The percentage of protein hydrolysi

The percentage of protein hydrolysis of the defatted M. oleifera
flour and the percentage in relation to the digestibility of casein are
displayed in Table 3.
Based on the digestibility results, it can be assumed that moringa
leaves have low nutritional value, what may be related to their
own intrinsic resistance against enzymatic hydrolysis and/or the
presence of thermoresistant compounds, such as tannins (Corrêa,
Santos, Abreu, Jokl & Santos, 2004). The heat treatment increased
the digestibility of raw flour by 69.2% and by 57.5% regarding the
standard protein. This increase in the susceptibility to proteolysis,
after heat treatment, has been attributed to structural changes that
lead to disruption of the tertiary and quaternary structures of proteins,
favoring the enzymatic action. Even though the addition of
sodium dodecyl sulfate (SDS) was designed to cause denaturation
and/or interaction with other protein components and consequently
diminish protein insolubility, it had little effect on hydrolysis,
causing just 8.11% improvement in the digestibility, while ME
did not affect these percentages.
These results indicate that the protein from M. oleifera leaves
may be considered of poor nutritional quality, as it can be seen
in the digestibility test, since there was low hydrolysis by enzymes
from the digestive tract. However, in vivo studies are necessary to
assess whether it can be indicated as a dietary protein source.
These results are in disagreement with those of Becker (1995)
and Foidl, Makkar, & Becker, 2001, who assessed fodder of fresh
M. oleifera leaves and observed 79% in vitro protein digestibility.
Such differences can be related to the methodology used for the
protein determination, because since we determined the insoluble
fraction as nitrogen, this does not correspond to the real protein
content in the medium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปอร์เซ็นต์ของโปรตีนไฮโตรไลซ์ของ oleifera M. สกัดไขมันทาง
แป้งและเปอร์เซ็นต์เกี่ยวกับ digestibility ตัวของเคซีน
แสดงในตาราง 3.
ตามผลลัพธ์ digestibility มันสามารถทึกทักเอาว่ามะรุม
ใบมีคุณค่าทางโภชนาการต่ำ สิ่งที่อาจเกี่ยวข้องกับการ
เองทน intrinsic กับไฮโตรไลซ์เอนไซม์ในระบบ หรือ
ของสาร thermoresistant, เช่น tannins (Corrêa,
ซานโตส Abreu, Jokl &ซานโต ส 2004) เพิ่มการรักษาความร้อน
digestibility ของแป้งดิบ 69.2% และ 57.5% เกี่ยวกับการ
โปรตีนมาตรฐาน เพิ่มขึ้นไก่จะ proteolysis,
หลังจากชุบแข็ง มีการบันทึกการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่
นำไปสู่โครงสร้างระดับตติยภูมิ และ quaternary ของโปรตีน ทรัพย
นความการดำเนินการที่เอนไซม์ในระบบ แม้การเพิ่ม
dodecyl โซเดียมซัลเฟต (SDS) ถูกออกแบบให้เกิด denaturation
และ/ หรือโต้ตอบกับคอมโพเนนต์อื่น ๆ โปรตีน และจากนั้น
หรอ insolubility โปรตีน มันมีผลน้อยไฮโตรไลซ์,
สาเหตุเพียง 8.11% ปรับปรุงใน digestibility ในขณะที่ฉัน
ไม่มีผลต่อเปอร์เซ็นต์เหล่านี้
ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า โปรตีนจาก M ใบ oleifera
อาจพิจารณาคุณภาพโภชนาการที่ดี สามารถเห็น
ในทดสอบ digestibility เนื่องจากมีไฮโตรไลซ์ต่ำ โดยเอนไซม์
จากทางเดินอาหารได้ อย่างไรก็ตาม การศึกษาในสัตว์ทดลองจะต้อง
ประเมินว่าสามารถจะระบุเป็นแหล่งอาหารโปรตีน
ผลลัพธ์เหล่านี้จะผิดใจกับ Becker (1995)
Foidl, Makkar &และ Becker, 2001 ผู้ประเมินอาหารสด
oleifera เมตรใบ และพบ 79% ในหลอดโปรตีน digestibility
ความแตกต่างดังกล่าวอาจเกี่ยวข้องกับวิธีที่ใช้สำหรับการ
กำหนดโปรตีน เพราะตั้งแต่เรากำหนดไม่ละลาย
