Libya’s civil war hugely disrupted

Libya’s civil war hugely disrupted the economy by cutting oil output, the primary source of revenue, to
virtually zero. As a result, the economy contracted 41.8% in 2011 but as oil production recovers, it should
expand 20.1% in 2012 as reconstruction takes holds, followed by a gain of 9.5% in 2013.
Libya has a record of high social inequality, high rates of youth unemployment and regional economic
disparities, not to mention years of poor governance and corruption. Libya’s future depends on the ability
of the interim government, headed by the National Transitional Council (NTC), to guarantee political
stability and encourage thorough reform of the economy.
Youth unemployment was among the main grievances that led to the Libyan uprising of 2011. The interim
government inherits a labour environment of private sector rigidity, inadequate youth skills and a youth
preference for public sector employment. Initiatives to encourage self-employment have been hampered
by the difficult business climate. The difficulties will be compounded, in the short term, by the aftermath of
the war but the political changes underway are an opportunity for the country to address these challenges.


Overview
By any measure, 2011 was a momentous year for Libya. The fall of the Gaddafi government created, for the
first time, an opportunity for the country to pursue the types of economic and social reforms that vested
interests had previously prevented. Although the change is certainly an opportunity, the manner in which the
revolution came about has had serious economic implications and created numerous challenges. Most
importantly, Libya temporarily stopped producing and exporting oil, the country’s main revenue source, while
the freezing of the country’s assets by the international community created significant obstacles. The conflict
effectively brought the formal economy to a halt, resulting in an estimated 41.8% contraction in real GDP in
2011. Nevertheless, Libya’s economy is expected to pick up as the political situation stabilises, with growth
projected at 20.1% in 2012 and 9.5% in 2013. The speedy return of foreign oil companies alongside the strong
international support the country has received bodes well for Libya’s post conflict recovery.
A number of trends are evident. The interim government has taken necessary measures to build on the oil
industry’s strengths while mitigating the former government’s mismanagement of the resource. Overall, the
NTC intends to reform the economy as part of a comprehensive approach to the country’s reconstruction.
Government spending faces major pressures as subsidies and other forms of wealth transfers are channelled to
those most affected by the conflict. As a result, the budget is expected to show a deficit equal to 17.1% of GDP
in 2011, compared with a surplus of 8.7% in 2010, but this is expected to improve by 2012 with a positive
balance of 13.6%. Despite the many challenges Libya faces in such areas as economic management, structural
policies, social inclusion and governance, it is expected that the country will be able to make important strides
in its reconstruction efforts if the interim government is able to maintain stability.
Libya will also have to confront the growing challenge of youth unemployment, an obstacle that has been
aggravated by the economic difficulties created by the civil war. Libya has traditionally relied on the public
sector to create employment, a measure that has proved unsustainable. At the same time, the country’s
inefficient private sector has been unable to compensate for the lack of jobs. Despite the government’s efforts
to reform the private sector and create opportunities by supporting entrepreneurs and small businesses, the
inefficiencies of Libya’s economy stand in the way of tangible improvements in the business environment. At the
