Methods of IS evaluationEvaluation

Methods of IS evaluation
Evaluation of the effectiveness or the impact of an information system constitutes one
of the major areas in information systems research. It should be stressed that the
measures used in each research exercise must be well defined to ensure that the results
from different studies are comparable. Furthermore, for the results of the information
systems research to be useful they must contribute towards the development and
application of these systems. In practice, success measures are needed to evaluate
information system software packages, rules, policies and procedures (DeLone and
McLean, 1992).
Various approaches have been developed for the evaluation of information systems,
and each is characterized by its individual positive and negative features. While a
single measure of IS success or IS effectiveness would certainly be desirable, it seems
unlikely that such a measure could be found. Instead, research has provided
taxonomies of success variables, which can be applied in different situations (DeLone
and McLean, 1992; Grover et al., 1996). Generally, the success of an information system
can be evaluated through:
. the quality of information provided to users;
. the impact of IS on users’ thinking, decisions or actions; and
. the impact of IS on costs and benefits at an organizational level.
In many ways, evaluation of hospital information systems is not significantly different to
the evaluation of information systems used by organizations in other sectors. The same
problems appear when evaluating the effectiveness of the investment on IT, such as:
. costs are often indirect and difficult to calculate; and
. organizational impacts and benefits are often intangible, and their realization
may be long-lasting (Saarinen, 1993, Ives et al., 1983).
A large number of system success measures exist because IS can be viewed from
different angles. The evaluation of an information system is influenced by the way it is
handled. Broadly, IS can be viewed from two perspectives:
(1) organizational; and
(2) socio-technical (Garrity and Sanders, 1998).
The principal focus of the organizational perspective is on the quality of the interaction
and the information provided, ignoring human nature. On the other hand, the
socio-technical viewpoint regards humans as also having goals that are separate from
the organization, which means that it focuses mostly on users’ needs and assumes that
the individual employee seeks monetary and other rewards. Furthermore, DeLone and
McLean (2003) identify seven dimensions of IS success:
(1) system quality;
(2) information quality;
(3) service quality;
(4) information usage;
(5) user satisfaction;
(6) individual impact; and
(7) organizational impact.
These dimensions incorporate both the organizational and socio-technical perspectives
of an IS. Additionally, Burkle et al. (2001) mentioned that there are two methods for
evaluating an HIS which is already in use:
(1) studying its clinical impact; and
(2) assessment of systems acceptance and use by users.
Clinical impact analysis demands observation of the changes in quality of the services
provided and the influence this may have on people. This type of evaluation is
substantial since it examines how far a HIS has achieved its aim. However, it is a costly
and time-consuming process. In recent years, the discussion has primarily centered
around three different measures of success:
(1) economic evaluation;
(2) system usage; and
(3) end-user satisfaction (Table II; Au et al., 2002).
Economic evaluation
According to the economic evaluation, the net value of information systems to the
organization is the difference between the actual benefits, in terms of improved
organizational effectiveness, and the cost of IS development. Profits may also be
derived from subtraction of the development cost from the real profits (Ives et al., 1983).
Early research into IS assessment focused mostly on the quantitative “hard” benefits,
such as cost savings and the level of technical soundness of the system, as an
indication of its successfulness. This type of evaluation focuses on quantitative results
such as reduced costs and improved process times. Economic evaluation is the most
subjective type of evaluation, but the results cannot be fixed as there are too many
factors that may affect them.
According to Drummond et al. (1997) there are four methods of economic evaluation
which are used for:
(1) cost minimization analysis;
(2) cost effectiveness analysis;
(3) cost utility analysis; and
(4) cost benefit analysis.
Cost minimization analysis can be used to guide resource allocation decisions when
two or more programs generate the same outcome. By estimating and comparing the
costs of alternative programs, the analyst can identify which program costs less to
achieve a given outcome. Cost-effectiveness analysis is the most common economic
evaluation method employed in healthcare. In this form of analysis, costs are measured
in money and consequences or outcomes are measured in the most appropriate natural
effects or physical units such as life years gained, disability days saved, etc. Cost
effectiveness analysis can be performed on any alternatives that have a common effect.
A cost effectiveness analysis provides information that can help decision-makers sort
through alternatives to determine which best serve their programmatic and financial
needs (Gold et al., 1996). Such analysis can be supported with ratios such as cost per life
year gained or reverse life years gained for money spent (Drummond et al., 1997).
Under cost utility analysis (CUA) the outcomes or consequences of healthcare
interventions are valued in terms of health state preference scores or utility weights.
CUA is a particularly useful technique because it can assess changes in the quality of
life as well as changes in the length of life resulting from healthcare interventions. The
most common CUA outcome is quality-adjusted life years (QALYs), which is calculated
by adjusting the length of time affected through the health outcome by the utility value
(on a scale of 0 to 1) of the resulting level of health status (Drummond et al., 1997).
Finally, cost-benefit analysis (CBA) evaluates changes in the outcomes of alternative
healthcare interventions in money terms. The most common methods of assigning
monetary value to health consequences are willingness to pay and human capital (Gold
et al., 1996). In theory, CBA can be used to ascertain whether the beneficial
consequences of a program justify the costs, and to determine how government funds
should be allocated to healthcare programs and non-healthcare programs so as to
obtain the highest rate of return on investment. CBA provides information on the
absolute benefit of programs, in addition to information on their relative performance.
