Once underneath the dark, cold conc

Once underneath the dark, cold concrete of the garage with its bleak fluorescent light, I lean against the wall and put my head in my hands. What was I thinking? Unbidden and unwelcome tears pool in my eyes. Why am I crying? I sink to the ground, angry at myself for this senseless reaction. Drawing up my knees, I fold in on myself. I want to make myself as small as possible. Perhaps this nonsensical pain will be smaller the smaller I am. Placing my head on my knees, I let the irrational tears fall unrestrained. I am crying over the loss of something I never had. How ridiculous. Mourning something that never was – my dashed hopes, dashed dreams, and my soured expectations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อใต้คอนกรีตเข้ม เย็นของรถไฟเรืองแสงเยือกเย็น ฉันเอนกำแพง แล้วใส่หัวของฉันในมือของฉัน ฉันไม่คิดอะไร สระว่ายน้ำ unbidden และไม่น้ำตาในดวงตาของฉัน ฉันกำลังร้องไห้ทำไม ฉันจมถึงพื้นดิน โกรธที่ตัวเองสำหรับปฏิกิริยานี้หมดสติ วาดขึ้นเข่าของฉัน ฉันพับในในตัวเอง อยากให้ตัวเองเล็กที่สุด บางทีปวด nonsensical นี้จะมีขนาดเล็กเล็กที่ฉัน ให้น้ำตาจำนวนอตรรกยะที่อยู่ในเมื่อวางศีรษะบนหัวเข่าของฉัน ฉันกำลังร้องไห้มากกว่า สูญเสียบางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยมี อย่างไรไร้สาระ ไว้ทุกข์สิ่งที่ไม่เคย มี – หวังประ ประความฝัน ความคาดหวังของฉัน soured

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่ออยู่ภายใต้ความมืดคอนกรีตหนาวเย็นของที่จอดรถที่มีไฟเรืองแสงของเยือกเย็นผมยันกับผนังและใส่หัวของฉันในมือของฉัน อะไรคือสิ่งที่ผมคิด? น้ำตาไม่ได้รับคำขอร้องและไม่พอใจสระว่ายน้ำในสายตาของฉัน ฉันร้องไห้ทำไม? ฉันจมลงสู่พื้นดินโกรธที่ตัวเองสำหรับการเกิดปฏิกิริยาหมดสตินี้ วาดขึ้นหัวเข่าของฉันฉันพับในตัวเอง ผมต้องการที่จะทำให้ตัวเองเป็นขนาดเล็กที่สุด บางทีอาจจะเป็นความเจ็บปวดที่ไร้สาระนี้จะมีขนาดเล็กขนาดเล็กกว่าผม วางหัวของฉันบนเข่าของฉันฉันปล่อยให้น้ำตาตกพรั่งพรูไม่ลงตัว ฉันกำลังร้องไห้กับการสูญเสียบางสิ่งบางอย่างที่ผมไม่เคยมี วิธีที่ไร้สาระ ไว้ทุกข์บางสิ่งบางอย่างที่ไม่เคยเป็น - ความหวังประของฉันฝันประและความคาดหวังของฉันบูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่ออยู่ภายใต้ความมืด คอนกรีตเย็นของโรงรถกับแสงไฟมันเลือนลาง ฉันยืนพิงกำแพง และใส่หัวของฉันในมือของฉัน นี่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่ ? ไม่ได้บังคับ และไม่พอใจน้ำตาสระ ทำไมฉันถึงร้องไห้ ? ผมทรุดลงกับพื้น โกรธตัวเองสำหรับปฏิกิริยาที่ไร้เหตุผลนี้ วาดขึ้นเข่าของฉัน ฉันพับเอง ฉันต้องการที่จะทำให้ตัวเองเป็นขนาดเล็กที่สุดบางทีความเจ็บปวดไร้สาระนี้จะเล็ก เล็กกว่าผม วางหัวลงบนเข่าของฉัน ฉันปล่อยให้น้ำตาร่วงอย่างไม่มีเหตุผล อยากไปไหนก็ไป . ฉันร้องไห้ให้กับการสูญเสียบางสิ่งบางอย่างที่ฉันไม่เคยมี ไร้สาระ การไว้ทุกข์อย่างที่ไม่เคยเป็น และความกล้าหาญ ความหวัง ความฝันของฉัน , และฉันด้วยกันเส้นประ , ความคาดหวัง