In the mid-1980s,the local real est

In the mid-1980s,the local real estate market received another boost. The cabinet approved the cabinet approved the eastern seaboard development plan in 1981 and finally began construction on the massive project in 1987. The prospect that the project would bring a large increase in population and secondary businesses to the whole surrounding area aparked off
A land boom. Speculators bought up land around Laem Chabang, raising the land price by more than 10 times in a few years. Bo did not invest in the industrial ventures of the eastern seaboard, as he did not have the expertise and the skill of modern management. He confined to ancillary activities like resorts, housing and land speculation.
As Bo s business expanded, so also did his political connections and his control of public office. He was elected the phuyaiban (village headman) of Tambon Saensuk (Bsng, Saen) in 1976 at the start of his career as a fishing entrepreneur. He was chosen as kamnan in 1979 When his business career was really taking off. In 1988 he resigned from being kamnan to make it easier for him to play and active role in support of Kitsangkom (Social Action) in the national elections. In 1989 Tambon Saensuk was raised to a municipality and Bo was elected mayor unopposed.
In the locality he presents himself as a generous man. He explains that since he makes so much money and cannot take it with him to his grave, it is only natural that he should give generously. Anyone it the community can bring their problems to him. He also gives generously for public projects. He says a selfish person does no good to the society. He claims to spend more than 10 million baht a year on public projects such as building roads, installing sewage systems, constructing and repairing Chinese temples. In addition he donates money to other government projects. He likes to tell newspaper interviewers: I only give
Bo is very proud of the relocation of slums from the beach of Bang Saen. He was able to persuade all the slum dwellers to move to a site of eight rai he himself bought for one million baht. Now about 100 families live in this land on the condition that they cannot sublease their plot if they move out. Land which is taken over by the village committee and planted with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกลางไฟต์ ตลาดอสังหาริมทรัพย์ในท้องถิ่นได้รับเพิ่มอีก คณะรัฐมนตรีอนุมัติคณะรัฐมนตรีอนุมัติแผนการพัฒนาภาคตะวันออกในปี 1981 และเริ่มก่อสร้างในโครงการขนาดใหญ่ในปีค.