same time, Libya’s education system inadequately prepares students to meet the demands of the labour market,
resulting in a negative return on education

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สงครามกลางเมืองของลิเบียอย่างมหาศาลระหว่างสองวันเศรษฐกิจ โดยน้ำมันออก แหล่งที่มาหลักของรายได้ การแทบเป็นศูนย์ เศรษฐกิจสัญญา 41.8% ในปี 2554 แต่เป็นน้ำมันผลิตกู้คืน ควรทำขยาย 20.1% ใน 2012 เป็นฟื้นฟูจะถือ ตามกำไร 9.5% ในปี 2013ลิเบียมีข้อมูลของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมที่สูง สูงอัตราการว่างงานของเยาวชนและเศรษฐกิจภูมิภาคความแตกต่าง ไม่ต้องพูดถึงการกำกับดูแลกิจการที่ดีและความเสียหาย อนาคตของลิเบียขึ้นอยู่กับความสามารถในรัฐบาลเฉพาะกาล หัวโดยชาติอีกรายการสภา (NTC), การค้ำประกันทางการเมืองความมั่นคงและปฏิรูปอย่างละเอียดของเศรษฐกิจว่างงานของเยาวชนผู้รักษาหลักที่นำไปสู้ลิเบีย 2554 ได้ ระหว่างกาลรัฐบาลสืบทอดสภาพแวดล้อมการแรงงานของภาคเอกชนความแข็งแกร่ง ทักษะไม่เพียงพอของเยาวชน และเยาวชนการกำหนดลักษณะสำหรับการจ้างงานภาครัฐ โครงการส่งเสริมการจ้างงานตนเองได้รับการขัดขวางโดยสภาพภูมิอากาศทางธุรกิจ difficult Difficulties จะสามารถเพิ่ม ในระยะสั้น โดยปัจจุบันสงครามแต่การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองระหว่างดำเนินเป็นโอกาสสำหรับประเทศเพื่อความท้าทายเหล่านี้ภาพรวมโดยทุกวัด 2011 เป็นปี momentous ในลิเบีย การล่มสลายของรัฐบาล Gaddafi สร้าง สำหรับการfirst เวลา โอกาสสำหรับประเทศไล่แบบปฏิรูปเศรษฐกิจ และสังคมที่ vestedก่อนหน้านี้ได้ทำประโยชน์ แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นโอกาส ลักษณะดาวปฏิวัติมาประมาณได้มีผลกระทบทางเศรษฐกิจที่รุนแรง และสร้างความท้าทายมากมาย มากที่สุดสำคัญ ลิเบียชั่วคราวหยุดการผลิต และส่งออกน้ำมัน แหล่งรายได้หลักของประเทศ ในขณะที่จุดเยือกแข็งของสินทรัพย์ของประเทศประชาคมสร้างอุปสรรค significant Conflicteffectively นำทางเศรษฐกิจสะดุดหยุดชะงัก เกิดการหดตัว 41.8% โดยประมาณใน real GDP ใน2011. อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจของลิเบียคาดว่าจะรับกับสถานการณ์ทางการเมือง stabilises มีการเจริญเติบโตคาดการณ์ที่ 20.1% ใน 2012 และ 9.5% ในปี 2013 กลับที่รวดเร็วของบริษัทน้ำมันต่างประเทศควบคู่ไปกับแข็งแกร่งสนับสนุนระหว่างประเทศที่ประเทศได้รับ bodes สำหรับการกู้คืนของลิเบียลงความขัดแย้งกันจำนวนแนวโน้มเห็นได้ชัด รัฐบาลได้ดำเนินมาตรการที่จำเป็นเพื่อสร้างน้ำมันจุดแข็งของอุตสาหกรรมในขณะที่บรรเทา mismanagement รัฐบาลอดีตของทรัพยากร โดยรวม การNTC มุ่งมั่นที่จะปฏิรูปเศรษฐกิจเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการครอบคลุมการฟื้นฟูประเทศหน้าหลักดันเป็นเงินอุดหนุนและรูปแบบอื่น ๆ อีกมากมายให้โอนเป็น channelled เพื่อการใช้จ่ายของรัฐบาลaffected เหล่านั้นส่วนใหญ่ โดย conflict งบประมาณคาดว่าจะแสดงเป็น deficit เท่ากับ 17.1% ของ GDP ดังใน 2011 เมื่อเทียบกับส่วนเกินของ 8.7% ใน 2010 แต่นี้คาดว่าการปรับปรุง โดย 2012 ด้วยบวกกับยอดดุลของ 13.6% แม้ มีความท้าทายใน ลิเบียหันหน้าในด้านต่าง ๆ เช่นการจัดการเศรษฐกิจ โครงสร้างภิ บาล ความเข้มแข็งทางสังคม นโยบายที่คาดหวังว่า ประเทศจะสามารถทำให้ก้าวหน้าที่สำคัญในการฟื้นฟูความพยายามถ้ารัฐบาลสามารถรักษาเสถียรภาพลิเบียจะยังต้องเผชิญความท้าทายเติบโตของการว่างงานของเยาวชน อุปสรรคที่ได้รับaggravated โดย difficulties เศรษฐกิจที่สร้าง โดยสงครามกลางเมือง ลิเบียมีประเพณีอาศัยในสาธารณะภาคสร้างการจ้างงาน การวัดที่ได้พิสูจน์ unsustainable ขณะเดียวกัน ประเทศของinefficient เอกชนแล้วไม่สามารถที่จะชดเชยสำหรับการขาดงาน แม้ efforts ของรัฐบาลการปฏิรูปภาคเอกชน และสร้างโอกาส ด้วยการสนับสนุนผู้ประกอบการและธุรกิจขนาดเล็ก การยืน inefficiencies ของลิเบียเศรษฐกิจทางการปรับปรุงในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจที่จับต้องได้ ที่ขณะเดียวกัน ระบบการศึกษาของลิเบียเตรียมนักเรียนเพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงาน inadequatelyในเที่ยวกลับเป็นลบในการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สงครามกลางเมืองลิเบียอย่างมหาศาลกระจัดกระจายเศรษฐกิจโดยการตัดการส่งออกน้ำมันแหล่งที่มาหลักของรายได้ที่จะ
เกือบเป็นศูนย์ เป็นผลให้เศรษฐกิจหดตัว 41.8% ในปี 2011 แต่การผลิตน้ำมันกู้ก็ควร
ขยาย 20.1% ในปี 2012 เป็นเวลาฟื้นฟูถือตามด้วยกำไรจาก 9.5% ในปี 2013.
ลิเบียมีบันทึกของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมสูง, อัตราที่สูง การว่างงานของเยาวชนและเศรษฐกิจในภูมิภาค
ความไม่เสมอภาคไม่พูดถึงปีของการกำกับดูแลกิจการที่ยากจนและการทุจริต ในอนาคตของลิเบียขึ้นอยู่กับความสามารถ
ของรัฐบาลชั่วคราวโดยสภาเฉพาะกาลแห่งชาติ (กทช) เพื่อรับประกันทางการเมือง
ความมั่นคงและส่งเสริมการปฏิรูปอย่างละเอียดของเศรษฐกิจ.
การว่างงานเยาวชนเป็นหนึ่งในข้อกล่าวหาหลักที่นำไปสู่การจลาจลลิเบียของปี 2011 ระหว่างกาล
รัฐบาลสืบทอดสภาพแวดล้อมแรงงานของความแข็งแกร่งของภาคเอกชนทักษะเยาวชนไม่เพียงพอและเยาวชน
ตั้งค่าสำหรับการจ้างงานของภาครัฐ ความคิดริเริ่มที่จะส่งเสริมให้การจ้างงานตนเองได้รับการขัดขวาง
โดยดิ FFI บรรยากาศทางธุรกิจศาสนา culties FFI ดิจะได้รับการประกอบในระยะสั้นโดยผลพวงของ
สงคราม แต่กำลังอยู่ระหว่างการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองเป็นโอกาสสำหรับประเทศที่จะรับมือกับความท้าทายเหล่านี้. ภาพรวมโดยมาตรการใด ๆ ที่ 2011 เป็นปีที่สำคัญยิ่งสำหรับลิเบีย การล่มสลายของรัฐบาล Fi Gadda สร้างขึ้นสำหรับFi ครั้งแรกโอกาสสำหรับประเทศที่จะไล่ตามประเภทของการปฏิรูปทางเศรษฐกิจและสังคมที่ตกเป็นผลประโยชน์ได้ป้องกันได้ก่อนหน้านี้ แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอนโอกาสลักษณะที่มาเกี่ยวกับการปฏิวัติได้มีผลกระทบทางเศรษฐกิจอย่างรุนแรงและสร้างความท้าทายมากมาย ส่วนใหญ่ที่สำคัญลิเบียชั่วคราวหยุดการผลิตและการส่งออกน้ำมันแหล่งรายได้หลักของประเทศในขณะที่แช่แข็งของสินทรัพย์ของประเทศโดยประชาคมระหว่างประเทศที่สร้างขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ Fi อุปสรรคลาดเท นักโทษชั้น ict อี ff ectively นำเศรษฐกิจอย่างเป็นทางการเพื่อหยุดผลในการหดตัวประมาณ 41.8% ของจีดีพีที่แท้จริงใน2011 อย่างไรก็ตามเศรษฐกิจลิเบียคาดว่าจะรับเป็นสถานการณ์ทางการเมืองการรักษามีการเจริญเติบโตที่คาดการณ์ไว้ที่ 20.1% ในปี 2012 และ 9.5% ในปี 2013 ผลตอบแทนที่รวดเร็วของ บริษัท น้ำมันจากต่างประเทศควบคู่ไปกับการที่แข็งแกร่งสนับสนุนระหว่างประเทศได้รับลางที่ดีสำหรับการโพสต์ของลิเบีย การกู้คืนความขัดแย้ง. จำนวนของแนวโน้มที่เห็นได้ชัด ระหว่างรัฐบาลได้ดำเนินมาตรการที่จำเป็นในการสร้างน้ำมันจุดแข็งของอุตสาหกรรมในขณะที่การลดการปรับตัวของรัฐบาลอดีตของทรัพยากร โดยรวมแล้วกทชตั้งใจที่จะปฏิรูปเศรษฐกิจเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการที่ครอบคลุมในการฟื้นฟูประเทศ. การใช้จ่ายของรัฐบาลเผชิญกับแรงกดดันที่สำคัญเช่นเงินอุดหนุนและรูปแบบอื่น ๆ ของการถ่ายโอนความมั่งคั่งจะช่องทางไปยังเหล่านั้นส่วนใหญ่ ff ected โดยชั้นนักโทษ ict เป็นผลให้งบประมาณที่คาดว่าจะแสดงเครือซีไอเท่ากับ 