Economic evaluation studies have been more frequent in the evaluation of IS in
healthcare than in IS evaluation in general. In the healthcare context, 13 percent of
evaluative studies used the economic evaluation method. This is still considerably more
than in IS research in other sectors, where the proportion is only 4 percent (van der Loo
et al., 1995; Grover et al., 1996). However, these studies have been criticized because:
. in many cases it is difficult to prove that a particular benefit or cost can be
attributed solely to a new information system (Au et al., 2002)
. effects like decreased costs, improved processing times, etc., are often difficult to
measure, as there can be many factors that influence them (Murphy and Simon,
2002);
. since information systems may have organization-wide, intangible and
long-lasting effects and costs, economic evaluation of information systems is
considered difficult (Saarinen, 1993; Ives et al., 1983);
. the costs and benefits of IS are largely qualitative or intangible from nature, and
thus are difficult to measure in terms of monetary value or time (Hogue and
Watson, 1983; Ives et al., 1983; Hirschheim and Smithson, 1988);
. the objectivity of these measures has also been questioned, as the underlying
estimates are themselves based on experts’ subjective predictions (Saarinen,
1996);
. even if objective data relevant to the success of an information system can be
identified, they are generally not recorded and thus not available (Ives et al.,
1983);
. performance and financial factors tend to supersede organizational or
psychological factors when computer-based technology is considered (Ditsa
and MacGregor, 1997);
. these methods of evaluation are costly and prevent comparisons between
different studies (Ives et al., 1983; Saarinen, 1993);
. traditional accounting systems rarely provide the information needed to evaluate
the costs and benefits associated with a particular IS (Matlin, 1980), so in many
cases these measures are therefore simply not feasible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการประเมิน ISประเมินประสิทธิผลหรือผลกระทบของระบบสารสนเทศการถือหนึ่งพื้นที่หลักในการวิจัยระบบข้อมูล ควรจะเน้นที่การมาตรการที่ใช้ในแต่ละแบบฝึกหัดการวิจัยต้องกำหนดเพื่อให้แน่ใจว่าผลลัพธ์ดีจากการศึกษาอื่นเทียบได้ นอกจากนี้ สำหรับผลลัพธ์ของข้อมูลระบบงานวิจัยให้เป็นประโยชน์จะต้องมีส่วนร่วมต่อการพัฒนา และโปรแกรมประยุกต์ของระบบเหล่านี้ ในทางปฏิบัติ มาตรการความสำเร็จจำเป็นต้องประเมินแพคเกจซอฟต์แวร์ระบบข้อมูล กฎ นโยบาย และขั้นตอน (DeLone และลาด 1992)วิธีการต่าง ๆ ได้รับการพัฒนาเพื่อประเมินผลของระบบสารสนเทศและแต่ละเป็นลักษณะคุณสมบัติบวก และลบของแต่ละ ในขณะวัดเดียว IS สำเร็จหรือประสิทธิผล IS แน่นอนจะต้อง เหมือนไม่น่าที่ดังกล่าววัดพบ แทน งานวิจัยได้ให้การจำแนกประเภทของตัวแปรความสำเร็จ ซึ่งสามารถนำไปใช้ในสถานการณ์ต่าง ๆ (DeLoneและ ลาด 1992 โกรเวอร์ et al., 1996) ทั่วไป ความสำเร็จของระบบข้อมูลสามารถประเมินผ่าน:. คุณภาพของข้อมูลให้กับผู้ใช้. ผลกระทบของ IS ผู้คิด การตัดสินใจ หรือการดำเนิน การ และ. ผลกระทบของ IS เกี่ยวกับต้นทุนและผลประโยชน์ในระดับองค์กรในหลาย ๆ ประเมินผลของระบบสารสนเทศโรงพยาบาลไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับการประเมินผลระบบข้อมูลที่ใช้ โดยองค์กรในภาคอื่น ๆ เหมือนเดิมปัญหาปรากฏเมื่อประเมินประสิทธิผลของการลงทุนกับมัน เช่น:. ต้นทุนมักยากที่จะคำนวณ และทางอ้อม และ. ผลกระทบต่อองค์กรและผลประโยชน์มักไม่มีตัวตน และพวกเขาอาจจะยาวนาน (Saarinen, 1993 อีฟส์อ et al., 1983) ได้จำนวนมากความสำเร็จระบบมาตรการที่มีอยู่เนื่องจากจะสามารถดูได้จากมุมที่แตกต่าง การประเมินผลระบบข้อมูลมีผลต่อคือจัดการ คือทั่วไป สามารถดูได้จากมุมมองที่สอง:(1) องค์กร และ(2) สังคมเทคนิค (Garrity และแซนเดอร์ส์ 1998)โฟกัสหลักของมุมมององค์กรเป็นคุณภาพของการโต้ตอบและข้อมูลที่ให้ไว้ ละเว้นธรรมชาติมนุษย์ บนมืออื่น ๆ การมุมมองทางเทคนิคสังคมพิจารณามนุษย์ว่ายัง มีเป้าหมายที่แยกต่างหากจากองค์กร ซึ่งหมายความ ว่า ส่วนใหญ่เน้นความต้องการ และที่ถือว่าพนักงานแต่ละคนมุ่งผลตอบแทนทางการเงิน และอื่น ๆ นอกจากนี้ DeLone และลาด (2003) ระบุมิติที่ 7 ความสำเร็จ IS:(1) ระบบคุณภาพ(2) ข้อมูลที่มีคุณภาพ(3) บริการคุณภาพ(4) ข้อมูลการใช้งาน(5) ความพึงพอใจผู้ใช้(6) แต่ละผล และ(7) ผลกระทบขององค์กรมิติเหล่านี้รวมทั้งองค์กร และสังคมเทคนิคมุมมองของ IS นอกจากนี้ Burkle และ al. (2001) กล่าวว่า มีสองวิธีประเมิน HIS ที่ใช้อยู่แล้ว:(1) ศึกษาผลกระทบทางคลินิก และ(2) การประเมินผลของระบบยอมรับและใช้ โดยผู้ใช้สังเกตความต้องการวิเคราะห์ผลกระทบทางคลินิกของการเปลี่ยนแปลงคุณภาพของบริการให้ และอิทธิพลนี้อาจมีคน การประเมินชนิดนี้พบได้ตั้งแต่ตรวจสอบเท่าใด HIS ได้รับเป้าหมาย อย่างไรก็ตาม มันเป็นการเสียค่าใช้จ่ายและเวลา ในปีที่ผ่านมา การสนทนามีหลักแปลกรอบ 3 ต่าง ๆ วัดความสำเร็จ:(1) ประเมินเศรษฐกิจ(2) ระบบการใช้งาน และ(3) ความพึงพอใจของผู้ใช้ (ตาราง II Au และ al., 2002)การประเมินทางเศรษฐกิจตามประเมินผลทางเศรษฐกิจ มูลค่าสุทธิของระบบสารสนเทศเพื่อการองค์กรมีความแตกต่างระหว่างผลประโยชน์จริง ในแง่ของการปรับปรุงประสิทธิผลองค์การ และต้นทุนของการพัฒนา IS ผลกำไรอาจจะมาลบต้นทุนพัฒนาจากกำไรจริง (อีฟส์อ et al., 1983)วิจัยก่อนเข้าประเมิน IS เน้นส่วนใหญ่ผลประโยชน์เชิงปริมาณ "ยาก"ประหยัดต้นทุนและระดับของความสมบูรณ์ทางเทคนิคของระบบ เป็นการการบ่งชี้ความเป็น การประเมินชนิดนี้เน้นผลลัพธ์เชิงปริมาณต้นทุนลดลงและการปรับปรุง การประเมินทางเศรษฐกิจเป็นส่วนใหญ่ไม่สามารถแก้ไขชนิดตามอัตวิสัยของการประเมิน ผลมีมากเกินไปปัจจัยที่อาจส่งผลต่อพวกเขาตามดรัม et al. (1997) มีสี่วิธีการประเมินทางเศรษฐกิจซึ่งใช้สำหรับ:(1) วิเคราะห์การลดต้นทุน(2) ต้นทุนประสิทธิผลวิเคราะห์(3) ต้นทุนอรรถประโยชน์การวิเคราะห์ และ(4) การวิเคราะห์ผลประโยชน์ต้นทุนวิเคราะห์การลดต้นทุนสามารถใช้เพื่อแนะนำทรัพยากรจัดสรร decisions เมื่อน้อยสองโปรแกรมสร้างผลลัพธ์เดียวกัน โดยประเมิน และเปรียบเทียบการทุนสำรองโปรแกรม นักวิเคราะห์สามารถระบุโปรแกรมต้นทุนใดน้อยไปให้บรรลุผลที่กำหนด วิเคราะห์เป็นส่วนใหญ่ร่วมกันทางเศรษฐกิจวิธีการประเมินที่ว่าจ้างในการดูแลสุขภาพ ในแบบฟอร์มนี้การวิเคราะห์ วัดต้นทุนในการเงิน และผลกระทบ หรือผลที่ได้จะวัดตามธรรมชาติที่เหมาะสมที่สุดลักษณะพิเศษหรือหน่วยทางกายภาพเช่นปีชีวิตรับ พรมพิการวันบันทึก ฯลฯ ต้นทุนวิเคราะห์ประสิทธิภาพสามารถดำเนินการในทางเลือกใด ๆ ที่มีผลทั่วไปการวิเคราะห์ประสิทธิภาพของต้นทุนให้ข้อมูลที่สามารถช่วยให้ผู้ผลิตตัดสินใจในการเรียงลำดับผ่านทางเลือกเพื่อกำหนดที่ ส่วนบริการของพวกเขาโดยทางโปรแกรม และการเงินต้อง (ทองร้อยเอ็ด al., 1996) วิเคราะห์ดังกล่าวได้รับการสนับสนุน ด้วยอัตราส่วนเช่นต้นทุนต่อชีวิตกำไรปี หรือปีชีวิตกลับได้รับเงินใช้ (ดรัมและ al., 1997)ภายใต้การวิเคราะห์ต้นทุนสาธารณูปโภค (CUA) ผลลัพธ์หรือผลกระทบของการดูแลสุขภาพงานบริษัทสุขภาพรัฐกำหนดลักษณะหรือน้ำหนักอรรถประโยชน์ได้กัวเป็นเทคนิคหนึ่งที่มีประโยชน์อย่างยิ่งเนื่องจากมันสามารถประเมินการเปลี่ยนแปลงในคุณภาพของชีวิตตลอดจนการเปลี่ยนแปลงในความยาวของชีวิตที่เกิดจากการรักษาสุขภาพ ที่คัวทั่วผลเป็นปีปรับปรุงคุณภาพชีวิต (QALYs), ซึ่งมีคำนวณโดยการปรับระยะเวลาที่ได้รับผลกระทบ โดยผลสุขภาพ โดยค่าสาธารณูปโภค(ในระดับ 0-1) ระดับผลของสถานะสุขภาพ (ดรัมและ al., 1997)ในที่สุด การวิเคราะห์ต้นทุนผลประโยชน์ (CBA) ประเมินการเปลี่ยนแปลงในผลลัพธ์ของทางเลือกงานวิจัยสุขภาพในแง่การเงิน วิธีการกำหนดค่าเงินผลกระทบสุขภาพยินดีที่จะจ่ายและทุนมนุษย์ (ทองร้อยเอ็ด al., 1996) ในทางทฤษฎี CBA สามารถใช้เพื่อตรวจว่าจะเป็นประโยชน์ผลของโปรแกรมการจัดค่าใช้จ่าย และ การกำหนดวิธีกองทุนรัฐบาลควรปันส่วนไปยังโปรแกรมสุขภาพและโปรแกรมไม่ใช่สุขภาพที่จะได้รับอัตราผลตอบแทนจากการลงทุนสูงสุด CBA แสดงข้อมูลเกี่ยวกับการประโยชน์เต็มของโปรแกรม นอกจากข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพของญาติการศึกษาการประเมินทางเศรษฐกิจได้บ่อยกว่าใน IS ในการประเมินสุขภาพมากกว่าใน IS ประเมินโดยทั่วไป ในบริบทสุขภาพ ร้อยละ 13evaluative ศึกษาใช้วิธีการประเมินผลทางเศรษฐกิจ โดยยังคงเพิ่มเติมอย่างมากกว่าใน IS วิจัยในภาคอื่น ๆ สัดส่วนอยู่ที่เพียง 4 เปอร์เซ็นต์ (van der Looและ al., 1995 โกรเวอร์ et al., 1996) อย่างไรก็ตาม การศึกษาเหล่านี้ได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์เนื่องจาก:. ในหลายกรณี ก็ยากที่จะพิสูจน์ว่า ผลประโยชน์เฉพาะหรือต้นทุนได้บันทึกเฉพาะข้อมูลระบบใหม่ (Au และ al., 2002). ผลเช่นต้นทุนลดลง ปรับปรุงการผลิต เป็นต้น มักยากที่จะวัด เป็นสามารถมีหลายปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพวกเขา (เมอร์ฟี่และ Simon2002);. เนื่องจากระบบสารสนเทศได้ทั่วทั้งองค์กร ไม่มีตัวตน และผลนานและต้นทุน การประเมินทางเศรษฐศาสตร์ของระบบข้อมูลเป็นถือว่ายาก (Saarinen, 1993 อีฟส์อ et al., 1983);. ต้นทุนและผลประโยชน์ของ IS มีคุณภาพ หรือไม่มีตัวตนจากธรรมชาติ เป็นส่วนใหญ่ และจึง ยากต่อการวัดมูลค่าหรือเวลา (Hogue และวัตสัน 1983 อีฟส์อ et al., 1983 Hirschheim และ Smithson, 1988);. ปรวิสัยของมาตรการเหล่านี้มียังไต่สวน เป็นต้นแบบจะประเมินตัวเองตามการคาดคะเนตามอัตวิสัยของผู้เชี่ยวชาญ (Saarinen1996);. แม้ว่าข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับความสำเร็จของระบบสารสนเทศมีวัตถุประสงค์สามารถระบุ พวกเขามักจะไม่บันทึก และดังนั้นไม่มี (อีฟส์อ et al.,1983);. ประสิทธิภาพการทำงานและปัจจัยทางการเงินมักจะ ให้รวมถึงองค์กร หรือปัจจัยทางจิตวิทยาเมื่อเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์โดยถือว่า (Ditsaและ MacGregor, 1997);. วิธีการประเมินที่เป็นค่าใช้จ่าย และป้องกันการเปรียบเทียบระหว่างการศึกษาแตกต่างกัน (อีฟส์อ et al., 1983 Saarinen, 1993);. ระบบบัญชีแบบดั้งเดิมไม่ค่อยให้ข้อมูลที่จำเป็นในการประเมินต้นทุนและผลประโยชน์เกี่ยวข้องกับ IS เฉพาะ (Matlin, 1980), ดังนั้นในกรณีมาตรการเหล่านี้ได้ดังนั้นก็ไม่เป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการประเมินผลเป็น
การประเมินประสิทธิภาพหรือผลกระทบของระบบสารสนเทศถือเป็นหนึ่ง
ในพื้นที่ที่สำคัญในการวิจัยระบบสารสนเทศ มันควรจะเน้นว่า
มาตรการที่ใช้ในการออกกำลังกายการวิจัยแต่ละคนจะต้องกำหนดไว้อย่างดีเพื่อให้แน่ใจว่าผลที่ได้
จากการศึกษาที่แตกต่างกันที่มีการเทียบเคียง นอกจากนี้เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ของข้อมูล
การวิจัยระบบที่จะเป็นประโยชน์ที่พวกเขาจะต้องมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาและ
การประยุกต์ใช้ระบบเหล่านี้ ในทางปฏิบัติการวัดความสำเร็จที่มีความจำเป็นในการประเมิน
ซอฟแวร์ระบบสารสนเทศกฎระเบียบนโยบายและขั้นตอน (Delone และ
แมคลีน, 1992).
