งยวด อันมีการสละความเห็นแก่ตัวเพื่อผลคือ ประโยชน์สุขอันไพศาลของมวลชนมนุษย์ชาติ เป็นสำคัญ ดังนั้น บรรพชนชาวไทยอีสานแต่โบราณ จึงถือเป็นเทศกาลที่ประชาชนทั้งหลายพึงสนใจร่วมกระทำบำเพ็ญ และได้อนุรักษ์สืบทอดเป็นวัฒนธรรมสืบมา จนถึงอนุชนรุ่นหลังที่ควรเห็นคุณค่าและอนุรักษ์เป็นวัฒนธรรมสืบไป
นอกจากนี้ยังเป็นการสังสรรค์ ระหว่างญาติพี่น้องจากแดนไกลสมกับคำกล่าวที่ว่า "กินข้าวปุ้น เอาบุญผะเหวด ฟังเทศน์มหาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำคัญความสามารถบุ ณ ผะเหวดหรือที่เรียกกันโดยทั่วไปการว่าได้คุณบุญมหาชาติเป็นประเพณีคุณบุญตามฮีตสิบสองของชาวอีสาน แต่ถ้าถือเป็นเรื่องทาน ก็พอจะอนุมานได้ถึงสภาพทั่วไป ของชาวอีสานว่าดอกจิกดอกจานบานราวต้นเดือน 3 พุทธศาสนิกชนจะเก็บดอกไม้เหล่านี้ และบำเพ็ญคุณงามความดี จะจัดทำบุญผะเหวดปีละ 1 ครั้งระหว่างเดือน 3 เดือน 4 ไปจนถึงกลางเดือน 5 จังหวัดร้อยเอ็ด โดยจะมีวันรวมตามภาษาอีสาน เรียกว่าวันโฮมบุญ จัดเตรียมเครื่องสักการะดอกไม้ธูปเทียนข้าวตอก อย่างละพันก้อนมีการตั้งธงใหญ่ไว้แปดทิศและมีศาลเล็ก ๆ เป็นที่เก็บข้าวพันก้อนและเครื่องคาวหวานสำหรับผีเปรตและมารรอบ ๆ ศาลาการเปรียญจะแขวนผ้าผะเหวดเป็น เรื่องราวของพระเวสสันดรตั้งแต่กัณฑ์ที่ 1 ถึงกัณฑ์สุดท้ายการจัดงานบุญผะ เหวดหรือ และให้โชค มีหัวเรื่อง: การจึงแห่ที่คุณพระอุปคุตซึ่งสมมุติว่าได้อัญเชิญมาจากเนชั่สะดือทะเลสาระคุณบุญผะเหวดหรืองานเจ้าหน้าที่ฝ่ายคุณบุญมหาชาติคืองานเจ้าหน้าที่ฝ่ายมหากุศลให้รำลึกถึงหัวเรื่อง: การบำเพ็ญคุณบุญคือความสามารถที่ดียิ่งยวด เป็นสำคัญดังนั้นบรรพชนชาวไทยอีสาน แต่โบราณ "กินข้าวปุ้นเอาบุญผะเหวดฟัง เทศน์มหาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำคัญบุณผะเหวดหรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่าบุญมหาชาติเป็นประเพณีบุญตามฮีตสิบสองของชาวอีสานแต่ถ้าถือเป็นเรื่องทานก็เป็นประเพณีการบริจาคทานครั้งยิ่งใหญ่ก็พอจะอนุมานได้ถึงสภาพทั่วไปของชาวอีสานว่าดอกจิกดอกจานบานราวต้นเดือนพุทธศาสนิกชนจะเก็บดอกไม้เหล่านี้แองไป าร้อยเป็นมาลัยเพื่อตกแต่งศาลาการเปรียญสำหรับบุญมหาชาติและในงานนี้ก็จะมีการเทศน์มหาชาติซึ่งถือว่าเป็นงานอันศักดิ์สิทธิผู้ใดฟังเทศน์มหาชาติจบภายในวันเดียวและบำเพ็ญคุณงามความดีจะได้อานิสงส์ไปเกิดในภพหน้าพิธีกรรมชาวอีสานจะจัดทำบุญผะเหวดปีละต่างหากล่ะครั้งระหว่างเดือนเดือนโตเกียวไปจนถึงกลางเดือน๕จังหวัดร้อยเอ็ดจะจัดประเพณีบุญผะเหวดในช่วงสัปดาห์แรกของเดือนมีนาคมทุกปีโดยจะมีวันรวมตามภาษาอีสานเรียกว่าวันโฮมบุญพุทธศาสนิกชนมาช่วยกันจัดตกแต่งศาลาหรือสถานที่ที่จะทำบุญจัดเตร ียมเครื่องสักการะดอกไม้ธูปเทียนข้าวตอกอย่างละพันก้อนมีการตั้งธงใหญ่ไว้แปดทิศและมีศาลเล็กๆเป็นที่เก็บข้าวพันก้อนและเครื่องคาวหวานสำหรับผีเปรตและมารรอบๆศาลาการเปรียญจะแขวนผ้าผะเหวดเป็นเรื่องราวของพระเวสสันดรตั้งแต่กัณฑ์ที่๑ถึงกัณฑ์สุดท้ายการจัดง านบุญผะเหวดค็อคงานเทศน์มหาชาตินิยมที่อัญเชิญพระอุปคุตมาปกป้องคุ้มครองมิให้เกิดเหตุเภทภัยอันตรายทั้งปวงและให้โชคลาภแก่พุทธศาสนิกชนในการทำบุญมหาชาติจึงมีการแห่พระอุปคุตซึ่งสมมุติว่าอัญเชิญมาจากสะดือทะเลสาระบุญผะเหวดหรืองานบุญมหาชาติคืองานมหากุศลให้รำลึกถึงการบำเพ็ญบุญความความดีที่ยิ่งยวดอันมีการสละความเห็นแก่ตัวเพื่อผลคือประโยชน์สุขอันไพศาลของมวลชนมนุษย์ชาติเป็นสำคัญดังนั้นบรรพชนชาวไทยอีสานแต่โบราณจึงถือเป็นเทศกาลที่ประชาชนทั้งหลายพึงสนใจร่วมกระทำบำ เพ็ญและได้อนุรักษ์สืบทอดเป็นวัฒนธรรมสืบมาจนถึงอนุชนรุ่นหลังที่ควรเห็นคุณค่าและอนุรักษ์เป็นวัฒนธรรมสืบไปนอกจากนี้ยังเป็นการสังสรรค์ระหว่างญาติพี่น้องจากแดนไกลสมกับคำกล่าวที่ว่า " กินข้าวปุ้นเอาบุญผะเหวดฟังเทศน์มหาชาติ