Short Essay on ASEANby Rehaan Bansa

Short Essay on ASEAN

by Rehaan Bansal

ASEAN (The Association of Southeast Asian Countries) was established on 8th August 1967 in Bangkok by the five original member countries: Malaysia, Indonesia, Thailand, Singapore, and Philippines.


In 1984 Brunei Darussalam joined ASEAN followed by Vietnam in 1995, Lao PDR and Myanmar in 1997 and Cambodia in 1999. It is a geo-political and economic organization of ten countries located in Southeast Asia.

The main objective of ASEAN is the acceleration of economic growth, social progress and cultural development of its members along with the promotion of regional peace.

Originally, ASEAN was meant to be an association of countries engaged in nation building. The end of World War II saw the emerging of Indonesia, Malaysia, Philippines and Singapore as sovereign independent nations.

Nation building was often vulnerable to foreign intervention. It was important for the governing people to have free hands to conduct their policies without interference from neighbouring countries.

Small countries like Singapore and Brunei are always in fear of the influences exerted by bigger neighbouring countries like Indonesia and Malaysia. ASEAN was established to ensure sovereignty stayed resolutely located at the national level.

The primary principle of ASEAN was non­interference. ASEAN is open to the participation of all States in the Southeast Asian region which are willing to subscribe to its aims, principles and purposes.

ASEAN aims to represent the collective will of the countries of Southeast Asia to bind themselves together in friendship. It hopes through the joint efforts of its members to secure for its peoples the blessings of peace, freedom and prosperity.