เศษเป็นไนโตรเจน นี้ไม่สอดคล้องกับโปรตีนจริง
เนื้อหาในสื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราร้อยละของการย่อยสลายโปรตีนที่สกัด oleifera เอ็ม
แป้งและร้อยละที่เกี่ยวข้องกับการย่อยเคซีนที่มีการ
แสดงในตารางที่ 3
จากผลการย่อยก็สามารถสันนิษฐานได้ว่ามะรุม
ใบมีคุณค่าทางโภชนาการต่ำสิ่งที่อาจจะเกี่ยวข้องกับ ของพวกเขาที่จะ
ต้านทานที่แท้จริงของตัวเองกับการย่อยสลายของเอนไซม์และ / หรือ
การแสดงตนของสารทนเช่นแทนนิน (กอร์
Santos, Abreu, Jokl และ Santos, 2004) การรักษาความร้อนที่เพิ่มขึ้น
ของการย่อยแป้งดิบโดย 69.2% และ 57.5% เกี่ยวกับ
โปรตีนมาตรฐาน การเพิ่มขึ้นของความไวต่อ proteolysis นี้
หลังการรักษาความร้อนได้รับการบันทึกการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่
นำไปสู่การหยุดชะงักของโครงสร้างในระดับอุดมศึกษาและสี่ของโปรตีน
นิยมการกระทำของเอนไซม์ แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของ
โซเดียมโดเดซิลซัลเฟต (SDS) ถูกออกแบบมาเพื่อทำให้เกิด denaturation
และ / หรือการมีปฏิสัมพันธ์กับองค์ประกอบอื่น ๆ และโปรตีนจึง
ลดความไม่ละลายโปรตีนก็มีผลเพียงเล็กน้อยต่อการย่อยสลาย,
ก่อให้เกิดการปรับปรุงเพียง 8.11% ในการย่อยได้ในขณะที่ฉัน
ไม่ได้ ส่งผลกระทบต่อร้อยละเหล่านี้
ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าโปรตีนจากเอ็มใบ oleifera
อาจได้รับการพิจารณาของที่มีคุณภาพทางโภชนาการที่ไม่ดีเท่าที่จะสามารถมองเห็นได้
ในการทดสอบการย่อยได้เนื่องจากมีการย่อยสลายในระดับต่ำโดยเอนไซม์
จากระบบทางเดินอาหาร แต่ในร่างกายการศึกษามีความจำเป็นที่จะต้อง
ประเมินว่าจะสามารถแสดงให้เห็นเป็นแหล่งโปรตีนในอาหาร
ผลเหล่านี้อยู่ในความขัดแย้งกับผู้ที่เบกเกอร์ (1995)
และ Foidl, Makkar และเบกเกอร์ปี 2001 ที่ประเมินอาหารสัตว์สด
เอ็ม ใบ oleifera สังเกตและ 79% ในการย่อยโปรตีนหลอดทดลอง
ที่แตกต่างกันดังกล่าวสามารถที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่ใช้สำหรับ
การกำหนดโปรตีนเพราะเนื่องจากเรามุ่งมั่นที่ไม่ละลายน้ำ
เป็นส่วนไนโตรเจนนี้ไม่สอดคล้องกับโปรตีนจริง
เนื้อหาในสื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปอร์เซ็นต์การย่อยโปรตีนจากรำสกัดไขมันม. ด
แป้งและร้อยละต่อการย่อยได้ของเคซีนจะแสดงในตารางที่ 3
.
ตามผลลัพธ์ที่ได้ มันสามารถสันนิษฐานว่าใบมะรุม
มีคุณค่าทางโภชนาการต่ำ อะไรที่อาจจะเกี่ยวข้องกับความต้านทานภายในของตนเองต่อการย่อยเอนไซม์และ /
หรือ
ตนของ thermoresistant สารประกอบเช่น แทนนิน ( RR ê ,
Santos Abreu , jokl & ซานโตส , 2004 ) รักษาความร้อนเพิ่มการย่อยได้ของแป้งดิบด้วย
69.2 % และจาก 57.5 % เกี่ยวกับ
โปรตีนมาตรฐาน การเพิ่มความไวต่อโปรตีโ ลซิสนี้
หลังจากการรักษาความร้อนได้ ประกอบกับ การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การหยุดชะงักของ
ตติย quaternary โปรตีนโครงสร้างและโครงสร้างของ
,สนับสนุนการกระทำของเอนไซม์ . แม้ว่านอกเหนือจาก
โซเดียมโดเดซิลซัลเฟต ( SDS ) ถูกออกแบบมาเพื่อทำให้การหยุดชั่วคราว
และ / หรือปฏิสัมพันธ์กับโปรตีนอื่น ๆส่วนประกอบและจากนั้น
ลดกรดเมตาโปรตีน มันมีผลน้อยในการปรับปรุงไฮโดร
ก่อให้เกิดเพียง 8.11 เปอร์เซ็นต์ในการย่อยได้ ในขณะที่ไม่มีผลต่อเปอร์เซ็นต์เหล่านี้ผม
.
ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า โปรตีนจากม.ดใบ
อาจจะพิจารณาคุณภาพทางโภชนาการยากจน มันสามารถเห็นได้
ในการทดสอบ เนื่องจากมีการย่อยโดยเอ็นไซม์ต่ำ
จากระบบทางเดินอาหาร อย่างไรก็ตาม การศึกษาในสัตว์เป็น
ประเมินว่ามันสามารถระบุเป็นแหล่งโปรตีนในอาหาร .
ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในความไม่เห็นด้วยกับพวกของเบคเกอร์ ( 1995 ) และ makkar & foidl
, , เบรคเกอร์ , 2544ที่ประเมินความสด
ม. ดใบและพบว่า 79% ในการย่อยโปรตีนต่อ
ความแตกต่างดังกล่าวอาจจะเกี่ยวข้องกับวิธีการที่ใช้สำหรับ
โปรตีนความมุ่งมั่น เพราะเรากำหนดส่วนที่ไม่ละลาย
เป็นไนโตรเจน ซึ่งไม่สอดคล้องกับปริมาณโปรตีน
จริงในระดับปานกลาง