Methylene blue is commonly used by biologists as a dye that assists in the identification of bacteria. Because bacteria are practically colorless, adding a drop or two of methylene blue to a microscope slide enables the biologist to see bacterial shapes and structures. A dye such as methylene blue is called a stain in biology. It works by binding to biological tissues through chemical attractions.
This dye is at its deepest shade of blue when in contact with acids. This property makes it very useful in the identification of nucleic acids, such as DNA and RNA.[4] It can also work as an alternative to the chemical crystal violet in cellular structure|gram's staining procedures.[5]
Given this attraction to nucleic acids, methylene blue has also been used to detect RNA sequences in specialized techniques such as "northern blotting" (or "northern hybridization"). In addition, methylene blue is a safer substitute for another chemical called ethidium bromide, which is often used in the visualization of DNA on gels in techniques known as "western blots".
The use of ethidium bromide has several disadvantages. It is a potent carcinogen and mutagen. In addition, the short-wavelength ultraviolet light required to detect DNA by the fluorescence of ethidium bromide can cause unwanted mutations in the DNA sample itself. The drawbacks of using methylene blue as a replacement are that it is less sensitive than ethidium bromide, and it fades rapidly after staining. Consequently, methylene blue is not an ideal replacement, although it is suitable for demonstration experiments in schools, due to its less harmful nature.[6]
Methylene blue has also been used as a way to obtain a quick estimate of the percentage of viable cells in a yeast sample. Viable yeast cells contain an enzyme that decolorizes methylene blue, whereas dead cells do not. As a result, when yeast cells are suspended in a solution containing the dye, it stains the dead cells blue, but the live cells remain unstained. It should be noted, however, that this method simply indicates whether an enzyme is present in the yeast cells, and not whether the cells are incapable of dividing. This approach, therefore, is less accurate than other methods and should be used to simply provide a rapid estimate.[7]
บลูเมทิลีนไดมักถูกใช้ โดย biologists เป็นสีที่ช่วยในการระบุของแบคทีเรีย เนื่องจากแบคทีเรียไม่มีสีจริง เพิ่มวางหรือสองบลูเมทิลีนไดภาพนิ่งกล้องจุลทรรศน์ทำให้นักชีววิทยาแบคทีเรียรูปร่างและโครงสร้าง สีย้อมเช่นเมทิลีนไดบลูคือคราบในชีววิทยา ทำงาน โดยรวมกับเนื้อเยื่อชีวภาพทางเคมีแหล่งท่องเที่ยวสีนี้เป็นที่ของเงาลึกที่สุดของบลูกับกรด คุณสมบัตินี้ทำให้มีประโยชน์มากในการระบุของกรดนิวคลีอิก ดีเอ็นเอและอาร์เอ็นเอ [4] นอกจากนี้มันยังสามารถทำงานเป็นทางเลือกม่วงคริสตัลเคมีในเซล structure|gram ของย้อมสีตามขั้นตอน [5]ให้น่าสนใจนี้กรดนิวคลีอิก บลูเมทิลีนไดยังถูกใช้เพื่อตรวจสอบลำดับของอาร์เอ็นเอในเทคนิคเฉพาะเช่น "การ blotting วิธีเหนือ" (หรือ "hybridization เหนือ") นอกจากนี้ บลูเมทิลีนไดเป็นแทนปลอดภัยกว่าสารเคมีอื่นเรียกโบรไมด์ ethidium ซึ่งมักใช้ในการแสดงภาพประกอบเพลงของดีเอ็นเอบนในเทคนิคที่เรียกว่า "กันบล็อทตะวันตก"The use of ethidium bromide has several disadvantages. It is a potent carcinogen and mutagen. In addition, the short-wavelength ultraviolet light required to detect DNA by the fluorescence of ethidium bromide can cause unwanted mutations in the DNA sample itself. The drawbacks of using methylene blue as a replacement are that it is less sensitive than ethidium bromide, and it fades rapidly after staining. Consequently, methylene blue is not an ideal replacement, although it is suitable for demonstration experiments in schools, due to its less harmful nature.[6]Methylene blue has also been used as a way to obtain a quick estimate of the percentage of viable cells in a yeast sample. Viable yeast cells contain an enzyme that decolorizes methylene blue, whereas dead cells do not. As a result, when yeast cells are suspended in a solution containing the dye, it stains the dead cells blue, but the live cells remain unstained. It should be noted, however, that this method simply indicates whether an enzyme is present in the yeast cells, and not whether the cells are incapable of dividing. This approach, therefore, is less accurate than other methods and should be used to simply provide a rapid estimate.[7]
การแปล กรุณารอสักครู่..