The ASEAN holds meetings, known as the ASEAN Summit, where heads of government of each member country meet to confer and resolve regional issues. In addition meetings are conducted with other countries outside the block with the intention of promoting external relations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียงความสั้น ๆ ในอาเซียนโดย Rehaan Bansal อาเซียน (การสมาคมของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ประเทศ) ก่อตั้งขึ้นในวันที่ 8 1967 สิงหาคมในกรุงเทพโดยประเทศสมาชิกเดิม: มาเลเซีย อินโดนีเซีย ไทย สิงคโปร์ และฟิลิปปินส์บรูไนเข้าร่วมอาเซียนตาม ด้วยเวียดนามในปี 1995 ลาว และพม่าในปีพ.ศ. 2540 และกัมพูชาในปี 1999 ในปี 1984 มันเป็นองค์กรทางภูมิศาสตร์การเมือง และเศรษฐกิจของ 10 ประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้วัตถุประสงค์หลักของอาเซียนคือ ความเร่งของการเติบโตทางเศรษฐกิจ สังคม และการพัฒนาวัฒนธรรมของสมาชิกพร้อมทั้งส่งเสริมสันติภาพในภูมิภาคแต่เดิม อาเซียนมีความหมายเป็น ความสัมพันธ์ของประเทศในการสร้างชาติ จุดสิ้นสุดของสงครามโลกเห็นการเกิดใหม่ของอินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และสิงคโปร์เป็นประเทศอิสระอธิปไตยประเทศที่สร้างถูกมักจะเสี่ยงต่อการแทรกแซงของต่างประเทศ มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้ปกครองจะได้ฟรีการดำเนินนโยบายของพวกเขาโดยไม่ถูกรบกวนจากประเทศเพื่อนบ้านประเทศเล็ก ๆ เช่นสิงคโปร์และบรูไนมักกลัวของอิทธิพลงานใหญ่กว่าประเทศเพื่อนบ้านเช่นอินโดนีเซียและมาเลเซีย อาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อให้อำนาจอธิปไตยอยู่ความเด็ดขาดอยู่ในระดับชาติหลักการหลักของอาเซียนถูกไม่เอาเปรียบ อาเซียนจะเปิดให้มีส่วนร่วมของรัฐทั้งหมดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งยินดีที่จะสมัครมีจุดมุ่งหมาย หลักการ และวัตถุประสงค์อาเซียนมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นตัวแทนร่วมของประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อจะผูกตัวเองเข้าด้วยกันในมิตรภาพ มันหวังผ่านความพยายามร่วมกันของสมาชิกเพื่อความปลอดภัยสำหรับคนของพรของสันติภาพ อิสระ และความมั่งคั่งอาเซียนมีการประชุม เป็นอาเซียน ที่หัวของรัฐบาลแต่ละประเทศสมาชิกตามการหารือ และแก้ไขปัญหาภูมิภาค นอกจากนี้ จะดำเนินการประชุมกับประเทศอื่น ๆ ที่อยู่นอกช่วงของความตั้งใจในการส่งเสริมความสัมพันธ์ภายนอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียงความสั้น ๆ เกี่ยวกับอาเซียนโดย Rehaan Bansal อาเซียน (สมาคมประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้) ก่อตั้งเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 1967 ในกรุงเทพฯโดยในห้าประเทศสมาชิกเดิม:. มาเลเซีย, อินโดนีเซีย, ไทย, สิงคโปร์และฟิลิปปินส์ในปี 1984 บรูไนดารุสซาลามเข้าร่วมอาเซียนตามมาด้วย เวียดนามในปี 1995 ลาวและพม่าในปี 1997 และกัมพูชาในปี 1999 มันเป็นทางภูมิศาสตร์ทางการเมืองและเศรษฐกิจขององค์กรสิบประเทศที่ตั้งอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. วัตถุประสงค์หลักของอาเซียนคือการเร่งความเร็วของการเติบโตทางเศรษฐกิจความก้าวหน้าทางสังคมและการพัฒนาทางวัฒนธรรมของ สมาชิกของตนพร้อมกับโปรโมชั่นของสันติภาพในภูมิภาค. เดิมอาเซียนหมายถึงการเป็นสมาคมของประเทศมีส่วนร่วมในการสร้างชาติ การสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองเห็นที่เกิดขึ้นใหม่ของอินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ฟิลิปปินส์และสิงคโปร์เป็นประเทศอิสระอธิปไตย. สร้างชาติก็มักจะเสี่ยงต่อการแทรกแซงจากต่างประเทศ มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับคนที่จะมีการปกครองแฮนด์ฟรีในการดำเนินนโยบายของพวกเขาโดยปราศจากการแทรกแซงจากประเทศเพื่อนบ้าน. ประเทศเล็ก ๆ อย่างสิงคโปร์และบรูไนอยู่เสมอในความหวาดกลัวของอิทธิพลที่กระทำโดยประเทศเพื่อนบ้านที่ใหญ่กว่าเช่นอินโดนีเซียและมาเลเซีย อาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าอำนาจอธิปไตยค้างอยู่เฉียบขาดในระดับชาติ. หลักการหลักของอาเซียนคือไม่เกี่ยวข้อง อาเซียนจะเปิดให้มีส่วนร่วมของทุกประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีความเต็มใจที่จะสมัครเข้าสู่จุดมุ่งหมายของหลักการและวัตถุประสงค์. อาเซียนมีจุดมุ่งหมายเพื่อเป็นตัวแทนของความประสงค์ของกลุ่มประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่จะมัดตัวเองไว้ด้วยกันในมิตรภาพ ก็หวังที่ผ่านความพยายามร่วมกันของสมาชิกในการรักษาความปลอดภัยสำหรับประชาชนของพรของสันติภาพเสรีภาพและความเจริญรุ่งเรือง. อาเซียนมีการประชุมที่รู้จักกันในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่หัวของรัฐบาลของประเทศสมาชิกแต่ละคนตอบสนองเพื่อให้คำปรึกษาและแก้ไขปัญหาในระดับภูมิภาค นอกจากนี้ในการประชุมจะดำเนินการกับประเทศอื่น ๆ นอกบล็อกที่มีความตั้งใจในการส่งเสริมความสัมพันธ์ภายนอก