วิธีการต่าง ๆ ได้รับการพัฒนาสำหรับการประเมินผลของระบบสารสนเทศ,
และแต่ละคนก็โดดเด่นด้วยคุณสมบัติของแต่ละบุคคลในเชิงบวกและเชิงลบ . ในขณะที่
ตัวชี้วัดเดียวของ IS ความสำเร็จหรือเป็นความมีประสิทธิภาพอย่างแน่นอนจะเป็นที่น่าพอใจก็ดูเหมือนว่า
ไม่น่าที่มาตรการดังกล่าวจะพบว่า แต่การวิจัยได้จัดให้มี
การจัดกลุ่มของตัวแปรที่ประสบความสำเร็จที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน (Delone
และแมคลีน, 1992. โกรเวอร์, et al, 1996) โดยทั่วไปความสำเร็จของระบบสารสนเทศ
สามารถประเมินผ่าน:
คุณภาพของข้อมูลให้แก่ผู้ใช้;
ผลกระทบของการมีความคิดเกี่ยวกับผู้ใช้ตัดสินใจหรือการกระทำ; และ
ผลกระทบของการเป็นค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ในระดับที่องค์กร.
ในหลาย ๆ วิธีการประเมินผลของระบบสารสนเทศโรงพยาบาลไม่ได้มีความหมายที่แตกต่างกันในการ
ประเมินผลของระบบสารสนเทศที่ใช้โดยองค์กรในภาคอื่น ๆ เช่นเดียวกับ
ปัญหาที่ปรากฏเมื่อมีการประเมินประสิทธิผลของการลงทุนใน IT
เช่น: ค่าใช้จ่ายมักจะอ้อมและยากที่จะคำนวณ; และ
ส่งผลกระทบต่อองค์กรและผลประโยชน์มักจะไม่มีตัวตนและความตระหนักของพวกเขา
อาจจะยาวนาน (เนน 1993 อีฟส์ et al., 1983).
จำนวนมากของการวัดความสำเร็จของระบบอยู่เพราะเป็นสามารถดูได้จาก
มุมที่แตกต่าง การประเมินผลระบบสารสนเทศได้รับอิทธิพลจากวิธีที่มันจะถูก
จัดการ แฉ่ง IS สามารถดูได้จากสองมุมมอง:
(1) องค์กร และ
(2) ทางสังคมและทางเทคนิค (Garrity และแซนเดอ, 1998).
โฟกัสหลักขององค์กรคือมุมมองที่มีต่อคุณภาพของการปฏิสัมพันธ์
และข้อมูลที่ให้ไว้โดยไม่คำนึงถึงธรรมชาติของมนุษย์ บนมืออื่น ๆ ,
มุมมองทางสังคมและทางเทคนิคนับถือเป็นมนุษย์ที่ยังมีเป้าหมายที่จะแยกออกจาก
องค์กรซึ่งหมายความว่าส่วนใหญ่เน้นตอบสนองความต้องการของผู้ใช้และสันนิษฐานว่า
พนักงานแต่ละแสวงหาผลตอบแทนที่เป็นตัวเงินและอื่น ๆ นอกจากนี้ Delone และ
แมคลีน (2003) ระบุเจ็ดมิติของความสำเร็จคือ:
(1) ที่มีคุณภาพของระบบ
(2) ที่มีคุณภาพข้อมูล
(3) ที่มีคุณภาพบริการ
(4) การใช้งานข้อมูล
(5) ความพึงพอใจของผู้ใช้
(6) ผลกระทบของแต่ละบุคคล ; และ
(7) ส่งผลกระทบต่อองค์กร.
มิติเหล่านี้รวมทั้งมุมมองขององค์กรและสังคมทางด้านเทคนิค
ของการเป็น นอกจากนี้ Burkle et al, (2001) กล่าวถึงว่ามีสองวิธีการในการ
ประเมินของเขาที่มีอยู่แล้วในการใช้งาน:
(1) การศึกษาผลกระทบทางคลินิกของตน และ
(2) การประเมินระบบการยอมรับและการใช้งานโดยผู้ใช้.
การวิเคราะห์ผลกระทบทางคลินิกความต้องการการสังเกตของการเปลี่ยนแปลงในคุณภาพของการบริการ
ที่มีให้และอิทธิพลนี้อาจจะมีคน ประเภทของการประเมินผลนี้เป็น
อย่างมากเพราะมันจะตรวจสอบว่าไกลของเขาได้ประสบความสำเร็จจุดมุ่งหมาย แต่ก็เป็นค่าใช้จ่ายใน
กระบวนการและใช้เวลานาน ในปีที่ผ่านมาการอภิปรายมีศูนย์กลางหลัก
รอบสามมาตรการที่แตกต่างกันของความสำเร็จ:
(1) การประเมินผลทางเศรษฐกิจ
(2) การใช้งานระบบ และ
(3) ความพึงพอใจของผู้ใช้ปลายทาง (ตารางที่ II. Au, et al, 2002).
การประเมินผลทางเศรษฐกิจ
ตามการประเมินผลทางเศรษฐกิจมูลค่าสุทธิของระบบสารสนเทศเพื่อ
องค์กรที่เป็นความแตกต่างระหว่างผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นจริงในแง่ของการที่ดีขึ้น
ขององค์กร ประสิทธิภาพและค่าใช้จ่ายของการพัฒนาเป็น กำไรก็อาจจะ
ได้มาจากการหักค่าใช้จ่ายในการพัฒนาจากกำไรที่แท้จริง (อีฟส์ et al., 1983).