ศ. 1987 ก็ โอกาสที่โครงการจะนำมาเพิ่มขนาดใหญ่ในประชากรและธุรกิจรอง aparked พื้นที่โดยรอบทั้งหมดออกบูมที่ดิน นักเก็งกำไรซื้อค่าที่ดินใกล้แหลมฉบัง เพิ่มราคาที่ดินโดย มากกว่า 10 ครั้ง ในกี่ปี บ่อได้ลงทุนในกิจการอุตสาหกรรมของภาคตะวันออก เขาไม่มีความเชี่ยวชาญและทักษะการจัดการที่ทันสมัย เขาถูกขังเพื่อกิจกรรมพิเศษเช่นรีสอร์ท บ้าน และที่ดินเก็งกำไร เป็นบ่อ s ธุรกิจขยาย ดังนั้นยังไม่ได้เชื่อมต่อทางการเมืองของเขาและเขาควบคุมของสำนักงานสาธารณะ เขาได้รับเลือก phuyaiban (ผู้ใหญ่บ้าน) ของตำบลแสนสุข (Bsng แสน) ในปี 1976 ที่เริ่มต้นอาชีพของเขาเป็นการประกอบการประมง เขาได้รับเลือกเป็นกำนันผู้ใหญ่บ้านในปีค.ศ. 1979 เมื่ออาชีพธุรกิจของเขามีมากขึ้น ในปี 1988 เขาลาจาก กำนันผู้ใหญ่บ้านเพื่อทำให้มันง่ายสำหรับเขาในการเล่นและบทบาทสนับสนุน Kitsangkom (สังคมการดำเนินการ) ในการเลือกตั้งแห่งชาติออก ในปี 1989 แสนสุขตำบลถูกยกเป็นเทศบาล และบ่อได้รับเลือกเป็นนายกเทศมนตรี unopposed ในท้องถิ่น เขานำเสนอตัวเองเป็นคนใจกว้าง เขาอธิบายว่า เนื่องจากเขาทำให้เงินมาก และไม่สามารถนำกับเขาไปศพของเขา มันเป็นเพียงธรรมชาติที่ควรให้ลงตัว ใครมันชุมชนสามารถนำปัญหาของเขา เขายังให้กว้างสำหรับโครงการสาธารณะ เขากล่าวว่า คนเห็นแก่ตัวไม่ไม่ดีสังคม เขาอ้างการใช้กว่า 10 ล้านบาทต่อปีในโครงการสาธารณะเช่นถนนอาคาร ติดตั้งระบบน้ำเสีย สร้าง และซ่อมแซมวัดจีน นอกจากนี้ เขาได้เงินโครงการรัฐบาลอื่น ๆ ชอบบอกหนังสือพิมพ์ interviewers: ผมให้เท่านั้น บ่อเป็นภาคภูมิใจของย้าย slums จากหาดของบางแสน เขาได้โน้มน้าวใจชาวชุมชนแออัดทั้งหมดย้ายไปยังไซต์แปดไร่เขาเองซื้อหนึ่งล้านบาท ตอนนี้ ประมาณ 100 ครอบครัวอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ให้พวกเขาไม่ sublease พล็อตของพวกเขาหากพวกเขาย้ายออก ที่ดินที่จะดำเนินการ โดยคณะกรรมการหมู่บ้าน และปลูกด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 ตลาดอสังหาริมทรัพย์ในท้องถิ่นได้รับการส่งเสริมอีก คณะรัฐมนตรีมีมติอนุมัติครม. มีมติอนุมัติแผนพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออกในปี 1981 และในที่สุดก็เริ่มก่อสร้างในโครงการขนาดใหญ่ในปี 1987 ที่คาดหวังว่าโครงการนี้จะนำมาซึ่งเพิ่มขึ้นมากในประชากรและธุรกิจรองทั้งบริเวณโดยรอบ aparked
ออกบูมที่ดิน นักเก็งกำไรซื้อที่ดินรอบแหลมฉบังเพิ่มราคาที่ดินโดยมากกว่า 10 ครั้งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บ่อไม่ได้ลงทุนในกิจการอุตสาหกรรมชายฝั่งทะเลตะวันออกในขณะที่เขาไม่ได้มีความเชี่ยวชาญและทักษะของการจัดการสมัยใหม่ เขาถูกคุมขังในกิจกรรมเสริมเช่นรีสอร์ทที่อยู่อาศัยและการเก็งกำไรที่ดิน.
ขณะที่ธุรกิจบ่อ s ขยายตัวจึงยังไม่ได้เชื่อมต่อทางการเมืองของเขาและการควบคุมของสำนักงานสาธารณะ เขาได้รับเลือกตั้งเป็น phuyaiban (ผู้ใหญ่บ้าน) ตำบลแสนสุข (Bsng, แสน) ในปี 1976 ที่เริ่มต้นของอาชีพของเขาเป็นผู้ประกอบการประมง เขาได้รับเลือกเป็นกำนันในปี 1979 เมื่ออาชีพธุรกิจของเขาเป็นจริงการปิด ในปี 1988 เขาลาออกจากการเป็นกำนันที่จะทำให้มันง่ายสำหรับเขาที่จะเล่นและบทบาทที่สำคัญในการสนับสนุนการ Kitsangkom (การกระทำทางสังคม) ในการเลือกตั้งระดับชาติ ในปี 1989 ตำบลแสนสุขถูกยกขึ้นไปเทศบาลและบ่อได้รับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีค้าน.
ในท้องที่ที่เขานำเสนอตัวเองเป็นคนใจกว้าง เขาอธิบายว่านับตั้งแต่ที่เขาทำให้เงินมากและไม่สามารถนำติดตัวไปกับเขาไปที่หลุมฝังศพของเขามันเป็นเพียงธรรมชาติที่เขาควรจะให้อย่างไม่เห็นแก่ตัว ทุกคนมันชุมชนสามารถนำปัญหาของพวกเขาให้กับเขา นอกจากนี้เขายังให้ความเห็นแก่ตัวสำหรับโครงการสาธารณะ เขาบอกว่าเป็นคนที่เห็นแก่ตัวไม่ดีให้กับสังคม เขาอ้างว่าจะใช้จ่ายมากกว่า 10 ล้านบาทต่อปีในโครงการสาธารณะเช่นการสร้างถนนการติดตั้งระบบบำบัดน้ำเสีย, การสร้างและซ่อมแซมวัดจีน นอกจากนี้เขาบริจาคเงินให้กับโครงการอื่น ๆ ของรัฐบาล เขาชอบที่จะบอกผู้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์: ผมเพียง
แต่ให้บ่อเป็นความภาคภูมิใจของการย้ายถิ่นฐานของชุมชนแออัดจากชายหาดของหาดบางแสน เขาก็สามารถที่จะชักชวนให้ทุกคนอาศัยอยู่ในสลัมที่จะย้ายไปยังเว็บไซต์ของแปดไร่เขาเองซื้อสำหรับหนึ่งล้านบาท ตอนนี้ประมาณ 100 ครอบครัวที่อาศัยอยู่ในดินแดนแห่งนี้บนเงื่อนไขที่ว่าพวกเขาไม่สามารถเช่าช่วงพล็อตของพวกเขาหากพวกเขาย้ายออก ที่ดินซึ่งเป็นที่นำมาจากคณะกรรมการหมู่บ้านและปลูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 , ตลาดอสังหาริมทรัพย์ท้องถิ่นได้รับเพิ่มอีก คณะรัฐมนตรีอนุมัติคณะรัฐมนตรีอนุมัติแผนพัฒนาพื้นที่ชายฝั่งทะเลภาคตะวันออกในปี 1981 และได้เริ่มการก่อสร้างในโครงการขนาดใหญ่ในปี 1987 โอกาสที่โครงการจะให้เพิ่มขนาดใหญ่ในธุรกิจประชากรและรองทั้งบริเวณโดยรอบ aparked ปิด
ที่ดินบูมนักเก็งกำไรซื้อที่ดินแถวแหลมฉบัง , เพิ่มราคาที่ดินมากกว่า 10 ครั้งในไม่กี่ปี โบไม่ได้ลงทุนในกิจการอุตสาหกรรมชายฝั่งทะเลตะวันออก เขาไม่ได้มีความเชี่ยวชาญและทักษะด้านการบริหารจัดการสมัยใหม่ เขาถูกคุมขังในกิจกรรมเสริม เช่น รีสอร์ท บ้านและที่ดิน การเก็งกำไร .
เป็นโบธุรกิจขยายงั้นก็ทำการเชื่อมต่อทางการเมืองของเขาและการควบคุมของสำนักงานสาธารณะ เขาได้รับ phuyaiban ( ผู้ใหญ่บ้าน ) ตำบลแสนสุข ( bsng เชียงแสน , ) ในปี 1976 ที่เริ่มอาชีพของเขาในฐานะผู้ประกอบการประมง เขาได้รับเลือกให้เป็นกำนันในปี 1979 เมื่อธุรกิจการงานของเขาถูกจริงๆนะในปี 1988 เขาลาออกจากการเป็นกำนัน ทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับเขาที่จะเล่นและบทบาทในการสนับสนุน kitsangkom ( ทางสังคม ) ในการเลือกตั้งระดับชาติ ในปี 1989 ตำบลแสนสุข ถูกยกเป็นเทศบาลบ่อได้รับการเลือกตั้งนายกเทศมนตรีค้าน .
ในท้องที่เขาแสดงเองเป็นผู้ชายใจดี เขาอธิบายว่า ตั้งแต่เขาทำให้เงินมาก และไม่สามารถเก็บมันไว้กับเขา หลุมศพของเขามันเป็นเพียงธรรมชาติที่เขาควรจะให้อย่างงาม ใครก็ตามที่ชุมชนสามารถนำปัญหาของพระองค์ เขายังให้อย่างไม่เห็นแก่ตัวเพื่อโครงการสาธารณะ เขาบอกว่าเป็นคนที่เห็นแก่ตัวไม่ดีแก่สังคม เขาอ้างว่าใช้เงินกว่า 10 ล้านบาทในโครงการสาธารณะ เช่น ถนน อาคาร การติดตั้งระบบบำบัดน้ำเสีย การสร้าง และซ่อมแซมวัดจีนนอกจากนี้ เขาบริจาคเงินเพื่อโครงการของรัฐบาลอื่น ๆ เขาชอบที่จะบอกฉันให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ :
โบภูมิใจย้ายวัดจากชายหาดบางแสน เขาก็สามารถที่จะโน้มน้าวคนในชุมชนแออัดทั้งหมดเพื่อย้ายไปยังเว็บไซต์ของแปดไร่ เขาซื้อให้หนึ่งล้านบาทตอนนี้ประมาณ 100 ครอบครัวอาศัยอยู่ในแผ่นดินนี้ บนเงื่อนไขที่ว่าพวกเขาไม่สามารถเช่าช่วงพล็อตของพวกเขาหากพวกเขาย้ายออกไป ที่ดินซึ่งถูกยึดโดยคณะกรรมการหมู่บ้าน และการปลูกด้วย