Language is the human capacity for acquiring and using complex systems of communication, and a language is any specific example of such a system. The scientific study of language is called linguistics.
Estimates of the number of languages in the world vary between 6,000 and 7,000. However, any precise estimate depends on a partly arbitrary distinction between languages and dialects. Natural languages are spoken or signed, but any language can be encoded into secondary media using auditory, visual, or tactile stimuli – for example, in graphic writing, braille, or whistling. This is because human language is modality-independent. When used as a general concept, "language" may refer to the cognitive ability to learn and use systems of complex communication, or to describe the set of rules that makes up these systems, or the set of utterances that can be produced from those rules. All languages rely on the process of semiosis to relate signs with particular meanings. Oral and sign languages contain a phonological system that governs how symbols are used to form sequences known as words or morphemes, and a syntactic system that governs how words and morphemes are combined to form phrases and utterances.
Human language has the properties of productivity, recursivity, and displacement, and relies entirely on social convention and learning. Its complex structure affords a much wider range of expressions than any known system of animal communication. Language is thought to have originated when early hominins started gradually changing their primate communication systems, acquiring the ability to form a theory of other minds and a shared intentionality.[1][2] This development is sometimes thought to have coincided with an increase in brain volume, and many linguists see the structures of language as having evolved to serve specific communicative and social functions. Language is processed in many different locations in the human brain, but especially in Broca's and Wernicke's areas. Humans acquire language through social interaction in early childhood, and children generally speak fluently when they are approximately three years old. The use of language is deeply entrenched in human culture. Therefore, in addition to its strictly communicative uses, language also has many social and cultural uses, such as signifying group identity, social stratification, as well as social grooming and entertainment.
Languages evolve and diversify over time, and the history of their evolution can be reconstructed by comparing modern languages to determine which traits their ancestral languages must have had in order for the later developmental stages to occur. A group of languages that descend from a common ancestor is known as a language family. The languages that are most spoken in the world today belong to the Indo-European family, which include English, Spanish, Portuguese, Russian, and Hindi; the Sino-Tibetan family, which includes Mandarin Chinese, Cantonese, and many others; the Afro-Asiatic family, which includes Arabic, Amharic, Somali, and Hebrew; the Bantu languages, which include Swahili, Zulu, Shona, and hundreds of other languages spoken throughout Africa; and the Malayo-Polynesian languages, which include Indonesian, Malay, Tagalog, Malagasy, and hundreds of other languages spoken throughout the Pacific. Academic consensus holds that between 50% and 90% of languages spoken at the beginning of the twenty-first century will probably have become extinct by the year 2100.[3][4]
Language is the human capacity for acquiring and using complex systems of communication, and a language is any specific example of such a system. The scientific study of language is called linguistics.
Estimates of the number of languages in the world vary between 6,000 and 7,000. However, any precise estimate depends on a partly arbitrary distinction between languages and dialects. Natural languages are spoken or signed, but any language can be encoded into secondary media using auditory, visual, or tactile stimuli – for example, in graphic writing, braille, or whistling. This is because human language is modality-independent. When used as a general concept, "language" may refer to the cognitive ability to learn and use systems of complex communication, or to describe the set of rules that makes up these systems, or the set of utterances that can be produced from those rules. All languages rely on the process of semiosis to relate signs with particular meanings. Oral and sign languages contain a phonological system that governs how symbols are used to form sequences known as words or morphemes, and a syntactic system that governs how words and morphemes are combined to form phrases and utterances.
Human language has the properties of productivity, recursivity, and displacement, and relies entirely on social convention and learning. Its complex structure affords a much wider range of expressions than any known system of animal communication. Language is thought to have originated when early hominins started gradually changing their primate communication systems, acquiring the ability to form a theory of other minds and a shared intentionality.[1][2] This development is sometimes thought to have coincided with an increase in brain volume, and many linguists see the structures of language as having evolved to serve specific communicative and social functions. Language is processed in many different locations in the human brain, but especially in Broca's and Wernicke's areas. Humans acquire language through social interaction in early childhood, and children generally speak fluently when they are approximately three years old. The use of language is deeply entrenched in human culture. Therefore, in addition to its strictly communicative uses, language also has many social and cultural uses, such as signifying group identity, social stratification, as well as social grooming and entertainment.
Languages evolve and diversify over time, and the history of their evolution can be reconstructed by comparing modern languages to determine which traits their ancestral languages must have had in order for the later developmental stages to occur. A group of languages that descend from a common ancestor is known as a language family. The languages that are most spoken in the world today belong to the Indo-European family, which include English, Spanish, Portuguese, Russian, and Hindi; the Sino-Tibetan family, which includes Mandarin Chinese, Cantonese, and many others; the Afro-Asiatic family, which includes Arabic, Amharic, Somali, and Hebrew; the Bantu languages, which include Swahili, Zulu, Shona, and hundreds of other languages spoken throughout Africa; and the Malayo-Polynesian languages, which include Indonesian, Malay, Tagalog, Malagasy, and hundreds of other languages spoken throughout the Pacific. Academic consensus holds that between 50% and 90% of languages spoken at the beginning of the twenty-first century will probably have become extinct by the year 2100.[3][4]
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษา คือ ความสามารถของมนุษย์สำหรับการซื้อและการใช้ระบบการสื่อสารที่ซับซ้อนและภาษาใด ๆตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงของระบบดังกล่าว . การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ของภาษาที่เรียกว่าภาษา
การประเมินจำนวนของภาษาในโลกที่แตกต่างกันระหว่าง 6000 และ 7000 . อย่างไรก็ตาม , ใด ๆแม่นยำประมาณการขึ้นอยู่กับความแตกต่างบางส่วนโดยพลการระหว่างภาษาและภาษาถิ่น .ภาษาธรรมชาติเป็นภาษาพูด หรือลงนาม แต่ภาษาใด ๆที่สามารถเข้ารหัสเป็นสื่อรอง โดยใช้การมองเห็นการได้ยินหรือการสัมผัสสิ่งเร้า ( เช่นในการเขียนภาพ , อักษรเบรลล์หรือผิวปาก นี้เป็นเพราะภาษาของมนุษย์ คือ กิริยาที่เป็นอิสระ เมื่อใช้เป็นแนวคิดทั่วไป " ภาษา " อาจจะหมายถึงความสามารถในการรับรู้ เรียนรู้ และใช้ระบบการสื่อสารที่ซับซ้อนหรืออธิบายถึงชุดของกฎที่สร้างขึ้นในระบบเหล่านี้ หรือชุดของคำพูดที่สามารถผลิตได้จากกฎเหล่านั้น ภาษาทั้งหมดพึ่งพากระบวนการ semiosis เพื่อเชื่อมโยงสัญญาณที่มีความหมายเฉพาะ การพูดและภาษาเซ็นประกอบด้วยระบบเสียงที่บังคับว่าใช้สัญลักษณ์เป็นรูปคำหรือหน่วยคำที่รู้จักกันเป็นลําดับ ,และระบบไวยากรณ์ที่บังคับวิธีการคำและสามารถรวมกันเพื่อฟอร์มวลีและคำพูด
ภาษา มนุษย์ มี คุณสมบัติ ของผลผลิต recursivity และการกระจัด และอาศัยทั้งหมดในการประชุมทางสังคมและการเรียนรู้ ของโครงสร้างที่ซับซ้อนเป็นที่กว้างมากช่วงของการแสดงกว่ารู้จักระบบของการสื่อสารของสัตว์ภาษาเป็นความคิดที่จะได้มาเมื่อแรกเริ่มค่อยๆเปลี่ยนของโฮมินินเจ้าคณะ ระบบการสื่อสาร การรับความสามารถในการสร้างทฤษฎีของจิตใจและ intentionality ร่วมกัน [ 1 ] [ 2 ] นี้พัฒนาเป็นความคิดที่บางครั้งต้องสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณสมอง ,นักภาษาศาสตร์หลายและเห็นโครงสร้างของภาษาที่มีวิวัฒนาการเพื่อใช้ฟังก์ชันการสื่อสารและสังคมที่เฉพาะเจาะจง การประมวลผลภาษาในสถานที่ที่แตกต่างกันมากใน สมองของมนุษย์ , แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโบรคา และ เวอร์นิกของพื้นที่ มนุษย์ได้รับภาษาผ่านการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของเด็กปฐมวัยและเด็กโดยทั่วไปจะพูดได้อย่างคล่องแคล่ว เมื่อพวกเขาจะประมาณ 3 ปีการใช้ภาษาอย่างที่ยึดที่มั่นในวัฒนธรรมของมนุษย์ ดังนั้น นอกจากการใช้อย่างเคร่งครัดเพื่อการสื่อสาร , ภาษาก็มีการใช้สังคมและทางวัฒนธรรมมากมาย เช่น แสดงเอกลักษณ์ กลุ่มสังคมชนชั้น ตลอดจนเครื่องแต่งกายและความบันเทิง
ภาษามีวิวัฒนาการและกระจายตลอดเวลาและประวัติความเป็นมาของวิวัฒนาการของพวกเขาจะถูกสร้างขึ้นโดยการเปรียบเทียบภาษาสมัยใหม่เพื่อศึกษาลักษณะภาษาของบรรพบุรุษที่ต้องมีเพื่อให้บรรลุขั้นตอนต่อไปที่จะเกิดขึ้น กลุ่มของภาษา ที่สืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษที่รู้จักกันเป็นครอบครัวภาษา ภาษาที่จะพูดมากที่สุดในโลกในวันนี้เป็นของครอบครัวอินโดยุโรป ,ซึ่งรวมถึงภาษาอังกฤษ , สเปน , โปรตุเกส , รัสเซีย , และภาษาฮินดี ครอบครัวชิโนธิเบต ซึ่งรวมถึง ภาษาจีนกลาง จีนกวางตุ้ง และอีกมากมาย ครอบครัวแอฟริกาเอเซีย ซึ่งรวมถึงภาษาอาหรับภาษาอังกฤษ โซมาเลีย และฮีบรู , ; บันตูภาษา ซึ่งรวมถึงภาษาไทย , ซูลู , โชน และหลายอื่น ๆภาษาที่ใช้ตลอด แอฟริกา และมาลาโยโพลีนีเซียนภาษาซึ่งได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย และประเทศภาษาอังกฤษ , , ร้อยของภาษาอื่น ๆที่พูดทั่วเอเชียแปซิฟิก ฉันทามติทางวิชาการถือว่าระหว่าง 50% และ 90% ของภาษาพูดที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 21 อาจจะสูญพันธุ์ภายในปี 2100 . [ 3 ] [ 5 ]
การแปล กรุณารอสักครู่..