The door of light flashed and it di

The door of light flashed and it did not obstruct her in any way.

Upon entering the door of light, Lin Xintong felt like she had arrived in a new world.

In front of her, there was an endless land sealed in ice. She heard the cold winds blow and all that entered her eyes was white snow.

It seemed like the world had Lin Xintong as the only living thing.

This snow world was covered in endless snow plains, and for some reason, it seemed to give people a deep sense of despair.

At this moment, a gentle voice echoed in Lin Xintong’s ear, “Child, go on. I can’t give you your path. You have to use the sword in your hand to slash a path out.”

This gentle voice echoed in Lin Xintong’s ears, making her feel an unexplainable sense of calm.

Lin Xintong inhaled deeply and she looked far into the distance. There was no end to the icy plains. The pressure and sense of despair hovered above the icy plains and it became more intense.

It was like her naturally terminated meridians. There was no way of abandoning it no matter how hard she tried.

The icy plains… were something the ancient Great Empress had walked on herself in the past?

Lin Xintong then resolutely stepped onto the icy plains.

Ever since she was young, she knew that if she wanted to go further and live on, she had to put in work that was a hundred times more than others.

Even so, the result was not guaranteed.

The cold wind blew and it was like spinning flying daggers that flew at Lin Xintong. These gusts of cold wind brought along with them a wanton energy surge. It was not something that any ordinary warrior could withstand.

