Objective: We describe risk factors

Objective: We describe risk factors associated with patients experiencing physical restraint or seclusion in the
psychiatric emergency service (PES).
Methods: We retrospectively reviewed medical records, nursing logs and quality assurance data for all adult
patient encounters in a PES over a 12-month period (June 1, 2011–May 31, 2012). Descriptors included
demographic characteristics, diagnoses, laboratory values, and clinician ratings of symptom severity. χ2 and
multivariate logistic regression analyses were performed.
Results: Restraint/seclusion occurred in 14% of 5335 patient encounters. The following characteristics were
associated with restraint/seclusion: arrival to the PES in restraints; referral not initiated by the patient; arrival
between 1900 and 0059 hours; bipolar mania or mixed episode; and clinician rating of severe disruptiveness,
psychosis or insight impairment. Severe suicidality and a depression diagnosis were associated with less risk
of restraint or seclusion.
Conclusion: Acute symptomatology and characteristics of the encounter were more likely to be associated
with restraint/seclusion than patient demographics or diagnoses. These findings support recent guidelines for
the treatment of agitation and can help clinicians identify patients at risk of behavioral decompensation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: เราอธิบายปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยที่ประสบกับความยับยั้งชั่งใจทางกายภาพหรือสันโดษในการ
บริการฉุกเฉินทางจิตเวช (PES) .
วิธี: เราย้อนหลังได้ตรวจสอบระเบียนทางการแพทย์ พยาบาลบันทึกและข้อมูลการประกันคุณภาพสำหรับผู้ใหญ่ทั้งหมด
ผู้ป่วยพบใน PES เป็นระยะเวลา 12 เดือน (1 มิถุนายน 2011 – 31 may, 2012) ตัวบอกรวม
ลักษณะประชากร วิเคราะห์ ค่าห้องปฏิบัติการ และ clinician จัดอันดับความรุนแรงของอาการ Χ2 และ
ดำเนินวิเคราะห์ตัวแปรพหุการถดถอยโลจิสติก.
ผลลัพธ์: อั้น/สงบเกิดขึ้นเป็น 14% ของ 5335 พบผู้ป่วย มีลักษณะต่อไปนี้
พร้อมยับยั้งชั่งใจ/ที่เกี่ยวข้อง: ไป PES ใน restraints ไม่เริ่มต้น โดยผู้ป่วย อ้างอิง มาถึง
ระหว่าง 1900 และ 0059 ชั่วโมง ความบ้าคลั่งไฟที่ไบโพลาร์หรือตอนผสม clinician และจัดอันดับของ disruptiveness อย่างรุนแรง,
ผลหมอหรือเข้าใจ Suicidality รุนแรงและวินิจฉัยภาวะซึมเศร้าที่สัมพันธ์กับความเสี่ยงน้อย
อั้นหรือสันโดษ
บทสรุป: symptomatology เฉียบพลันและลักษณะพบมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยง
มีความยับยั้งชั่งใจ/สงบมากกว่าข้อมูลประชากรผู้ป่วยหรือการวิเคราะห์ ผลการวิจัยนี้สนับสนุนแนวทางล่าสุดสำหรับ
อาการกังวลต่อการรักษา และสามารถช่วยระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงของพฤติกรรม decompensation clinicians

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เราอธิบายถึงปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยพบความยับยั้งชั่งใจทางกายภาพหรือสันโดษใน
บริการจิตเวชฉุกเฉิน ( PES ) .
วิธี : เราย้อนหลังดูเวชระเบียนบันทึกการพยาบาลและข้อมูลประกันคุณภาพสำหรับผู้ป่วยผู้ใหญ่
การเผชิญหน้าใน PES มากกว่าระยะเวลา 12 เดือน ( 1 มิถุนายน 2554 - 31 พฤษภาคม 2555 ) ในรวม
ลักษณะประชากรศาสตร์ การวินิจฉัยค่าตรวจทางห้องปฏิบัติการและทำการรักษาอันดับความรุนแรงของอาการ χ 2 และหลายตัวแปรการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก
.
ผลลัพธ์ : ความยับยั้งชั่งใจ / ความเหงาที่เกิดขึ้นใน 14 % ของผู้ป่วย 5335 เผชิญหน้า . คุณลักษณะต่อไปนี้ที่เกี่ยวข้องกับความยับยั้งชั่งใจ /
สันโดษ : มาถึง PES ในพันธนาการ ; อ้างอิงไม่ได้ริเริ่ม โดยผู้ป่วย ; มาถึง
ระหว่าง 1900 และ 0059 ชั่วโมงBipolar mania หรือผสมตอน และทำการรักษาอันดับของ disruptiveness รุนแรง
โรคจิตหรือความเสื่อม suicidality อย่างรุนแรงและภาวะซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับการลดความเสี่ยงของความยับยั้งชั่งใจหรือ

สรุป : สันโดษ อาการซึมเศร้าเฉียบพลันและลักษณะของการพบมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับการสันโดษมากกว่า
/ ประชากรผู้ป่วยหรือโรคการค้นพบนี้สนับสนุนแนวทางนี้
รักษาความปั่นป่วน และสามารถช่วยให้แพทย์ระบุผู้ป่วยที่ความเสี่ยงของการปรวนแปรพฤติกรรม