การวิจัยในช่วงต้นเข้าสู่การประเมินส่วนใหญ่จะเน้นในเชิงปริมาณ "ยาก" ผลประโยชน์
เช่นการประหยัดค่าใช้จ่ายและระดับของความมั่นคงทางเทคนิคของ ระบบเป็น
ตัวบ่งบอกถึงความสำเร็จของ ประเภทของการประเมินผลนี้จะเน้นที่ผลเชิงปริมาณ
เช่นการลดค่าใช้จ่ายและเวลาในกระบวนการที่ดีขึ้น การประเมินผลทางเศรษฐกิจเป็นส่วนใหญ่
ชนิดอัตนัยของการประเมินผล แต่ผลที่ไม่สามารถได้รับการแก้ไขที่มีมากเกินไป
ปัจจัยที่อาจส่งผลกระทบต่อพวกเขา.
ตามดรัมมอนด์ et al, (1997) มีสี่วิธีการประเมินทางเศรษฐกิจ
ซึ่งจะใช้สำหรับ:
(1) การวิเคราะห์การลดต้นทุน
(2) ค่าใช้จ่ายในการวิเคราะห์ประสิทธิภาพ;
(3) การวิเคราะห์ค่าใช้จ่ายสาธารณูปโภค; และ
(4) การวิเคราะห์ผลประโยชน์ค่าใช้จ่าย.
ลดต้นทุนการวิเคราะห์สามารถนำมาใช้เพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจจัดสรรทรัพยากรเมื่อ
สองหรือโปรแกรมอื่น ๆ สร้างผลเดียวกัน โดยการประเมินและเปรียบเทียบ
ค่าใช้จ่ายของโปรแกรมทางเลือกที่นักวิเคราะห์สามารถระบุโปรแกรมที่มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าที่จะ
บรรลุผลที่ได้รับ การวิเคราะห์ความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจเป็นที่พบมากที่สุด
วิธีการประเมินผลที่ใช้ในการดูแลสุขภาพ ในรูปแบบของการวิเคราะห์นี้ค่าใช้จ่ายจะถูกวัด
ในเงินและผลกระทบหรือผลลัพธ์ที่วัดในธรรมชาติที่เหมาะสมที่สุด
ผลกระทบหรือหน่วยงานทางกายภาพเช่นปีที่ผ่านมาชีวิตได้รับวันที่บันทึกไว้พิการ ฯลฯ ต้นทุน
การวิเคราะห์ประสิทธิภาพสามารถดำเนินการในทางเลือกใด ๆ ที่มี ผลกระทบที่พบบ่อย.
ค่าใช้จ่ายในการวิเคราะห์ประสิทธิภาพให้ข้อมูลที่สามารถช่วยให้ผู้มีอำนาจตัดสินใจจัดเรียง
ผ่านทางเลือกในการตรวจสอบที่ดีที่สุดตอบสนองการเขียนโปรแกรมและการเงินของพวกเขา
ความต้องการทอง (et al., 1996) การวิเคราะห์ดังกล่าวได้รับการสนับสนุนที่มีอัตราส่วนดังกล่าวเป็นค่าใช้จ่ายต่อชีวิต
ปีที่ได้รับหรือย้อนกลับได้รับชีวิตปีสำหรับเงินที่ใช้จ่าย (ดรัมมอนด์ et al., 1997).
ภายใต้การวิเคราะห์ค่าใช้จ่ายสาธารณูปโภค (ทรัสต์) ผลลัพธ์หรือผลกระทบของการดูแลสุขภาพ
การแทรกแซงมีมูลค่าในแง่ของ สุขภาพคะแนนความพึงพอใจของรัฐหรือน้ำหนักยูทิลิตี้.
ทรัสต์เป็นเทคนิคที่มีประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะมันสามารถประเมินการเปลี่ยนแปลงในคุณภาพของ
ชีวิตเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงในระยะเวลาของชีวิตที่เกิดจากการแทรกแซงการดูแลสุขภาพ
ผลที่พบมากที่สุดคือทรัสต์ปรับคุณภาพชีวิตปี (QALYs) ซึ่งคำนวณ
โดยการปรับระยะเวลาที่ได้รับผลกระทบผ่านผลสุขภาพโดยค่าสาธารณูปโภค
(โย 0-1) ในระดับที่เกิดจากภาวะสุขภาพ ( ดรัมมอนด์ et al., 1997).
ในที่สุดการวิเคราะห์ต้นทุนและผลประโยชน์ (CBA) ประเมินผลการเปลี่ยนแปลงในทางเลือกของ
การแทรกแซงการดูแลสุขภาพในแง่เงิน วิธีการที่พบมากที่สุดของการกำหนด
ค่าเงินที่จะมีผลกระทบด้านสุขภาพความเต็มใจที่จะจ่ายเงินและทุนมนุษย์ (Gold
et al., 1996) ในทางทฤษฎี CBA สามารถนำมาใช้เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นประโยชน์ต่อ
ผลกระทบของโปรแกรมปรับค่าใช้จ่ายและเพื่อตรวจสอบว่าเงินของรัฐบาล
ควรจะจัดสรรให้กับโปรแกรมการดูแลสุขภาพและโปรแกรมที่ไม่ใช่ด้านการดูแลสุขภาพเพื่อให้
ได้รับอัตราสูงสุดของผลตอบแทนการลงทุน CBA ให้ข้อมูลเกี่ยวกับ
ผลประโยชน์ที่แน่นอนของโปรแกรมนอกเหนือไปจากข้อมูลเกี่ยวกับผลการดำเนินงานญาติของพวกเขา.
