Mr. Boon : I hope you don’t mind me

Mr. Boon : I hope you don’t mind me asking you this, Miss Fah, but is

anything the matter?

Miss Fah : (1) to deny. Why do you ask?

Mr. Boon : Well, it’s just that you don’t seem to be your usual cheery self this morning.

Are you sure there’s nothing worrying you?

Miss Fah : Oh yes! It’s … It’s nothing really.

Mr. Boon : Er… look, Miss Fah, I know it’s really none of my business but I …er…

may be able to help. (2) to advise. (A slight pause)

Miss Fah : Well… it’s just that my sister phoned up last night. She was in a dreadful state.

It seems that her mother-in-law died yesterday morning.

Mr. Boon : Oh dear! (3) to express condolence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นายบุญ: ฉันหวังว่า คุณไม่ทราบฉันถามคุณ นางฟ้า แต่เป็น

เรื่องอะไร?

นางฟ้า: (1) การปฏิเสธ ทำไมทำคุณถาม?

นายบุญ: ดี มันเป็นเพียงว่า คุณไม่ดูเหมือน ตนเองร่าเริงปกติเช้านี้

คุณไม่มีอะไรกังวลคุณแน่ใจหรือไม่

นางสาวฟ้า: โอ้ ใช่ มี... มันคืออะไรจริง ๆ

นายบุญ: Er...ดู นางฟ้า ฉันรู้ว่า มันเป็นจริง ๆ ไม่มีธุรกิจของฉันแต่...เอ้อ...

อาจจะช่วยได้ (2) ให้คำแนะนำ (หยุดเล็กน้อย)

นางฟ้า: ดี...ก็เพียงแค่ว่า น้อง phoned ค่าคืนสุดท้าย เธอในการ dreadful รัฐ

เหมือนว่า ผัวเธอตายเมื่อวาน เช้า

นายบุญ: โอ้ รัก (3) การแสดง condolence

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายบุญ: ฉันหวังว่าคุณไม่รังเกียจฉันขอให้คุณนี้นางสาวฟ้า แต่เป็นเรื่องอะไร? นางสาวฟ้า: (1) ที่จะปฏิเสธ ทำไมคุณถามนาย บุญ: ดีก็เพียงว่าคุณไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นตัวเองของคุณปกติชื่นบานเช้านี้? คุณแน่ใจว่าไม่มีอะไรที่ต้องกังวลคุณเป็นนางสาวฟ้า: Oh yes! มัน ... มันไม่มีอะไรจริงๆนาย บุญ: เอ่อ ... ดูมิสฟ้าฉันรู้ว่ามันเป็นจริงไม่มีธุรกิจของฉัน แต่ฉัน ... เอ้อ ... อาจจะสามารถช่วยให้ (2) ให้คำแนะนำแก่ (หยุดเล็กน้อย) นางสาวฟ้า: ดี ... ก็เพียงว่าน้องสาวของฉันโทรขึ้นเมื่อคืนที่ผ่าน เธออยู่ในสภาพที่น่ากลัวดูเหมือนว่าแม่ของเธอในกฎหมายเสียชีวิตเมื่อเช้าวานนี้นาย บุญ: โอ้! (3) การแสดงความเสียใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นายบุญ : ฉันหวังว่าคุณคงไม่ว่าที่ฉันถามคุณ คุณฟ้า แต่

อะไร ?

คิดถึงฟ้า ( 1 ) ปฏิเสธ ทำไมคุณถึงถามล่ะ

นายบุญ : เอ่อ คือว่าคุณไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นตนเอง ยิ้มแย้มแจ่มใส ปกติตอนเช้า

คุณแน่ใจว่าไม่มีอะไรที่ต้องกังวลเหรอ

คิดถึงฟ้า : โอ้ ใช่ ! มัน . . . . . . . ไม่มีอะไรค่ะ

คุณบุญ : เอ่อ . . . ฟังนะ คุณฟ้าฉันรู้ว่าไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉัน แต่ฉัน . . . . . . . . . . . . . . .

อาจจะช่วยได้ ( 2 ) แนะนำ ( หยุดชั่วคราว )

คิดถึงฟ้า : อืม . . . . . . . มันก็แค่ น้องสาวโทรมาเมื่อคืน เธออยู่ในสถานะที่น่ากลัว

ดูเหมือนว่าคุณแม่ของเธอเสียชีวิต เมื่อวานนี้ นายบุญ

: โอ้ ! ( 3 ) แสดงความเสียใจ .