17.1% ของ GDP ในปี 2011 เมื่อเทียบกับที่เกินดุล 8.7% ในปี 2010 แต่คาดว่าจะปรับปรุงในปี 2012 ที่มีบวกความสมดุลของ 13.6% แม้จะมีความท้าทายหลายลิเบียใบหน้าในพื้นที่เช่นการจัดการทางเศรษฐกิจโครงสร้างนโยบายการรวมทางสังคมและการกำกับดูแลเป็นที่คาดหวังว่าประเทศจะสามารถที่จะทำให้ความก้าวหน้าที่สำคัญในความพยายามฟื้นฟูถ้ารัฐบาลชั่วคราวสามารถที่จะรักษาเสถียรภาพ. ลิเบียจะ ยังต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายที่เพิ่มขึ้นของการว่างงานของเยาวชนอุปสรรคที่ได้รับaggravated โดย culties FFI ดิเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดยสงครามกลางเมือง ลิเบียได้อาศัยแบบดั้งเดิมในที่สาธารณะภาคการจ้างงานที่จะสร้างวัดที่ได้รับการพิสูจน์ว่าไม่ยั่งยืน ในเวลาเดียวกัน, ประเทศครับ FFI เพียงพอภาคเอกชนที่ได้รับไม่สามารถที่จะชดเชยการขาดงาน แม้จะมีอีเมลของรัฐบาล ff Orts เพื่อการปฏิรูปภาคเอกชนและสร้างโอกาสโดยการสนับสนุนผู้ประกอบการและธุรกิจขนาดเล็กครับ FFI ciencies ของเศรษฐกิจของลิเบียยืนอยู่ในทางของการปรับปรุงที่มีตัวตนอยู่ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ ในขณะเดียวกันระบบการศึกษาลิเบียเพียงพอเตรียมความพร้อมให้นักเรียนที่จะตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงานที่มีผลในการกลับมาในทางลบต่อการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิเบียสงครามกลางเมืองเป็นอย่างมากทำให้เศรษฐกิจโดยการตัดน้ำมันออก , แหล่งที่มาหลักของรายได้

แทบเป็นศูนย์ เป็นผลให้เศรษฐกิจหดตัวเท่ากับ 41.8% ในปี 2011 แต่การผลิตน้ำมันหายก็ควร
ขยาย 20.1% ใน 2012 เป็นการฟื้นฟูจะใช้เวลาถือ ตามด้วยผลประโยชน์จาก 9.5% ในปี 2013 .
ลิเบียมีประวัติของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมสูงอัตราสูงของการว่างงานและความไม่เสมอภาคทางเศรษฐกิจ
ภาคเยาวชน ไม่ต้องพูดถึงปีของระบบธรรมาภิบาล และการคอรัปชั่น อนาคตของลิเบียขึ้นอยู่กับความสามารถ
รัฐบาลชั่วคราวของ หัว โดยสภาเฉพาะกาลแห่งชาติ ( กทช. ) เพื่อรับประกันเสถียรภาพทางการเมือง
และสนับสนุนการปฏิรูปอย่างละเอียดของเศรษฐกิจ
การว่างงานของเยาวชนเป็นหนึ่งในหลักความคับข้องใจที่นำไปสู่จลาจลลิเบีย 2554 รัฐบาลชั่วคราว
สืบทอดแรงงานสภาพแวดล้อมของความแข็งแกร่งของภาคเอกชน ด้านทักษะของเยาวชนและเยาวชน
การจ้างงานภาคสาธารณะ โครงการเพื่อส่งเสริมการจ้างงานด้วยตนเองได้รับการขัดขวาง
โดย ดิ ffiศาสนาธุรกิจภูมิอากาศ ที่ ดิ ffi culties จะเพิ่มมากขึ้น ในช่วงระยะเวลาสั้นๆจากผลพวงของสงคราม แต่การเปลี่ยนแปลงทางการเมือง
กําลังเป็นโอกาสสำหรับประเทศที่จะรับมือกับความท้าทายเหล่านี้


-
โดยมาตรการใด ๆ , 2011 เป็นปีที่สำคัญสำหรับลิเบีย การล่มสลายของรัฐบาล gadda จึงสร้างขึ้นสำหรับ