การศึกษาการประเมินผลทางเศรษฐกิจที่ได้รับบ่อยมากขึ้นในการประเมินผลอยู่ใน
การดูแลสุขภาพกว่าในการประเมินผล IS ทั่วไป ในบริบทการดูแลสุขภาพ, ร้อยละ 13 ของ
การศึกษาการประเมินใช้วิธีการประเมินผลทางเศรษฐกิจ นี้ยังคงเป็นมากขึ้น
กว่าในเป็นงานวิจัยในภาคอื่น ๆ ที่มีสัดส่วนเพียงร้อยละ 4 (แวนเดอร์ลู
, et al, 1995;.. โกรเวอร์, et al, 1996) อย่างไรก็ตามการศึกษาเหล่านี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เพราะ:
ในหลายกรณีมันเป็นเรื่องยากที่จะพิสูจน์ว่าผลประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือค่าใช้จ่ายที่สามารถนำ
มาประกอบ แต่เพียงผู้เดียวกับระบบข้อมูลใหม่ (Au et al.,
2002) ผลกระทบค่าใช้จ่ายลดลงเช่นเวลาการประมวลผลที่ดีขึ้น, ฯลฯ เป็นเรื่องยากที่จะ
วัดเช่นอาจมีหลายปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพวกเขา (เมอร์ฟี่และไซมอน,
2002);
ตั้งแต่ระบบข้อมูลอาจมีองค์กรทั้งที่ไม่มีตัวตนและ
ผลกระทบที่ยาวนานและค่าใช้จ่ายในการประเมินผลทางเศรษฐกิจของระบบข้อมูลจะถูก
ถือว่ายาก (เนน, 1993. อีฟส์, et al,
1983); ค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ของส่วนใหญ่จะเป็นคุณภาพหรือไม่มีตัวตนจากธรรมชาติและ
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะวัดในแง่ของค่าเงินหรือเวลา (Hogue และ
วัตสัน 1983; อีฟส์ et al, 1983;. Hirschheim และสมิทสัน,
1988); วัตถุประสงค์ของมาตรการเหล่านี้ยังได้รับการสอบสวนเป็นพื้นฐาน
ประมาณการตัวเองขึ้นอยู่กับการคาดการณ์ของผู้เชี่ยวชาญอัตนัย (เนน,
1996);
แม้ว่าข้อมูลวัตถุประสงค์ที่เกี่ยวข้องกับความสำเร็จของระบบข้อมูลที่สามารถ
ระบุพวกเขามักจะไม่ได้บันทึกไว้และทำให้ไม่สามารถใช้ได้ (อีฟส์, et al.
1983);
ผลการดำเนินงานและปัจจัยทางการเงินมีแนวโน้มที่จะใช้แทนองค์กรหรือ
ปัจจัยทางจิตวิทยาเมื่อเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่ใช้คือการพิจารณา (Ditsa
และเกรเกอร์,
1997); วิธีการเหล่านี้ของการประเมินผลมีค่าใช้จ่ายและป้องกันการเปรียบเทียบระหว่าง
การศึกษาที่แตกต่างกัน (อีฟส์ et al, 1983;. เนน,
1993); ระบบบัญชีแบบดั้งเดิมไม่ค่อยให้ข้อมูลที่จำเป็นในการประเมิน
ค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็น (Matlin, 1980) ดังนั้นในหลาย
กรณีมาตรการเหล่านี้จึงไม่เป็นไปได้เพียงแค่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีคือการประเมิน
ประสิทธิผลหรือผลกระทบของระบบสารสนเทศถือเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่สำคัญในการวิจัย
ระบบสารสนเทศ มันควรจะเน้นว่ามาตรการที่ใช้ในแต่ละแบบฝึกหัดการวิจัย
ต้องกำหนดไว้เป็นอย่างดีเพื่อให้แน่ใจว่าผลจากการศึกษาที่แตกต่างกัน
เทียบเท่า นอกจากนี้ สำหรับผลลัพธ์ของข้อมูล
ระบบการวิจัยจะเป็นประโยชน์ที่พวกเขาต้องมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาและ
โปรแกรมของระบบเหล่านี้ ในทางปฏิบัติมาตรการความสำเร็จจะต้องมีการหาข้อมูลแพคเกจซอฟต์แวร์
ระบบ ระเบียบ นโยบาย และกระบวนการ ( delone และ
McLean , 1992 ) .
วิธีการต่างๆได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อประเมินระบบข้อมูล
และแต่ละบุคคลเป็นลักษณะคุณสมบัติในเชิงบวกและเชิงลบของ ในขณะที่
เดียววัด คือ ความสำเร็จ หรือมีประสิทธิผลจะต้องน่าพอใจ ดูเหมือนว่า
ไม่น่าที่มาตรการดังกล่าวอาจจะพบ แทน งานวิจัยได้ให้
ส่วนประกอบของตัวแปรความสำเร็จ , ซึ่งสามารถใช้ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ( และ delone
แม็กลีน , 1992 ; โกรเวอร์ et al . , 1996 ) โดยทั่วไปความสำเร็จของระบบสารสนเทศที่สามารถประเมินได้ด้วย

คุณภาพของข้อมูลให้กับผู้ใช้ ;
ผลกระทบของความคิดของผู้ใช้ การตัดสินใจหรือการกระทำ และ

ผลกระทบของค่าใช้จ่ายและผลประโยชน์ในระดับองค์การ
ในหลายวิธี การประเมินระบบข้อมูลโรงพยาบาล

ไม่แตกต่างกันการประเมินผลของระบบสารสนเทศที่ใช้โดยองค์กรในภาคอื่น ๆ ปัญหาเดียวกัน
ปรากฏเมื่อประเมินประสิทธิผลของการลงทุนนั้น เช่น

ค่าใช้จ่ายทางอ้อม และมักจะยากที่จะคำนวณ และ

ผลกระทบต่อองค์กร และประโยชน์มักจะไม่มีตัวตนและพวกเขารับรู้
อาจจะยาวนาน ( ซาริเนน , 1993 , อีฟส์ et al . , 1983 ) .
