The fur trade does not pose a signi

The fur trade does not pose a significant threat to dholes. The people of India do not eat dhole flesh, and their fur is not considered overly valuable. Due to their rarity, dholes were never harvested for their skins in large numbers in the Soviet Union, and were sometimes accepted as dog or wolf pelts (being labeled as "half wolf" for the latter). The winter fur was prized by the Chinese, who bought dhole pelts in Ussuriysk during the late 1860s for a few silver rubles. In the early 20th century, dhole pelts reached eight rubles in Manchuria. In Semirechye, fur coats made from dhole skin were considered the warmest, but were very costly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การค้าขนสัตว์ก่อให้เกิดเป็นภัยคุกคามสำคัญต่อ dholes คนอินเดียกินเนื้อหมาใน และขนของพวกเขาจะไม่ถือว่ามีคุณค่ามากเกินไป เนื่องจากหายากของพวกเขา dholes ไม่เก็บเกี่ยวผลผลิตสำหรับสกินของพวกเขาในจำนวนมากในสหภาพโซเวียต และบางครั้งมีการยอมรับเป็นสุนัขหรือหมาป่า pelts (ถูกติดป้ายว่าเป็น "ครึ่งหมาป่า" สำหรับหลัง) ขนหนาวถูก prized โดยภาษาจีน ผู้ซื้อหมาใน pelts ใน Ussuriysk ระหว่าง 1860s สายสำหรับ rubles กี่เงิน ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 หมาใน pelts ถึง rubles แปดในแมนจูเรีย ใน Semirechye เสื้อขนสัตว์ที่ทำจากผิวหนังหมาในได้ถืออบอุ่น แต่มีค่าใช้จ่ายมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขนสินค้าไม่ได้เป็นภัยคุกคามที่สำคัญในการ Dholes คนอินเดียไม่กินเนื้อหมาในและขนของพวกเขาจะไม่ถือว่ามีคุณค่ามากเกินไป เนื่องจากหายากของพวกเขาไม่เคย Dholes เก็บเกี่ยวสำหรับผิวหนังของพวกเขาในจำนวนมากในสหภาพโซเวียตและได้รับการยอมรับบางครั้งก็เป็นสุนัขหรือกวดหมาป่า (ที่ถูกระบุว่าเป็น "หมาป่าครึ่ง" สำหรับหลัง) ขนฤดูหนาวที่ไ​​ด้รับผลตอบแทนโดยชาวจีนที่ซื้อมาหาหมาใน Ussuriysk ในช่วงปลายยุค 1860 สำหรับเงินรูเบิลไม่กี่ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20, กวดหมาในถึงแปดรูเบิลในแมนจูเรีย ใน Semirechye, เสื้อคลุมขนสัตว์ที่ทำจากผิวได้รับการพิจารณาหมาในที่ร้อนที่สุด แต่มีค่าใช้จ่ายมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้าขนสัตว์ไม่ได้เป็นภัยคุกคามที่สำคัญเพื่อ dholes . คนอินเดียไม่กินเนื้อหมาใน และขนสัตว์ของพวกเขาไม่ถือว่ามีคุณค่าสุดเหวี่ยง เนื่องจากหายากของพวกเขา dholes ไม่เคยใช้สกินของตัวเลขขนาดใหญ่ในสหภาพโซเวียต และบางครั้งการยอมรับเป็นสุนัขหรือหมาป่ามา ( ที่ถูกระบุว่าเป็น " หมาป่าครึ่ง " หลัง ) ฤดูหนาวขนสัตว์เป็น prized โดยจีนใครซื้อหมาในๆใน ussuriysk ในระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1840 สายเงินรูเบิล เพียงไม่กี่ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 , สาเกมาถึงแปดรูเบิลในแมนจูเรีย ใน semirechye , เสื้อขนสัตว์ทำจากสาเกผิวถือว่าอบอุ่นที่สุด แต่แพงมาก