I Can’t Write a PoemForget it.You m

I Can’t Write a Poem
Forget it.
You must be kidding.
I’m still half asleep.
My eyes keep closing.
My brain isn’t working.
I don’t have a pencil.
I don’t have any paper.
My desk is wobbly.
I don’t know what to write about.
And besides, I don’t even know how to write a poem.
I’ve got a headache. I need to see the nurse.
Time’s up? Uh oh!
All I have is this dumb list of excuses.
You like it? Really? No kidding.
Thanks a lot.
Would you like to see another one?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่สามารถเขียนบทกลอนลืมไปซะต้องล้อเล่นงานคุณฉันยังคงหลับครึ่งหนึ่ง ตาให้ปิด สมองของฉันไม่ทำงาน ไม่มีดินสอไม่มีเอกสารใด ๆ โต๊ะของฉันสั่นได้ฉันไม่รู้ว่าจะเขียนเกี่ยวกับ และนอกจาก ฉันไม่ได้รู้วิธีการเขียนกลอน ได้ปวดหัว ต้องหาพยาบาล เวลาของขึ้นหรือไม่ บริการโอ้ ทั้งหมดที่มีรายการนี้ใบ้ข้อแก้ตัวได้ คุณชอบไหม จริง ๆ หรือไม่ ไม่ล้อเล่น ขอบคุณมาก คุณอยากดูอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่สามารถเขียนบทกวี
ลืมมัน.
คุณต้องล้อเล่น.
ฉันยังคงนอนหลับครึ่ง.
ดวงตาของฉันให้ปิด.
สมองของฉันไม่ได้ทำงาน.
ฉันไม่ได้มีดินสอ.
ฉันไม่ได้มีกระดาษใด ๆ
โต๊ะเขียนหนังสือของฉันคือสั่นคลอน.
ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่จะเขียนเกี่ยวกับ.
และนอกจากนี้ผมไม่ได้รู้วิธีการเขียนบทกวี.
ฉันมีอาการปวดหัว ฉันต้องการที่จะเห็นพยาบาล.
เวลาขึ้น? โอ๊ะ!
ทั้งหมดที่ฉันต้องเป็นแบบนี้รายการใบ้ข้อแก้ตัว.
คุณชอบหรือไม่ จริงเหรอ? ไม่มีล้อเล่น.
ขอบคุณมาก.
คุณต้องการที่จะเห็นคนอื่น?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่สามารถเขียนนิยาย

ลืมมัน คุณต้องล้อเล่นแน่ๆ .
ผมยังงัวเงียอยู่ .
ตาจะปิดแล้ว
สมองผมไม่ทำงาน
ผมไม่มีดินสอ
ฉันไม่มีกระดาษ

ผมก็โยกเยก ไม่รู้จะเขียนอะไรเกี่ยวกับ
และอีกอย่าง ผม ไม่ รู้ วิธีการเขียนบทกวี
ฉันปวดหัว ฉันต้องการพบหมอ
หมดเวลา ? โอ้ !
ฉันมีรายการนี้ โง่ ข้อแก้ตัว
คุณชอบมันไหม ? จริงเหรอ ? ไม่ล้อเล่นนะ
ขอบคุณมากครับ
อยากดูอีกหนึ่ง ?