ตัวเลขขนาดใหญ่ของมาตรการความสำเร็จระบบมีอยู่ เพราะมันสามารถดูได้จาก
มุมที่แตกต่างกัน การประเมินผลของระบบสารสนเทศ คือ อิทธิพลจากวิธีคือ
จัดการ กว้าง สามารถดูได้จากสองมุมมอง :

( 1 ) องค์การ และ ( 2 ) และเทคนิค ( Garrity และ Sanders , 1998 ) .
โฟกัสหลักของมุมมององค์กร อยู่ที่คุณภาพของปฏิสัมพันธ์
และข้อมูลที่ให้ไว้ ไม่สนใจกับธรรมชาติของมนุษย์ บนมืออื่น ๆ , มุมมองและเทคนิคเกี่ยวกับ
มนุษย์ มีเป้าหมายที่แยกจาก
องค์กร ซึ่งหมายความว่าส่วนใหญ่จะเน้นความต้องการของผู้ใช้ และถือว่า
พนักงานแต่ละคนและผลตอบแทนทางการเงินและอื่น ๆ นอกจากนี้ delone และ
แมคลีน ( 2003 ) กำหนดขนาดของความสำเร็จ :
7 คือ( 1 ) ระบบคุณภาพ ( 2 ) คุณภาพข้อมูล ;
;
( 3 ) คุณภาพการให้บริการ ;
( 4 ) การใช้สารสนเทศ ;
( 5 ) ความพึงพอใจของผู้ใช้ ;
( 6 ) ผลกระทบของแต่ละบุคคล ; และ

( 7 ) ต่อองค์การ มิติเหล่านี้รวมทั้งองค์กรและสังคมมุมมองทางเทคนิค
ของคือ . นอกจากนี้ เบิร์กเล et al . ( 2001 ) กล่าวว่ามีสองวิธีสำหรับ
การประเมินของเขาซึ่งมีอยู่แล้วในการใช้ :
( 1 ) ศึกษาผลกระทบทางคลินิก ;
( 2 ) การประเมินการยอมรับและใช้งานโดยผู้ใช้ระบบ ผลกระทบทางคลินิกการวิเคราะห์ความต้องการ
สังเกตจากการเปลี่ยนแปลงคุณภาพของการบริการ
ให้ และอิทธิพลนี้อาจมีต่อประชาชน การประเมินชนิดนี้เป็นอย่างมาก เนื่องจากมันตรวจสอบ
ไกลแค่ไหนเขาได้บรรลุตามจุดมุ่งหมายของ อย่างไรก็ตาม มันเป็นบทเรียนราคาแพง
และกระบวนการที่ใช้เวลานาน ใน ปี ล่าสุดการอภิปรายมีหลักศูนย์กลาง
รอบสามมาตรการต่าง ๆของความสำเร็จ :
( 1 ) ประเมินเศรษฐกิจ ;
( 2 ) การใช้งานระบบ และ ( 3 ) ความพึงพอใจของผู้ใช้
( ตารางที่ 2 ; AU et al . , 2002 ) .

ตามผลการประเมินเศรษฐกิจเศรษฐกิจ มูลค่าสุทธิของระบบข้อมูลกับ
องค์การคือความแตกต่างระหว่างผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นจริงในแง่ของการปรับปรุง
องค์การประสิทธิผลและต้นทุนของการพัฒนา กำไรอาจจะได้มาจากการลบ
ต้นทุนการพัฒนาจากผลกำไรจริง ( อีฟส์ et al . , 1983 ) .
เร็ววิจัยประเมินเชิงปริมาณเน้นส่วนใหญ่ใน " ยาก " ผลประโยชน์
เช่น ประหยัดต้นทุนและระดับของความแข็งแรงทางด้านเทคนิคของระบบเป็น
ข้อบ่งชี้ของตามการประเมินประเภทนี้เน้นปริมาณ
เช่นลดต้นทุนและปรับปรุงเวลาในกระบวนการ การประเมินทางเศรษฐกิจมากที่สุดคือ
อัตนัยประเภทการประเมิน แต่ผลลัพธ์ที่ไม่สามารถซ่อมแซมได้เนื่องจากมีปัจจัยมากมายที่อาจมีผลต่อ
.
ตาม Drummond et al . ( 1997 ) มี 4 วิธี ซึ่งใช้สำหรับการประเมินเศรษฐกิจ
:
( 1 ) การวิเคราะห์ต้นทุนลด ;
( 2 ) การวิเคราะห์ต้นทุนประสิทธิผล ;
( 3 ) การวิเคราะห์ต้นทุนอรรถประโยชน์ และ ( 4 ) การวิเคราะห์ต้นทุนผลประโยชน์
.
การวิเคราะห์ต้นทุนสามารถใช้คู่มือเมื่อ
สองคนหรือมากกว่าโปรแกรมสร้างผลเดียวกันในการตัดสินใจการจัดสรรทรัพยากร โดยการประเมินและเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายของโปรแกรมทางเลือก
, นักวิเคราะห์สามารถระบุโปรแกรมที่ต้นทุนน้อย
บรรลุได้รับผล