จึงตัดสินใจเดินทางเวลา โอกาสสำหรับประเทศที่จะไล่ตามประเภทของการปฏิรูปทางเศรษฐกิจและสังคมที่ได้เสีย
เคยขัดขวางแม้ว่าการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน โอกาสที่ ลักษณะที่
การปฏิวัติมาเกี่ยวกับมีผลกระทบทางเศรษฐกิจที่รุนแรงและสร้างความท้าทายมากมาย ที่สุด
ที่ลิเบียชั่วคราวหยุดการผลิต และส่งออกน้ำมัน แหล่งรายได้หลักของ ประเทศ ขณะที่
แช่แข็งสินทรัพย์ของประเทศโดยประชาคมระหว่างประเทศที่สร้าง signi จึงไม่สามารถอุปสรรค คอนflไอซีที
E ff ectively นำเศรษฐกิจอย่างเป็นทางการต้องหยุดชะงัก ส่งผลให้ประมาณ 41.8 % การหดตัวใน real GDP ใน
2011 อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจของลิเบีย คาดว่าจะรับเป็นสถานการณ์ทางการเมือง stabilises กับการเจริญเติบโตที่คาดการณ์ไว้ที่
20.1% ในปี 2012 และ 9.5 เปอร์เซ็นต์ใน 2013 . รวดเร็วผลตอบแทนของบริษัทน้ำมันต่างประเทศควบคู่ไปกับแรง
สนับสนุนระหว่างประเทศประเทศได้รับ bodes ดีสำหรับการโพสต์ความขัดแย้งลิเบียกู้ .
ตัวเลขแนวโน้มจะเห็นได้ชัด . รัฐบาลมีมาตรการที่จำเป็นในการสร้างบนจุดแข็งของอุตสาหกรรมน้ำมัน
ในขณะที่บรรเทาอดีตรัฐบาลที่ผิดพลาดของทรัพยากร
รวมกทช. ตั้งใจที่จะปฏิรูปเศรษฐกิจเป็นส่วนหนึ่งของวิธีการที่ครอบคลุมเพื่อการฟื้นฟูประเทศ การใช้จ่ายของรัฐบาล ยังคงเป็นแรงกดดันหลัก
อุดหนุนและรูปแบบอื่น ๆของการถ่ายโอนความมั่งคั่งเป็น channeled
เหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นffประมวลโดย con fl ICT เป็นผลให้งบประมาณที่คาดว่าจะทำให้ เดอ Cit จึงเท่ากับ 17.1 % ของ GDP
ใน 2011 , เมื่อเทียบกับที่ขยายตัว 8.7% ในปี 2553แต่นี้คาดว่าจะปรับปรุงโดย 2012 กับบวก
ดุล 13.6 % แม้จะมีความท้าทายมากมายที่ลิเบียใบหน้าในพื้นที่เช่นการจัดการทางเศรษฐกิจ นโยบาย โครงสร้าง
, รวมทางสังคม และการปกครอง มันเป็นที่คาดหวังว่าประเทศจะสามารถทำให้ก้าวหน้าในความพยายามฟื้นฟูสำคัญ
นั้นหากรัฐบาลสามารถรักษาความมั่นคง
ลิเบียจะยังต้องเผชิญกับการท้าทายของการว่างงานของเยาวชน อุปสรรคที่ได้รับ
aggravated โดยเศรษฐกิจดีffi culties สร้างโดยสงครามกลางเมือง ลิเบียแต่เดิมพึ่งพาภาครัฐ
เพื่อสร้างการจ้างงาน , วัดที่ได้พิสูจน์แล้วว่าไม่ยั่งยืน ใน เวลาเดียวกัน มันสะดวกffi cient
ประเทศภาคเอกชนได้รับไม่สามารถที่จะชดเชยการขาดงานแม้จะมีรัฐบาล e ffก่อตั้ง
เพื่อการปฏิรูปภาคเอกชนและสร้างโอกาส โดยสนับสนุนผู้ประกอบการและธุรกิจขนาดเล็ก ,
e ffi ciencies เศรษฐกิจของลิเบียที่ยืนในทางของการปรับปรุงที่จับต้องได้ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ ที่
เวลาเดียวกัน ระบบการศึกษาของลิเบียไม่เพียงพอที่จะเตรียมนักศึกษาเพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงาน
ส่งผลให้กลับมาลบในการศึกษา