Avian visual displays often target

Avian visual displays often target either conspecifics or heterospecifics, but few visual displays have been described where both conspecifics and heterospecifics are the intended receivers. In this study, combining observational and experimental approaches, we present evidence that a tail-raising display performed by the elegant trogon (Trogon elegans) is used in multiple contexts and is directed at conspecifics and heterospecifics. We observed tail-raising displays toward conspecifics in both intersexual and intrasexual contexts, as well as toward heterospecifics. Displays performed toward heterospecifics were directed at humans, monkeys, or birds of prey, all of which could have been perceived as potential predators. We experimentally tested the possible functions of tail-raising behavior in the presence of a predator by presenting elegant trogons with models of a natural predator and a nonthreatening control. Tail-raising displays were much more likely to occur when trogons were in the presence of a predator model (48% of trials) than a control model (6% of trials). The presence of conspecifics did not influence tail-raising propensity (conspecifics present: 44% of trials and conspecifics absent: 50% of trials). Our results suggest that tail raising in trogons is a multifunctional visual display that may function as an intersexual and intrasexual conspecific signal as well as a pursuit-deterrent signal directed at predators. © The Author 2013.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงภาพนกมักเป้าหมาย conspecifics หรือ heterospecifics แต่แสดงภาพไม่ได้อธิบายไว้ที่ conspecifics และ heterospecifics เป็นผู้รับที่กำหนดไว้ ในการศึกษานี้ รวมวิธีทดลอง และสังเกตการณ์ เรานำเสนอหลักฐานที่แสดงเพิ่มหางที่ดำเนินการ โดยในเชิงความสัพันธ์หรูหรา (ในเชิงความสัพันธ์ elegans) ใช้ในหลายบริบท และโดยตรงที่ conspecifics และ heterospecifics เราสังเกตแสดงเพิ่มหาง ไปทาง conspecifics ในบริบททั้ง intersexual และ intrasexual และ ต่อ heterospecifics แสดงดำเนินต่อ heterospecifics ได้โดยตรงที่มนุษย์ ลิง หรือนกล่า เหยื่อ ซึ่งทั้งหมดสามารถได้รับถือว่าเป็นอาจล่า เราทดสอบฟังก์ชันได้ของเพิ่มหาง experimentally ลักษณะการทำงานในต่อหน้าของพรีเดเตอร์โดยการนำเสนอ trogons สง่างามด้วยรูปแบบสัมผัสธรรมชาติและตัวควบคุม nonthreatening เพิ่มหางดงถูกมากมักจะเกิดขึ้นเมื่อ trogons ได้ในต่อหน้าของแบบจำลองพรีเดเตอร์ (48% ของการทดลอง) มากกว่าแบบควบคุม (6% ของการทดลอง) ของ conspecifics ไม่ได้มีอิทธิพลต่อสิ่งที่ยกหาง (conspecifics ที่อยู่: 44% ของการทดลองและ conspecifics ขาด: 50% ของการทดลอง) ผลของเราแนะนำว่า หางเพิ่มใน trogons เป็นการแสดงภาพโดยที่อาจทำหน้าที่เป็นสัญญาณ conspecific intersexual และ intrasexual รวมทั้งแสวงหาเกิดสัญญาณล่า © 2013 ผู้เขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แสดงภาพนกมักจะกำหนดเป้​​าหมายอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ conspecifics heterospecifics แต่แสดงภาพไม่กี่ได้รับการอธิบายที่ทั้งสอง conspecifics และ heterospecifics จะรับไว้ ในการศึกษานี้รวมวิธีการสังเกตและการทดลองเรานำเสนอหลักฐานที่แสดงว่าการแสดงหางยกดำเนินการโดย Trogon สง่า (Trogon elegans) ถูกนำมาใช้ในบริบทที่หลากหลายและเป็นผู้กำกับที่ conspecifics และ heterospecifics เราสังเกตเห็นการแสดงหางยกไป conspecifics ทั้งในบริบทและ intersexual intrasexual เป็นไป heterospecifics แสดงดำเนินต่อ heterospecifics ได้โดยตรงที่มนุษย์ลิงหรือนกล่าเหยื่อทั้งหมดที่จะได้รับการมองว่าเป็นนักล่าที่มีศักยภาพ เราทดลองทดสอบฟังก์ชั่นที่เป็นไปได้ของพฤติกรรมหางยกในการปรากฏตัวของนักล่าโดยนำเสนอ trogons สง่างามด้วยรูปแบบของนักล่าตามธรรมชาติและการควบคุม nonthreatening แสดงหางยกได้มากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นเมื่อ trogons อยู่ในการปรากฏตัวของรูปแบบการล่า (48% ของการทดลอง) มากกว่ารูปแบบการควบคุม (6% ของการทดลอง) การแสดงตนของ conspecifics ไม่ได้มีอิทธิพลต่อนิสัยชอบยกหาง (conspecifics ปัจจุบัน 44% ของการทดลองและ conspecifics อยู่: 50% ของการทดลอง) ผลของเราแสดงให้เห็นว่าหางเลี้ยงใน trogons เป็นจอแสดงผลภาพและมัลติฟังก์ชั่ที่อาจทำงานเป็นสัญญาณชนิดเดียวกัน intersexual และ intrasexual เป็นสัญญาณการแสวงหายับยั้งผู้กำกับที่ล่า ผู้เขียน© 2013

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงภาพนกมักจะเป้าหมายให้ conspecifics หรือ heterospecifics แต่ไม่แสดงภาพได้ถูกอธิบายไว้ที่ทั้งสอง conspecifics heterospecifics ตั้งใจและเป็นผู้รับ ในการศึกษานี้ได้รวมวิธีการสังเกตและทดลองเราเสนอหลักฐานว่าหางเพิ่มแสดงแสดงโดยสง่างาม ( นกขุนแผนนกขุนแผนถิ่น ) ถูกใช้ในบริบทต่างๆ และเป็นผู้ที่ conspecifics และ heterospecifics . เราสังเกตหางเพิ่มแสดงต่อ conspecifics ทั้งในและ intersexual intrasexual บริบท รวมทั้งต่อ heterospecifics . แสดงการต่อ heterospecifics ถูกกำกับในมนุษย์ ลิงหรือนกล่าเหยื่อ ซึ่งทั้งหมดอาจจะถูกมองว่าเป็นสัตว์นักล่าที่มีศักยภาพ เราทดลองทดสอบหน้าที่เป็นไปได้หางเพิ่มพฤติกรรมในการแสดงตนของ Predator โดยนำเสนอ trogons หรูหรากับรูปแบบของนักล่าตามธรรมชาติและพึ่งพากันควบคุมหางยกแสดงเป็นมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นเมื่อ trogons ในการแสดงตนของพรีเดเตอร์รุ่น ( 48% ของการทดลอง ) มากกว่าการควบคุมแบบ ( 6% ของการทดลอง ) การปรากฏตัวของ conspecifics ไม่มีผลต่อหางเพิ่มความโน้มเอียง ( conspecifics ปัจจุบัน : 44 ของการทดลองและ conspecifics หายไป 50% ของการทดลอง )จากผลการศึกษานี้ หาง เลี้ยงใน trogons เป็นมัลติฟังก์ชันการแสดงผลที่อาจเป็น intersexual intrasexual conspecific และสัญญาณ ตลอดจนติดตามการส่งสัญญาณกำกับที่นักล่า สงวนลิขสิทธิ์โดยผู้เขียน 2013