Lin Xintong powered up her Yuan Qi protection to endure the cold wind. In an instant, Lin Xintong felt the pressure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประตูของแสงประกาย และมันไม่เป็นอุปสรรคของเธอในทางใดเมื่อเข้าประตูของแสง หลินซินตงรู้สึกเหมือนเธอมาถึงในโลกใหม่ด้านหน้าของเธอ มีที่ดินการสิ้นสุดการปิดผนึกน้ำแข็ง เธอได้ยินเป่าลมเย็น และทั้งหมดที่ใส่ดวงตาของเธอเป็นสีขาวหิมะดูเหมือนโลกมีซินตงหลินเป็นเพียงการอาศัยอยู่สิ่งที่โลกนี้หิมะคลุมหิมะสิ้นราบ และเหตุผลบางอย่าง เหมือนการให้คนความลึกของความสิ้นหวังขณะนี้ เสียงอ่อนโยนดังก้องในหูหลินซินตง "เด็ก ไปใน ผมไม่สามารถให้เส้นทางของคุณ คุณมีการใช้ดาบในมือฟาดเส้นทางออก"เสียงอ่อนโยนนี้ดังก้องในหูหลินซินตง ทำให้เธอรู้สึกความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ของความสงบหลินซินตงสูดดมอย่างลึกซึ้ง และเธอดูเป็นระยะทางไกล จบราบน้ำแข็งได้ ความดันและความรู้สึกสิ้นหวังที่วนเวียนอยู่เหนือราบน้ำแข็ง และกลายเป็นรุนแรงมากขึ้นมันเป็นเหมือนเส้นเมอริเดียนของเธอหยุดการทำงานตามธรรมชาติ ได้วิธีของญิบไม่ว่าวิธีการที่ยากเธอพยายามราบน้ำแข็ง...ได้บางสิ่งบางอย่างที่จักรพรรดินีดีโบราณได้เดินบนตัวเองในอดีตหลินซินตงแล้วสะท้อนก้าวลงบนราบน้ำแข็งนับตั้งแต่เธอหนุ่ม เธอรู้ว่าถ้าเธออยากจะไปต่อไป และบน เธอต้องใส่ในงานที่ร้อยครั้งมากกว่าคนอื่นดังนั้นแม้ ผลถูกไม่รับประกันลมหนาวพัด และมันเป็นเหมือนปั่นมีดเหน็บบินที่บินที่หลินซินตง กระโชกของลมหนาวเหล่านี้มาพร้อมการหลั่งไหลของพลังงานกาม มันไม่เป็นสิ่งที่นักรบสามัญใด ๆ สามารถทนต่อหลินซินตงไฟป้องกันหยวนชี่ของเธอทนลมหนาว ในทันที ซินตงหลินรู้สึกความดัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประตูของแสงประกายและมันไม่ได้ขัดขวางเธอในทางใดทางหนึ่ง. เมื่อเข้าสู่ประตูของแสงหลิน Xintong รู้สึกเหมือนเธอได้เข้ามาอยู่ในโลกใหม่. ในด้านหน้าของเธอมีที่ดินที่ไม่มีที่สิ้นสุดผนึกในน้ำแข็ง เธอได้ยินเสียงลมหนาวพัดและทุกคนที่เข้ามาในดวงตาของเธอเป็นสีขาวหิมะ. มันดูเหมือนว่าโลกมีหลิน Xintong เป็นสิ่งมีชีวิตเท่านั้น. โลกหิมะนี้ถูกปกคลุมไปด้วยที่ราบหิมะสิ้นสุดและด้วยเหตุผลบางอย่างก็ลำบากที่จะให้คน ความรู้สึกลึก ๆ ของความสิ้นหวัง. ขณะนี้เสียงอ่อนโยนก้องอยู่ในหูหลิน Xintong ของ "เด็กไปใน ฉันไม่สามารถให้เส้นทางของคุณ คุณต้องใช้ดาบในมือของคุณที่จะเฉือนเส้นทางออก. " เสียงอ่อนโยนนี้ก้องอยู่ในหูของหลิน Xintong ทำให้เธอรู้สึกความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ของความสงบ. หลิน Xintong สูดดมลึก ๆ และเธอมองไกลเป็นระยะทาง มีสิ้นไปที่ราบน้ำแข็งไม่ได้ ความดันและความรู้สึกของความสิ้นหวังบินว่อนอยู่เหนือที่ราบน้ำแข็งและมันก็กลายเป็นความรุนแรงมากขึ้น. มันเป็นเหมือนเธอเส้นเมอริเดียนยกเลิกธรรมชาติ ไม่มีทางที่จะทิ้งมันไม่ว่าเธอพยายามอย่างหนัก. ไม่มีที่ราบน้ำแข็ง ... มีบางสิ่งบางอย่างในสมัยโบราณที่ดีคุณหญิงได้เดินบนตัวเองในอดีต? หลิน Xintong แล้วเฉียบขาดก้าวเข้าสู่ที่ราบน้ำแข็ง. นับตั้งแต่เธอยังเด็กเธอรู้ว่า ว่าถ้าเธออยากจะไปต่อไปและอาศัยอยู่บนเธอต้องใส่ในการทำงานที่เป็นร้อยครั้งมากกว่าคนอื่น ๆ . ดังนั้นแม้ผลที่ได้ไม่รับประกัน. ลมหนาวพัดและมันก็เหมือนกับการปั่นดบินที่บินที่หลิน Xintong ลมกระโชกนี้ลมหนาวมาพร้อมกับพวกเขากระชากพลังงานกาม มันไม่ได้เป็นสิ่งที่นักรบสามัญสามารถทน. หลิน Xintong ขับเคลื่อนขึ้นป้องกันหยวนฉีเธอจะทนลมหนาว ในทันทีหลิน Xintong รู้สึกกดดัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประตูแห่งแสงประกาย และไม่ได้ขัดขวางเธอในทางใด ๆเมื่อเข้าสู่ประตูแห่งแสง หลิน xintong รู้สึกเหมือนเธอได้เดินทางมาถึงในโลกใหม่ในด้านหน้าของเธอมีที่ดินเจ็ดชั่วโคตรผนึกในน้ำแข็ง เธอได้ยินที่ลมหนาวพัด และทั้งหมดที่ป้อน ตาของเธอเป็นสีขาวหิมะมันเหมือนโลกได้หลิน xintong เป็นสิ่งมีชีวิตเท่านั้นโลกนี้เต็มไปด้วยทุ่งหิมะหิมะเจ็ดชั่วโคตร และด้วยเหตุผลบางอย่าง มันก็ให้ความรู้สึกลึก ๆของความสิ้นหวังในช่วงเวลานี้ อ่อนโยน เสียงหลิน xintong สะท้อนในหู ลูก ไปเถอะ ฉันไม่สามารถให้คุณทางของคุณ คุณต้องใช้ดาบในมือฟันเส้นทางออก . "เสียงที่อ่อนโยนดังก้องในหูของหลิน xintong ทำให้เธอรู้สึกว่า ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ของความสงบหลิน xintong สูดดมลึกและเธอมองไปสุดฟ้าไกล ไม่มีสิ้นสุดที่ราบน้ำแข็ง ความกดดันและความรู้สึกของความสิ้นหวัง hovered เหนือที่ราบน้ำแข็งและกลายเป็นที่รุนแรงมากขึ้นมันเหมือนเธอตามธรรมชาติยกเลิกเส้นเมอริเดียน มันไม่มีทางที่เราจะทิ้งมัน ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนทุ่งหญ้า . . . เย็นฉ่ำอะไรคุณหญิงใหญ่โบราณ เดินบนตัวเธอในอดีตหลิน xintong แล้วเฉียบขาดก้าวลงบนทุ่งน้ำแข็งตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอว่าถ้าเธออยากจะไปเพิ่มเติม และมีชีวิตอยู่ต่อไป เธอต้องใส่ในการทำงานที่มากกว่าคนอื่นเป็นร้อยเท่าดังนั้น ผลที่ได้คือไม่รับประกันลมเย็นพัด มันเหมือนมีดบินที่บินที่ปั่นหลิน xintong . พวกนี้แรงลมหนาวมาพร้อมกับพวกเขากระชากพลังป่าเถื่อน มันก็ไม่ใช่อะไรที่ธรรมดาๆ นักรบสามารถทนต่อหลิน xintong ขับเคลื่อนขึ้นเธอหยวนฉีป้องกันทนลมเย็น ในทันที หลิน xintong รู้สึกกดดัน